Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Πινακοθήκη Μποργκέζε (Galleria Borghese) φιλοξενείται στο εσωτερικό της ομώνυμης βίλας, την οποία έκτισε το 1612-13 ο καρδινάλιος Σιπιόνε Μποργκέζε, ανιψιός του πάπα Παύλου Ε΄. Ήδη από την εποχή της ανέγερσής του το κτήριο φιλοξενούσε σημαντικά έργα τέχνης, τα οποία προέρχονταν από τις συλλογές της οικογένειας και εμπλουτίστηκαν από τον καδρινάλιο με μεγάλο πάθος αλλά και σύμφωνα με το προσωπικό του γούστο. Από την περίοδο εκείνη προέρχονται έργα όπως η Αποκαθήλωση του Ραφαήλ και οι πίνακες του Καραβάτζο που ανήκαν στον Καβαλιέρε ντ' Αρπίνο. Η συλλογή εμπλουτίστηκε και μ...

Αν και ο Πάμπλο Πικάσο ήταν αναμφισβήτητα ένας από τους σημαντικούς καλλιτέχνες του 20ου αιώνα, το έργο του συνεχίζει να αποτελεί εν μέρει αίνιγμα για τους ειδικούς. Αστείρευτος δημιουργός, ανέπτυξε μέχρι το θάνατό του, σε προχωρημένη ηλικία (91 ετών), συνεχή και έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα. Ανάμεσα στους πίνακές του, τα χαρακτικά, τις λιθογραφίες, τις ελαιογραφίες, τα κεραμικά, τα γλυπτά και τα κολάζ κανένα έργο δεν δείχνει σημάδια στείρας επανάληψης. Αντίθετα, ο Πικάσο χρησιμοποίησε τις πιο διαφορετικές μεταξύ τους τεχνοτροπίες για να πειραματιστεί και για να τις επ...

Όγκος αυστηρός και επιβλητικός, το Παλάτσο Πίτι, δεσπόζει στην περιοχή του Ολτράρνο, στη Φλορεντία. Από πρώτη ματιά μοιάζει να βρίσκεται στο περιθώριο του πολεοδομικού ιστού, αλλά στην πραγματικότητα είναι η δεύτερη καρδιά της πόλης, που "ζωντανεύει" από τους Κήπους του Μπόμπολι και από τον λεγόμενο Διάδρομο του Βαζάρι, που ενώνει το Παλάτσο Πίτι με τα Ουφίτσι και το Παλάτσο Βέκιο. Έργο του Μπρουνελέσκι και του Luca Fancelli, το κτίσμα δεν έχασε ποτέ το όνομα του πρώτου ιδιοκτήτη του, του Luca Pitti. Το 1549 αποπερατώθηκε από τον Bartolomeo Ammannati, με εντολή της Ελεονόρ...

Έπειτα από δέκα χρόνια εργασιών για την κατασκευή του κτηρίου που θα "φιλοξενούσε" την πλούσια συλλογή του Μονάχου, η Πινακοθήκη άνοιξε τελικά για το κοινό το 1836, έπειτα από επιθυμία του βασιλιά Λουδοβίκου Α΄ της Βαυαρίας. Μια τόσο πλούσια συλλογή ήταν αποτέλεσμα πέντε και πλέον αιώνων συλλεκτικού πάθους και προσεκτικής συντήρησης της καλλιτεχνικής κληρονομιάς εκ μέρους της οικογένειας Βίτελσμπαχ. Ο πρώτος πυρήνας έργων ήταν καρπός του συλλεκτικού πάθους του Γουλιέλμου Δ΄ των Βίτελσμπαχ, ο οποίος κατάφερε να αγοράσει πολλούς πίνακες των σημαντικότερων γερμανών ζωγράφων....

