Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σ' αυτό το βιβλίο σου εξηγώ γιατί σ' αγαπώ. Σ' αγαπώ γιατί... γιατί... γιατί... Γι' αυτό σ' αγαπώ, βρε κουτό!

Ο Νίκος είναι σίγουρος ότι δεν του χρειάζονται τα γράμματα, και ορκίζεται ποτέ να μη μάθει να διαβάζει. Δεν ξέρει τι χάνει όμως! Ευτυχώς που ένα βράδυ ζει μια φανταστική, ονειρεμένη περιπέτεια που θα τον κάνει να αλλάξει γνώμη. Και τότε θα καταλάβει ότι χάρη στο διάβασμα κάθε παιδί μπορεί να γίνει σούπερ ήρωας!

Όλα τα παιδιά είναι ευτυχισμένα! Όλα τα παιδιά έχουν σπίτι. Όλα τα παιδιά έχουν φαγητό. Όλα τα παιδιά έχουν... Όλα; Εγώ ΔΕΝ... Κι είναι τόσο πολλά τα ΔΕΝ, που παγώνουν την ψυχή. Και μόνο το χαμόγελο του φίλου μπορεί να φέρει τη ζεστασιά. Κι οι λέξεις, όταν είναι απ' της αγάπης του τα λόγια, μπορούν να σχηματίσουν την πιο γερή ουρά χαρταετού. Του χαρταετού που πετά πάντα ψηλά, γιατί είναι ο χαρταετός της φιλίας. Εκεί που δεν υπάρχουν ΔΕΝ.

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας βασιλιάς που είχε απ’ όλα και είχε πολλά. Ζούσε ευτυχισµένος κι αυτός και όλοι στο βασίλειο, ώσπου είδε στ’ όνειρό του ότι τα έχασε όλα. Ο φόβος ρίζωσε µέσα του. Κι ύστερα τίποτα δεν ήταν όπως παλιά. Ο βασιλιάς δε µίλησε σε κανέναν για τους εφιάλτες του. Δεν ήξερε, ο χαζός, ότι οι πόνοι και οι χαρές µοιράζονται. Κι έτσι οι πόνοι µικραίνουν κι οι χαρές µεγαλώνουν.

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας βασιλιάς που είχε απ’ όλα και είχε πολλά. Ζούσε ευτυχισµένος κι αυτός και όλοι στο βασίλειο, ώσπου είδε στ’ όνειρό του ότι τα έχασε όλα. Ο φόβος ρίζωσε µέσα του. Κι ύστερα τίποτα δεν ήταν όπως παλιά. Ο βασιλιάς δε µίλησε σε κανέναν για τους εφιάλτες του. Δεν ήξερε, ο χαζός, ότι οι πόνοι και οι χαρές µοιράζονται. Κι έτσι οι πόνοι µικραίνουν κι οι χαρές µεγαλώνουν.

Τα κορίτσια, τελειόφοιτες πια, έχουν να αντιμετωπίσουν αρκετά προβλήματα αυτό το τρίμηνο. Η κακότροπη Μόραγκ, που αποδεικνύεται δύσκολος χαρακτήρας, και η μοχθηρή και εκδικητική Πρισίλα αναστατώνουν την ήρεμη ζωή του σχολείου. Η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε έλεγχο, όταν χρήματα και προσωπικά αντικείμενα κάνουν φτερά! Για πρώτη φορά στα χρονικά του Σαιν Κλαιρ, η τελευταία τάξη τιμωρείται με πειθαρχικό έλεγχο και η διευθύντρια αναγκάζεται να αποβάλει μαθήτρια από το κολέγιο! Το βιβλίο αυτό σφραγίζει με τη ζωντάνια του τη δημοφιλή σειρά.

Τέσσερις κλασικοί Νεοέλληνες συγγραφείς από τη σειρά των "Ελληνικών" συνυπάρχουν σε αυτό τον τόμο: Ανδρέας Καρκαβίτσας: "Η θάλασσα", Αργύρης Εφταλιώτης: "Η Αγγέλικα", Γεώργιος Βιζυηνός: "Το μικρό ραφτόπουλο" και Εμμανουήλ Ροΐδης: "Η μηλιά". Συνδετικός κρίκος η θαυμάσια εικονογράφηση της Έφης Λαδά.

Η Άννα αγαπούσε πολύ το χαμογελαστό της σπίτι και, παρόλο που ονειρευόταν ταξίδια, δεν μπορούσε να το αποχωριστεί, και αυτό την κρατούσε πίσω! Γι' αυτό ένα βράδυ το φεγγάρι τής έκανε ένα δώρο· ένα δώρο θαυμαστό και περίεργο, που θα τη βοηθούσε να καταλάβει ποια θα έπρεπε να είναι πραγματικά η σχέση με ό,τι αγαπάμε!

Σ΄ έναν απέραντο αγρό στέκουν ολομόναχα το σκιάχτρο και το σπίτι. Όμως η απέναντι μοναξιά δεν είναι τόσο θλιβερή, αφού γεννάει ιστορίες, εικόνες και τραγούδια.

