Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Μοιρολόι για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας", μια από τις πιο σημαντικές ποιητικές συνθέσεις του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (1898-1936), γράφτηκε με αφορμή τον τραγικό θάνατο του Μεχίας, ταυρομάχου, λογοτέχνη, μαικήνα των γραμμάτων και φίλου του Λόρκα. Το ποίημα παρουσιάζεται σε απόδοση του Αργύρη Ευστρατιάδη, αναθεωρημένη πενήντα χρόνια μετά την πρώτη έκδοσή της. Το έργο πλαισιώνεται από ερμηνευτικές σημειώσεις και μια σύντομη παρουσίαση της ζωής και της πολύπλευρης προσωπικότητας του Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας, ενώ σε παράρτημα παρατίθενται τα εισαγωγικά κείμενα του ελληνιστή Ra...

Πολλοί έχουν υποστηρίξει ότι η καγιαμική ποίηση είναι μυστικιστική. Μια άλλη όμως άποψη, που εξηγεί πολύ πιο πειστικά την γοητεία που ασκούν τα Ρουμπαγιάτ στο πλατύ κοινό, υποστηρίζει ότι ο φαινομενικά ανακρεόντειος ηδονισμός τού Καγιάμ δεν είναι αλληγορικός, αλλά εκφράζει έναν βαθύ σκεπτικισμό και μια απέραντη θλίψη για την "ανθρώπινη κατάσταση": ο Χάρος μάς παραμονεύει, κι όταν φύγουμε δεν θα γυρίσουμε• αυτή εδώ η ζωή, είναι ο Παράδεισος. Άδραξε λοιπόν τη μέρα, γιατί αυτή είναι η μόνη παρηγοριά για μια ύπαρξη δίχως νόημα: πιες το κρασί σου, βρες χαρά με την παρέα σου, και...

Η μετάφραση του "Llanto por Ignacio Sanchez Mejias" έγινε απ' το πρωτότυπο, -χρησιμοποιήθηκε η έκδοση: Federico Garcia Lorca, "Obras completas", Aguilar, Madrid, 1960-, το φθινόπωρο του '66 κι έμεινε, όσο ήταν δυνατό, πιστή στο κείμενο του ποιητή ακόμα και στη μετρική, μ' όλο που μερικοί στίχοι είναι τελικά παραφρασμένοι, στην προσπάθεια να βρεθούν δικές μας αντιστοιχίες. Η τελική μορφή χρωστάει πολλά στα ερμηνευτικά σχόλια του Ισπανού ελληνιστή Jose Ramon Irigoyen Larrea και στις γλωσσικές και αισθητικές παρατηρήσεις του Βαγγέλη Ροζακέα. (Αργύρης Ευστρατιάδης)

Τη μέρα την αυριανή, φωνή καμιά δε σου την τάζει. / Γι' αυτό φεγγάρι μου θνητό με την ψυχή σου γλέντα, / αδειάζοντας στη φωτοφεγγαριά. Μπορεί ένα μεσονύχτι / να ψάχνει το φεγγάρι να μας βρει και να 'μαστε φευγάτοι.