Η Πινακοθήκη Ουφίτσι φιλοξενεί μια από τις σημαντικότερες συλλογές του κόσμου με έργα τέχνης της Αναγέννησης: Μαζάτσο, Λεονάρντο, Ραφαήλ, Μιχαήλ Άγγελος, αλλά και Μποτιτσέλι, Περουτζίνο, Πολαγιουόλο, Τιτσιάνο. Από τα παράθυρά της μπορεί κανείς να θαυμάσει το Παλάτσο Πίτι, τον τρούλο της Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε, το Φρούριο του Μπελβεντέρε. Ήδη από τα τέλη του 16ου αιώνα, η Πινακοθήκη ήταν "εντυπωσιακή, μεγαλοπρεπής [...], γεμάτη αγάλματα και πολύτιμους πίνακες" (Bocchi). O δημιουργός της, Τζόρτζο Βαζάρι, θα γράψει σχετικά: "Δεν έχω αντιμετωπίσει μεγαλύτερη δυσκολία, ούτε μεγα...

"Όλα τα αγαθά μετριούνται με χρήματα" Αριστοτέλης Σήμερα, όλα δείχνουν να μετριούνται με οικονομικά κριτήρια, από οικονομολόγους. Η λεγόμενη "άχαρη επιστήμη" των οικονομικών ποτέ δεν ήταν πιο δημοφιλής, έστω και αν η αδυναμία της να προβλέψει -και ακόμη περισσότερο να αποτρέψει- την πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση έχει ωθήσει ορισμένους να την αμφισβητήσουν έντονα. Πρόκειται, πράγματι, για επιστήμη; Και αν ναι, με ποιον τρόπο τα οικονομικά συμβάλλουν στη βελτίωση των όρων διαβίωσης μας; Το βιβλίο των David Orrell και Borin Van Loon εξετάζει την εξέλιξη των οικονομ...

Οι "Κιβδηλοποιοί" αποτελούν σημαντική καμπή στη ζωή και τη σταδιοδρομία του Ζιντ, κορυφαία στιγμή στην πορεία διαμόρφωσης του μυθοπλαστικού κόσμου του. Διχασμένος μεταξύ της επιθυμίας του για ένα έργο πληθωρικό, τροφοδοτούμενο απ’ όλα όσα προσφέρει η ζωή, και εκείνης για ένα έργο αποκαθαρμένο μάλλον παρά "καθαρό", ο Ζιντ θα συνθέσει τελικά ένα έργο που συνιστά μείζον σημείο αναφοράς στην ιστορία του μυθιστορήματος. Προσφέροντας έτσι ένα ευρύ φάσμα μυθιστορηματικών μεθόδων και προσεγγίσεων, οι "Κιβδηλοποιοί" άσκησαν βαθιά επίδραση σε ουκ ολίγα μεταγενέστερα μυθιστορήματα....

Το ερώτημα που θέτω, και στο οποίο προσπαθώ να απαντήσω, είναι: γιατί ο λόγος που διατυπώνουν οι επιμέρους θρησκείες, αντί να φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους και να τους ενώνει, πολύ απέχει από το να αποτελεί παράγοντα ειρήνης; Είχα ήδη από την παιδική μου ηλικία πάθος με τις γλώσσες, πάθος το οποίο διατήρησα σε όλη τη μακρά πορεία μου στο πεδίο της γλωσσολογίας. Παράλληλα, ωστόσο, δεν έπαψε ποτέ να με απασχολεί το ερώτημα από που πηγάζει η ανάγκη των ανθρώπων να πιστεύουν σε θεούς ή θεό; Αυτό το διαχρονικό ερώτημα είναι που με ώθησε να διατυπώσω εδώ ορισμένες σκέψεις γι...

Ένα βιβλίο που δίνει την εικόνα των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαία Ελλάδα αλλά και να μας γνωρίσει τον πολιτισμό που γέννησε αυτή τη μεγάλη διοργάνωση. Αποτελώντας ένα διαχρονικό μάθημα ανθρωπισμού, τόλμης και ευγενούς άμιλλας, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, κατά το συγγραφέα, δεν είναι απλώς αθλητικοί αγώνες, είναι μάχη, είναι επιβίωση, είναι μάθημα πολιτισμού, είναι το φως που αυτή η χώρα, η Ελλάδα, σκόρπισε σε όλο τον κόσμο διαμορφώνοντας τη σκέψη, τη διανόηση, τη συμπεριφορά. Πλήθος αποσπασμάτων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας μάς δείχνουν την τεράστια σημασία που είχε η νίκ...

