Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ιστορία μιας παλιάς μεγαλοαστικής οικογένειας της Λυβέκης που αρχίζει γύρω στο 1830 με τον γέρο Γιόχαν Μπούντενμπροκ και τελειώνει με τον Χάννο, τον εγγονό του. Οικογενειακές γιορτές και συγκεντρώσεις, βαφτίσια και κηδείες, γάμοι και διαζύγια, επαγγελματικές επιτυχίες και αποτυχίες συνθέτουν αυτό το μυθιστόρημα για το οποίο ο Τόμας Μαν βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 1929. Με αντικειμενικότητα και λεπτή ειρωνεία ο συγγραφέας καταγράφει την άνοδο και την πτώση της οικογένειας Μπούντενμπροκ. Με επιμονή στη λεπτομέρεια περιγράφει πρόσωπα που πιστεύουν ότι μπορούν να ορί...

Ο απατεώνας Φέλιξ Κρουλ συναντά ένα νεαρό μαρκήσιο που διατηρεί έναν ανεπιθύμητο για την οικογένειά του ερωτικό δεσμό. Για να τον διαλύσει, οι γονείς του του δίνουν ένα μεγάλο χρηματικό ποσόν και του επιβάλλουν ένα ταξίδι ανά τον κόσμο, με μόνη απαίτηση να τους γράφει απ' όλους τους σταθμούς του ταξιδιού. Ο Φέλιξ προτείνει στον μαρκήσιο να τον αντικαταστήσει. Έτσι ταξιδεύει ως μαρκήσιος, ενώ ο αυθεντικός μένει κοντά στην αγαπημένη του. "Στο βιβλίο "Εξομολογήσεις του απατεώνα Φέλιξ Κρουλ" η ειρωνική κριτική και αυτοκριτική του Τόμας Μαν θέτει ένα τελείως πρωτότυπο και καινο...

Ο "Λεντς" είναι το μόνο διήγημα του Μπίχνερ· και μολονότι έχει κάποια κενά, μολονότι δεν πήρε ποτέ την οριστική, τελειωτική του μορφή, εντούτοις θεωρείται μέχρι τις μέρες μας, και μάλιστα ομόφωνα από τους πάντες, ειδικούς και αναγνωστικό κοινό, ως ένα από τα τα αναμφισβήτητα αριστουργήματα της γερμανικής λογοτεχνίας. Ο Κανέτι, για να μείνουμε σε ένα μόνο παράδειγμα, θεωρούσε τη μικρή αυτή νουβέλα μία από τις πιο γόνιμες αναγνωστικές εμπειρίες της ζωής του. Άλλοι θεωρούν ότι με αυτό αρχίζει η σύγχρονη γερμανική λογοτεχνία και ειδικά με την περίφημη φράση του στην αρχή κιόλας...

Δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε την κατάσταση της παιδικής εργασίας στην κοινωνία μας μόνο με όρους ηθικής, ως ντροπή για την ανθρωπότητα, αλλά οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε επίσης ως μέρος ενός απάνθρωπου και εγκληματικού εμπορίου, που πρέπει να λάβει τέλος. Προκειμένου, όμως, να επιτύχουμε κάτι τέτοιο απαιτείται ισχυρή πολιτική βούληση, διαρκής ανανέωση της νομοθεσίας, αυστηρή και αξιόπιστη εφαρμογή των νόμων, εκπαιδευτικό σύστημα χωρίς κενά, επαρκείς συμπληρωματικές δομές και αφοσιωμένοι άνθρωποι. Το Εθνικό Πρόγραμμα Δράσης αποτελεί ένα αναγκαίο άμεσο βήμα, προκειμέν...

