Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δύο σηµαντικοί Γάλλοι φιλόσοφοι και πολιτικοί στοχαστές της εποχής µας, ο Αλαίν Μπαντιού και ο Μαρσέλ Γκοσέ, "διασταυρώνουν τα ξίφη τους". Ο Μπαντιού υπερασπίζεται την επικαιρότητα του κοµµουνιστικού προτάγµατος, αυτού που ο ίδιος αποκαλεί "κοµµουνιστική υπόθεση". Ο Γκοσέ αποτίει φόρο τιµής στην κοινοβουλευτική δηµοκρατία, υπενθυµίζει τις αρετές της, τονίζοντας παράλληλα την επείγουσα ανάγκη για βαθιές µεταρρυθµίσεις στους θεσµούς της και στις λειτουργίες της. Μια συζήτηση γόνιµη, ενίοτε συναρπαστική, µε αιχµές αλλά και χιούµορ και από τις δυο πλευρές. Σ’ αυτόν τον διάλογο,...

"Έχω διαπιστώσει ότι όλη η ιστορία µας έχει παραποιηθεί, ότι όλοι εκείνοι που δηµιούργησαν τον αραβικό πολιτισµό και το µεγαλείο του ήταν άνθρωποι καταδιωγµένοι, αποσυνάγωγοι, εξοστρακισµένοι, φυλακισµένοι, ακόµα και εκτελεσµένοι για τις απόψεις τους. Είναι ανάγκη να ξαναδούµε αυτόν τον πολιτισµό µε νέο βλέµµα και µε µια άλλη ανθρωπιά". Άδωνις Είναι γνωστά τα παραδείγµατα αυταρχικών καθεστώτων του αραβικού κόσµου που τα χαρακτηρίζει η απόλυτη περιφρόνηση προς τα ατοµικά και κοινωνικά δικαιώµατα των πολιτών, καθώς και η χωρίς ενδοιασµούς προσφυγή σε κατασταλτικές µεθόδο...

Πρώτη βιογραφία ενός από τους πιο σημαντικούς και ενδιαφέροντες στοχαστές του 20ού αιώνα. Με αφετηρία τη νεανική πολιτική δράση του Καστοριάδη στην κατεχόμενη Αθήνα, ο Francois Dosse αναφέρεται αρχικά στην άφιξή του στο Παρίσι -ήταν κι αυτός ένας από τους υπότροφους που ταξίδεψαν με το θρυλικό "Ματαρόα"-, τη συμμετοχή του στο γαλλικό τροτσκιστικό κίνημα, την ίδρυση του περιοδικού Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα, στο οποίο θα βάλει τη σφραγίδα του. Το Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα θα είναι το πρώτο έντυπο της Αριστεράς που θα ασκήσει καταλυτική κριτική στο σοβιετικό οικονομικό και κοι...

Κείμενα που καλύπτουν διάστημα σαράντα ετών, τα περισσότερα από αυτά δημοσιευμένα σε εφημερίδες (Βήμα, Αυγή, Ελευθεροτυπία, Athens Voice) και σε περιοδικά (Αντί, Αντιθέσεις, Επιχειρήματα, The Book’s Journal, κ.ά.) Κείμενα επικεντρωμένα στον εθνολαϊκισμό με την ευρύτερη έννοια του όρου, στην αριστερά και τις προσπάθειες για ανανέωση και εκσυγχρονισμό της, στις διαχρονικές σχέσεις σοσιαλιστών και κομμουνιστών, σε φυσιογνωμίες του διεθνούς σοσιαλιστικού κινήματος, σε πρόσωπα που, κατά τον συγγραφέα, "άφησαν ένα θετικό χνάρι" στο πέρασμά τους από την ελληνική κοινωνία. Έναυσμα...

