Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κομμάτι ξύλο". Κάπως έτσι ξεκινάει η, αγαπημένη απ' όλα τα παιδιά, αφήγηση της ιστορίας του Πινόκιο, ενός από τους πιο σημαντικούς ήρωες της λογοτεχνίας για παιδιά. Οι περιπέτειες του διάσημου ξύλινου κούκλου, που επινόησε ο Κάρλο Κολόντι, έρχεται ξανά σε απλοποιημένη μορφή, από τον παιδαγωγό Κάρλο Σκαταλίνι, για όλα τα παιδιά, με ιδιαίτερη ευκολία στην ανάγνωση. Στο τέλος του βιβλίου οι μικροί αναγνώστες θα βρουν πολύ διασκεδαστικά παιχνίδια και δραστηριότητες που ενισχύουν την κατανόηση του κειμένου. Ένα κλασικό λογοτεχνικό...

Ο Κάρλο Γκολντόνι (1707-1793), ιταλός κωμωδιογράφος, δημιούργησε την "κωμωδία χαρακτήρων". Χρησιμοποιώντας τη δυναμική της Commedia dell' arte καλλιέργησε ένα ιδιαίτερο στιλ γραφής και ενδιαφέρθηκε για τις σχέσεις των ανθρώπων και τα χαρακτηριστικά τους. Στα έργα του κυριαρχεί το έντονο αντιεκκλησιαστικό πνεύμα, η σατιρική διάθεση και η άσκηση κριτικής στην αλαζονεία, την υπεροψία, την κατάχρηση εξουσίας και την έλλειψη τιμιότητας και αξιοπρέπειας. Ο Τρουφαλδίνος είναι υπηρέτης δύο αφεντάδων· πονηρός και πολυμήχανος αποδεικνύεται αυτός αφέντης των αφεντάδων μέσα από μια σει...

Λοκάντα είναι το ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού, κάτι σαν τις δικιές μας "πανσιόν". Σε μια τέτοια λοκάντα παίζεται η κωμωδία : σκηνικό που μας θυμίζει τη "Βαβυλωνία" του Βυζαντίου. Μόνο που εδώ το κύριο πρόσωπο είναι γυναίκα, η γεμάτη τσαχπινιά και χάρες Μιραντολίνα (τ' όνομά της σημαίνει: ή "θαυμαστούτσικη") και γύρω απ' το πρόσωπό της πλέκεται όλη η δράση. Όλα σχεδόν τ' ανδρικά πρόσωπα της κωμωδίας (Ιππότης, Μαρκήσιος, Κόμης, Φαβρίκης, Υπηρέτης του Ιππότη) μ' αυτήν έχουν να κάνουν, ενώ οι δυο θεατρίνες μπαίνουν για να διευκολύνουν τη δράση· δίνουν την ευκαιρία οι δυο ερωτοχ...

Έργο γραμμένο το 1753, από τα πολλά σχεδόν ίδια που έγραψε ο Γκολντόνι εκείνη την εποχή. Η επιρροή της Κομμέντια ντελ Άρτε στα έργα της περιόδου αυτής είναι φανερή, αφού χρησιμοποιεί ως και τα ονόματά της (Παντελόνε, Μπριγκέλλα κ.τ.λ.). Όμως, ήδη παρατηρούμε μια προσπάθεια του συγγραφέα να διαφοροποιηθεί από τις αυτοσχέδιες κωμωδίες της Αναγέννησης. Με το έργο αυτό αντιδρά στην προκαθορισμένη φόρμα της κωμωδίας χωρίς κωμική επινοητικότητα, και εισάγει μια νεοπαγή τακτική, τη «λογική και την ηθικολογία της καθημερινότητας». Υπηρέτριες και υπηρέτες μιλάνε αποφεύγοντας τους πρ...

