Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο τέλος ενός διαδρόμου στο 2ο πάτωμα του σπιτιού, μια πόρτα οδηγούσε σ' ένα ευρύχωρο σχετικά δωμάτιο. Στο κέντρο αυτού του δωματίου στεκόταν ένα γύψινο αφηρημένο γλυπτό. Όταν το πρωτοείδα, γέμιζε το μισό περίπου δωμάτιο και έφτανε σχεδόν μέχρι το ταβάνι.[...] Όμως ήταν κάτι περισσότερο από γλυπτό. Ήταν ένα ζωντανό, καθημερινά μεταβαλλόμενο ντοκουμέντο για τον Σβίτερς και τους φίλους του. Μου το εξήγησε και κατάλαβα ότι το όλο πράγμα ήταν ένα άθροισμα κενών χώρων, μια κατασκευή από κοίλα και κυρτά σχήματα που δημιουργούσαν "σπηλιές" και προεξοχές σε ολόκληρο το γλυπτό. Το...

Λογοτεχνικό δοκίμιο για τον Μπορίς Παστερνάκ με εμβόλιμα ποιήματά του σε μετάφραση Άρη Αλεξάνδρου και Γιώργου Κοροπούλη.

Συχνά, το χάραμα, είδα κι ήταν ρόδινος ο ουρανός προς την ανατολή - κι όλος ο άλλος έλαμπε αστροστόλιστος. Κι έπειτα, μες στις άχνες, με θαμπή όψη έβγαινε ό ήλιος - και μπορούσε το μάτι να τον βλέπει για πολύ. 'Ετσι, μες στ' άνθη, που ψηλά σκορπούσε η θεία πομπή και πέφταν απαλά στο άρμα κι έξω απ' το άρμα, προχωρούσε Κάποια με λευκό πέπλο κι από ελιά στεφάνι κι έναν πράσινο μανδύα και φόρεμα σαν ζωντανή φωτιά. Κι ο νους μου, που ετούτη η παρουσία τον έκανε να τρέμει από παλιά, και μόλις κι άντεξε την τρικυμία, τώρα, δίχως βοήθεια πια καμιά από τα...

Οι "Οδηγίες χρήσης" της Νίκης Παπασπύρου και του Κύριλλου Σαρρή αρθρώνονται σε δύο μέρη: Α. Την ανάλυση, ανάγνωση και περιήγηση της έκθεσης "Οι αναγνώστες του Finnegans Wake / σημειώσεις για τον Τζαίημς Τζόυς", που αποτελείται από έξι έργα του Κύριλλου Σαρρή. Β. Την αυτοτελή πλέξη τεσσάρων υλών: 1. Τζαίημς Τζόυς / Μαρσέλ Ντυσάν - μια συνάντηση 2. Η μπαλάντα του Τιμ Φίννεγκαν 3. Πολύ περιληπτική περιγραφή του Finnegans Wake 4. Σημειώσεις αναγνώστου

Ενώ συνήθως αρχίζουμε με τα κείμενα, αυτή τη φορά προτείναμε να "ιστορηθούν" ζωγραφιές. Η Δάφνη Ζουμπουλάκη είχε την ιδέα ο κάθε ζωγράφος να ζητήσει από ένα συγγραφέα να γράψει μια ιστορία για κάποια συγκεκριμένα έργα του. Ένα συγγραφέα που θα διάλεγε γιατί κάτι τους συνέδεε· κάτι "άρεσε", κάτι "μίλαγε" στο ζωγράφο. Κάτι που έλπιζε πως ο συγγραφέας - αποδεχόμενος την πρόκληση - θα φώτιζε στο έργο του; Ότι κάτι θα λεγόταν αυτή τη φορά με λόγια. Μια ζωγραφιά μπορεί να διαβαστεί με ποικίλους τρόπους. Εδώ έχουμε μια συνάντηση, μια "ανάποδη" ανάγνωση. Τώρα οι συγγραφείς έρχοντα...

Και εγέλασεν ο Θεός ζ΄, χα, χα, χα, χα, χα, χα, χα. Γελάσαντος δε του Θεού εγεννήθησαν Θεοί ζ΄, οίτινες τον κόσμο περιέχουσιν... Καγχάσαντος πρώτον πρώτον αυτού εφάνη φως αυγή, και διηύγασεν τα πάντα· εγένετο δε Θεός επί του κόσμου και του πορός·... Εκάγχασε δε β΄ ην πάντα ύδωρ. Ακούσασα η γη ήχους εξεβόησε και εκύρτανεν, και εγένετο το ύδωρ τριμερές εφάνη Θεός, ετάγη επί της αβύσσου... Βουλευομένου δε το γ΄ καγχάσαι, εφάνησαν... εκλήθη Ερμής... Εκάγχασε το τέταρτον ο Θεός και εφάνη γέννα κρατούσα σποράν... Εγέλασε το πέμπτον... και εφάνη Μοίρα κρατούσα ζυγόν, μ...

