Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

- Ου, το φάντασμα, ο Αράπης, έκαναν τα παιδιά αλαλιασμένα και γίναν μπουχός. Έμεινα, χωρίς να το καταλάβω, μόνος. Πήραν να τρέχουν μυρμήγκια σ' όλο μου το σώμα, από τα νύχια ως την κορφή. Προσπάθησα να φωνάξω "σταθείτε", μα κόπηκε η λαλιά μου. Έκανα να τρέξω, όμως κόλλησαν τα πόδια μου στη γη. Γρήγορα τα 'βαλα με τον εαυτό μου. "Α, Θρασάκη", λέω μέσα μου, "τι έλεγε ο πατέρας; Τίποτα δεν υπάρχει έξω από τον άνθρωπο." Άνθρωπος θα ήταν, που έριχνε πέτρες. Περίμενα να περάσει η βουή από τ' αυτιά μου κι αφουγκράστηκα. Μου φάνηκε πως άκουσα κάποιο γέλιο. Κάποιος, είπα, παίζει με...

Η παρούσα συλλογή είναι η δεύτερη στη σειρά από τις "Ιστορίες του βουνού". Δίνει στιγμιότυπα από την ατμόσφαιρα των τελευταίων ημερών του ΔΣΕ, με τις οποίες κλείνει η εννιάχρονη εποποιία της Εθνικής μας Αντίστασης, κατά την οποία ο ελληνικός λαός αναγκάστηκε να τα βάλει με τους ισχυρότερους καταχτητές του καπιταλιστικού κόσμου στον 20ό αιώνα από το γερμανοϊταλικό άξονα ως την αγγλοαμερικανική κατοχή. Αυτό και μόνο το γεγονός δίνει το μέτρο των ηθικών, ιδεολογικών και ψυχικών αποθεμάτων που διέθετε το ΕΑΜικό μας κίνημα. Μερικά ψήγματα από τα αποθέματα αυτά δίνουν αυτές...

Αποτελούν μια ενότητα 11 ιστοριών δοσμένων με τη μορφή του διηγήματος. Οι ιστορίες αν και αναφέρονται σε καθημερινά στιγμιότυπα, δίνουν πολύ έντονα την ατμόσφαιρα, τα προβλήματα, τις καταστάσεις που βίωναν σ' εκείνες τις αντίξοες συνθήκες οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Η πείνα, οι λιποταξίες, ο ασφυκτικός κλοιός του αντίπαλου, η τρομοκρατία στα χωριά από τους παρακρατικούς, αλλά και η αποφασιστικότητα, η οργάνωση, οι επιτυχημένες αποστολές των μαχητών του ΔΣΕ αποτελούν τα θέματα των ιστοριών. Η βαθιά ψυχολογική ανατομία των πρωταγωνιστών είναι χαρακτηριστικό...

"...Το ότι οι απόψεις του (Ν. Κυτόπουλου) είναι αντίθετες με τις θεωρίες για τους Ινδοευρωπαίους και την κάθοδο από το Βορρά, αυτό δεν είναι πρωτοτυπία. Και από άλλους έχει διατυπωθεί ένσταση για το θέμα και μάλιστα στη μελέτη του Γιάννη Κορδάτου, "Νέα Προλεγόμενα στον Όμηρο", υπάρχει συγκροτημένη θεωρία για τα περάσματα από τη Μ. Ασία προς την Ελλάδα... Συνεπώς και μετά τις αμφισβητήσεις της θεωρίας για τους Ινδοευρωπαίους και για την κοιτίδα τους, πιστεύω ότι είναι σωστή η άποψη του (Ν. Κυτόπουλου) για τον πολιτικό χαρακτήρα της θεωρίας περί των Ινδοευρωπαίων. Το άλλο π...

Το στοίχημα είναι μια αληθινή ιστορία του Μακρονησιού. Το Μακρονήσι με τη σειρά του, όπως ξέρουμε, είναι μια αληθινή ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, όταν οι απροσκύνητοι καταδιωκόμενοι από το κράτος των προσκυνημένων πήραν τα βουνά. Και όσοι δεν πρόφτασαν ή δεν μπόρεσαν σύρθηκαν στις εξορίες και τις φυλακές, στους τόπους των μαρτυρίων και των εκτελέσεων.