"Απ' όλες τις κωμωδίες που έχω σκαρώσει ως τώρα, θα τολμούσα να πω ότι αυτή είναι η πιο ηθική, η πιο χρήσιμη, η πιο μορφωτική. Άποψη, ωστόσο, που θα φανεί παράδοξη σε εκείνον που θα σταθεί να μελετήσει το χαρακτήρα της Λοκαντιέρας και θα πει ότι πουθενά αλλού δεν έχω σκιαγραφήσει γυναίκα πιο πλανεύτρα, πιο επικίνδυνη από αυτήν. Αλλά, όποιος συλλογιστεί το χαρακτήρα και το τι συμβαίνει στον Ιππότη, θα βρει ένα πολύ ζωντανό παράδειγμα ταπεινωμένης υπεροψίας και μια σχολή που διδάσκει να τρέπεται κανείς σε φυγή μπροστά στον κίνδυνο, για να αποφύγει την πτώση". Κάρλο Γκολντό...

Βιττόρια: Ο αδελφός μου λοιπόν είναι στο χείλος του γκρεμού; Πάολο: Αν δεν βρεθεί μια λύση. Βιττόρια: Ποια μπορεί να είναι αυτή η λύση; Πάολο: Να μετριάσει τα έξοδα. Να αλλάξει τρόπο ζωής. Να ξεχάσει κυρίως τους παραθερισμούς. Βιττόρια: Να ξεχάσει τους παραθερισμούς; Κι εγώ σου λέω πως είσαι ανάξιος. Μπορείς να περιορίσεις τα έξοδα του σπιτιού. Να μειώσεις το φαγητό, να ελαττώσεις τους υπηρέτες, να περικόψεις το μισθό τους, να κάνεις οικονομία στο ντύσιμό σου και σε όλα τα έξοδα εδώ στο Λιβόρνο. Ο παραθερισμός όμως είναι απαραίτητος και θα είναι όπως πάντα:...

Ο παρών τόμος δεν απευθύνεται στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, που επιλέγει ένα βιβλίο για να το απολαύσει στις ώρες της ραστώνης του. Είναι ένα πρακτικό βοήθημα για σπουδαστές και δασκάλους που ασχολούνται με τη σπουδή της υποκριτικής τέχνης, στο οποίο εντοπίζονται οι κορυφώσεις των ρόλων/χαρακτήρων σε κάθε θεατρικό έργο. Τα κείμενα είναι αποτμήσεις από το σύνολο στο οποίο ανήκουν και αποτελούν το έναυσμα για τη μελέτη του κάθε ρόλου. Και, αφού τα περισσότερα κείμενα είναι τυπωμένα σε βιβλία, το επόμενο βήμα κάθε ενδιαφερόμενου πρέπει να είναι η προσεκτική ανάγνωση όλου...

Ο παρών τόμος δεν απευθύνεται στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, που επιλέγει ένα βιβλίο για να το απολαύσει στις ώρες της ραστώνης του. Είναι ένα πρακτικό βοήθημα για σπουδαστές και δασκάλους που ασχολούνται με τη σπουδή της υποκριτικής τέχνης, στο οποίο εντοπίζονται οι κορυφώσεις των ρόλων/χαρακτήρων σε κάθε θεατρικό έργο. Τα κείμενα είναι αποτμήσεις από το σύνολο στο οποίο ανήκουν και αποτελούν το έναυσμα για τη μελέτη του κάθε ρόλου. Και, αφού τα περισσότερα κείμενα είναι τυπωμένα σε βιβλία, το επόμενο βήμα κάθε ενδιαφερόμενου πρέπει να είναι η προσεκτική ανάγνωση όλου...

Δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές σ' αυτό το κεφάτο έργο του Γκολντόνι, ή μάλλον ο πραγματικός πρωταγωνιστής είναι η ίδια η πλατεία, που στο χώρο της ο φτωχός κόσμος που την κατοικεί, καβγαδίζει, φιλιώνει, βρίζεται, αλληλοϋποστηρίζεται, ερωτεύεται, ζηλεύει, χωρίζει, ξαναερωτεύεται και γλεντάει. Η ιστορία αρχίζει μια μέρα του καρναβαλιού σε τούτη τη μικρή πλατεία. Η Πάσκουα, κάπως κουφή, βιάζεται να παντρέψει την κόρη της Νιέζε, για να μπορέσει και η ίδια να ξαναπαντρευτεί· η γριά Γκάτε, για τον ίδιο λόγο, θα ήθελε η κόρη της Λουτσέτα να παντρευόταν γρήγορα τον Αντζολέτο τον πραματ...

