Μαρουλάκης Νίκος
Maroulákis Níkos
Γεννήθηκε στον Πειραιά. Μικρός ταλαιπωρούσε τη μαμά του, γιατί κάθε πρωί έτρεχε η δύστυχη να καθαρίσει τους τοίχους από περίεργα χρώματα μπουρδουκλωμένα με σκίτσα από παπιά που κάνανε τούμπες, από αλλήθωρους γάτους που το σκάγανε με διαστημόπλοιο από τον Άρη, γρύλους και ακρίδες που κάνανε γυμναστικές επιδείξεις, μυρμήγκια που καταστρώνανε σχέδια να κατακτήσουν τον πλανήτη και άλλα τρομερά. Οι γονείς του ξόδευαν περισσότερα χρήματα για απορρυπαντικά παρά για φαγώσιμα. Μετά μεγάλωσε κι έφυγε για τη Γερμανία. Μέχρι σήμερα δε γνωρίζουμε αν σ' αυτό επηρεάστηκε από τα άσματα του Καζαντζίδη για την ξενιτιά. Την επόμενη μέρα ο γερμανικός Τύπος έγραψε: "Βαθύ μυστήριο καλύπτει το πώς βάφτηκαν ροζ τα φτερά και κίτρινη η μύτη του αεροπλάνου που έφτασε χθες από την Ελλάδα". Άρχισε να σκιτσάρει, να ζωγραφίζει και να εικονογραφεί ό,τι έβρισκε στο διάβα του. Έντρομοι οι εκδότες του πρόσφεραν εργασία για ν' αφήσει ήσυχο το Τείχος του Βερολίνου. Εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία φιλοξένησαν δουλειές του. Μέχρι και το παντελόνι ενός διάσημου εκδότη, που σήμερα έχει τεράστια συλλεκτική αξία. Έπειτα από σοβαρό σκιτσογραφικοδιπλωματικό επεισόδιο επέστρεψε στην Ελλάδα. Την ημέρα της άφιξής του πάμπολλα τα σωματεία, ανάμεσα στα οποία των ελαιοχρωματιστών, των εκδοτών και των φιλόζωων, του ετοίμασαν θερμή υποδοχή, την οποία τα κρατικά κανάλια λογόκριναν, γιατί ήθελαν να αποφύγουν οι θεατές τις συγκρίσεις με κάποες άλλες αφίξεις πολιτικών στη μεταπολίτευση. Όσοι εκδότες και συγγραφείς συνεργάζονται από τότε μαζί του έχουν ακόμα πράσινη μύτη...
Μια φορά ήταν η Κολοτούμπα που έδεσε τον πόνο της φιόγκο
Μαντουβάλου Σοφία
Εκδόσεις Καστανιώτη (1994)
Η χώρα χωρίς γάτες
Τριβιζάς Ευγένιος
Κέδρος (1991)
Ένα ταλαίπωρο ποντίκι φοβάται υπερβολικά τις γάτες. Όταν η κατάστασή του φτάνει στο απροχώρητο και τίποτα άλλο δεν μπορεί πια να τον βοηθήσει, ακολουθώντας τη συμβουλή ενός ειδικού, βγάζει διαβα-τύριο, αγοράζει εισι-τύριο και ξεκινάει ένα πρωί για την ονειρεμένη Χώρα χωρίς Γάτες όπου οι τυρόπιτες είναι αφράτες και νόστιμο τυρί γεμάτες. Ταξιδεύει με αερόστατο, με φορτηγό, κάρο, μαούνα και θαλαμηγό, πέρασε από τη Φομφάη, το Πιπερού και τη Βαραδουάη, αλλά, όταν φτάνει στη Χώρα χωρίς Γάτες, μια τρομερή απογοήτευση το περιμένει. Η Χώρα χωρίς Γάτες είναι γεμάτη φάκες. Το ποντίκι,...
Ο κροκόδειλος που πήγε στον οδοντογιατρό
Τριβιζάς Ευγένιος
Κέδρος (1991)
Άλλοι κροκόδειλοι θέλουν να κοιτάζουν το φεγγάρι, άλλοι να ξαπλώνουνε ανάσκελα και άλλοι να πλατσουρίζουνε στη λάσπη. Ο Κορνήλιος, όμως, ο πιο καυχησιάρης και κατεργάρης από όλους τους κροκόδειλους, θέλει να τρώει χέρια. Μέχρι τώρα έχει φάει χέρι σερβιτόρου, χέρι μαέστρου, χέρι μποξέρ, χέρι τροχονόμου, χιλιάδες χέρια! Αμέτρητα! Μόνο χέρι οδοντογιατρού δεν έχει φάει ακόμη. Ώσπου μια μέρα αποφασίζει να βάλει σε εφαρμογή ένα καταχθόνιο σχέδιο και να φάει χέρι οδοντογιατρού. Θα τα καταφέρει άραγε; Ποιος ξέρει;