Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το θέμα αυτού του μυθιστορήματος του Αλμπέρ Καμύ είναι η επίμονη αναζήτηση της ευτυχίας ακόμα κι όταν το τίμημά της είναι το έγκλημα. Τις περιπέτειες του ήρωα, του Μερσώ (το ίδιο όνομα με τον πρωταγωνιστή του Ξένου), τροφοδοτεί η εμπειρία μιας δύσκολης και παθιασμένης νιότης - φτώχια, αρρώστια, ταξίδια στην κεντρική Ευρώπη και στην Ιταλία, η ζωή συντροφιά με τις τρεις φίλες του στο "Σπίτι μπροστά στον Κόσμο" ("ένα σπίτι στο οποίο δεν διασκεδάζεις αλλά ένα σπίτι όπου νιώθεις ευτυχισμένος") αλλά και η μοναχική ζωή στα ριζά του βουνού Σενουά. Ο ευτυχισμένος θάνατος γράφτηκε στ...

Στη "Γάτα", η Κολέτ περιγράφει με αριστοτεχνικό τρόπο τις πρώτες μέρες του γάμου ενός νεαρού ζευγαριού και τα προβλήματα που προκαλεί η αντίζηλος της Καμίγ η οποία δεν είναι κάποια άλλη γυναίκα αλλά η γάτα του Αλαίν, η Σάχα. Αξιοσημείωτο είναι ότι και οι τρείς χαρακτήρες του βιβλίου -ακόμη και η γάτα- δρουν σύμφωνα με τους κανόνες της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο σύγχρονος κόσμος που αντιπροσωπεύει η Καμίγ προσκρούει στη συστολή του Αλαίν ο οποίος δεν αντέχει τη δύναμη και τη ζωντάνια που επιδεικνύει η νεαρή σύζυγός του. Τέλος, η Κολέτ εισχωρεί τόσο βαθιά στην προσωπικότητ...

Cheri και Λεά. Ο χαϊδεμένος νεαρός εραστής και η ώριμη εταίρα πολυτελείας ζουν έναν έρωτα γεμάτο πάθος στο Παρίσι των αρχών του 20ού αιώνα. Κι όταν ο Cheri θα παντρευτεί τη μικρή Εντμέ, οι δυο μοιραίοι εραστές θα συνειδητοποιήσουν ότι ο χωρισμός τους είναι δυσβάσταχτος... Η Κολέτ, με ιδιαίτερη ευαισθησία και λεπτότητα, αναλύει την κοινωνική πραγματικότητα της εποχής καθώς και τη θέση των γυναικών ελευθερίων ηθών. Ταυτόχρονα, με διεισδυτική ματιά και πικρό χιούμορ περιγράφει τη γυναικεία ψυχή και τους σκληρούς κανόνες του ερωτικού παιχνιδιού. Γι αυτό και το "Cheri" θεωρήθη...

Από τα λιγότερα γνωστά αλλά και πιο σημαντικά έργα του νομπελίστα συγγραφέα, η συλλογή αποτελείται από τέσσερα κείμενα που γράφτηκαν το 1936 και το 1937, κι εκδόθηκαν το 1950. Το "Γάμοι στην Τιπαζά" φέρνει στη μνήμη μια "μέρα γάμων με τη φύση". Στην παραλία της Τιπαζά στην Αλγερία, ένας νεαρός τραγουδά τη χαρά του για τη ζωή μέσα στην ομορφιά της φύσης και την υπερηφάνειά του που μπορεί ν' αγαπά απεριόριστα. Στο "Ο άνεμος στην Τζεμιλά¨" ο συγγραφέας εκφράζει "τη συνειδητή βεβαιότητά του ενός ανέλπιδου θανάτου", όμως ακόμα κι η φρίκη αυτού του θανάτου δε θα τον αποσπάσει...

