Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το παράρτημα περιλαμβάνει συγκριτικούς χρονολογικούς πίνακες.

Τώρα η Πριγκίπισσα Τίτο έχει κατέβει στον κήπο. Χθες, στην επιστροφή της, αντιλήφθηκε ότι είχε χάσει δύο ταινίες της και πήγε σήμερα να τις βρει. Τη μια την είχα δει να πέφτει στην πρασιά, δεξιά από το σιντριβάνι. Κατά πάσα πιθανότητα, ο ψίθυρος του αναβρυτηρίου της είχε αποσπάσει εξ ολοκλήρου την προσοχή και δεν άκουσε την ταινία της να πέφτει. Η άλλη δεν έχω ιδέα πού μπορεί να έπεσε. Μπορεί να την είχε χάσει πολλές μέρες πριν και να μην το είχε καταλάβει. Δεν μετράει κάθε μέρα τις ταινίες της. Και χθες ήταν μια άτυχη μέρα. Ο ήλιος κρύφτηκε για λίγη ώρα και η Πριγκίπισσα Τ...

Οι τρείς τόμοι του Μπρωντέλ για τη Μεσόγειο προσφέρουν ένα πανόραμα της ζωής και της ιστορίας του μεσογειακού χώρου στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα, δηλαδή από την Αναγέννηση και τη Μεταρρύθμιση μέχρι την αυγή των νεότερων χρόνων, όταν η Μεσόγειος έπαψε να είναι το κέντρο του κόσμου.

Το έργο γράφτηκε το 1992 για λογαριασμό του "Θεάτρου του Νότου". Πρώτη παρουσίαση: 26 Νοεμβρίου 1992 στο "Θέατρο Αμόρε", σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη, σκηνικά Πάνου Παπαδόπουλου, φωτισμός Ελευθερίας Ντεκώ και με ερμηνεύτρια την Μαρία Κατσιαδάκη.

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με αφορμή το αφιέρωμα στη Φρίντα Λιάππα που οργάνωσε το 36ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (3-12 Νοεμβρίου 1995). Περιέχονται τα κείμενα: - Εργοβιογραφία της Φρίντας Λιάππα - Γιώργος Μπράμος, "Το νήμα της ζωής" - Αχιλλέας Κυριακίδης, "Η ποιότητα των ονείρων" Φιλμογραφία: - "Μετά σαράντα μέρες" (ζενερίκ) - Χρήστος Βακαλόπουλος, "Προς τη μυθοπλασία: ''Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις"" (από κείμενο στον "Σύγχρονο Κινηματογράφο", τ. 17/18, 1978, απόσπασμα) - Λευτέρης Ξανθόπουλος, "Επιλογές από τις ταινίες μικρού μήκους: "Απεταξάμην"" (από κ...

Στ' Ανώγεια, στους γάμους πηγαίνουν κανίσκι. Βάζουνε τα τρόφιμα σε μια σακούλα, τη σηκώνουνε στους ώμους και πάνε. Παντρευόταν κάποιος που είχε γυρέψει τη Φράγκα, αλλά εκείνη ήταν δύσκολη και δεν ήθελε να παντρευτεί. Το κανίσκι έπρεπε να το πάει αυτή, που ήταν η πιο μεγάλη, αλλά ήταν μαλωμένη με τον πατέρα της, είχε πεισμώσει και δεν ήθελε να πάει. Λέει της Αλεξάνδρας ο πατέρας της: "Πήγαινε να πεις της Φράγκας να σηκωθεί να πάρει το κανίσκι και να το πάει". Της το λέει η Αλεξάνδρα, αλλά εκείνη ήταν αμετάπειστη. "Πάρε το να το πας εσύ", της λέει της Αλεξάνδρας ο πατέρας...

Έξι χρόνια μετά το ομώνυμο μυθιστόρημα (1867), ο Zola διασκευάζει ο ίδιος για το θέατρο (1873) την "Τερέζ Ρακέν". Δεν είναι το μόνο, δεν είναι καν το πρώτο θεατρικό του έργο, ούτε και η μόνη θεατρική του επιτυχία. Επανεκτιμημένο στις μέρες μας, το έργο αυτό σχοινοβατεί με αριστοτεχνικό τρόπο ανάμεσα στη φρίκη και το χιούμορ. Αποτυπώνει μια βαθιά συναίσθηση του αθώου και του ένοχου κομματιού της συμπεριφοράς των ανθρώπων, φέρνοντας στην επιφάνεια τον αδυσώπητο βηματισμό μιας αναπόδραστης μοίρας. Χωρίς να τους διαφωτίζει, ρίχνει ωστόσο το δικό του φως στους κύκλους και του...

Έκδοση που έγινε με την ευκαιρία της εκδήλωσης Pier Paolo Pasolini - "...με τα όπλα της ποίησης...", η οποία πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, στο Γαλλικό Ινστιτούτο (9-25 Μαΐου 1994) και στη Θεσσαλονίκη, στον Κινηματογράφο "Έσπερος" (13-19 Μαΐου 1994) στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του Οργανισμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης "Θεσσαλονίκη 1997". Η μονογραφία περιλαμβάνει αναλύσεις του κινηματογραφικού έργου του Pasolini από μελετητές, γραπτά του ιδίου -μαζί με τρία ποιήματά του για την Κάλλας, στα ιταλικά και σε μτφρ. Παν. Χρ. Χατζηγάκη-, συνεντεύξεις του, μια συζήτηση μ...

- Καλημέρα. Θα θέλαμε να σας προτείνουμε να γράψετε μια ερωτική ιστορία... - Α! Ωραία πρόκληση. Και δύσκολη υπόθεση... Αλλά πώς, βρε παιδί μου; - Χωρίς κανέναν περιορισμό. Μόνο που θα πρέπει να είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο. Σαν να τη διηγείστε σε κάθε αναγνώστη χωριστά. [...] (από τον πρόλογο της Μικέλας Χαρτουλάρη, με τίτλο: "Ένα στοίχημα που κερδήθηκε") Ο τόμος περιέχει τα διηγήματα: - Α. Ασωνίτης, "Τα τρία πρόσωπα της Ίριδας" - Ν. Βασιλειάδης, "Η πεπατημένη" - Β. Βασιλικός, "'Μη νομίζεις πως κι εγώ σε ξεχνάω'" - Ν. Γιαννακοπούλου, "Το κακό δεν επιστρέφετα...

Οι τρείς τόμοι του Μπρωντέλ για τη Μεσόγειο προσφέρουν ένα πανόραμα της ζωής και της ιστορίας του μεσογειακού χώρου στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα, δηλαδή από την Αναγέννηση και τη Μεταρρύθμιση μέχρι την αυγή των νεότερων χρόνων, όταν η Μεσόγειος έπαψε να είναι το κέντρο του κόσμου.

Η σειρά "Συνάφειες", αναζητώντας το άρωμα των παλιών λογοτεχνικών συναναστροφών, συσπειρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής. Εν προκειμένω, οκτώ γυναίκες συγγραφείς γράφουν από μια ιστορία όπου, απαρέγκλιτα, ο πρωταγωνιστής φέρει ένα από τα οκτώ (σύμφωνα με το ορθόδοξο φρόνημα) θανάσιμα αμαρτήματα. Η αδικία, η φιλαργυρία, η οργή, η πορνεία, η κενοδοξία, η βουλιμία, η λύπη και η αλλαζονεία μεταμορφώνονται σε σύγχρονους χαρακτήρες, σε ερεθιστικές μυθοπλασίες, σε "αναγνώσεις" αρχετυπικών παραβάσεων.