Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αχ, Έρωτα θεέ, τι άπληστος, τι ακόρεστος που είσαι! Ενώ όλα τα χωράς, όλα τα δέχεσαι, σαν θάλασσα, ό,τι θα καταπιείς, όσο ακριβό κι υπέροχο κι αν είναι, μέσα σε μια στιγμή ξεπέφτει, ευτελίζεται, και δεν σου φτάνει. Τόσο γεμάτος με μορφές τής φαντασίας είν' ο έρωτας, που είναι από μόνος του η τέλεια φαντασίωση.

Η "Τρικυμία", ένα από τα τέσσερα "προβληματικά" έργα του Σαίξπηρ, περιβλήθηκε τον μύθο της "αποχαιρετιστήριας υποθήκης" του συγγραφέα της, ως το τελευταίο πλήρες έργο του. Πρωτοπαρουσιάστηκε μάλλον στη βασιλική αυλή, και σηματοδοτεί την εποχή μετάβασης από τα ανοιχτά στα κλειστά θέατρα. Αργότερα αγαπήθηκε πολύ ως μουσικοχορευτικό υπερθέαμα, με εξωφρενικές επεμβάσεις και προσθήκες· μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα επανεμφανίστηκε "καθαρό" το κείμενο του έργου, θεωρούμενο ως αλληγορία, περισσότερο από τα άλλα σαιξπηρικά έργα, είχε ποικίλες σκηνικές αναννώσεις: ως ονειρική φαντ...

Ο Βασιλιάς Ιωάννης δίχασε μελετητές και κριτικούς, ανά τους αιώνες, κυρίως εξαιτίας του αμφίρροπου, αντι-ηρωικού χαρακτήρα του κεντρικού ήρωά του, και του φαινομενικά "αλλοπρόσαλλου καταιγισμού από ασύνδετα γεγονότα" στις δύο τελευταίες πράξεις του έργου. Ωστόσο, ήταν το έργο του Σαίξπηρ που αντιγράφηκε περισσότερο από όλα, ενώ αποσπάσματά του βρίσκονταν στα χείλη πολιτικών και δημοσίων ανδρών σε κάθε περίοδο πολιτικής κρίσης. Σήμερα, αυτό που αναδύεται σαφέστατα από το υλικό του έργου είναι ο αιώνιος μηχανισμός της εξουσίας, βασιλικής ή θρησκευτικής -της οποίας κινητήριος...

"Μαζί με τον "Περικλή", τον "Κυμβελίνο", την "Τρικυμία" και τον "Ερρίκο Η'", το "Χειμωνιάτικο παραμύθι" ανήκει στα έργα της τελευταίας συγγραφικής περιόδου του Σαίξπηρ, έργα που έχουν πολλές γλωσσικές, στιχουργικές, υφολογικές και θεματικές ομοιότητες. Ως θέμα τους έχουν ερωτικές ιστορίες ατόμων σε υψηλά αξιώματα, γεγονότα στα οποία καθοριστικό ρόλο παίζουν οι υπερφυσικές δυνάμεις και η τύχη, και ηρωικές περιπέτειες τόσο σε αυλικό όσο και σε βουκολικό περιβάλλον. Μιλούν για την αρετή, την ομορφιά, την ευτυχία, αλλά και το κακό, την ασχήμια, τη δυστυχία. Συχνά φτάνουν στο όρ...

Κι εγώ, το ότι ήμουν χθες σ' ένα παλάτι, όνειρο το 'δα. Κι όνειρο είναι πάλι πως στο κελί δεμένο μ' έχουν βάλει. Τι είν' η ζωή; Ένα ψέμα, μια αυταπάτη, μια χίμαιρα, μια σκιά. Στιγμή στου απείρου το χάος είν' ό,τι φαίνεται μεγάλο. Γιατί η ζωή είν' ένα όνειρο, τι άλλο! Και τα όνειρα, είναι όνειρο του ονείρου.

Αυτό το βιβλίο, με τον Μπρουκ σε διαλογική συζήτηση, είναι ένα άνοιγμα στο θάμβος για όλους εμάς που δουλεύουμε στο θέατρο ή διδάσκουμε ή στοχαζόμαστε πάνω σ’ αυτό. Είναι αλήθεια ότι μας βοηθά να κατανοήσουμε ακόμα περισσότερο τα προηγούμενα αριστουργήματά του, αλλά ο ενθουσιασμός του για νέους τρόπους προσέγγισης της θεατρικής δουλειάς, χωρίς προκαθορισμένους κανόνες και φιλοσοφίες, είναι αυτός που καθιστά τούτο το βιβλίο ίσως το πιο χρήσιμο από τα βιβλία για τον Μπρουκ - και το βασικό συμπλήρωμα της δικής του στοχαστικής φωνής στα τέσσερα προηγούμενα βιβλία του. Είναι σίγ...

"Θα μπορούσα να είχα ονομάσει αυτό το βιβλίο "Ψευδείς Αναμνήσεις". Όχι επειδή θέλω συνειδητά να πω ψέματα, αλλά επειδή η πράξη της συγγραφής αποδεικνύει ότι στον εγκέφαλο δεν υπάρχει βαθιά κατάψυξη που να διατηρεί ανέπαφες τις αναμνήσεις. Αντίθετα, φαίνεται πως ο εγκέφαλος κρατά μια παρακαταθήκη αποσπασματικών σημάτων που δεν έχουν ούτε χρώμα, ούτε ήχο, ούτε γεύση, και περιμένουν τη δύναμη της φαντασίας να τα ζωντανέψει. Από μια άποψη, αυτό είναι ευλογία." Πήτερ Μπρουκ

Η Σέβη κοιμάται με όλους -αλλά και μόνη της- εξίσου καλά. Η Λου θα ήθελε, αλλά τα χάπια που παίρνει για να κοιμηθεί της βυθίζουν το λίμπιντο στα τάρταρα. Έχει δίκιο λοιπόν ο Ευτύχης που τη φωνάζει Χάπι Λου - ο Ευτύχης είναι ψηλός, χαρούμενος και Παοκτσής και, καμιά φορά, Γιουνάιτεντ. Ο Λες δεν είναι Παοκτσής ούτε χαρούμενος, και το μόνο σταθερό σημείο στη ζωή του είναι το μαλλί του - μόνο που καμιά φορά φυσάει. Ο Λες είναι το σταθερό σημείο στις ζωές της Λου και της Σέβης, που τον μοιράζονται: ίσως αυτό να είναι ο παράδεισος τελικά, το να μοιράζεσαι τα πάντα με τους φίλους...