Η μάχη της Νάουσας είναι από τις τελευταίες εκδόσεις λογοτεχνικών βιβλίων του βουνού. Γράφτηκε το Μάρτη του 1949 και τυπώθηκε αρχές Αυγούστου του 1949. Είναι το χρονικό μιας σημαντικής νίκης με καπετάνιο εκείνων των μονάδων κρούσης τον Νίκο Μπελογιάννη. Καλλιεργεί το πνεύμα του ηρωισμού και της αυτοθυσίας, και δίνει υψηλά δείγματα συνεργασίας λαού και Δημοκρατικού Στρατού.

Η "Άσβηστη Ελπίδα" είναι το τρίτο και τελευταίο μέρος μιας Τριλογίας. Αναφέρεται στις πιο δραματικές μέρες της Νεοελληνικής μας Ιστορίας, στις μέρες του εμφύλιου πόλε-μου, όπως τις έζησαν φαντάροι κι αντάρτες. Ζωντανός μάρτυρας ο συγγραφέας εκείνου του σπάνιου στα χρονικά των λαών αδελφικού αλληλοσπαραγμού, δίνει εκ των ένδον την ατμόσφαιρα. Η τραγική πραγματικότητα μεταμορφώνεται σε σισύφειο μύθο. Ο συγγραφέας αίρεται πάνω από τα γεγονότα, τις καταστάσεις, αλλά και τον εαυτό του κι αναζητεί μέσα στον χαλασμό τον άνθρωπο, τις αντιφάσεις του, το δράμα του. Κι αναζητώντας β...

Οι "Ταπεινοί και καταφρονεμένοι", είναι ένα μυθιστόρημα, που οι ιδιαίτερες αρετές του καθορίστηκαν από το ανεπανάληπτο ταλέντο του Ντοστογέφσκι και την πραγματικότητα, την οποία αντιμετώπιζε. Δίνει τις σκοτεινές γωνιές των καταγωγίων, όπου πουλιούνται η τιμή και η ομορφιά, τις τρώγλες, από όπου οι "ιππότες" της πρώτης συσσώρευσης έβγαζαν τις "βρόμικες" χιλιάδες τους. Τις ταβέρνες, όπου στριμώχνονταν οι άνθρωποι, που δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν τη φτώχεια τους ή να γίνουν κύριοι της συνείδησης τους. Στο μυθιστόρημά του υπάρχει καθαρή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους φτω...

"... Το Υπόγειο είναι ένα από τα πιο καταπληκτικά έργα όχι μονάχα της ρωσικής αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Διαβάζοντας το νομίζεις πως δεν πατάς πια στέρεα στο χώμα, αλλά πως πέφτεις σε καμιά άπατη άβυσσο. Αισθάνεσαι την ευθυμία του πετάγματος, τον τρόμο και τη φρίκη του κενού". (Λέων Σεστόφ)

"Ο Παίχτης" δίνει τον κλασικό τύπο του ανήσυχου ανθρώπου. Άλλωστε όλοι μας είμαστε κατά κάποιον τρόπο παίχτες στο δύσκολο και πολύμορφο παιχνίδι της ζωής, αναζητώντας την ευτυχία όπου και όπως μας δίνεται η ευκαιρία.

Είναι το πρώτο μυθιστόρημα (1913) της αυτοβιογραφικής τριλογίας (Τα παιδικά χρόνια - Η Εφηβεία - Τα πανεπιστήμιά μου) του μεγαλοφυούς συγγραφέα, που και τα τρία μέρη της αποτελούν ένα αδιαίρετο σύνολο. Περνώντας απ' τις συμπληγάδες της ζωής εκείνης της εποχής ένα παιδί αντιστέκεται με το ένστικτο του και με την ακατανίκητη ανθρωπιά του, για να διαφυλάξει την αξιοπρέπεια τη δική του και των άλλων. Η ζωή του Γκόρκι είναι η αντανάκλαση της ζωής του ρωσικού λαού της εποχής εκείνης, που αρνιόταν να υποκύψει στο δεσποτισμό. Η τριλογία αυτή δεν είναι απλή περιγραφή οδυνηρών...

