Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είμαι η Κλυταιμνήστρα, η βασίλισσα του Άργους. Με ξέρετε καλά. Εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια με δείχνετε με το δάχτυλο τρέμοντας από αγανάκτηση. Με τη βοήθεια του εραστή μου σκότωσα τον σύζυγό μου, Αγαμέμνονα, όταν γύρισε από τον Τρωικό Πόλεμο. Και βρήκα τον θάνατο από το χέρι του γιου μου, του Ορέστη. Στη γεμάτη θρύλους και πάθη ιστορία των Ατρειδών, την ένδοξη για το χρυσάφι και το αίμα, είμαι το πιο μισητό πρόσωπο, η κακιά, η φοβερή εξαίρεση. Ανδροκτόνος, δράκαινα, μύραινα ή οχιά, είμαι ένα τέρας τρομακτικό... και γελοίο συνάμα.... Είμαι ένα πρόσωπο προς εκμετάλλευσιν,...

Ο Προμηθέας, από ένα λάθος του αδελφού του θα αναγκαστεί να γίνει κλέφτης. Για να βοηθήσει τους ανθρώπους, το μεγαλύτερο δημιούργημα των θεών, θα κλέψει την απαγορευμένη φωτιά από τον Ήφαιστο και τη Γνώση από την Αθηνά. Μ' αυτά τα δύο αγαθά, ο άνθρωπος θα επιβιώσει πάνω στη γη. Όμως τον Προμηθέα τον περιμένει η οργή κι η τιμωρία του Δία.

Ο Ηρ, ο νεαρός πολεμιστής, σε μια φοβερή μάχη θα χάσει τη ζωή του, πληγωμένος θανάσιμα. Όμως οι θεοί θα τον επαναφέρουν στη ζωή, για να διηγηθεί στους ανθρώπους τι είδε στον ουρανό και τι απογίνεται η ψυχή όταν αποχωρίζεται απ' το σώμα.

Ο Γύγης ήταν ποιμένας, υπηρέτης του τότε άρχοντα της Λυδίας· κάποτε, ύστερα από έναν μεγάλο κατακλυσμό και σεισμό, σκίστηκε στα δύο η γη κι άνοιξε χάσμα κοντά στο σημείο όπου έβοσκε τα πρόβατά του· ο Γύγης, βλέποντας το χάσμα κυριεύτηκε από περιέργεια και κατέβηκε για να δει. Λένε πως ανάμεσα στα αμύθητα πλούτη που αντίκρυσε, υπήρχε και ένα χάλκινο άλογο, κούφιο από μέσα, με παραθυράκια· έσκυψε σε κάποιο από τα παραθυράκια και κοίταξε μέσα. Είδε τον σκελετό ενός νεκρού με ανάστημα μεγαλύτερο απ' το ανθρώπινο.

Μια συζήτηση μεταξύ φίλων περί του "τι εστί φίλια", το υπέρτατο αγαθό που για να μπορέσει να το αποκτήσει ο άνθρωπος πρέπει πρώτα να κατακτήσει τη γνώση και την αρετή.

Ο μεγάλος διανοητής του 13ου αιώνα, Γεώργιος Γεμιστός (Πλήθων) και ο Μιχαήλ Ψελλός, ιστορικός του 11ου αιώνα, αναλύουν και ερμηνεύουν καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο χρησμωδίες που σώθηκαν δια μέσου των αιώνων και αποδίδονται στον Ζωροάστρη. Λόγια, πραγματικά μαγικά, που θυμίζουν Πλάτωνα και Καινή Διαθήκη.

Ο Επίκτητος αναλύει με απλότητα και σαφήνεια τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι για να είναι καλύτεροι, πρώτα για τον εαυτό τους κι υστέρα για το κοινωνικό σύνολο.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο άνθρωπος είναι σωστό να αγωνίζεται για να αποκτήσει τα αγαθά που χρειάζεται για να ζει καλά. Όταν όμως αγωνίζεται για να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερα αγαθά, πράττει άραγε το σωστό; Οι πλούσιοι που επιδιώκουν όλο και περισσότερη χλιδή, έχουν επιτύχει την ευδαιμονία; Ή μήπως η μία επιθυμία γεννά την άλλη και η συσσώρευση πλούτου γίνεται αυτοσκοπός και στην ουσία αιτία δυστυχίας;