Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ζωή, έρωτας, φιλία, πολιτική, επιθυμία, προδοσία: μεταξύ ιδανικών και συμβιβασμών, η επιστροφή ενός Λιβανέζου διανοούμενου στην πατρίδα, είκοσι πέντε χρόνια μετά... Οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος ήταν αχώριστοι στα νιάτα τους, ύστερα σκόρπισαν, για πολλούς και διάφορους λόγους. Ξανασμίγουν εξαιτίας του θανάτου ενός απ’ αυτούς. Ορισμένοι δε θέλησαν ποτέ να εγκαταλείψουν τη γενέθλια χώρα τους, άλλοι μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Βραζιλία ή στη Γαλλία και ακολούθησαν δρόμους που τους οδήγησαν σε εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις. Τι το κοινό διατηρούν ακόμα η...

"Δεν είχα φανταστεί ποτέ πως ο υπηρέτης μου θα μ’ αγαπούσε. Υπολόγιζα, απ' τη στιγμή που τον έκανα υπηρέτη μου, ότι μάλλον θα με μισούσε. Ήταν ένας αργόσχολος νεαρός που, εντελώς τυχαία, είχε πάρει τον πρώτο ρόλο σε κάποια ταινία, και από τότε δεν είχε άλλη πρόταση από κανένα σκηνοθέτη. Είχα την ατυχή έμπνευση, εκείνο το απόγευμα, να χωθώ σε μια σκοτεινή αίθουσα".

"Τελικά, θα μιλήσω γι' αυτούς που αγαπούσα", γράφει ο συγγραφέας Αλμπέρ Καμί σε μια σημείωση για το βιβλίο του "Ο πρώτος άνθρωπος". Το σχέδιο αυτού του μυθιστορήματος, που ο συγγραφέας δούλεψε λίγο πριν από το θάνατό του, ήταν φιλόδοξο. Είχε πει μάλιστα κάποτε πως οι συγγραφείς "διατηρούν την ελπίδα να ξαναβρούν τα μυστικά μιας παγκόσμιας τέχνης που, με ταπεινότητα κι ανωτερότητα, θα ανάσταινε επιτέλους τα πρόσωπα στη σάρκα τους και τη διάρκειά τους". Ξεκινώντας, έθεσε τα θεμέλια αυτού που αποτελούσε την αφήγηση της παιδικής ηλικίας του "πρώτου ανθρώπου" του. Αυτή η πρώτη...

Ο αφηγητής αυτής της ιστορίας, ο Βαλτάσαρ Εμπριάκο, Γενοβέζος της Ανατολής και έμπορος σπάνιων αντικειμένων, παίρνει τους δρόμους, το 1665, αναζητώντας ένα βιβλίο, που υποτίθεται ότι φέρνει τη Σωτηρία σ' έναν κόσμο που οδεύει προς την καταστροφή. Αναζητάει επίσης κάτι που θα δώσει νόημα στην ίδια του την ύπαρξη. Στον περίπλου του στη Μεσόγειο, και πιο πέρα, γνωρίζει χώρες που συντρίβονται, πόλεις που καίγονται, γνωρίζει το φόβο, το δόλο και την απογοήτευση. Αλλά και την αγάπη, όταν δεν την περιμένει πια.

Έχοντας χάσει την αίσθηση των ανθρώπινων νόμων, ο ξένος αποδέχεται τις συνέπειες του αυτοαποκλεισμού του ζώντας στις παρυφές της κοινωνίας. Αντίθετα, για τη λογοτεχνία αποτελεί το επίκεντρο, με τη διαφορετικότητα να κατοχυρώνει τις αντιφάσεις του, απόλυτος εγωιστής και συγχρόνως ήρωας της αυταπάρνησης, απάνθρωπος μαζί και ευαίσθητος. Η πολλαπλότητα των μεταμορφώσεων του ξένου μέσα από το έργο μεγάλων δημιουργών αποτελεί το αντικείμενο αυτού του βιβλίου.

To εμβληματικό έργο του Αλμπέρ Καμύ, όπως το διασκεύασε και το απεικόνισε σε κόμικς ο Ζακ Φερραντέζ, ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς κόμικς στη Γαλλία σήμερα.

