Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στις επιχειρήσεις της Μικράς Ασίας, τον Μάιο του 1921, ο Ανδρέας, πρίγκηπας της Ελλάδος, ανέλαβε την διοίκηση της 12ης Μεραρχίας και εν συνεχεία ανέλαβε την αρχηγία του Β΄ Σώματος Στρατού κατά τις επιχειρήσεις στον Σαγγάριο, όπου γράφτηκαν μερικές από τις λαμπρότερες σελίδες της νεοελληνικής ιστορίας οι οποίες μαρτυρούν τον ηρωϊσμό και την αντοχή του Ελληνικού Στρατού. Τον Αύγουστο του 1921 ο Ανδρέας ήρθε σε αντίθεση με τη διοίκηση της στρατιάς και αργότερα κατηγορήθηκε για απείθεια, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε ισόβια υπερορία και έκπτωση από τον βαθμό του. Το παρόν βιβλ...

Ο Επίκτητος αναλύει με απλότητα και σαφήνεια τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι για να είναι καλύτεροι, πρώτα για τον εαυτό τους κι υστέρα για το κοινωνικό σύνολο.

Oι μυστηριακές λατρείες αντιπροσωπεύουν τις πνευματικές προσπάθειες των αρχαίων Ελλήνων να αντιμετωπίσουν τη θνητότητά τους. Καθώς οι λατρείες αυτές είχαν να κάνουν με τον εσωτερικό κόσμο του κάθε ατόμου, η μυστικότητα ήταν υψίστης σημασίας και εξασφαλιζόταν από μία τελετή μύησης, μία προσωπική τελετή που δημιουργούσε στενούς δεσμούς ανάμεσα στον άνθρωπο και στους θεούς. Όταν είχε μυηθεί πλέον το άτομο, απελευθερωνόταν από τον φόβο του θανάτου καθώς γινόταν κοινωνός της αιώνιας αλήθειας, που ήταν γνωστή μόνο στους αθανάτους. Εξ αιτίας του όρκου σιωπής που έδιναν οι μύστες,...

Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο άνθρωπος είναι σωστό να αγωνίζεται για να αποκτήσει τα αγαθά που χρειάζεται για να ζει καλά. Όταν όμως αγωνίζεται για να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερα αγαθά, πράττει άραγε το σωστό; Οι πλούσιοι που επιδιώκουν όλο και περισσότερη χλιδή, έχουν επιτύχει την ευδαιμονία; Ή μήπως η μία επιθυμία γεννά την άλλη και η συσσώρευση πλούτου γίνεται αυτοσκοπός και στην ουσία αιτία δυστυχίας;

Είμαι η Κλυταιμνήστρα, η βασίλισσα του Άργους. Με ξέρετε καλά. Εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια με δείχνετε με το δάχτυλο τρέμοντας από αγανάκτηση. Με τη βοήθεια του εραστή μου σκότωσα τον σύζυγό μου, Αγαμέμνονα, όταν γύρισε από τον Τρωικό Πόλεμο. Και βρήκα τον θάνατο από το χέρι του γιου μου, του Ορέστη. Στη γεμάτη θρύλους και πάθη ιστορία των Ατρειδών, την ένδοξη για το χρυσάφι και το αίμα, είμαι το πιο μισητό πρόσωπο, η κακιά, η φοβερή εξαίρεση. Ανδροκτόνος, δράκαινα, μύραινα ή οχιά, είμαι ένα τέρας τρομακτικό... και γελοίο συνάμα.... Είμαι ένα πρόσωπο προς εκμετάλλευσιν,...

Ο Ηρ, ο νεαρός πολεμιστής, σε μια φοβερή μάχη θα χάσει τη ζωή του, πληγωμένος θανάσιμα. Όμως οι θεοί θα τον επαναφέρουν στη ζωή, για να διηγηθεί στους ανθρώπους τι είδε στον ουρανό και τι απογίνεται η ψυχή όταν αποχωρίζεται απ' το σώμα.

Παρά το γεγονός ότι η πρωτεύουσα της αχανούς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και περισσότερο από το ένα τρίτο των περιοχών της, βρίσκονταν στην ευρωπαϊκή ήπειρο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία θεωρείται ανέκαθεν ένας ιδιαίτερος γεωγραφικός τόπος, αναπόφευκτα αποκομμένος από τη Δύση, εξαιτίας των μεγάλων πολιτισμικών και θρησκευτικών διαφορών της με αυτήν. Ο τρόπος με τον οποίο αντιλήφθηκαν οι Δυτικοί ιστορικοί τον μιλιταρισμό, τη βαρβαρότητα, την τυραννία, τις σεξουαλικές τάσεις και τον εξωτισμό των ηγεμόνων του οθωμανικού κόσμου, τους οδήγησε αναπόφευκτα στο να συγκρίνουν τον τόσο διαφ...

