Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σε μια περίοδο που ως "Χριστιανός" λογίζεται το μέλος μιας λέσχης μεταφυσικών βεβαιοτήτων και η "Πολιτική" συγχέεται με την ικανότητα παροχής εκδουλεύσεων από την εξουσία έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας και πολλά λάθη πίσω μας. Χριστιανοί και Πολιτική:Το θέμα είναι εξαιρετικά δύσκολο και εξ αρχής γνωρίζαμε ότι υπερβαίνει και τις προθέσεις μας και τις δυνατότητές μας. Κρίναμε όμως ότι θα είναι επιτυχία μας να ανοίξουμε, έστω, μια συζήτηση που ποτέ δεν έγινε. Ο χρόνος θα δείξει εάν τα καταφέραμε. Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Ανδρέας Αργυρόπουλος, "Χριστιανική π...

"Τι είδους, λοιπόν, φιλία ή ελευθερία άξια εμπιστοσύνης ήταν αυτή, όταν μεταξύ μας φερνόμασταν αντίθετα προς τα πραγματικά αισθήματα μας; Eκείνοι από φόβο μας περιποιούνταν σε καιρό πολέμου κι εμείς κάναμε το ίδιο σ' αυτούς σε καιρό ειρήνης. Tην εμπιστοσύνη που στους άλλους κυρίως εξασφαλίζει η φιλική διάθεση, σ' εμάς εξασφάλιζε ο φόβος, κι ήταν ο φόβος περισσότερο παρά η φιλία που μας έκανε να μένουμε στη συμμαχία. Όποιος απ' τους δυό, νιώθοντας ασφαλής, θά έπαιρνε νωρίτερα θάρρος, αυτός θα ήταν κι ο πρώτος που θα παραβίαζε τη συμμαχία. Για αυτό και δεν κρίνει σωστά όποιος...

Ο Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος έγραφε τον 1ο μ.Χ. αιώνα για τους ομογάλακτους των σημερινών δυναστών ότι "ubi solitudinem faciunt, pacem appellant,", όπου δηλαδή, δημιουργούν έρημο, εκεί ισχυρίζονται ότι επιβάλλουν ειρήνη! Οι Γερμανοί οικονομικοί κατακτητές λεηλατούν και ρημάζουν ασύδοτα τους δύο πυλώνες του Ελληνισμού. Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν την παταγώδη αποτυχία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Καμία από τις διακηρυγμένες αξίες του δεν λειτούργησε. Ήταν μια φούσκα που στις πρώτες δυσκολίες έσπασε. Η διαλυσή της είναι πια ζήτημα χρόνου. Οι δυτικές κοινωνί...

Το Σκοπιανό λειτουργεί και ως λυδία λίθος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Καταγράφει τις παλινωδίες, τις αντιφάσεις και τις ανεπάρκειές της. Αλλά και τα σπάνια φωτεινά της διαλείμματα. (...) Το όνομα είναι το μείζον, γιατί αυτό γεννά τον αλυτρωτισμό. Είναι το όχημα του αλυτρωτισμού. Μα αυτή την αυτονόητη αλήθεια οι πολιτικοί αρχηγοί το 1992 διετύπωσαν την εθνική μας στρατηγική. Ονομασία χωρίς το Μακεδονία ή παράγωγα. Τα Σκόπια παραμένουν αμετακίνητα, και είναι αδιάλλακτα και επιθετικά. Αντίθετα η επίσημη Ελλάς συμπτύσσεται, μαζεύεται και, υποτίθεται, αμύνεται στα....

Οι ελλαδικές ελίτ, κεντροαριστερές, αριστερές ή δεξιές, δυτικόστροφες εκ πεποιθήσεως ή εκ συρμού, αποστρέφονται την παράδοση και την ορθόδοξη ανθρωπολογία. Πλειοδοτούν στην κατεδάφιση και την εκρίζωση των διαχρονικών θεμελίων του Έθνους. Ζούμε στους χρόνους που, κατά τον πατρο-Κοσμά, "διευθύνουν τα άλαλα και τα μπάλαλα". Οι αναλυτές της μεταμοντέρνας εποχής την βλέπουν αμφίσημη, ποικίλη, διασκεδαστική και αστεία, ανεκτική και χαοτική. Επίσης ασεβή, που περιθωριοποιεί την ιδεολογία και τις αιώνιες αλήθειες. Η ιστορία αυτή γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη καθώς ο εικονικός κόσμος...