Στην παρούσα μελέτη, ο καθηγητής Αλέξανδρος Παπαγεωργίου-Βενετάς, ο οποίος έχει ασχοληθεί για χρόνια με την ίδρυση της νέας πόλης των Αθηνών και έχει ερευνήσει το υπάρχον αρχειακό υλικό τόσο στην Αθήνα όσο και στο Μόναχο, παρουσιάζει, αναλύει και σχολιάζει τις διάφορες πολεοδομικές προτάσεις για την Αθήνα. Ανέκδοτα στοιχεία και σχέδια δημοσιεύονται στη μονογραφία αυτή, που αποτελεί ουσιαστική συνεισφορά στην ιστορία της ευρωπαϊκής πολεοδομίας.

Ο αρχαϊκός ελληνικός πολιτισμός είναι ο κόσμος που γέννησε την Ιλιάδα και την Οδύσσεια στην ποίηση, τον δωρικό και ιωνικό ρυθμό στην αρχιτεκτονική, τους αθλητικούς αγώνες ως πολιτιστικό γεγονός, τη δημοκρατία. Όμως μέχρι τον 5ο π.Χ. αιώνα οι γνώσεις μας για την Ελλάδα βασίζονται στις ιστορίες που αφηγούνταν οι ίδιοι οι Έλληνες για το παρελθόν τους και στην έμμεση μαρτυρία των υλικών και ποιητικών έργων της εποχής. O Robin Osborn προχωρεί πέρα από τις παραδόσεις και αξιοποιεί τις πιο πρόσφατες επιστημονικές έρευνες, τη φιλολογία, την τέχνη και τα αρχαιολογικά ευρήματα της ε...

Ο 20ος αιώνας όπως τον ζει χρόνο με το χρόνο ένα "εγώ", αλλά με διαφορετικό πρόσωπο κάθε φορά. Ορισμένες φορές το πρόσωπο αυτό είναι ο ίδιος ο συγγραφέας, συνήθως όμως κάποιος άλλος. Εκατό κεφάλαια, όσα και τα χρόνια του αιώνα, και περισσότεροι από ογδόντα αφηγητές. Εδώ ο Γκρας ούτε ιστορία γράφει ούτε κατασκευάζει ένα συλλογικό εγώ. Ανοίγει μικρά παράθυρα που επιτρέπουν στον αναγνώστη να ρίξει μια ματιά στα παρασκήνια της ιστορίας και στους ανθρώπους που τη γράφουν καθημερινά με τη ζωή τους.

Τα πολεοδομικά κατάλοιπα του αρχιτέκτονα και ιστορικού της αρχιτεκτονικής Gustav Eduard Schaubert, που εντοπίστηκαν και ταυτίστηκαν στην Αθήνα το 1989 και αναφέρονται στο σχεδιασμό της Αθήνας και του Πειραιά κατά τη δεκαετία του '30 του 19ου αιώνα είναι ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα της έρευνας της πολεοδομικής ιστορίας της νέας Αθήνας. Πρόκειται για ένα πλήρες σύνολο σχεδίων και κειμένων τόσο του ίδιου του Schaubert όσο και άλλης προέλευσης, που φυλάσσονταν στη συλλογή του και θεωρούνταν ότι είχαν χαθεί στο Breslau κατά το διάστημα του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Στη...

Οι περισσότεροι γνωρίζουν πως οι Έλληνες δεν είναι οι αυτόχθονες κάτοικοι αυτού του τόπου. Οι ιστορικοί, όμως, ακόμη προβληματίζονται για τον χρόνο και τον τρόπο της έλευσής τους. Πότε και πώς κατόρθωσαν οι Έλληνες να επικρατήσουν; Ο Robert Drews συνδυάζει πρωτότυπα τα ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης και της γλωσσολογίας με τα δεδομένα της πολεμικής τέχνης. Το πόρισμα είναι αναπάντεχο: οι νεκροί που βρέθηκαν στους βασιλικούς τάφους των μυκηναϊκών πόλεων ήταν νεόφερτοι στην Ελλάδα.

