Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μέσα από κείμενα ανέκδοτα, λησμονημένα, παραγκωνισμένα, ο κορυφαίος γάλλος ιστορικός αναλύει τους μηχανισμούς, που οδήγησαν την σοβιετική κοινωνία από την διεκδίκηση της δημοκρατίας στο ολοκληρωτικό γραφειοκρατικό καθεστώς.

Η κρατούσα ιδεολογία σήμερα ταυτίζει την πρόοδο με την αφθονία. Ο καταναλωτής αντικαθιστά τις ανάγκες που νιώθει με τις ανάγκες που του επιβάλλονται. Βομβαρδίζεται από εκατό και πάνω διαφημίσεις την ημέρα. Ως και οι ορκισμένοι καταναλωτές αποκτούν, μαζί με κάθε καινούριο εμπόρευμα, την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά. Υποπτεύονται ότι έχουν αγοράσει κάτι αμφίβολης αξίας, πιθανόν άχρηστο έως επικίνδυνο, κάτι που απαιτεί ακόμα πιο ακριβά συμπληρώματα. Ο δε πολίτης που δεν έχει ανάγκες, είναι ύποπτος.

"Παλιός μελετητής των ουτοπιών κι εγώ, βλέπω με ιδιαίτερη συμπάθεια το βιβλίο της Μαρία-Λουίζα Μπερνέρι, γιατί είναι η περιεκτικότερη και διεισδυτικότερη μελέτη των ιδεωδών πολιτειών που έχει γραφεί μέχρι σήμερα. Αυτό, που δίνει στο βιβλίο την ιδιαίτερη αξία του, είναι το τολμηρό μυαλό και το φλογερό πνεύμα της συγγραφέως του. Η Μπερνέρι είναι εχθρός των δυνάμεων, που θέλουν να μετατρέψουν τον άνθρωπο σε δουλικό αυτόματο και φίλος όλων όσα ευνοούν την ελευθερία και την δημιουργική έκφραση. Η Ουτοπία έχει τόσο πολλούς κύκλους, όσους η Κόλαση του Δάντη· η Μπερνέρι είναι ο κ...

Γράφει ο Νόρμαν Κον: Το αρχικό νόημα της λέξης "χιλιασμός" ήταν στενό και ακριβές. Ο χριστιανισμός είχε ανέκαθεν μιαν εσχατολογία, με την έννοια ενός δόγματος που αφορούσε στις "τελευταίες ημέρες"· ο χριστιανικός χιλιασμός ήταν απλώς μια παραλλαγή χριστιανικής εσχατολογίας. Σύμφωνα με την Αποκάλυψη του Ιωάννη, μετά την Δευτέρα Παρουσία, ο Χριστός θα ιδρύσει στη γη ένα μεσσιανικό βασίλειο και θα βασιλεύσει επί χίλια χρόνια πριν από την Έσχατη Κρίση. Πιο πρόσφατα, οι ανθρωπολόγοι και οι κοινωνιολόγοι χρησιμοποιούν την λέξη "χιλιασμός" για να περιγράψουν έναν συγκεκριμένο τύ...

Το μυθιστόρημα αυτό εκτυλίσσεται την περίοδο των των φοιτητικών εξεγέρσεων στο Μπέρκλεΰ. Διαδραματίζεται παράλληλα σε Αγγλία και Αμερική, όταν δύο καθηγητές πανεπιστημίου ανταλάσσουν θέσεις, χώρες, γυναίκες και νοοτροπία.

Ένα βιβλίο καυστικό και διασκεδαστικό, με το οποίο ο Λοτζ επινόησε το μυθιστόρημα της ακαδημαϊκής περιπλάνησης. Μιλά για τον κόσμο των διανοουμένων που περιφέροντα από συνέδριο σε συνέδριο, τις αιφνίδιες ανατροπές καταστάσεων μέσα στις πανεπιστημιουπόλεις,τις γνωριμίες και τις συναντήσεις και τις περιπέτειες που συναντάμε μόνο στα φωτορομάντσα.