Με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η νίκη της φιλελεύθερης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας φαινόταν οριστική. Ωστόσο, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι. Νέου τύπου αυταρχικά καθεστώτα έκαναν -και κάνουν- την εμφάνισή τους, κάποια μάλιστα διεκδικώντας διευρυμένο ρόλο σε παγκόσμια κλίμακα, μέσω και της υπόσκαψης αντιπάλων όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμμαχοι τους σε αυτές τις βλέψεις τους είναι κάθε είδους ακροδεξιοί και ακροαριστεροί εθνικολαϊκιστές και δημαγωγοί στην Ευρώπη και την Αμερική. Γεγονότα όπως το Brexit και η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στ...

Το φθινόπωρο του 1995, με πρωτοβουλία της Γιάννας Αγγελοπούλου και του John F. Kennedy School of Government οργανώθηκε στο Χάρβαρντ ένα Συνέδριο στο οποίο συζητήθηκε - με τη συμμετοχή πανεπιστημιακών, πολιτικών, διπλωματών και δημοσιογράφων - το φαινόμενο εκείνο, που καθιερώθηκε να ονομάζεται "Το Ελληνικό Παράδοξο". Οι εργασίες του Συνεδρίου κυκλοφόρησαν στο βιβλίο το 1997, στις Εκδόσεις Παπαζήση. Σήμερα, 20 χρόνια αργότερα πολλά έχουν αλλάξει εκτός από τα "ελληνικά παράδοξα" που γεωμετρικά έχουν αυξηθεί. Η μεγάλη οικονομική κρίση, η εμπειρία των ολυμπιακών, η μετάλλαξη τη...

"Και μόνο το όνομά του -επισημαίνει προλογικά ο Juan J. Luna- περικλείει έναν ολόκληρο κόσμο. Είναι η μετάβαση από τον 15ο στον 16ο αιώνα στη Γερμανία, δηλαδή ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στον Μεσαίωνα και στη νέα εποχή που ανατέλλει στα καθημαγμένα εδάφη της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η οποία στο καλλιτεχνικό πεδίο εκφράζεται με το πέρασμα από τον "εξπρεσιονισμό" της γοτθικής τέχνης στις νέες τάσεις της Αναγέννησης".

"Η πιο μακρινή ανάμνηση που έχω από τη ζωή μου είναι εκείνη ενός μεγάλου και ψηλοτάβανου δωματίου. Ήταν απόγευμα· σ' εκείνο το σκοτεινό και θλιβερό δωμάτιο ήταν αναμμένες τρεις λάμπες πετρελαίου, καλυμμένες με αμπαζούρ. Θυμάμαι τη μητέρα μου καθισμένη σε μια πολυθρόνα. Κάπου εκεί κοντά καθόταν και η αδελφή μου, που πέθανε λίγο αργότερα· ένα κοριτσάκι 6-7 ετών, τέσσερα χρόνια μεγαλύτερό μου. Κρατούσα στο χέρι μου δυο μικρά δισκάκια από επιχρυσωμένο μέταλλο, με μια τρύπα στη μέση, που είχαν πέσει από το ανατολίτικο μαντίλι που φορούσε η μητέρα μου στου κεφάλι της. Καθώς περιε...

"Η πιο μακρινή ανάμνηση που έχω από τη ζωή μου είναι εκείνη ενός μεγάλου και ψηλοτάβανου δωματίου. Ήταν απόγευμα· σ' εκείνο το σκοτεινό και θλιβερό δωμάτιο ήταν αναμμένες τρεις λάμπες πετρελαίου, καλυμμένες με αμπαζούρ. Θυμάμαι τη μητέρα μου καθισμένη σε μια πολυθρόνα. Κάπου εκεί κοντά καθόταν και η αδελφή μου, που πέθανε λίγο αργότερα· ένα κοριτσάκι 6-7 ετών, τέσσερα χρόνια μεγαλύτερό μου. Κρατούσα στο χέρι μου δυο μικρά δισκάκια από επιχρυσωμένο μέταλλο, με μια τρύπα στη μέση, που είχαν πέσει από το ανατολίτικο μαντίλι που φορούσε η μητέρα μου στου κεφάλι της. Καθώς περιε...