Ύστερα από μια ατυχή συγκυρία, ένας οξύθυμος γέρος, πρώην καθηγητής της φιλοσοφίας, διεθνούς φήμης, βρίσκεται κλειδωμένος έξω από την πόρτα του σπιτιού του, ένα κυριακάτικο ηλιόλουστο πρωϊνό. Τούτη η ασήμαντη κακοτυχία θα εξελιχθεί, κατά τη διάρκεια μιας βόλτας -αρχικά αναγκαστικής και στη συνέχεια ευχάριστης- σε ένα αποφασιστικό γεγονός. Στοιχειωμένος από τις αναμνήσεις αλλά και από την αηδία που του προκαλούν οι άλλοι, θα αναγκαστεί για μια τελευταία φορά να υποστεί τη μοναξιά, να δοκιμάσει την ασχήμια και την βλακεία ενός κόσμου που τον πετάει έξω από την πόρτα του σπ...

Από δω και πέρα, θα πήγαινε να δει όλες τις ταινίες του Σταλλόνε. Όλες. Δε θα έχανε καμία. Το ορκιζόταν σήμερα. Και δε θα περίμενε να τις παίξουν στη τηλεόραση. Όχι. Θα πήγαινε να τις δει στον κινηματογράφο, θα πλήρωνε το εισιτήριό της. Του το χρωστούσε. Επειδή, χάρη σ' αυτόν, η ζωή της είχε αλλάξει.

Η έννοια του παραλόγου και η σχέση ανάμεσα στο παράλογο και την αυτοκτονία αποτελούν τα θέματα αυτού του δοκιμίου. Από τη στιγμή που ο άνθρωπος παραδέχεται τη διάσταση ανάμεσα στη λογική επιθυμία του για κατανόηση και ευτυχία και στη σιωπή του κόσμου, μπορεί άραγε να κρίνει αν η ζωή αξίζει τον κόπο να την ζει κανείς; Τούτο είναι το θεμελιώδες ερώτημα της φιλοσοφίας. Αν όμως το παράλογο μου φαίνεται πρόδηλο, οφείλω να το διατηρήσω με μια διαυγή προσπάθεια και να δεχτώ να ζήσω βιώνοντάς το. Η εξέγερσή μου, η ελευθερία, το πάθος μου, θα είναι οι συνέπειές του. O άνθρωπος, σίγο...

"... Ο κόσμος ξανάρχιζε κάθε μέρα στην Τιπαζά μέσα σ' ένα φως καινούριο πάντα. Ω φως! Κραυγή όλων των ηρώων στο αρχαίο δράμα, μπροστά στο πεπρωμένο τους. Το τελευταίο τούτο καταφύγιο ήταν και δικό μας και τώρα το 'ξερα. Στην καρδιά του χειμώνα, ανακάλυπτα επιτέλους πως φύλαγα μέσα μου ένα αήττητο καλοκαίρι". Για την ανθρωπότητα που ασφυκτιά κάτω απ' τις δικτατορίες, αιμορραγεί απ' τους πολέμους, ξεψυχά στα μίση, ο Αλμπέρ Καμύ έχει τη δική του ιδέα: παρά το πεπρωμένο κι ενάντια στο παράλογο, ο άνθρωπος είναι το μοναδικό νόημα του κόσμου μας, γιατί είναι το μόνο πλάσμα που α...

Ο "Αδιάφορος και άλλα κείμενα" του Μαρσέλ Προυστ είναι μία συλλογή διηγημάτων που δημοσιεύθηκαν σε λογοτεχνικές επιθεωρήσεις την τριετία 1893-1896, όταν ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας είχε μόλις κλείσει τα 20 του χρόνια. Δεν πρόκειται, όμως, για νεανικά σκιρτήματα, αλλά για αναζητήσεις που θα διατρέξουν, στα επόμενα χρόνια, το μεγάλο έργο του "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο". Ο "Αδιάφορος", πρώτο και μεγαλύτερο κείμενο αυτής της συλλογής με το οποίο και τιτλοφορείται το βιβλίο, είναι μία ιστορία που εκτυλίσσεται στο κοσμικό Παρίσι, στα τέλη του 19ου αιώνα. Η Μαντλέν ντε Γκουβρ,...

