Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Σίσι, θυγατέρα του Σιλβάτικου και της τυφλοποντικίνας Ρίκι, που είχε γεννηθεί με το "ελάττωμα" να βλέπει, συναντά το Σιλβανό, δασικό ποντικό σαν τον πατέρα της. Μοιράζονται την ίδια αγάπη για τις πτήσεις και τη λαχτάρα να ταξιδέψουν στο διάστημα. Στο δρόμο για τη Σελήνη, οι δύο ήρωες θα εκπαιδευτούν σε αστροναυτικό κέντρο παρέα με τη Λάικα, θα ζήσουν πολλές περιπέτειες και θα αποκτήσουν πολύτιμες γνώσεις. Κι εμείς μαζί τους...

Η καλύτερη φίλη της Παρβάνα, η Σόζια, έχει διαφύγει από το Αφγανιστάν και πασχίζει να επιβιώσει μοναχή της στους δρόμους του Πεσαβάρ, στο Πακιστάν. Με μοναδικό της φίλο το σκύλο της, είναι αναγκασμένη να μαζεύει ό,τι φαγώσιμο βρίσκει και να ψάχνει κάθε βράδυ μια κάπως ασφαλή γωνιά για να κοιμηθεί. Είναι όμως χειρότερα έτσι από ό,τι μια ολόκληρη ζωή μέσα σε καταυλισμό προσφύγων; Μια δυνατή και ανθρώπινη ιστορία για ένα ανεξάρτητο κορίτσι που προσπαθεί να κρατήσει τη ζωή του στα δικά του χέρια.

To "Πότε θα φανεί η Φανή" ανήκει στα βιβλία που αποσκοπούν στη γλωσσική ευαισθητοποίηση των παιδιών. Η Φανή είναι ένα ατίθασο κορίτσι που σχεδιάζει τη "μεγάλη απόδραση" από το σπίτι της, γιατί πιστεύει ότι οι γονείς ξεχωρίζουν τον αδελφό της. Δίπλα της στέκει η καλύτερη φίλη της, η Λεία, που υποφέρει από τα πειράγματα για τα ομόηχα του ονόματός της (λεία των άγριων θηρίων, λεία επιφάνεια), και προσπαθεί να αμυνθεί βρίσκοντας ανάλογα πειράγματα για τους "σταυρωτήδες" της. Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, οι ομόηχες λέξεις γίνονται αφορμή για μια σειρά αστείες παρανοήσεις μέσ...

Πώς κάνεις τον μπαμπά σου καλύτερο; Ο Τζο και η Κλαίρη καταλαβαίνουν γιατί η μαμά έδιωξε από το σπίτι τον μπαμπά. Έχει τα χάλια του, δεν ξέρει να μαγειρεύει και δεν κάνει τίποτα μέσα στο σπίτι. Κάτι πρέπει να γίνει: είναι τα μόνα δύο πρόσωπα που μπορούν να τον μεταμορφώσουν σε «άριστο μπαμπά». Κι όταν παρουσιάσουν αυτόν τον νέο, βελτιωμένο μπαμπά, η μαμά θα ενθουσιαστεί και θα τον καλέσει να επιστρέψει στο σπίτι. Όλες τους οι προσπάθειες κινδυνεύουν να ναυαγήσουν, καθώς η μαμά αρχίζει να συναντά το γλοιώδη και ύπουλο Ρότζερ. Τα σχέδια του Τζο και της Κλαίρης παίρνουν τότε...

[...] Η Παρβάνα ανήκει στα προνομιούχα παιδιά του Αφγανιστάν. Και οι δύο γονείς της έχουν κάνει πανεπιστημιακές σπουδές. Η ίδια, στα έντεκά της χρόνια, ξέρει να διαβάζει και να γράφει τις δύο γλώσσες της χώρας της. Ακόμα κι αφότου οι Ταλιμπάν έκλεισαν μέσα στα σπίτια τους όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια, το 1996, εκείνη βγαίνει καθημερινά με τον πατέρα της στην αγορά και τον βλέπει να βγάζει το ψωμί τους σαν αναγνώστης και γραφέας επιστολών για τους πολλούς αναλφάβητους του τόπου. Τι γίνεται όμως όταν η οικογένεια μένει χωρίς αρσενικά μέλη; Όταν τελειώσουν οι λιγοστές οικ...

Κάθε λαός προσπαθεί να δώσει στους νέους ανθρώπους τη γνώση της ιστορικής, εθνικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής ταυτότητάς τους. Για να το πετύχει, τονίζει τη διαφορά της ομάδας (φυλή, γένος, χώρα, πίστη) από τις άλλες. Σε δύσκολες συνθήκες, η διαφορά υπερτονίζεται. Τα παιδιά μαθαίνουν ότι οι "άλλοι" είναι περιφρονητέοι ή εχθροί. Μεγαλώνοντας, παίρνουν τη σκυτάλη της διοίκησης και συνεχίζουν πολιτικές εχθρότητας προς γειτονικούς λαούς, και όχι μόνο. Όμως, ζούμε όλοι πάνω στον ίδιο πλανήτη και κάθε ξεχωριστό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ή δημιουργούμε έχει επίπτωση στη Γη...

Κάθε λαός προσπαθεί να δώσει στους νέους ανθρώπους τη γνώση της ιστορικής, εθνικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής ταυτότητάς τους. Για να το πετύχει, τονίζει τη διαφορά της ομάδας (φυλή, γένος, χώρα, πίστη) από τις άλλες. Σε δύσκολες συνθήκες, η διαφορά υπερτονίζεται. Τα παιδιά μαθαίνουν ότι οι "άλλοι" είναι περιφρονητέοι ή εχθροί. Μεγαλώνοντας, παίρνουν τη σκυτάλη της διοίκησης και συνεχίζουν πολιτικές εχθρότητας προς γειτονικούς λαούς, και όχι μόνο. Όμως, ζούμε όλοι πάνω στον ίδιο πλανήτη και κάθε ξεχωριστό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ή δημιουργούμε έχει επίπτωση στη Γη...

Η Παρβάνα μπήκε στο μικρό οικισμό πατώντας προσεκτικά πάνω στα ερείπια. [...] Ήταν απόκοσμο να στέκει ολομόναχη μέσα στο εγκαταλειμμένο χωριό. Ένιωθε σαν κάποιοι να την κοίταζαν, μα δεν είχε απομείνει κανένας να την κοιτάζει. Η αύρα έφερε ένα αδύναμο κλαψούρισμα ως τ’ αυτιά της. Έμοιαζε να είναι γατάκι. Η Παρβάνα ακολούθησε τον ήχο. Το κλάμα ερχόταν από το τελευταίο σπίτι. Η Παρβάνα στάθηκε στο άνοιγμα της πόρτας. Ένα τμήμα της οροφής είχε πέσει, κι αναζήτησε πάνω από το σωρό τις πέτρες την πηγή του ήχου. Ύστερα το είδε. Δεν ήταν γατάκι. Σε μια γωνιά του δωματίου βρισκότα...