"...Ας αναλογιστούμε εκείνη την προνομιακή στιγμή, κατά την οποία οι άνθρωποι κάθε προέλευσης στάθηκαν ενωμένοι (πριν από 60 χρόνια) με σκοπό να αγωνιστούν ενάντια στη βαρβαρότητα, να διακηρύξουν το δικαίωμα όλων να ζουν ειρηνικά και να ιδρύσουν μια κοινή πατρίδα μέσα σε έναν αλληλέγγυο και δίκαιο κόσμο. Ας αναλογιστούμε εκείνη την ευλογημένη στιγμή, κατά την οποία η ανθρωπότητα, παιδευμένη από τα δεινά της, τόλμησε να μετατρέψει το μέλλον της σε ελπίδα, υπέγραψε την παύση των σπαραγμών και διακήρυξε την άμετρη έφεσή της για την ισότητα των πάντων, καθώς και την ακατάλυτη α...

Η αυθόρµητη γραφή, ή σε άλλη έκφραση αυτοσχέδια ταχυγραφία, είναι µια µορφή γραπτού πολιτικού λόγου που αποτυπώνει την άµεση αντίδραση του γράφοντος σε γεγονότα και καταστάσεις που βοµβαρδίζουν την επικαιρότητα. Τα κείµενα αυτής της συλλογής ανήκουν σ’ αυτό το είδος. Λακωνικά και συνοπτικά, φωτίζουν κρίσιµες λεπτοµέρειες συχνά από διαφορετική οπτική σε σχέση µε κείνη που ο αναγνώστης είδε ή διάβασε στα τηλε-παράθυρα ή σε στήλες µε «κατά κόσµον» ηχηρές υπογραφές. Κοντολογίς εδώ ο γράφων «εκ του περισσεύµατος της καρδίας λαλεί», µοιράζοντας ερεθίσµατα για γόνιµο προβληµατισ...

Τα σχόλια που συγκροτούν τον τόμο φωτίζουν την επικαιρότητα, ξεκινούν από αυτήν, αλλά επιχειρούν μιαν είσδυση στις αθέατες όψεις και αιτίες της. Καημός το αξιόπιστο κράτος. Έγνοια να γίνουν σωστά πράγματα για τον άνεργο και τους κοινωνικά αποκλεισμένους. Αγωνία για τη νεότητα. Εγρήγορση για την πατρίδα, την ακεραιότητά της, την περηφάνεια της. Δύσκολα τα χρόνια μας. Αδίστακτες και συνασπισμένες οι δυνάμεις του κακού και στον τόπο και στο διεθνές περιβάλλον. Ισχυρές αλλά ασυντόνιστες οι δυνάμεις του καλού. Και αυτό είναι το πρόβλημα της αποτελεσματικότητάς τους. Βαρειές ο...

Η απληστία εγένησε την απληστεία που τη βάφτισαν κρίση. Η κρίση καλπάζει ακάθεκτη. Χτυπάει τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Άνεργοι, φτωχοί εργαζόμενοι και χαμηλοσυνταξιούχοι είναι τα εύκολα θύματα της, ενώ η μεσαία τάξη καλείται να πληρώσει το μάρμαρο και να επιστρέψει από κει που ξεκίνησε. Αλλά η κρίση απομυθοποιεί και αποτρέπει εκείνους που θεσμικά μπορούσαν και όφειλαν να την αποτρέψουν ή πάντως να την ελέγξουν και όμως δεν το έπραξαν. Το ευρωπαϊκό πείραμα αντιμετωπίζει υπαρκτά διλλήματα. Θα επιδείξει κοινοτική αλληλεγγύη, που σημαίνει ότι οι ισχυρότερες οικονομίες...

Να ανακαλύψουμε ξανά την πολιτική. Και μαζί την ελπίδα και το όραμα. Μπορούμε. Ή, όσοι επιτέλους μπορούμε. Έχουμε χρέος να το κάνουμε. Δεν δικαιούμαστε να τους αφήνουμε να συντηρούν την απελπισία, την αποτυχία και τα απόλυτα αδιέξοδα. Στην Ευρώπη η δεξιά επανέρχεται εξαιτίας της μετάλλαξης της αριστεράς σε κακή δεξιά. Η μακρόχρονη παραμονή στην εξουσία της αριστεράς είχε ως αποτέλεσμα να καταστεί "καθεστώς". Και να αναδείξει τη δική της ελίτ. Ο κόσμος έχει πλέον δύο ελίτ μια δεξιά και μια αριστερά. Έχει δίκιο ο Ζακ Ζυλιάρ του Nouvel Observatour (2.5.02.) ότι το ρήγμα δεξιά...