Ο συγγραφέας της "Σαμαρκάνδης" ρίχνεται σε μια οδύσσεια με σκοπό να αναστήσει τη μοίρα της "φυλής" Μααλούφ, που, ξεκινώντας από το Λίβανο, θα διασκορπιστεί σαν μελίσσι σ' όλο τον κόσμο. Σ' αυτή την περιπέτεια που διαρκεί πάνω από έναν αιώνα, ο συγγραφέας συγκαλεί τους νεκρούς, τους ζωντανούς, τους προγόνους, τα φαντάσματα. Εξερευνά το θρύλο τους. Τους παρακολουθεί μέσ' από τις τελευταίες αναλαμπές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Παρατηρεί αυτή τη διασπορά των μυστικιστών, των μασόνων, των καθηγητών, των εμπόρων, των πολύγλωσσων και κοσμοπολιτών ονειροπόλων. Γνωρίζει πως το...

Έχοντας χάσει την αίσθηση των ανθρώπινων νόμων, ο ξένος αποδέχεται τις συνέπειες του αυτοαποκλεισμού του ζώντας στις παρυφές της κοινωνίας. Αντίθετα, για τη λογοτεχνία αποτελεί το επίκεντρο, με τη διαφορετικότητα να κατοχυρώνει τις αντιφάσεις του, απόλυτος εγωιστής και συγχρόνως ήρωας της αυταπάρνησης, απάνθρωπος μαζί και ευαίσθητος. Η πολλαπλότητα των μεταμορφώσεων του ξένου μέσα από το έργο μεγάλων δημιουργών αποτελεί το αντικείμενο αυτού του βιβλίου.

"Τούτη η γη ήταν αχανής, το αίμα και οι εποχές συγχέονταν μέσα της, ο χρόνος γινόταν ρευστός. Η ζωή εδώ ήταν ζυμωμένη με τη γη, και για να ενσωματωθείς σ' αυτήν θα 'πρεπε να πλαγιάσεις και να κοιμηθείς για χρόνια και χρόνια πάνω στο λασπερό ή ξερό χώμα. Εκεί, στην Ευρώπη, ήταν η ντροπή και η οργή. Εδώ, η εξορία ή η μοναξιά, ανάμεσα σ' αυτούς τους νωχελικούς και δονούμενους τρελούς που χόρευαν για να πεθάνουν. Μα, μέσα στην υγρή νύχτα, γεμάτη από ευωδιές φυτών, έφτανε ακόμα στ' αφτιά του η αλλόκοτη κραυγή πληγωμένου πουλιού που είχε βγάλει η ωραία κοιμωμένη της καλύβας..."...

Ο Ζαν-Μπατίστ-Κλαμάνς είναι ένας "ήρωας της εποχής μας": η εξυπνάδα του να στέκεται πάντα στη "σωστή" πλευρά της ζωής τον κάνει έναν άντρα ικανοποιημένο από τον εαυτό του, έναν άνθρωπο που χρησιμοποιεί την υποκρισία για να αρέσει στους άλλους. Μέχρι που μια νύχτα ακούει μια άγνωστή του γυναίκα να πέφτει στα νερά ενός ποταμού. Αυτός ο τόσο καλός, ο τόσο ελεήμων, ο τόσο συμφιλιωμένος με την "σωστή", ανθρώπινη συμπεριφορά, δεν θα τη βοηθήσει και τότε όλα γύρω του θα καταρρεύσουν. Μετά τον "Ξένο" και την "Πανούκλα", ο Καμύ με την "Πτώση" ολοκληρώνει την αριστουργηματική του τρι...

"Ούτε η επανάσταση ούτε η ανωτερότητά της ακτινοβολούν σήμερα στον κόσμο, αλλά ο μηδενισμός". Σ' αυτά τα συνταρακτικά επίκαιρα κείμενα, που συγκεντρώνονται στο βιβλίο "Σκέψεις για την τρομοκρατία", ο Αλμπέρ Καμύ, συγγραφέας, στοχαστής και αγωνιστής, προσεγγίζει με λαμπρή διορατικότητα τα ερωτήματα που τίθενται από την εξάσκηση της απόλυτης βίας, παίρνοντας όμως μια θέση: "Οποιος κι αν είναι ο σκοπός που υπερασπιζόμαστε, θα παραμείνει πάντα ατιμασμένος από το τυφλό μακελειό ενός αθώου πλήθους". "Η σκέψη του Αλμπέρ Καμύ βρίσκεται στην καρδιά της καυτής επικαιρότητας. Αυτή...

