Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πόσο καλά απωθημένο μπορεί να είναι το παρελθόν; Πώς μπορεί κανείς να βγει απ' αυτό και να γίνει κάποιος άλλος; Τι ρόλο μπορεί να παίζουν δυο-τρία ψευδώνυμα, το Πολυτεχνείο, ένα διατηρητέο κτίριο, ένας ανιψιός, η Αθήνα και το Παρίσι; Αυτό είναι το φόντο της "Αναπάντητης κλήσης" που, μέσα από τις εναλλαγές των προσώπων που αφηγούνται την οπτική τους για τη ζωή, για ένα τουλάχιστον πολύ συγκεκριμένο κομμάτι της, προσπαθεί να ανιχνεύσει το τώρα ως αντικαθρέφτισμα του τότε, με τους ήρωες, εκόντες άκοντες, να συντονίζονται μέσα από κοινούς δρόμους που άλλοι πάλεψαν να αλλάξ...

Αθήνα 2000. Παγκράτι. Χώρος αστικός, δομημένος ανελέητα. Φόντο πολύχρωμο, που όμως προτιμά να παίζει με τις αποχρώσεις του μαύρου, λες κι είναι το μόνο χρώμα που του ταιριάζει. Σταμάτης ο μπογιατζής, Κατερίνα Σταμπουλή, Φώτης Κλιάφας, Χριστίνα Διλίμπα, Μαρίν Λεοτάρ, Γιώργος Δημητριάδης, Βενετία Καϊλόγλου, Περικλής Γκέλμπουρας, Αγγέλα Βασβανά. Είναι οι "ήρωες" που κινούνται, πολλές φορές ασύμβατα με το τοπίο, έτσι που σε κάνουν να πιστέψεις πως κάποια στιγμή, κάποτε, ίσως επιχειρήσουν να αποδράσουν. Η ιστορία τους μοιάζει κομματιασμένη σε πολλές ιστορίες που άλλοτε συναντιού...

Τώρα, οι Kernighan και Pike προσφέρουν στους προγραμματιστές, αρχάριους και πεπειραμένους, έναν τρόπο προσέγγισης στο UNIX, που αξιοποιεί στο έπακρο την ισχύ του δημοφιλούς αυτού λειτουργικού συστήματος. Το βιβλίο είναι γραμμένο για να διαβάζεται δίπλα στο τερματικό, ώστε να μπορείτε να πειραματίζεστε με τα εργαλεία προγραμματισμού τα οποία αναπτύσσει, και να συνδυάζετε ή να χρησιμοποιείτε υπάρχοντα προγράμματα για να δημιουργείτε νέα. Το "Περιβάλλον Προγραμματισμού UNIX" φωτίζει τη φιλοσοφία του UNIX. Θεωρείται σαν το πλέον ολοκληρωμένο βοήθημα προγραμματισμού σε UNIX.

Χθες το βράδυ, έβαλα κατά μέρος τις ντροπές και μίλησα γι' αυτή την υπόθεση στον Διονύση. Από τότε που παντρεύτηκε, βλεπόμαστε σπάνια, αλλά δεν έχω και κανένα άλλο φίλο να μιλήσω τα δικά μου. Από φοιτητές γνωριζόμαστε. Μόλις τον είδα να καταφθάνει στο σπίτι του Γκουρμά όπου μας είχαν καλέσει για φαγητό, το αποφάσισα. Άφησα πρώτα τις γυναίκες μας να φιληθούν στον αέρα σταυρωτά, περίμενα να σερβιριστεί ποτό, να πάρει μια χούφτα φιστίκια κι αμέσως μετά τον ξεμονάχιασα. - Σε πιάνει και όταν είσαι στο σπίτι; - Ναι αμέ... - Δεν το έχω προσέξει· νομίζω όμως ναι. - Όταν είσα...