Χαραλαμπίδης Κυριάκος 1940-
Charalampídis Kyriákos
Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Άχνα (1940) και μεγάλωσε στην Αμμόχωστο. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε μαθήματα Θεάτρου στην Αθήνα και ειδικεύτηκε σε θέματα Ραδιοφωνίας στο Μόναχο. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση και για τρεις δεκαετίες στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, απ' όπου αφυπηρέτησε ως Διευθυντής Ραδιοφωνίας. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: "Πρώτη πηγή" (1961), "Η άγνοια του νερού", με πρόλογο Τ. Κ. Παπατσώνη (1967), "Το αγγείο με τα σχήματα" (Λευκωσία 1973), "Αχαιών ακτή" (Λευκωσία 1977· Άγρα, 2003), "Αμμόχωστος βασιλεύουσα" (Ερμής, 1982· Άγρα, 1997) -οι τρεις τελευταίες συλλογές τιμήθηκαν με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Κύπρου -, "Θόλος" (Ερμής, 1989· Αθήνα 1998, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), "Μεθιστορία" (Άγρα, 1995, Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Ελλάδας), "Δοκίμιν" (Άγρα, 2000), "Αχαιών ακτή" (2003), "Αιγιαλούσης επίσκεψις" (2003), "Κυδώνιον μήλον" (Άγρα, 2006), "Ίμερος" (Μεταίχμιο, 2012), "Στη γλώσσα της υφαντικής" (Μεταίχμιο, 2013). Το 1997 κυκλοφόρησε (μετάφραση και εισαγωγή του ιδίου) το βιβλίο "Ρωμανού του Μελωδού: Τρεις ύμνοι" (Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας). Το 2009 κυκλοφόρησαν δύο τόμοι με δοκίμια, άρθρα και συνεντεύξεις του από τις εκδόσεις Άγρα, με τίτλο "Ολισθηρός ιστός" (δοκίμια, μελέτες, άρθρα, συνεντεύξεις) και το 2010, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο στη σειρά Μια Πόλη στη Λογοτεχνία, η επιλογή κειμένων που επιμελήθηκε με τη Λευκωσία. Το 1998 τιμήθηκε με το Διεθνές Έπαθλο Καβάφη στην Αίγυπτο. Το 2003 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Το 2006 του απονεμήθηκε το Βραβείο Πολιτιστικής Προσφοράς Τεύκρου Ανθία - Θοδόση Πιερίδη. Το 2007 τιμήθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία με το Αριστείο Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών. Το 2013 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στον κλάδο Λογοτεχνίας (Ποίησης) στην Τάξη των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών. Μεταφράσεις του έργου του κυκλοφορούν σε αυτοτελείς εκδόσεις στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Σουηδικά, Βουλγαρικά και Αλβανικά.
Αιγιαλούσης επίσκεψις
Χαραλαμπίδης Κυριάκος 1940-
Άγρα (2003)
ΑΙΓΙΑΛΟΥΣΑ 1 Πλήθος θαλάσσης· θάλασσα πλημμύρισε τον ουρανό με κέντημα χρυσό. Γλωσσολαλιά· ρινισμένα τα κουδούνια, καθένα στο δικό του πλάγιο ήχο. Νομίσματα θαμμένα βασιλέων που γνώρισαν τον αίνο σκιαμαχούν με τα βελάσματα του χόρτου. Πέτρα ήμερη κατέχει τους γηλόφους και κατέρχεται προς το αγίασμα τ' Αγίου Θερίσου. Μα του πελάου ο κάμπος -άγνωστο διατί- χοχλά θανάτου θειάφι κι αγρία διαρπαγή. [...] (απόσπασμα από το ποίημα "Αιγιαλούσα")
Η αρχαία ελληνική και βυζαντινή γραμματεία στον σύγχρονο κόσμο
Συλλογικό έργο
Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών Ρόδου (2002)
[...] Ο πολύπλευρος χαρακτήρας του θέματος που επιλέχθηκε γι' αυτό το συνέδριο και ποικιλία των προοπτικών από τις οποίες θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αποτελούν και την απόδειξη της ζωτικότητας του και ελπίζουμε πως οι συζητήσεις γι' αυτά τα προβλήματα θα συνεχιστούν. Δύσκολα θα μπορούσε να βρεθεί ένας χώρος για μια τέτοια ανταλλαγή ιδεών πιο κατάλληλος από το Κέντρο Λογοτεχνών και Μεταφραστών της Ρόδου. Η ζωντανή παρουσία της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Αρχαίας Ελλάδας και του Βυζαντίου στον σύγχρονο κόσμο θα αποτελέσει αναμφιβόλως μέρος του εν εξελίξει προγράμμ...
Τρείς ύμνοι
Ρωμανός ο Μελωδός
Άγρα (1997)
Το τρίπτυχο αυτό των ύμνων ανήκει στα δεσποτικά και θεομητορικά κοντάκια του Ρωμανού του Μελωδού και καλύπτει τη Γέννηση, τη Σταύρωση και την Ανάληψη του Κυρίου. Και τα τρία κοντάκια είναι "ιδιόμελα" και ψάλλονται σε ήχο πλάγιο β΄. Έχουν ακροστιχίδα που δηλώνει το όνομα του Ρωμανού. Παρουσιάζονται στην έκδοση αυτή στο πρωτότυπο και στην έμμετρη ποιητική μετάφρασή τους από τον Κύπριο ποιητή Κυριάκο Χαραλαμπίδη. Το πρωτότυπο βυζαντινό κείμενο στηρίχτηκε στη χειρόγραφη παράδοση των πατμιακών κωδίκων, που εκδόθηκαν κριτικά υπό την εποπτεία του καθηγητή Νικόλαου Β. Τωμαδάκη....
Αμμόχωστος Βασιλεύουσα
Χαραλαμπίδης Κυριάκος 1940-
Άγρα (1997)
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΗΣ Μες στην αμαρτωλή της φορεσιά με απομιμήσεις δέντρων και πουλιών κοιμάται πλάι στη δύναμη του ονόματός της. Με την άμμο του ύπνου στα μαλλιά της γαληνεύει τα όνειρα και τα σώματα των πρωινών αγαλμάτων. Φίδια της μαλακώνουνε τα στήθια. Τι έχει να χάσει αυτή που τόσο λίγο νοιάζεται για του θανάτου την ιτιά και τα χλωρά σπαθιά; σε λίγο θα γεμίσει στάχτη το δοχείο. Και του προσώπου της η φλόγα, κάποτε ιερή, θα πλύνει με βαμπάκι την πληγή της. Η άκρη του ματιού της γίνεται αλμυρή. Το φόρεμά της λιώνει...
"Σε κλαίει λαός..."
Συλλογικό έργο
Δόμος (1995)
Ενενήντα χρόνια μετά το θάνατο του Παύλου Μελά, ο τόπος μας δείχνει να στερείται του ζωοποιού ήθους που λειτουργούσε ως αυτονόητος άξονας αναφοράς. Μέχρι, πρότινος (μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες) το ήθος και η πράξη του Παληκαριού αναγνωρίζονταν και σε άλλους χαρισματικούς του λαού μας. Σήμερα ίσως μοιάζει ρομαντικό να περιμένει κανείς τέτοιες δοξαστικές αποκοτιές. Γι' αυτό, πέραν του χρέους να μνημονεύσομε έναν μεγάλο άνδρα της νεώτερης ιστορίας μας, είναι ανάγκη να θυμηθούμε με τι ψωμί τράφηκε ο κόσμος αυτού του τόπου, να ξανασυλλαβίσουμε την αλφαβήτα της κοινής μας συνε...