Τι ένιωθαν οι αρχαίοι Έλληνες όταν έρχονταν σε επαφή με ξένους πολιτισμούς; Περιέργεια, φόβο, σεβασμό, υπεροχή; Πολυάριθμες λογοτεχνικές και εικαστικές μαρτυρίες αποδεικνύουν την πολυσημία αυτών των συναισθημάτων. Την ίδια εποχή που τα ομηρικά έπη μιλούν για παραξενιές και τέρατα, εισχωρούν στην ελληνική γλώσσα σημιτικές λέξεις ενώ στην εικονογραφία του 7ου π.Χ. αιώνα στοιχεία ανατολίτικης τέχνης. Ο Albrecht Dihle, πανεπιστημιακός καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας και σήμερα πρόεδρος της Ακαδημίας Επιστημών της Χαϊδελβέργης, αποδεικνύει πως οι Έλληνες παραμένουν βασικά ανοιχτοί...

Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε (1749-1832), κορυφαίος Γερμανός στοχαστής και συγγραφέας, ήταν πνεύμα πολύπλευρο, "οικουμενικό". Αγάπησε την κλασική αρχαιότητα, παρακολούθησε βήμα προς βήμα την Ελληνική Επανάσταση και προέβλεψε την πτώση του Καποδίστρια. Ο Γουλιέλμος Μάιστερ, που συχνά θυμίζει τον ίδιο τον Γκαίτε, μορφώνεται και διαμορφώνεται από τις εμπειρίες και τις δοκιμασίες της ζωής. Δεν είναι όμως αυτός ο ήρωας του βιβλίου. Πραγματική ηρωίδα στο έργο είναι η ίδια η ζωή. Ο Μάιστερ αμφισβητεί τα οικογενειακά του πιστεύω, κάνει παρέα με θεατρίνους, γίνεται ο ίδιος ηθοπο...

Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε (1749-1832), κορυφαίος Γερμανός στοχαστής και συγγραφέας, ήταν πνεύμα πολύπλευρο, "οικουμενικό". Αγάπησε την κλασική αρχαιότητα, παρακολούθησε βήμα προς βήμα την Ελληνική Επανάσταση και προέβλεψε την πτώση του Καποδίστρια. Ο Γουλιέλμος Μάιστερ, που συχνά θυμίζει τον ίδιο τον Γκαίτε, μορφώνεται και διαμορφώνεται από τις εμπειρίες και τις δοκιμασίες της ζωής. Δεν είναι όμως αυτός ο ήρωας του βιβλίου. Πραγματική ηρωίδα στο έργο είναι η ίδια η ζωή. Ο Μάιστερ αμφισβητεί τα οικογενειακά του πιστεύω, κάνει παρέα με θεατρίνους, γίνεται ο ίδιος ηθοπο...

Στο εργαστήριο Κεντήματα θα βρείτε οδηγίες και υλικά που θα χρειαστείτε για να ασχοληθείτε με τη γοητευτική τέχνη του κεντήματος σε καμβά. Το βιβλίο περιλαμβάνει μια παραστατική εισαγωγή στην τέχνη αυτή, καθώς επίσης και μια επιλογή πρωτότυπων εργόχειρων με τα διαγράμματά τους. Με τον τρόπο αυτό οι αρχάριοι θα οδηγηθούν σταδιακά από τις βασικές γνώσεις σε πιο προχωρημένες τεχνικές, ενώ όσοι έχουν πείρα στο κέντημα θα ανακαλύψουν νέες, ελκυστικές ιδέες για κεντήματα σε καμβά.

Η καταφυγή στη δύναμη της φαντασίας, σαν αντιστάθμισμα της πραγματικότητας αλλά και σαν τρόπος εξαγνισμού της, μοιάζει να είναι το κοινό θέμα στις δύο νουβέλες του Ουίλιαμ Τρέβορ. Η πρώτη, "Διαβάζοντας Τουργκένιεφ", είναι το χρονικό του αποτυχημένου γάμου της Μαίρης Λουίζας με τον Έλμερ Κουόρυ και ενός σύντομου ανεκπλήρωτου έρωτά της που τη σημαδεύει και τελικά την καταστρέφει. "Το σπίτι μου στην Ούμπρια" έχει ως ηρωίδα την κυρία Ντελαχάντυ, συγγραφέα ρομάντσων, που σώζεται τυχαία από μια τρομοκρατική επίθεση: φιλοξενώντας τους λιγοστούς επιζώντες αυτής της επίθεσης,...