Οι σκέψεις που συμπυκνώνονται στις σελίδες που ακολουθούν, επιζητούν να φωτίσουν τις θεατές και αθέατες όψεις του προβλήματος της εθνικής μας ασφάλειας. Ο γράφων επιμένει αυτά τα χρόνια -συχνά ως φωνή βοώντος εν τη ερήμω- να δείχνει τον κλιμακούμενο στρατιωτικό εκβιασμό της Τουρκίας και το αδικαιολόγητο, ελλαδικό φοβικό σύνδρομο. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο στρατιωτικός εκβιασμός είναι αντικειμενικό γεγονός. Και μετρήσιμο. Η φοβία είναι ψυχολογικόν γεγονός. Παράγεται και συντηρείται από δειλές ελιτικές μονάδες και ομάδες και στελέχη της εξουσίας. [...] (από τα...

Στον κόσμος μας δυστυχώς πλεονάζουν ο κόρος και η ύβρις. Δικαιώνεται ο Πυθαγόρας που έλεγε: "εισιέναι εις τα πόλεις πρώτον τρυφήν, έπειτα κόρον, είτα ύβριν, μετά δε ταύτα όλεθρον". Η ακολουθία δηλαδή είναι πολυτέλεια, κορεσμός, αλαζονεία, καταστροφή. Ο κόρος και η ύβρις αφορούν κατ' εξοχήν τον πρόστυχο πόλεμο της Δύσεως κατά της Σερβίας και φυσικά όποιο άλλο ά-ηθες συμβάν αφήνει ασυγκίνητες τις κοινωνίες και αδιάφορες τις ηγετικές "ελίτ". Αλλά απέναντι στην ύβρη η πλουσιότατη μυθολογία μας ύψωνε πάντοτε τη Νέμεση. Αυτή προσωποποιούσε την ιδέα της δικαιοσύνης και αποκαθιστ...

Η Ελλάδα χρειάζεται ένα Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης (προφανώς μακρυά από τους κομπασμούς του ημέτερου υπουργού της ψιλώ ονόματι Ανάπτυξης ) για αύξηση των εξαγωγών μας κατά 30 δισ. δολ. για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τον φαυλόκυκλο ύφεσης και χρέους. Κάτι κάντε, ωρέ άχρηστοι, όπως θα σας προσφωνούσε ο Κολοκοτρώνης, να πάρει μπρος η μηχανή... Παραδείγματα: Νότια Κορέα, εισπράττει 30 δισ. από την εξαγωγή (όμως εξαγωγή) τσιπ μνήμης. Ισραήλ εξάγει προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας (αλλά προστιθέμενης)... Εμείς μόνο εισάγουμε, ουδέν εξάγουμε και μόνο καταναλώνουμε, ενώ ουδέ...

Ζούμε σε μια φάση βαθιάς κρίσης αξιών. Εν αρχή ην για τη Δύση η κοινωνία της αφθονίας. Η ευμάρεια εγέννησε την αποχαύνωση και τον συμβιβασμό. Ο συμβιβασμός ευνούχισε τους ανθρώπους. Τα ευνουχισμένα άτομα μετατράπηκαν σε μάζες, και βέβαια ικανοποιημένες μάζες. Ο Παζ σημειώνει: "Μάζες δίχως θέληση και δίχως προορισμό". Σοβεί μια πολιτική απάθεια. Μια "ιδιωτικοποίηση" που διαχέεται σε ολόκληρο το κοινωνικό σώμα. Δηλαδή σε όλον τον λαό μας. Και ο ελληνικός λαός, βεβαίως, αλλά και οι άλλοι λαοί τηρούν μια στάση που, κατά Καστοριάδην, "είναι περίπου μια στάση αποχαύνωσης μέσα στ...

Για να αναπτυχθεί ένας λαός πρέπει να είναι αλληλέγγυος, αγωνιστικός και ανταγωνιστικός. Για να γίνει ανταγωνιστικός πρέπει να πιστέψει στον εαυτό του. Για να πιστέψει στον εαυτό του πρέπει να νοιώθει ασφαλής. Όσοι κλονίζουν το αίσθημα της ασφάλειας και της αυτοπεποίθησης του λαού, του καλλιεργούν πλέγματα μειονεξίας, διαιωνίζουν την παθητικότητα και την ηττοπάθεια. Για να λειτουργήσει η Δημοκρατία οφείλουμε να απαλλαγούμε από τα ψευτοδιλήμματα της μοναδικής αλήθειας και της λογικής των κομματικών μονόδρομων. Μια λογική που εκφράζει το σύγχρονο κουρασμένο κομματικό σύστημα...