Κλασικό έργο της γαλλικής ερωτικής λογοτεχνίας, ιδιαίτερα ελευθερόστομο, με θέμα τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση μιας πολύ νεαρής κοπέλας από τον πατριό της. Υπάρχουν και εδώ τα γνωστά μοτίβα: αθωότητα, ένας έκφυλος μεγαλύτερος άνδρας χωρίς αναστολές και βεβαίως μία κυρία, η οποία συμμετέχει και διαφθείρει περαιτέρω τη νεαρά

Το "Τι είναι Ιστορία;" του Ε. Χ. Καρ περιλαµβάνει έξι παραδόσεις του στο Κέιµπριτζ το 1961. Στα κείµενα αυτά προσεγγίζονται θέµατα-κλειδιά για κάθε ιστορικό, όπως "Η κοινωνία και το άτοµο", "Η αιτιότητα στην Ιστορία", "Ο ιστορικός και τα γεγονότα" κ.ά. Ο ιστορικός καλείται "να αφηγηθεί τα γεγονότα όπως πράγµατι έγιναν" (wieeseigentlichgewesen). Η φράση αυτή του Ράνκε, ενός από τους κορυφαίους ιστορικούς του 19ου αιώνα, έχει "στοιχειώσει" γενιές και γενιές ιστορικών και κυρίως όσους αναζητούν και διεκδικούν µε πάθος την "αντικειµενικότητα". Και όµως, κατά τον Καρ -και όχ...

Το Μηδέν και το Άπειρο (1940) υπήρξε από την πρώτη στιγμή τεράστια εκδοτική και εμπορική επιτυχία. Μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και, επάξια, κατέκτησε θέση ανάμεσα στα κορυφαία "μυθιστορήματα ιδεών" του 20ού αιώνα. Με εντυπωσιακή οξυδέρκεια, αλλά και με τη ματιά και τη γνώση του ανθρώπου που γνωρίζει "από μέσα" τις πρακτικές του κομμουνιστικού κινήματος, ο Καίσλερ προσεγγίζει εδώ, εμμέσως πλην σαφώς, το ακανθώδες ζήτημα των περιβόητων Δικών της Μόσχας, στις οποίες ο Στάλιν και το καθεστώς του εξόντωσαν -μεταξύ άλλων- και όλη την "παλιά φρουρά" των Μπολσεβίκων. Μέσω του...

Οι "Κιβδηλοποιοί" αποτελούν σημαντική καμπή στη ζωή και τη σταδιοδρομία του Ζιντ, κορυφαία στιγμή στην πορεία διαμόρφωσης του μυθοπλαστικού κόσμου του. Διχασμένος μεταξύ της επιθυμίας του για ένα έργο πληθωρικό, τροφοδοτούμενο απ’ όλα όσα προσφέρει η ζωή, και εκείνης για ένα έργο αποκαθαρμένο μάλλον παρά "καθαρό", ο Ζιντ θα συνθέσει τελικά ένα έργο που συνιστά μείζον σημείο αναφοράς στην ιστορία του μυθιστορήματος. Προσφέροντας έτσι ένα ευρύ φάσμα μυθιστορηματικών μεθόδων και προσεγγίσεων, οι "Κιβδηλοποιοί" άσκησαν βαθιά επίδραση σε ουκ ολίγα μεταγενέστερα μυθιστορήματα....

Τα Μουσεία του ΠΙΟΠ, ζωντανά κύτταρα πολιτισμού, λειτουργούν όχι μόνο ως χώροι καθημερινής πολιτιστικής δραστηριότητας, αλλά και ως πόλοι έλξης για τους κατοίκους και τους επισκέπτες των πόλεων και των περιοχών, όπου φιλοξενούνται. Σε συνεργασία και σε συνεχή ώσμωση με την τοπική κοινωνία, δίνεται έμφαση στην ανάδειξη παραγωγικών κλάδων και δραστηριοτήτων (μεταξουργία, ελαιουργία, πλινθοκεραμοποιία, μαρμαροτεχνία, κ.ά.), άρρηκτα δεμένων με την ιστορία των τόπων, όπου λειτουργούν τα μουσεία.

