Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ουίλλιαμ Μέηκπης Θάκερυ (William Makepeace Thackeray) γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1811, στην Καλκούτα της Ινδίας. Ήταν το μοναδικό παιδί του Ρίτσμοντ Θάκερυ, ανωτάτου υπαλλήλου της Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, και της Αν Μπήτσερ, κόρης επίσης ανωτάτου υπαλλήλου της Εταιρείας. Η μόρφωση που πήρε -στο περίφημο Τσάρτερχαουζ και στο Κολέγιο της Αγίας Τριάδας του Καίμπρητζ- ήταν άριστη, αλλά διακόπηκε απότομα, όταν ο νεαρός Ουίλλιαμ έχασε στα χαρτιά ένα μέρος των πατρικών δικαιωμάτων του, αποτελούμενο από το τρομακτικό ποσό των είκοσι χιλιάδων λιρών. Στις αρχές της δεκαετίας του 1830, ταξίδεψε στη Γερμανία και γνώρισε τον Γκαίτε, ενώ τα επόμενα τρία χρόνια τα σπατάλησε προσπαθώντας να πάρει πτυχίο νομικής, για να καταλήξει στο Παρίσι, όπου σπούδασε σχέδιο και ζωγραφική. Στο Λονδίνο επέστρεψε το 1837, παντρεμένος με μια φτωχή Iρλανδή, με την οποία απέκτησε τρεις κόρες, και άρχισε αμέσως να δουλεύει ως δημοσιογράφος. Έγραφε ακατάπαυστα για τα γνωστότερα περιοδικά και τις μεγαλύτερες εφημερίδες εκείνης της εποχής. Τα πρώτα κείμενά τους (στο περιοδικό Punch) που τράβηξαν την προσοχή του κοινού, σατίριζαν τον αγγλικό σνομπισμό και αποτέλεσαν αργότερα το περίφημο "Βιβλίο των σνομπ" ("The Book of Snobs"). Το 1840 η κυρία Θάκερυ εκδήλωσε νευρική κρίση, από την οποία δεν συνήλθε ποτέ, αν και έζησε περισσότερα χρόνια από τον σύζυγό της. Ο Ουίλλιαμ αναγκάστηκε να στείλει τα παιδιά στη Γαλλία, στη μητέρα του, απ' όπου επέστρεψαν το 1846 για να μείνουν έκτοτε μαζί του. Το πρώτο μυθιστόρημά του "Κάθρην" ("Catherine"), αν και γράφτηκε για το περιοδικό Fraser's Magazine, όπου δημοσιεύτηκε σε συνέχειες, κάθε άλλο παρά "λαϊκό ανάγνωσμα" ήταν. Παραβίαζε τις αφηγηματικές συμβάσεις της εποχής του και αντιμετώπιζε τους ήρωες σαν ζωντανά πρόσωπα, χωρίς να εξωραΐζει την ανηθικότητα που τα χαρακτήριζε. Τα επόμενα χρόνια θα γράψει το αντι-ηρωϊκό μυθιστόρημα "Μπάρυ Λύντον" ("Βarry Lyndon") και το θρυλικό "Πανηγύρι της ματαιοδοξίας" ("Vanity Fair"), ξεδιπλώνοντας σε όλο τους το μέγεθος το αφηγηματικό ταλέντο και την διεισδυτικότητα της κριτικής ματιάς του. Ο Θάκερυ πέθανε ξαφνικά την παραμονή των Χριστουγέννων του 1863, αφήνοντας πίσω του μερικά από τα σημαντικότερα έργα της ευρωπαϊκής γραμματείας.