Η μικρή Μαρούσα έμοιαζε να τα έχει όλα. Όμως ένιωθε να της λείπει Κάτι. Ίσως ήθελε να νιώσει ένα έντονο συναίσθημα. Χαρά, λύπη, έκπληξη, ανυπομονησία... Ή να ζήσει μια αλλιώτικη περιπέτεια. Μα όλα της ήταν Αδιάφορα. Τίποτα δεν αισθανόταν η Μαρούσα! Τίποτα! Ώσπου μια μέρα βρήκε αυτό το Κάτι, το οποίο θα την άγγιζε αληθινά.

Τα παραμύθια, τελικά, λένε πάντα την αλήθεια. Το θαύμα της αγάπης! Έτσι δε λένε τα ποιήματα και τα παραμύθια; Της αγάπης που σου χαρίζει δώρα πολλά και σου γιατρεύει το σώμα και την ψυχή. Αυτή είναι η ιστορία της Βιολέτας και του Ρακμάν. Ένα μεταφυσικό παραμύθι για την αγάπη, γεμάτο χρώματα, μυρωδιές και εικόνες.

Η βοσκοπούλα και ο καπνοδοχοκαθαριστής ήταν δύο μικρά προσελάνινα αγλματάκια. Στέκονταν επί χρόνια, αντικριστά, πάνω σ' ένα έπιπλο, στο σαλόνι ενός σπιτιού. Κάποια μέρα αποφάσισαν να κάνουν ένα ταξίδι μέσα από την καπνοδόχο...

Η βοσκοπούλα και ο καπνοδοχοκαθαριστής ήταν δύο μικρά προσελάνινα αγλματάκια. Στέκονταν επί χρόνια, αντικριστά, πάνω σ' ένα έπιπλο, στο σαλόνι ενός σπιτιού. Κάποια μέρα αποφάσισαν να κάνουν ένα ταξίδι μέσα από την καπνοδόχο...

Εκείνο το πρωινό ξύπνησα, όπως κάθε μέρα, για να πάω στο σχολείο μου, αλλά δεν μπορούσα να βγω έξω από την πόρτα. Έβρεχε... Και μάλιστα, δε θα το πιστέψετε, έβρεχε... αστεράκια! Χιλιάδες, αμέτρητα, εκατομμύρια αστεράκια έπεφταν από τον ουρανό. Είχαν κατακλύσει την πόλη, τις καμινάδες των σπιτιών, τις αυλές, τους δρόμους, τη μεγάλη εκκλησία και φυσικά το σχολείο μας. Αλήθεια, γιατί έπεφταν; Θα ξανάβγαιναν στον ουρανό; Θα μπορούσα, άραγε, να κρατήσω ένα δικό μου αστέρι; Μήπως έκρυβαν μέσα τους ανθρωπάκια; Το πιο σπουδαίο όμως... Θα μπορούσα να κάνω ευχές και να πραγματοποι...

"Η γιαγιά έπαθε... να δεις πώς το λένε αυτό που έπαθε. Έχει ένα "τσα" μέσα, είμαι σίγουρη... Ή μήπως είναι "χα"; Δεν ξέρω. Όλο το μπερδεύω. Αυτό που μου εξήγησε πάντως η μαμά είναι ότι, από 'δώ και πέρα, η γιαγιά θα ξεχνάει πολλά πράγματα, ενώ μπορεί και να μη μας αναγνωρίζει". Η Λουκία δεν μπορεί να καταλάβει τι συνέβη στην αγαπημένη της γιαγιά. Φαίνεται ίδια, αλλά είναι τόσο διαφορετική! Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι τώρα της διηγείται τις πιο αλλόκοτες ιστορίες. Ίσως, μάλιστα, μια μέρα να την πάρει μαζί της στην Παραμυθοχώρα, εκεί όπου ταξιδεύει διαρκώς με το μυαλό της.....

"Καρότο" τη φώναζαν τα άλλα παιδιά και η Σοφία έκλαιγε. Τι κι αν τα κόκκινα μακριά μαλλιά της ήταν το καμάρι της γιαγιάς της. "Σαν φλόγα στον άνεμο", της έλεγε κάθε φορά που τη χτένιζε. Τι κι αν ο φίλος της ο Ορέστης τα έλεγε "μαγικά". Η μικρή Σοφία μισούσε τα κόκκινα μαλλιά της, ήθελε να τα κόψει, να τα εξαφανίσει για να μην την κοροϊδεύουν τα παιδιά. Ώσπου μια ζωγραφιά που ταξιδεύει θα αλλάξει τα πάντα μαγικά... Η Ελένη Γκίκα πλάθει μία ιστορία γεμάτη ευαισθησία και ρεαλισμό και διηγείται με το δικό της ξεχωριστό τρόπο την καθημερινότητα ενός παιδιού που έρχεται αντιμέ...