Παρίσι, τη χρονιά της έκλειψης. Η Χάιμπα, μια νέα γυναίκα από την Αλγερία, δίνει τη δική της μάχη. Παλεύει ν' αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος, ό,τι την έδιωξε από τη χώρα της, ό,τι τη χώρισε για πάντα απ' τους δικούς της. Κομμάτι κομμάτι αναθυμάται τη ζωή της, βήμα βήμα ανασυνθέτει την πορεία μιας ανεξάρτητης γυναίκας σε μια χώρα βαθιά συντηρητική. Με νευρώδη ζωντάνια και απροσδόκητο λυρισμό, η Λατιφά Μπεν Μανσούρ αποτυπώνει με τρόπο μοναδικό τη σημερινή κατάσταση στην Αλγερία και την προσπάθεια ενός λαού να αντιπαλέψει την ωμότητα μιας παράδοξης ηθικής χωρίς ό...

Ο αφηγητής αυτής της ιστορίας, ο Βαλτάσαρ Εμπριάκο, Γενοβέζος της Ανατολής και έμπορος σπάνιων αντικειμένων, παίρνει τους δρόμους, το 1665, αναζητώντας ένα βιβλίο, που υποτίθεται ότι φέρνει τη Σωτηρία σ' έναν κόσμο που οδεύει προς την καταστροφή. Αναζητάει επίσης κάτι που θα δώσει νόημα στην ίδια του την ύπαρξη. Στον περίπλου του στη Μεσόγειο, και πιο πέρα, γνωρίζει χώρες που συντρίβονται, πόλεις που καίγονται, γνωρίζει το φόβο, το δόλο και την απογοήτευση. Αλλά και την αγάπη, όταν δεν την περιμένει πια.

"Μ' αγάπησε, είναι το τέλος της αγάπης, μ' αγάπησε και με λάτρεψε, είναι το τέλος της αγάπης, μ' αγάπησε και μ' έδιωξε".

Ξαναβλέποντας τον Παλιό Ελληνικό Κινηματογράφο (ΠΕΚ) συνειδητοποιούμε για μια ακόμη φορά τη ραγδαία αλλαγή της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια, αλλά συγχρόνως και την εξέλιξη μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα της αισθητικής και, ειδικότερα, της κινηματογραφικής θεωρίας. Κατά την άποψή μας, η ελληνική κοινωνία πέρασε με "συνοπτικές διαδικασίες" από μια σχεδόν προνεοτερική κατάσταση σε μια sui generis μετανεοτερική, χωρίς στο μεταξύ να προλάβει να αφομοιώσει πλήρως τους χυμούς της νεοτερικότητας. Ο πολιτικός και πολιτισμικός συντηρητισμός της περιόδου 1950-1974 αντικα...

Ο πόλεμος -αυτή η "μαύρη πανούκλα"- ξεσπά στην Ευρώπη. Η Γαλλία σπαράζει στις όχθες του Σομ και του Λουάρ, εκατομμύρια οι αιχμάλωτοι στα κρεματόρια. Ο πόλεμος κάνει πιο έντονο το χωρισμό, την απουσία, την αρρώστια, την ανασφάλεια. Μήπως όμως δεν είμαστε πάντα υπό απειλήν, αποκομμένοι, εξόριστοι, σαρακοφαγωμένοι όπως το φρούτο από το σκουλήκι; Η "Πανούκλα", το δεύτερο μετά τον "Ξένο" μεγάλο μυθιστόρημα του Καμύ, καταγράφει τη συμπεριφορά των ανθρώπων σ' έναν κόσμο που μοιάζει χωρίς σκοπό και μέλλον, σ' έναν κόσμο πνιγηρής επανάληψης και μονοτονίας. Κι αυτό που χαρακτηρίζει τ...