Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Για να γίνεις αβγό πρέπει να περάσεις από εφτά λύπες, εφτά χαρές και εφτά χιλιάδες χρώματα" της είπε η Καλή της Τύχη.

Ένα αριθμητάρι, μα ποιο αριθμητάρι; Ένα αριθμητάρι με γλωσσοδέτες που έγραψε για σας ένας συγγραφέας, μα ποιος συγγραφέας; Ένας συγγραφέας που τον λένε Ευγένιο Τριβιζά και σας το ζωγράφισε μια ζωγράφος, μα ποια ζωγράφος; Μια ζωγράφος που τη λένε Κέλλυ Ματαθία Κόβο, για να μάθουνε τους αριθμούς, μεγάλους και μικρούς, τα παιδιά που τους αρέσουνε οι δράκοι που χορεύουνε συρτάκι, τα κοράκια που τραγανίζουν κρακεράκια και οι λιχούδες αλεπούδες που κυνηγάνε πεταλούδες.

Ένα αλφαβητάρι, μα ποιο αλφαβητάρι; Ένα αλφαβητάρι με γλωσσοδέτες που έγραψε για σας ένας συγγραφέας, μα ποιος συγγραφέας; Ένας συγγραφέας που τον λένε Ευγένιο Τριβιζά και σας το ζωγράφισε μια ζωγράφος, μα ποια ζωγράφος; Μια ζωγράφος που τη λένε Κέλλυ Ματαθία Κόβο για να μάθουνε την αλφαβήτα τα παιδιά που τους αρέσουνε οι νηστικοί μυρμηγκοφάγοι και οι ιπποπόταμοι με ιλαρά.

Ένα αριθμητάρι, μα ποιο αριθμητάρι; Ένα αριθμητάρι με γλωσσοδέτες που έγραψε για σας ένας συγγραφέας, μα ποιος συγγραφέας; Ένας συγγραφέας που τον λένε Ευγένιο Τριβιζά και σας το ζωγράφισε μια ζωγράφος, μα ποια ζωγράφος; Μια ζωγράφος που τη λένε Κέλλυ Ματαθία Κόβο, για να μάθουνε τους αριθμούς, μεγάλους και μικρούς, τα παιδιά που τους αρέσουνε οι δράκοι που χορεύουνε συρτάκι, τα κοράκια που τραγανίζουν κρακεράκια και οι λιχούδες αλεπούδες που κυνηγάνε πεταλούδες.

Μια ανοιξιάτικη μέρα ένα ποταμόπλοιο γεμάτο με ανέμελα παπάκια που πηγαίνουν εκδρομή ταξιδεύει στον Μισισιπή. Τα παπάκια γλείφουν χωνάκια, μαδάνε μαργαρίτες, τρώνε παστέλια, ρουφάνε γρανίτες και γενικά περνούν πολύ ωραία, όταν ξαφνικά κάτι αναπάντεχο συμβαίνει. Ένα παπί κάνει πιπί στη μέση του Μισισιπή. Ο αυστηρός καπετάνιος είναι αποφασισμένος να βρει ποιο είναι το ένοχο παπάκι και να το πείσει να ομολογήσει. Θα τα καταφέρει άραγε;

Μια φορά κι έναν καιρό, σε έναν πλουμιστό αγρό, ζούσε μια μικρή χελώνα που είχε φίλο κολλητό, ένα χαρούμενο λαγό μέχρι τον ουρανό ψηλό. Μια μέρα ξαφνικά, λέει η χελώνα δυνατά: "Στο καβούκι δε χωράω, μεγάλο σπίτι αναζητάω. Ζηλεύω όσους ζουν μακριά, στης πολιτείας τη μεριά", Η χελώνα μια και δυο, με όνειρα μες το μυαλό, στην πόλη πάει στο καλό. Με το καινούριο σπιτικό ξαναγυρίζει στον αγρό, να τη δουν, να τη θαυμάσουν, απ’ τη ζήλια τους να σκάσουν... Πού οδήγησε τη χελώνα η άπληστη αναζήτηση μιας άλλης ζωής; Πώς τη βοήθησε ο λαγός να ξαναβρεί τον εαυτό της; Έ...

Μπορεί ένα κουµπί, χαρισµένο µε αγάπη, να αλλάξει την ιστορία µιας πολιτείας, της οποίας ο βασιλιάς µιλούσε µε άσχηµο και υποτιµητικό τρόπο και δίχαζε τον λαό; Ναι, όταν ο πρίγκιπας, που δεν είναι πια µικρός, αποφασίσει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, αναδεικνύοντας την αξία της αγάπης, που δεν τη φτάνουν όλα τα χρυσά και ασηµένια κοσµήµατα του κόσµου. Ένα βιβλίο για το πώς η αγάπη νικά τη ρητορική του µίσους.

Η ιστορία μιας εβραϊκής οικογένειας που σώθηκε στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο όπως την άκουσε η συγγραφέας από την οικογένειά της όταν ήτανε μικρή. Μια αλληγορία που μιλάει για φόβο και θάρρος, φιλία και αλληλοβοήθεια, συντροφικότητα και ανθρωπισμό. Μια ιστορία που ενθαρρύνει τους μικρούς αναγνώστες να υπεραπσίζονται αυτό που πιστεύουν ότι είναι σωστό και δίκαιο.

Τι έγινε όταν το ΑΓΟΡΙ άρχισε να διαβάζει στις κότες παραµύθια; Τι συνέβη όταν οι ΚΟΤΕΣ, από τα πολλά παραµύθια που άκουσαν, σταµάτησαν να έχουν στενό µυαλό και τα φτερά της φαντασίας τους άρχισαν να µεγαλώνουν; Τι έκανε ο ΜΑΥΡΟΚΟΚΟΡΑΣ όταν παρατήρησε πως οι κότες σταµάτησαν ξαφνικά να τρώνε πίτουρα; Ποιος θα δώσει ένα τέλος σ’ αυτή την ιστορία, η ΓΙΑΓΙΑ, το ΑΓΟΡΙ, ή µήπως ΕΣΥ; Μια αλληγορική ιστορία για µικρά και µεγάλα παιδιά που πιστεύουν αυτό που λένε όλα τα παραµύθια: "Αν θέλεις, µπορείς να αλλάξεις τον κόσµο".

Ένας ασβός τριγυρνούσε εδώ κι εκεί, αναζητώντας το πιο πολύτιμο πράγμα στον κόσμο! Ρώτησε την πέτρα, το δέντρο, τριών λογιών πετούμενα, κι ύστερα, έναν ποιητή, έναν παραμυθά, ένα παιδί. Στο τέλος, βρήκε κάποιον που κοιμότανε και τον ρώτησε κι αυτόν. Άλλοι απάντησαν αυτό που δεν ήξεραν, άλλοι αυτό που ήξεραν, άλλοι αυτό που ένιωθαν. Ο καθένας έδωσε ένα κομμάτι της απάντησης. Τελικά, εσύ τι λες πως είναι το πιο πολύτιμο στον κόσμο;...

Μία μικρή ιστορία που έπεσε και ξαναέπεσε από το σύννεφο για να γυρίσει και να ξαναγυρίσει, να πει και να ξαναπεί για τις μεγάλες περιπέτειες του κύκλου του νερού.