Το φθινόπωρο του 1995, με πρωτοβουλία της Γιάννας Αγγελοπούλου και του John F. Kennedy School of Government οργανώθηκε στο Χάρβαρντ ένα Συνέδριο στο οποίο συζητήθηκε - με τη συμμετοχή πανεπιστημιακών, πολιτικών, διπλωματών και δημοσιογράφων - το φαινόμενο εκείνο, που καθιερώθηκε να ονομάζεται "Το Ελληνικό Παράδοξο". Οι εργασίες του Συνεδρίου κυκλοφόρησαν στο βιβλίο το 1997, στις Εκδόσεις Παπαζήση. Σήμερα, 20 χρόνια αργότερα πολλά έχουν αλλάξει εκτός από τα "ελληνικά παράδοξα" που γεωμετρικά έχουν αυξηθεί. Η μεγάλη οικονομική κρίση, η εμπειρία των ολυμπιακών, η μετάλλαξη τη...

Τι εννοούμε όταν λέμε "αυτό είναι έργο τέχνης"; Ο γνωστός φιλόσοφος της τέχνης και κριτικός Arthur C. Danto καταπιάνεται με αυτό το θεμελιώδες ερώτημα. Εν μέρει φιλοσοφικό δοκίμιο και εν μέρει ευκαιρία για αναστοχασμό, το "Τι είναι αυτό που το λένε τέχνη" αμφισβητεί την ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι η τέχνη είναι έννοια απροσδιόριστη. Κατά τον Danto, τα κριτήρια προκειμένου να μπορεί να γίνει λόγος για έργο τέχνης είναι το νόημα και η "ενσάρκωσή" του, με την προσθήκη και ενός ακόμα κριτηρίου που αφορά τον θεατή: της ερμηνείας. Ο Danto χτίζει την επιχειρηματολογία του με αναφ...

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453 σήμανε το τέλος χιλίων και πλέον χρόνων ζωής της Χριστιανικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Παράλληλα, αποτέλεσε απαρχή ριζικών αλλαγών. Η Δύση ταυτίστηκε με την Ευρώπη, οι Ρώσοι ακολούθησαν την οδό της αυτοκρατορίας, οι Οθωμανοί έγιναν παγκόσμια δύναμη, οι Έλληνες έμειναν εξόριστοι στη γη τους. Η απώλεια της Κωνσταντινούπολης δημιούργησε ένα κενό και άλλαξε τις ισορροπίες στον χριστιανικό κόσμο.

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453 σήμανε το τέλος χιλίων και πλέον χρόνων ζωής της Χριστιανικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Παράλληλα, αποτέλεσε την απαρχή ριζικών αλλαγών. Η Δύση ταυτίστηκε με την Ευρώπη, οι Ρώσοι ακολούθησαν την οδό της αυτοκρατορίας, οι Οθωμανοί έγιναν παγκόσμια δύναμη, οι Έλληνες έμειναν εξόριστοι στη γη τους. Η απώλεια της Κωνσταντινούπολης δημιούργησε ένα κενό και άλλαξε τις ισορροπίες στον χριστιανικό κόσμο. Ο Michael Angold εξετάζει τις συνθήκες του ύστερου Βυζαντινού πολιτισμού και τις πολιτισμικές ζυμώσεις που επέτρεψαν στην...

Απ' την Πράγα και πάλι πίσω στην Πράγα, περνώντας απ' το Παρίσι και το Αλγέρι. Η μακρά πορεία του γιατρού Γιόζεφ Κάπλαν απ' το 1910 έως το 2010. Η μποέμικη ζωή στο Παρίσι της δεκαετίας του 1930, με τις αίθουσες χορού και την "ανακάλυψη" του τάνγκο, αλλά και με όλους εκείνους που "ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο". Η τόσο ξεχωριστή ατμόσφαιρα του Αλγερίου, βγαλμένη απευθείας απ' τις σελίδες του Καμύ. Οι έρωτες του Γιόζεφ με την αισθαντική Νελλύ αλλά και με την ασυμβίβαστη Κριστίν. Η επιστροφή στην Πράγα, ο σφετερισμός της εξουσίας απ' τους κομμουνιστές το 1948, η χρεωκοπία του κ...

