Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πενήντα χρόνια από το εκρηκτικό καλοκαίρι του 1965, η επανέκδοση αυτού του βιβλίου είναι μια προσπάθεια να αποκαταστήσει την πραγματικότητα απέναντι στους μύθους που έχουν συσσωρευθεί όλες αυτές τις δεκαετίες. Γιατί η αλήθεια είναι ότι τον πιο καθοριστικό ρόλο στα Ιουλιανά τον έπαιξαν οι απλοί άνθρωποι, οι εργαζόμενοι, η νεολαία που συγκρούστηκαν επί 70 μέρες με τη μοναρχία και δεν την άφησαν να περάσει τα σχέδιά της. Το ημερολόγιο του Δημήτρη Λιβιεράτου που γράφτηκε τον Οκτώβρη του 1965, αμέσως μετά τα γεγονότα, είναι η πιο τρανταχτή απόδειξη ότι την ιστορία τη γράφουν...

Ο πόλεμος της Αλγερίας (1954-1962) είναι μία από τις κορυφαίες στιγμές της μακρόσυρτης αποικιακής επανάστασης που σημαδεύει τον 20ό αιώνα. Ο αγώνας των Αλγερίνων κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας διεξάγεται ταυτόχρονα σε δυο μέτωπα: στο εσωτερικό της χώρας τους αλλά και στην καρδιά της αποικιακής μητρόπολης, στην ίδια τη Γαλλία. Είναι ένας αγώνας που δημιουργεί πολλούς εχθρούς αλλά προσελκύει και συμπαραστάτες από όλο τον κόσμο. Οι δυσκολίες που συναντούν οι Αλγερίνοι αμέτρητες· όταν οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες εξαρθρώνουν τα διεθνή δίκτυα από τα οποία προμηθευόταν όπλα ο...

Με αφετηρία τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους και τον Καποδίστρια, ο Λιβιεράτος διατρέχει την ιστορία, συνδέει τις οικονομικές εξελίξεις με τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές και αναδεικνύει τις ρίζες της σημερινής κρίσης. Αποφεύγει τις αφηρημένες γενικολογίες για το "κράτος της ξενοκρατίας και της υποτέλειας" προσδιορίζοντας τα συγκεκριμένα όρια της εξάρτησης του ελληνικού οικονομικού και πολιτικού υποδείγματος και τον χαρακτήρα και τη λειτουργία της ελληνικής αστικής τάξης στην εσωτερική και την παγκόσμια αγορά, αποδομώντας τη θεωρία της "Ψωροκώσταινας".

Η συγκρότηση των 115 περί το 1962 ήταν αποτέλεσμα της αγωνιστικής έκρηξης για τα οικονομικά και ασφαλιστικά δικαιώματα τα οποία απειλούσε η κυβερνητική πολιτική. Επίσης όμως, παράλληλα με τις πολιτικές εξελίξεις, η ανάγκη εξυγίανσης της ηγεσίας και της δομής του Συνδικαλιστικού Κινήματος είχε γίνει επιτακτική. Στην πρώτη φάση εκφράστηκε με τη συσπείρωση 40 οργανώσεων. Πολλές μέσα στη ΓΣΕΕ, αλλά και άλλες που ήταν διαγραμμένες ή δεν γινόντουσαν δεκτές από την ηγεσία Μακρή. Ύστερα από ένα διάστημα έφτασαν τον αριθμό των 80 και πλέον. Στην ηγεσία των 115 αναδείχτηκαν οι Γιά...