Ο νεαρός Κόττα φεύγει από τη Ρώμη του αυτοκράτορα Αυγούστου για τους Τόμους, την πόλη του σιδήρου, στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Αναζητεί εκεί τον εξόριστο Οβίδιο και τις "Μεταμορφώσεις", έργο ζωής του ποιητή. Ο Κόττα ανακαλύπτει ταξιδεύοντας έναν κόσμο όπου συναντιέται η αρχαία Ρώμη με τον εικοστό αιώνα, έναν κόσμο στα πρόθυρα του τέλους. Κι ακόμα ανακαλύπτει ότι οι "Μεταμορφώσεις" έχουν υποστεί κι αυτές μια μακάβρια μεταμόρφωση. "Ο έσχατος κόσμος" είναι ένα γοητευτικό "μεταφυσικό θρίλερ" που φέρνει στο νου "Το όνομα του ρόδου". Είναι η εξιστόρηση ενός φανταστικού ταξιδ...

Εδώ και μήνες δεν είχε καμία όρεξη να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του φύλου του. Ένιωθε απέχθεια και αηδία όταν κάποιοι υπεδείκνυαν δημόσια στους άλλους πόσο συχνά έπρεπε να καβαλάνε τις γυναίκες τους για να μη θεωρηθούν ανίκανοι. Μόλις ένιωθε την ανάγκη της σεξουαλικής πράξης, αρκούσε να σκεφτεί τη φοβερή προπαγάνδα των εμπορικών εντύπων για να του περάσει αμέσως... Τίποτε δεν του φαινόταν τόσο αφόρητα κωμικό όσο οι ενέργειες που όριζε η ερωτική πράξη ή που αποσκοπούσαν σ' αυτή. Και είχε την αίσθηση ότι αυτή η κωμικότητα είχε σχέση με τις δημόσιες υποδείξεις όσον αφορά αυ...

Για ένα διάστημα θεωρούσα τον εαυτό μου σπουδαίο, για τον απλό λόγο ότι πίστευα πως ο Τίλε με χρειαζόταν σαν υποκατάστατο των αναστολών που δεν είχε. Τον εξόρκιζα να επενδύει προσεκτικότερα, να παράγει με πιο αργούς ρυθμούς. Του περιέγραφα βράδια ολόκληρα τι θα συνέβαινε αν ο καθένας ήθελε να παράγει περισσότερο από όλους τους άλλους! Ο Τίλε λέει: Αν μπορέσεις να συνεχίσεις την παραγωγή μια μέρα παραπάνω από τους ανταγωνιστές σου, τότε τα έχεις καταφέρει. Που σημαίνει: Δεν επιτρέπεται να επιδιώκεις κάτι λιγότερο από την παγκόσμια κυριαρχία. Εγώ προέβλεπα μόνο καταστροφές. Σ...

Το "Καφενείο του μαύρου συμμάχου" ήταν γεμάτο από γκρι-μπλε στολές κι η Μάρθα δεν μπορούσε να δει τον Άντον. Τελικά τον διέκρινε σε μια γωνιά να τρώει με ένα βιβλίο στο πλάι του. Ο Άντον παραμέρισε το βιβλίο καθώς εκείνη πλησίαζε στο τραπέζι του. Είπε: "Έχω τελειώσει σχεδόν. Με κράτησε ο κύριος Μέιναρντ." Τα μάτια του στένεψαν από καχυποψία κι είπε: "Ελπίζω να ήσουν προσεκτική". Η Μάρθα είπε γελώντας: "Έλεγε πως εμείς δεν πρέπει να τρομάζουμε τους 'Κάφρους'". "Ποιοι 'εμείς';" "Μα δεν είναι ηλίθιοι, 'Αντον, πρέπει να ξέρουν ότι υπάρχει μια οργάνωση ή κάτι τέτοιο". "Έχ...