"... Αυτό που θα διαβάσει ο αναγνώστης στον Ξένο είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που, δίχως τίποτα το ηρωικό στη συμπεριφορά του, δέχεται να πεθάνει για την αλήθεια. Ένιωσα εξάλλου την ανάγκη να πω, κι ας μοιάζει παράδοξο, πως προσπάθησα ν' αποδώσω με τον ήρωά μου το μόνο Χριστό που μας αξίζει. Είναι φανερό λοιπόν, μετά τις εξηγήσεις μου, ότι το είπα χωρίς πρόθεση βλασφημίας, απλώς και μόνο με την κάπως ειρωνική τρυφερότητα που δικαιούται να νιώθει ένας καλλιτέχνης για τα πρόσωπα που δημιουργεί". ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ, 1954

Η έννοια του παραλόγου και η σχέση ανάμεσα στο παράλογο και την αυτοκτονία αποτελούν τα θέματα αυτού του δοκιμίου. Από τη στιγμή που ο άνθρωπος παραδέχεται τη διάσταση ανάμεσα στη λογική επιθυμία του για κατανόηση και ευτυχία και στη σιωπή του κόσμου, μπορεί άραγε να κρίνει αν η ζωή αξίζει τον κόπο να την ζει κανείς; Τούτο είναι το θεμελιώδες ερώτημα της φιλοσοφίας. Αν όμως το παράλογο μου φαίνεται πρόδηλο, οφείλω να το διατηρήσω με μια διαυγή προσπάθεια και να δεχτώ να ζήσω βιώνοντάς το. Η εξέγερσή μου, η ελευθερία, το πάθος μου, θα είναι οι συνέπειές του. O άνθρωπος, σίγο...

Το βιβλίο αυτό δεν είναι η "βιογραφία" του Αχιλλέα ούτε είναι απλώς ένα μυθιστόρημα για τη ζωή του ομηρικού ήρωα. Ο συγγραφέας οδηγεί τον αναγνώστη στα μύχια της θρυλικής αυτής ελληνικής μορφής. O Vincent Delecroix έχει μια απρόσμενη οικειότητα με το βασιλιά των Μυρμιδόνων, καθώς διακρίνει όλες τις κρυφές πτυχές της προσωπικότητάς του. Πέρα από την οργή του ήρωα, πέρα από τη μήνι του για τον Αγαμέμνονα, πέρα από τον πρώτο πολεμιστή της Τροίας, βλέπει επίσης το παιδί που μεταμφιεσμένο σε γυναίκα κρυβόταν ανάμεσα στις κόρες του Λυκομήδη, που επέλεγε ερωτικούς συντρόφους ανεξα...

Το θέμα αυτού του μυθιστορήματος του Αλμπέρ Καμύ είναι η επίμονη αναζήτηση της ευτυχίας ακόμα κι όταν το τίμημά της είναι το έγκλημα. Τις περιπέτειες του ήρωα, του Μερσώ (το ίδιο όνομα με τον πρωταγωνιστή του Ξένου), τροφοδοτεί η εμπειρία μιας δύσκολης και παθιασμένης νιότης - φτώχια, αρρώστια, ταξίδια στην κεντρική Ευρώπη και στην Ιταλία, η ζωή συντροφιά με τις τρεις φίλες του στο "Σπίτι μπροστά στον Κόσμο" ("ένα σπίτι στο οποίο δεν διασκεδάζεις αλλά ένα σπίτι όπου νιώθεις ευτυχισμένος") αλλά και η μοναχική ζωή στα ριζά του βουνού Σενουά. Ο ευτυχισμένος θάνατος γράφτηκε στ...