H σφοδρή επιθυμία να πάρει εκδίκηση για τον φόνο του αδελφού της, ωθεί τη νεαρή Θυία να καταταγεί στον Σπαρτιατικό Στρατό, μεταμφιεσμένη σε αγόρι. Γίνεται ο ωραίος ακόλουθος του Aναξαγόρα, ενός γενναίου και ατρόμητου πολεμιστή, τον οποίο θεωρεί υπεύθυνο για τον θάνατο του αγαπημένου της αδελφού. Περιμένει τη στιγμή που θα μπορέσει να τον σκοτώσει, για να πάρει πίσω το αίμα της, αλλά οι Mοίρες, που κανείς δεν μπορεί να τις αγνοήσει, προδιαγράφουν για τη νεαρή κοπέλα ένα διαφορετικό μέλλον. Tα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά... O αρρενωπός και γοητευτικός Aναξαγόρας καταφέρ...

Το τομίδιο αυτό παρουσιάζει τα ήθη και τις αξίες του ελληνικού κόσμου από την εποχή των Ομηρικών Επών και μέχρι την επικράτηση του Χριστιανισμού. Εξετάζονται οι κοινωνικές δομές των πόλεων-κρατών καθώς και ο τρόπος με τον οποίο η δημοκρατία, οι φιλόσοφοι και τελικά η κυριαρχία του Φιλίππου και εν συνεχεία οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου, επηρέασαν τις κοινωνικές αξίες και τα ήθη των Αρχαίων Ελλήνων. Το βιβλίο αυτό, καλογραμμένο και ευκολοδιάβαστο σχεδιάστηκε από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ για καθηγητές και σπουδαστές, αλλά απευθύνεται επίσης και σε όλους όσοι επιθ...

Η "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου αποτέλεσε έργο ορόσημο της ελληνικής ιστοριογραφίας. Η οξυδερκής πένα του Παπαρρηγόπουλου κατάφερε να ανασκευάσει τις κατηγορίες περί μη καθαρότητας της ελληνικής φυλής που διατυπώθηκαν στις απαρχές του ελληνικού κράτους, να αποδείξει την ιστορική συνέχεια του έθνους και να αναδείξει πτυχές της ελληνικής ιστορίας άγνωστες ή παραγνωρισμένες.

Η "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου αποτέλεσε έργο ορόσημο της ελληνικής ιστοριογραφίας. Η οξυδερκής πένα του Παπαρρηγόπουλου κατάφερε να ανασκευάσει τις κατηγορίες περί μη καθαρότητας της ελληνικής φυλής που διατυπώθηκαν στις απαρχές του ελληνικού κράτους, να αποδείξει την ιστορική συνέχεια του έθνους και να αναδείξει πτυχές της ελληνικής ιστορίας άγνωστες ή παραγνωρισμένες.

Ο μεγάλος διανοητής του 13ου αιώνα, Γεώργιος Γεμιστός (Πλήθων) και ο Μιχαήλ Ψελλός, ιστορικός του 11ου αιώνα, αναλύουν και ερμηνεύουν καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο χρησμωδίες που σώθηκαν δια μέσου των αιώνων και αποδίδονται στον Ζωροάστρη. Λόγια, πραγματικά μαγικά, που θυμίζουν Πλάτωνα και Καινή Διαθήκη.

Ο νεαρός λόρδος Στίλγουελ ταξιδεύει στη Γένοβα συνοδευόμενος από τον Νουν, τον υπηρέτη του και τον ιδιόρρυθμο παιδαγωγό του. Ωστόσο υπηρέτης και παιδαγωγός υποβλέπουν ο ένας τον άλλον. Ο μεν υπηρέτης έχει μόρφωση που δεν ταιριάζει με τη θέση του, ενώ ο παιδαγωγός ενεργεί με περίεργο τρόπο που βάζει σε υποψία τον υπηρέτη... Στη Βενετία, ο Νουν βρίσκεται μπλεγμένος σε μια μυστηριώδη ιστορία συνομωσίας όπου ο κίνδυνος αν και αόρατος, πλανιέται παντού. Ποιος στην πραγματικότητα είναι ο αινιγματικός λόρδος τον οποίο υπηρετεί; Στην προσπάθειά του να ανακαλύψει το μυστήριο που τ...

Δεν βασίζομαι σε κανέναν, σε κανέναν. Ο ίδιος μου ο πατέρας, τον οποίο θεωρούσα πάντα ως τον πιο σίγουρο προστάτη και υπερασπιστή μου, με είχε προδώσει με τον πιο σκληρό τρόπο. Και με είχε καλέσει εδώ μιλώντας μου για γάμο, πράγμα που ήταν το χειρότερο από όλα. Παγίδα. Με τα προδοτικά χέρια του, μου είχε στήσει μια τερατώδη παγίδα.