"Διαβάζοντας την επιστολή θα έχεις την ψυχολογική εξήγηση μιας συμπεριφοράς που για τον εξωτερικό παρατηρητή φαίνεται να συνδυάζει την απόλυτη ηλιθιότητα με τη φτηνή ψευτοπαλικαριά. Κάποια μέρα θα πρέπει να γίνει γνωστή η αλήθεια - όχι απαραιτήτως όσο ζω. [...] Δεν είμαι διατεθειμένος, πάντως, να μείνω επ' άπειρον στην γκροτέσκα αυτή πινακοθήκη όπου με έχουν τοποθετήσει. [...] Δεν υπερασπίζομαι τη συμπεριφορά μου· την εξηγώ". Αυτά τόνιζε, μεταξύ άλλων, ο Όσκαρ Ουάιλντ σε επιστολή προς τον φίλο του Ρόμπερτ Ρος, η οποία συνόδευε το γραμμένο στη φυλακή χειρόγραφο που θα γ...

Οι καλλιτέχνες, μέσω των έργων τους, όχι μόνο διηγούνται ιστορίες, στοχάζονται για την πραγματικότητα ή το περιβάλλον τους, μοιράζονται συναισθήματα· συχνά, μας μιλούν και για τον εαυτό τους, για τις ανησυχίες τους, για τις φιλοδοξίες τους, ή για τη θέση που κατέχουν στην κοινωνία και στην ιστορία της τέχνης. Σε πολλές περιπτώσεις, οι προσωπικές πληροφορίες που αντλούνται από τους πίνακες έχουν την ίδια ή και μεγαλύτερη αξία με εκείνες που αποκαλύπτουν οι επίσημες γραπτές πηγές. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι και ο Βελάσκεθ. Μέσω επίσημων αρχείων ή μέσω συγγραμμάτων σ...

Οι καλλιτέχνες, μέσω των έργων τους, όχι μόνο διηγούνται ιστορίες, στοχάζονται για την πραγματικότητα ή το περιβάλλον τους, μοιράζονται συναισθήματα· συχνά, μας μιλούν και για τον εαυτό τους, για τις ανησυχίες τους, για τις φιλοδοξίες τους, ή για τη θέση που κατέχουν στην κοινωνία και στην ιστορία της τέχνης. Σε πολλές περιπτώσεις, οι προσωπικές πληροφορίες που αντλούνται από τους πίνακες έχουν την ίδια ή και μεγαλύτερη αξία με εκείνες που αποκαλύπτουν οι επίσημες γραπτές πηγές. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι και ο Βελάσκεθ. Μέσω επίσημων αρχείων ή μέσω συγγραμμάτων σ...

Στις 10 Μαΐου 1824, στον αριθμό 100 της οδού Pall Mall, εγκαινιάστηκε η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου. Ιδρύθηκε με διάταγμα της Βουλής, που χορηγούσε 57.000 στερλίνες για την αγορά 38 πινάκων, και υπήρξε η πρώτη πινακοθήκη του κόσμου με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Το 1838, η Εθνική Πινακοθήκη μεταφέρθηκε στην πλατεία Τραφάλγκαρ. Το κτίριο, νεοκλασικού ρυθμού, με τις κιονοστοιχίες και τον χαρακτηριστικό του τρούλο, δεσπόζει ακόμα και σήμερα στην κεντρική αυτή πλατεία του Λονδίνου, η οποία ανακατασκευάστηκε και πεζοδρομήθηκε το 2002. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου διαθ...

Ποιους κινδύνους για τη δημοκρατία συνιστά η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος; Αυτή η αγωνία διακατέχει όσους και όσες θεωρούν τη δημοκρατία ως μία από τις βασικές αξίες που οφείλουν να υπερασπιστούν, ακόμη κι αν έχουν επιφυλάξεις ή ασκούν κριτική στη συγκεκριμένη μορφή με την οποία πραγματώθηκε η δημοκρατία στην πατρίδα μας μετά το 1974. Η κρίση έθεσε το πρόβλημα της οικονομικής βιωσιμότητας της δημοκρατίας. Πώς μια κοινωνία μπορεί να αυτοκυβερνηθεί δημοκρατικά αν δεν είναι βιώσιμη οικονομικά; Και αν η κρίση που ζούμε δεν είναι παροδική αλλά αφορά μείζονες ανατροπές,...