"Επαναστατώ, άρα υπάρχουμε" επιβεβαιώνει ο Αλμπέρ Καμύ. Η εξέγερση είναι ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσουμε το παράλογο. Αλλά το αληθινό θέμα του "Επαναστατημένου ανθρώπου" είναι τα ερωτήματα που θέτει το διεισδυτικό πνεύμα του Καμύ: Πώς ο άνθρωπος, στο όνομα της εξέγερσης, συμβιβάστηκε με το έγκλημα; Πώς η εξέγερση κατέληξε στα αυταρχικά κράτη του 20ου αιώνα που αντιγράφουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Πώς η ανθρώπινη περηφάνια αλλαξοδρόμησε; Ο "Επαναστατημένος άνθρωπος" είχε ευθύς εξαρχής τεράστιο αντίκτυπο, προκάλεσε όμως και πολλές αντιδράσεις από διάφορες πλευρές: κομ...

"Στο χωριό που γεννήθηκα οι βράχοι έχουν ονόματα. Υπάρχει το Πλοίο, το Κεφάλι της Αρκούδας, η Ενέδρα, ο Τοίχος, καθώς και οι Δίδυμοι, που λέγονται επίσης και Μαστοί του Βρυκόλακα. Υπάρχει κυρίως η Πέτρα των Στρατιωτών. Από εκεί παραμονεύαμε άλλοτε, όταν ο στρατός καταδίωκε τους αντάρτες. Κανένας τόπος δεν είναι τόσο ευλαβικά σεβαστός, τόσο φορτωμένος με θρύλους. Ωστόσο όταν ονειρεύομαι το τοπίο των παιδικών μου χρόνων, ένας άλλος βράχος παρουσιάζεται μπροστά μου. Μοιάζει σαν μεγαλόπρεπος θρόνος, σκαμμένος και κάπως φθαρμένος στο κάθισμα, με ράχη ψηλή και ίσια, που κατεβαίνε...

Ο "Αδιάφορος και άλλα κείμενα" του Μαρσέλ Προυστ είναι μία συλλογή διηγημάτων που δημοσιεύθηκαν σε λογοτεχνικές επιθεωρήσεις την τριετία 1893-1896, όταν ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας είχε μόλις κλείσει τα 20 του χρόνια. Δεν πρόκειται, όμως, για νεανικά σκιρτήματα, αλλά για αναζητήσεις που θα διατρέξουν, στα επόμενα χρόνια, το μεγάλο έργο του "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο". Ο "Αδιάφορος", πρώτο και μεγαλύτερο κείμενο αυτής της συλλογής με το οποίο και τιτλοφορείται το βιβλίο, είναι μία ιστορία που εκτυλίσσεται στο κοσμικό Παρίσι, στα τέλη του 19ου αιώνα. Η Μαντλέν ντε Γκουβρ,...

Από το 1893 µέχρι το 1896 ο νεαρός Προυστ ακονίζει τα µαχαίρια του ως συγγραφέας στο περιοδικό La Revue blanche. Αποσπασµατικά, προσχεδιάζει ένα προσωπικό, µελλοντικό ακόµη, σύµπαν. Η οµοφυλοφιλική εξοµολόγηση στο "Πριν πέσει η νύχτα" εκθέτει τα άγχη του πόθου-πόνου, το σύντοµο "Ανάµνηση" επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη δύναµη της αίσθησης, ενώ το "Κατά της ασάφειας", τελευταίο του κείµενο για το La Revue blanche, επιβεβαιώνει το ενδιαφέρον του για την υιοθέτηση µιας µαχητικής στάσης, αλλά και τη βούλησή του να αναπτύξει έναν προβληµατισµό γύρω από την αλήθεια της λογοτεχνί...

Tι ακριβώς είναι μια «χαμένη αρμονία»; Το ίδιο αναρωτιέται κι ο αφηγητής αυτού του εκπληκτικού, μικρού και συμπυκνωμένου μυθιστορήματος που, αφού το καταπιείς, εκρήγνυται μέσα σου σε σοφές ιαματικές δόσεις καλαισθησίας, μελαγχολίας και συγκίνησης. Γι' άλλη μια φορά, ο Patrick Modiano, αυτός ο ευπατρίδης της νοσταλγίας, καταδύεται στο σκοτεινό πηγάδι του χρόνου, μήπως και σπάσει το ρεκόρ παραμονής κάτω απ' το σήμερα - με τη διαφορά, ότι, και πάλι, αυτός που κρατάει την αναπνοή του, είναι ο αναγνώστης... Γι' άλλη μια φορά, στο γνώριμο και γνώριμα συναρπαστικό σύμπαν του Mod...