"Αποφάσισα", λέει ο Δάντης στη "Νέα Ζωή" για τη Βεατρίκη, τον δια βίου έρωτά του, "να μη μιλήσω πια για την ευλογημένη εκείνη γυναίκα ώσπου να μπορέσω αντάξιά της για κείνην να ιστορήσω" και "να πω για κείνην αυτό που δεν ειπώθηκε για καμία". Δυο χρόνια αργότερα θα γράψει για μιαν άλλη γυναίκα, άγνωστη, τις "Rime Petrose". Στα ποιήματα των "Rime Petrose" ακόμη και η ποίηση νικιέται καθώς το μαρτύριο του ερωτευμένου ξεπερνά τα όρια αυτού που μπορεί να λεχθεί. Τον Δάντη οι "Rime Petrose" τον σημάδεψαν ανεξίτηλα προπάντων με την τραχύτητα της γλώσσας που απελευθέρωσαν. Τα π...

Θα μ' εύρει εδώ το τέτρατον του αιώνος, με όψιν σκοτεινήν απατεώνος Να αποστάζω απ' του βυθού το κατακάθι Έναν Θεό που πίστεψα κι εχάθη Τρίτον από την αλήθειας, 1987 Η ανά χείρας συλλογή περιέχει, αναδιευθετημένα σε κάθε επίπεδο, ποιήματα που δημοσίευσα παλαιότερα: αρκετά από την "Ελλειπτική" το "Fin' amor" όλα όσα διεσπάρησαν στα μετέπειτα βιβλία. Περιέχει και κάποια καινούργια: μια μαύρη σελίδα τα χωρίζει από όσα προηγήθηκαν. Γράφτηκαν μες στο 2008 και με τρόπο που ποτέ δεν είχα δοκιμάσει ως τώρα: όλα στο κινητό, σε συνθήκες - τράνζιτ, ας πούμε. Διαπίστωσα έτσι,...

Και ο βασιλεύς Δαβίδ πρεσβύτερος προβεβηκώς ημέραις, και περιέβαλλον αυτόν ιματίοις, και ουκ εθερμαίνετο και είπον οι παίδες αυτού Ζητησάτωσαν τω κυρίω ημών τω βασιλεί παρθένον νεάνιδα, και παραστήσεται τω βασιλεί και έσται αυτόν θάλπουσα και κοιμηθήσεται μετ' αυτού, και θερμανθήσεται ο κύριος ημών ο βασιλεύς, και εζήτησαν νεάνιδα καλήν εκ παντός ορίου Ισραήλ και εύρον την Αβισάκ την Σωμανίτιν και ήνεγκαν αυτήν προς τον βασιλέα, και η νεάνις καλή έως σφόδρα· και ην θάλπουσα τον βασιλέα και ελειτούργει αυτώ, και ο βασιλεύς ουκ έγνω αυτήν. (Βασιλειών Γ΄, 1, 1-4)

Και ο βασιλεύς Δαβίδ πρεσβύτερος προβεβηκώς ημέραις, και περιέβαλλον αυτόν ιματίοις, και ουκ εθερμαίνετο και είπον οι παίδες αυτού Ζητησάτωσαν τω κυρίω ημών τω βασιλεί παρθένον νεάνιδα, και παραστήσεται τω βασιλεί και έσται αυτόν θάλπουσα και κοιμηθήσεται μετ' αυτού, και θερμανθήσεται ο κύριος ημών ο βασιλεύς, και εζήτησαν νεάνιδα καλήν εκ παντός ορίου Ισραήλ και εύρον την Αβισάκ την Σωμανίτιν και ήνεγκαν αυτήν προς τον βασιλέα, και η νεάνις καλή έως σφόδρα· και ην θάλπουσα τον βασιλέα και ελειτούργει αυτώ, και ο βασιλεύς ουκ έγνω αυτήν. (Βασιλειών Γ΄, 1, 1-4)

"Μάλιστα, καθώς δεν είν' ευχαριστημένος να διαβάζει στις τυπωμένες μεταφράσεις, άπιστες ή από άμετρη ελευθερία ή από πιστότητα δουλική, παρακαλεί να μεταφράζουν κατά γράμμα ποιητάδες και φιλοσόφους, που αυτός ύστερα σχεδόν τους ξαναφτειάνει, για να τους έχει δικούς του." (Niccolo Tommaseo, "ll seconto esilio")

Ο αφηγητής του "Λυκόφωτος των θεών της στέπας" παρακολουθεί μαθήματα στο Ινστιτούτο Γκόρκι της Μόσχας, μαζί με πολλούς σοβιετικούς συγγραφείς. Συναναστρέφεται νεαρές Ρωσίδες, όπως η Λίντα την οποία αγαπάει. Η φθορά των σχέσεων της Αλβανίας με τη Σοβιετική Ένωση, η υπόθεση Πάστερνακ, μια επιδημία ευλογιάς θα διαρρήξουν το παραπέτασμα των φαινομένων και των προσχημάτων, θα αποκαλύψουν ότι "ο καιρός της δολιότητας" έχει φθάσει. Μετά το καλοκαίρι στη Ρίγα, όπου ο αφηγητής περνάει τις διακοπές του σε ένα αναπαυτήριο με τη συντροφιά γέρων συγγραφέων που παίζουν πινγκ-πονγκ, ακολο...