"Για να στηρίζεται ευσταθώς ένα σώμα", λέει το ρητό της προμετωπίδας του μυθιστορήματος, "είναι απαραίτητο να έχει τουλάχιστον τρία σημεία στήριξης, που να βρίσκονται σε ευθεία γραμμή, είπε ο Ρόιτχαμερ". Το μυθιστόρημα "Διόρθωση" έχει όντως τρία τέτοια "σημεία στήριξης". Το πρώτο είναι ο σαρανταδυάχρονος Αυστριακός Ρόιτχαμερ, που σπουδάζει φυσικές επιστήμες στο Κέμπριτζ. Έπειτα από τρία χρόνια σχεδιασμού και άλλα τόσα οικοδομικών εργασιών, έχτισε για την αγαπημένη του αδελφή το οικοδόμημα που της αντιστοιχούσε τελείως, τον λεγόμενο "κώνο". Μόλις η γυναίκα αντίκρισε ολοκ...

Ο συγγραφέας μελετά την μετάβαση από το ζώο στον άνθρωπο. Εξετάζει, κατόπιν, τον άνθρωπο των αρχαϊκών χρόνων, που εξελίσσεται στον άνθρωπο των "αξονικών" θρησκειών και φιλοσοφιών (χριστιανισμός, βουδισμός, ισλαμισμός...). Ακολουθεί ο άνθρωπός του Παλιού Κόσμου, που μεταμορφώνεται στον άνθρωπο του Νέου Κόσμου. Σ' αυτόν μπροστά, ανοίγονται δυο δρόμοι: ο ένας δρόμος οδηγεί στον μετα-ιστορικό άνθρωπο, στο καλορυθμισμένο και προγραμματισμένο τέρας που στοιχειώνει τους εφιάλτες μας· ο άλλος οδηγεί στον "ολοκληρωμένο" άνθρωπο, που αποτελεί την σύνθεση όλων των προηγούμενων ανθρώπ...

[...] Η συλλογή διηγημάτων "Ιστορίες από την παλιά Πράγα" εκδόθηκε το 1878. Είναι οι αναμνήσεις του συγγραφέα από τη ζωή του στην συνοικία Μάλα Στράνα: παιδικά χρόνια, πρώτες φιλίες και δοκιμασίες, πρώτες αγάπες, μα και πρώτες προσπάθειες να εισέλθει στον κόσμο της λογοτεχνίας και της δημοσιογραφίας. [...] Τα διηγήματά του μας δείχνουν ότι η ειδυλλιακή φαινομενικά γειτονιά του δεν είναι στην πραγματικότητα ειδυλλιακή, ότι το φαινομενικά σιωπηλό σπίτι δεν είναι στην πραγματικότητα σιωπηλό, ότι η γειτονιά είναι, άμα χρειαστεί, αμείλικτη. [...] (από το επίμετρο της Μίλαντα Χο...

Ρόζα Λούξεμπουργκ (1871-1919), Βάλτερ Μπένγιαμιν (1892-1940), Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956) "Οι ζοφεροί καιροί δεν είναι κάτι καινούριο, δεν αποτελούν κάτι σπάνιο στην ιστορία. Πεποίθησή μου, το υπόβαθρο που πάνω του ζωγραφίζω τις προσωπογραφίες αυτές, είναι ότι ως και στους πιο ζοφερούς καιρούς έχουμε το δικαίωμα να περιμένουμε μιαν έκλαμψη και ότι μια τέτοια έκλαμψη ενδέχεται κάλλιστα να έρθει από το αβέβαιο, τρεμουλιάρικο και συχνά ασθενικό φως, που ορισμένοι άνθρωποι θ' ανάψουν με τη ζωή και το έργο τους και θα το σκορπίζουν όσο ζουν". Αυτό επιχειρεί να κάνει στο βιβλ...

Βιέννη, πρώτα χρόνια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τέσσερις φίλοι ανταμώνουν καθημερινά σ' ένα λαϊκό εστιατόριο και τρώνε πάντοτε το φτηνότερο φαγητό. Αυτούς, τους Φτηνοφαγάδες, συναντά ο ανάπηρος Κόλερ, ο πέμπτος της συντροφιάς, και αισθάνεται υποχρεωμένος να τους αφιερώσει το κεντρικό κεφάλαιο του βιβλίου που γράφει, με θέμα τη φυσιογνωμική.