Κανένας καλλιτέχνης του 20ου αιώνα δεν κατάφερε να γίνει τόσο γνωστός όσο ο Σαλβαδόρ Νταλί. Αναγνωρίσιμος και αναγνωρισμένος από ειδικούς, κριτικούς, ιστορικούς και μουσειολόγους, ο θρύλος του κατάφερε να εξαπλωθεί ακόμη και στα πιο λαϊκά κοινωνικά στρώματα, γεγονός όμως που δεν τον γλίτωσε από τις πολυάριθμες επικρίσεις και τις έντονες διαμάχες, τις οποίες βέβαια τροφοδοτούσε και ο ίδιος. Το καλλιτεχνικό και λογοτεχνικό του έργο, (αλλά και η απήχηση που είχε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης) αποτελούν ένα σύνολο συμπαγές, πλήρες δημιουργικότητας, το οποίο, παρότι δεν έχει ακόμη...

Κανένας καλλιτέχνης του 20ου αιώνα δεν κατάφερε να γίνει τόσο γνωστός όσο ο Σαλβαδόρ Νταλί. Αναγνωρίσιμος και αναγνωρισμένος από ειδικούς, κριτικούς, ιστορικούς και μουσειολόγους, ο θρύλος του κατάφερε να εξαπλωθεί ακόμη και στα πιο λαϊκά κοινωνικά στρώματα, γεγονός όμως που δεν τον γλίτωσε από τις πολυάριθμες επικρίσεις και τις έντονες διαμάχες, τις οποίες βέβαια τροφοδοτούσε και ο ίδιος. Το καλλιτεχνικό και λογοτεχνικό του έργο, (αλλά και η απήχηση που είχε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης) αποτελούν ένα σύνολο συμπαγές, πλήρες δημιουργικότητας, το οποίο, παρότι δεν έχει ακόμη...

Αρκεί να είναι κανείς μεγάλος ζωγράφος για να μετατραπεί σε μύθο; Είναι, άραγε, αρκετό να έχει ζωγραφίσει κανείς έναν θρυλικό πίνακα για να μετατραπεί σε θρύλο; Μάλλον όχι. Πράγματι, η ιστορία της τέχνης είναι γεμάτη από μεγάλους ζωγράφους που δεν κατάφεραν να επιβιώσουν σαν μύθοι, αλλά και από θρυλικά έργα που δεν κατάφεραν να μετατρέψουν τους δημιουργούς του σε θρύλους. Για να γίνει κανείς θρύλος, δεν αρκεί να είναι εξαιρετικός ζωγράφος, να φιλοτεχνεί εξαιρετικά έργα. Χρειάζεται να έχει μια μοναδική, εντελώς ξεχωριστή - ή τουλάχιστον, μια ζωή που να θεωρείται και, το κυρι...

Αρκεί να είναι κανείς μεγάλος ζωγράφος για να μετατραπεί σε μύθο; Είναι, άραγε, αρκετό να έχει ζωγραφίσει κανείς έναν θρυλικό πίνακα για να μετατραπεί σε θρύλο; Μάλλον όχι. Πράγματι, η ιστορία της τέχνης είναι γεμάτη από μεγάλους ζωγράφους που δεν κατάφεραν να επιβιώσουν σαν μύθοι, αλλά και από θρυλικά έργα που δεν κατάφεραν να μετατρέψουν τους δημιουργούς του σε θρύλους. Για να γίνει κανείς θρύλος, δεν αρκεί να είναι εξαιρετικός ζωγράφος, να φιλοτεχνεί εξαιρετικά έργα. Χρειάζεται να έχει μια μοναδική, εντελώς ξεχωριστή - ή τουλάχιστον, μια ζωή που να θεωρείται και, το κυρι...