Η ιστορία εκτυλίσσεται στη Βενετία, την περίοδο του καρναβαλιού και έχει για πρωταγωνιστές τέσσερις αγροίκους («ανθρώπους κακότροπους και ακοινώνητους», όπως τους χαρακτηρίζει ο ίδιος ο Γκολντόνι): τον Λουνάρντο, τον Καντσιάνο, τον Σιμόν και τον Μαουρίτσιο. Ο Λουνάρντο αποφασίζει να παντρέψει την κόρη του Λουτσιέτα με το Φιλιππέτο, γιο του Μαουρίτσιο, χωρίς να πληροφορήσουν τους νέους για τον επικείμενο γάμο. Αυτό το απλό περιστατικό αρκεί για να ξεσπάσει ένας πόλεμος μεταξύ παλιού και καινούργιου κόσμου, μεταξύ της νοοτροπίας των αγροίκων, που έχουν συνηθίσει να παίρνουν α...

Όλοι οι γνωστοί χαρακτήρες της Κομμέντια ντελ' Άρτε παρελαύνουν μέσα σ' αυτό το έργο του βενετσιάνου κωμωδιογράφου (1707-1793) που εκτυλίσσεται στη Βερόνα. Το θέμα των δίδυμων αδελφών που μεγαλώνουν χωριστά και ξαναβρίσκονται χρόνια μετά άγνωστοι μεταξύ τους σε μια πόλη, ήταν πολύ αγαπητό στην Αναγέννηση, με αποκορύφωμα την "Κωμωδία των παρεξηγήσεων" του Σαίξπηρ. Στον ίδιο καμβά ο Γκολντόνι κεντάει ένα συγκινητικό όσο και τρυφερό αριστούργημα γεμάτο απρόοπτα, ανατροπές, ιλαρές καταστάσεις αλλά και δραματικές κορυφώσεις.

Η χαριτωμένη Μιραντολίνα, ιδιοκτήτρια λοκάντας (πανδοχείου με δυνατότητες εστιατορίου) φιλοξενεί δύο ευγενείς, έναν μαρκήσιο και έναν κόμη, που είναι ερωτευμένοι μαζί της, όμως αυτή ορέγεται έναν ιππότη, που είναι μισογύνης και δεν της δίνει καμία σημασία. Μέσα από ξεκαρδιστικές παρεξηγήσεις και πανέξυπνους διάλογους, ο Γκολντόνι καταφέρνει να σκιαγραφήσει την ιταλική κοινωνία του 18ου αιώνα και να δείξει ότι η εξυπνάδα της γυναίκας μπορεί να αναστατώσει ή και να ηρεμήσει ένα οποιοδήποτε ανθρώπινο σύνολο.

Χαρακτήρες παρμένοι από την Κομμέντια ντελ' Άρτε ζωντανεύουν αιώνες αργότερα στο έργο αυτό του βενετσιάνου κωμωδιογράφου. Ο παμπόνηρος υπηρέτης Τρουφαλντίνο καταφέρνει να αναστατώσει τη Βενετία του 18ου αιώνα με τα ψέματα και τα καμώματα του, τις εξυπνάδες και τις μικροαπάτες του. Έργο με γερή θεατρική δομή, που σατιρίζει τα ήθη μιας εποχής όχι τόσο κοντινής στη δική μας, αλλά ίδιας σε αφέλεια, συντηρητικισμό και επιτήδευση.

"Απ' όλες τις κωμωδίες που έχω σκαρώσει ως τώρα, θα τολμούσα να πω ότι αυτή είναι η πιο ηθική, η πιο χρήσιμη, η πιο μορφωτική. Άποψη, ωστόσο, που θα φανεί παράδοξη σε εκείνον που θα σταθεί να μελετήσει το χαρακτήρα της Λοκαντιέρας και θα πει ότι πουθενά αλλού δεν έχω σκιαγραφήσει γυναίκα πιο πλανεύτρα, πιο επικίνδυνη από αυτήν. Αλλά, όποιος συλλογιστεί το χαρακτήρα και το τι συμβαίνει στον Ιππότη, θα βρει ένα πολύ ζωντανό παράδειγμα ταπεινωμένης υπεροψίας και μια σχολή που διδάσκει να τρέπεται κανείς σε φυγή μπροστά στον κίνδυνο, για να αποφύγει την πτώση". Κάρλο Γκολντό...