Οι "Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων" του Ντοστογέφσκι είναι το βιβλίο που ξεσκεπάζει αμείλικτα τα τσαρικά κάτεργα και εκφράζει ταυτόχρονα τη φλογερή αγάπη του συγγραφέα για τη λαϊκή Ρωσία, για τους απλούς ανθρώπους. Οι περιγραφές, οι σκηνές που δίνει αποτελούν προσωπικά βιώματα και ένα δριμύ κατηγορητήριο κατά της δουλοπαροικίας. Ο Τουργκένιεφ είχε παραβάλει τις αναμνήσεις με την "Κόλαση" του Δάντη και ο Χέρτσεν με τη "Δεύτερα Παρουσία" του Μιχαήλ Άγγελου.

Είναι το τρίτο (1913) της αυτοβιογραφικής Τριλογίας (Τα παιδικά χρόνια - Η Εφηβεία - Τα πανεπιστήμια μου) του μεγαλοφυούς συγγραφέα των προλετάριων που και τα τρία μέρη της αποτελούν ένα αδιαίρετο σύνολο. Μέσα απ' τις συμπληγάδες της ζωής εκείνης της περιόδου ένα παιδί αντιστέκεται με το ένστικτό του και με την ακατανίκητη ανθρωπιά του να διαφυλάξει την αξιοπρέπεια τη δική του και των άλλων. Η ζωή του Γκόρκι είναι η αντανάκλαση της ζωής του ρώσικου λαού της εποχής εκείνης που αρνιόταν να υποκύψει στο δεσποτισμό. Η Τριλογία δεν είναι μόνο απλή περιγραφή οδυνηρών προσωπικώ...

Η αφύπνιση των συνειδήσεων σ' ένα ρούσικο χωριό στις αρχές του αιώνα μας, λίγα χρόνια μετά την πρώτη επανάσταση του 1905, όταν με την εκλογή της τρίτης Δούμας παγώνουν τα αιτήματα του λαού και καταργούνται οι αντιπροσωπίες εργατών και αγροτών. Οι νέοι προπορεύονται ορμητικά, σιγά-σι-γά ακολουθούν κ' οι γεροντότεροι του χωριού - τραβώντας όλοι τους σε μια πορεία καλπάζουσα για το ξημέρωμα της μεγάλης σοσιαλιστικής επανάστασης.

Είναι το δεύτερο (1913) της αυτοβιογραφικής Τριλογίας (Τα παιδικά χρόνια - Η Εφηβεία - Τα πανεπιστήμια μου) του μεγαλοφυούς συγγραφέα των προλετάριων που και τα τρία μέρη της αποτελούν ένα αδιαίρετο σύνολο. Μέσα απ' τις συμπληγάδες της ζωής εκείνης της περιόδου ένα παιδί αντιστέκεται με το ένστικτο του και με την ακατανίκητη ανθρωπιά του να διαφυλάξει την αξιοπρέπεια τη δική του και των άλλων. Η ζωή του Γκόρκι είναι η αντανάκλαση της ζωής του ρώσικου λαού της εποχής εκείνης που αρνιόταν να υποκύψει στο δεσποτισμό. Η Τριλογία δεν είναι μόνο απλή περιγραφή οδυνηρών προσωπικ...

Σχετικά με το συγκλονιστικό αυτό μυθιστόρημα, που η συγγραφή του κράτησε έξι ολόκληρους μήνες -Γενάρη 1907 μέχρι Ιούλιο-, ο Μαξίμ Γκόρκι σ' ένα γράμμα του έγραφε: "Το θέμα μου είναι η ψυχολογία του χαφιέ, μια συνηθισμένη ψυχολογία ενός τρομαγμένου Ρώσου, που ζούσε με το φόβο. Γράφτηκε σύμφωνα με την αφήγηση του ήρωα, που υπηρέτησε σ' ένα τμήμα της Οχράνα και τις αυτοβιογραφικές σημειώσεις ενός συναδέλφου του".