Η Άννα πιστεύει πως άραξε επιτέλους σε γαλήνιο λιμάνι. Ένας μονάκριβος γιος, μια οικογένεια γεμάτη στοργή, ένας όψιμος γάμος είχαν καταλαγιάσει το κορμί και την καρδιά της. Μα ξάφνου γυρίζει ξανά εκείνος που άλλοτε ήταν το παν γι' αυτή, που τον είχε αγαπήσει μέχρι τρέλας, μέχρι καταστροφής. Και η Άννα ταλαντεύεται: νιώθει τον κίνδυνο από τη θύμηση. Πώς να ξεχάσει τις ώρες που πέρασε στην αγκαλιά του; Πώς να γιατρέψει τις πληγές από τη ζήλια και τα ψέματα; Είναι δυνατό να ξαναρχίσουν όλα; Με κίνδυνο να γκρεμιστεί η τωρινή ευτυχία της;

Στη δεκαετία του '70 ακούγανε Μπομπ Ντύλαν, οδηγούσαν μηχανάκι κι αγαπιόνταν παράφορα: η Άννα, νεαρή Ρωσίδα, γεννημένη στις 5 Μαρτίου 1953, ημέρα θανάτου του Στάλιν, και ο Λουκάς, μαθητευόμενος σκηνοθέτης. Πίστευαν πως δεν θα χώριζαν ποτέ, πως θα ζούσαν μαζί για πάντα. Αλλά η μεγάλη Ιστορία σάρωσε τη δική τους μικρή ιστορία και η βία τούς κατακεραύνωσε. Τότε η Σοβιετική Ένωση δεν είχε ακόμη ξαναγίνει Ρωσία και η Αγία Πετρούπολη λεγόταν ακόμη Λένινγκραντ, πόλη μεγαλόπρεπη και καταραμένη, που αιχμαλώτισε την κοπέλα πίσω από τους χρυσούς της τρούλους. Επί είκοσι ολόκληρ...

Εκείνη είναι χωρισμένη, ωραία μάτια, γοητευτική, κομψή, σεξουαλική. Επαγγελματικά επιτυχημένη, με ερωτικές περιπέτειες. Εκείνος είναι αγχώδης, απένταρος, θρασύς, αλλά πνευματώδης. Δικηγόρος, όλοι τού προλέγουν ένα λαμπρό μέλλον και το περιμένει ανυπόμονα. Είναι ευτυχισμένοι μαζί, όσο μπορεί να είναι ευτυχισμένος ένας έρωτας. Ωστόσο, ανάμεσά τους γλιστράει ύπουλα η υποψία... Εκείνη ανεβαίνει όλα τα σκαλοπάτια της ζήλιας ενάντια σε μια άπιαστη αντίπαλο. Μέχρι που η αλήθεια τη χτυπάει σαν κεραυνός... Αλλά ο φόνος έχει ήδη γίνει. Γιατί και ο έρωτας είναι θνητός...

Ο Λιούις, ένας νεαρός τραπεζίτης της δεκαετίας του 1920, ενδιαφέρεται περισσότερο για τις τιμές στο Χρηματιστήριο παρά για τις γυναίκες. Ώσπου ερωτεύεται την Ειρήνη Αποστολάτου, γόνο μιας ισχυρής οικογένειας Ελλήνων τραπεζιτών της Τεργέστης. Τι θα απογίνει η αγάπη ανάμεσα σ' αυτούς τους δυο αδίστακτους ανθρώπους των επιχειρήσεων που, παρά το ότι αγαπιούνται, συναγωνίζονται για το ποιος θα αποκτήσει το ορυχείο του Σαν Λουσίντο στη Σικελία, ποιος θα κάνει τις πιο προσοδοφόρες επενδύσεις, ποιος θα κερδίσει στο Χρηματιστήριο; Η αγάπη τούς ενώνει, οι επιχειρήσεις τούς χωρίζουν....