Το έργο του Κάρλο Γκολντόνι "Οι ερωτευμένοι" -γραμμένο στην πιο γόνιμη περίοδο της δημιουργίας του- είναι ένα έργο ανανεωτικό στην ιστορία του θεάτρου καθώς αποκλίνει από λίγο τη δεσπόζουσα θεατρική γραφή της εποχής του και ανοίγει έτσι τον δρόμο για την θεατρική "μεταρρύθμιση" που φιλοδοξεί ο συγγραφέας του. Ο Γκολντόνι με το έργο αυτό υπερβαίνει τα γερασμένα στερεότυπα της Κομμέντια ντελ Άρτε χάριν μιας πιο αυθεντικής "αλήθειας". Οι μάσκες εγκαταλείπονται για να μετασχηματιστούν σε τρισδιάστατα θεατρικά πρόσωπα, στη σκηνή αποτυπώνεται ο ρεαλισμός της πραγματικής ζωής...

"Τα δύο βιβλία χάρη στα οποία έμαθα τη ζωή είναι το Θέατρο και ο Κόσμος." Αυτή η φράση του Γκολντόνι είναι εμβληματική όχι απλώς μιας δραματουργίας αλλά μιας ανθρώπινης, υπαρξιακής, θα λέγαμε, περιπέτειας που καλύπτει το σύνολο σχεδόν του 18ου αιώνα. Στην περίπτωση του "Καρναβαλιού" έχουμε να κάνουμε μ' ένα σημείο κορύφωσης της περιπέτειας αυτής. Ο συγγραφέας, μεσήλικας πια, αναγκάζεται ν' αφήσει τον τόπο του, να εκπατριστεί από την αγαπημένη του Βενετία και ν' αναζητήσει την τύχη του στα ξένα. Έχει δώσει τον σκληρό αγώνα του θεάτρου, έχει συγκρουστεί για τη "μεταρρύθμισ...

Ο υπηρέτης Τρουφαλδίνο υπηρετεί δύο αφεντάδες. Είναι πονηρός και πολυμήχανος, γκαφατζής και συνάμα αναιδής. Τα θαλασσώνει και τα μπαλώνει, ενώ περιπλέκει τους πάντες και τα πάντα. Τελικά αποδεικνύεται αυτός αφέντης των αφεντάδων του αφού καταφέρνει να τους κοροϊδεύει και να πληρώνεται και από τους δύο. Τι γίνεται όμως όταν ο έρωτας τον επισκέπτεται; Η κλασική κωμωδία του Γκολντόνι, σε απόδοση για παιδιά της Μαρίας Αγγελίδου και θαυμαστή εικονογράφηση από τον Λευκορώσο ζωγράφο Βλαντιμίρ Ντοουγκιάλο.

Ο Γκολντόνι έγραψε τους "Αγροίκους" στη γλώσσα της Βενετίας (in lingua veneziana). Αν στα ελληνικά γινόταν προσπάθεια να μιμηθεί ο μεταφραστής κάποιο ιδίωμα -έστω το επτανησιακό- θα πρόδινε, μου φαίνεται, το ρεαλισμό του έργου. Για να μην κλονιστεί το στέρεο πάτημα των προσώπων του πάνω στην πραγματικότητα και μάλιστα στη "μέση" της πραγματικότητας, όπως αγαπούσε και γύρευε ο Γκολντόνι, -χρειαζόταν μια γλώσσα ελληνική μέση αλλά όσο γίνεται καλλιεργημένη και απροκατάληπτη. Τα βενετσιάνικα των "Αγροίκων" δεν είναι απλή τοπική διάλεκτος. Είναι "ένα είδος κοινής ομιλουμένης των...