Ρούσσος Τάσος 1934-2015
Roússos Tásos
Ο Τάσος Ρούσσος (1934-2015) γεννήθηκε στην Αθήνα. Πήρε πτυχίο φιλολογίας κι εργάστηκε ως καθηγητής στην ιδιωτική και την δημόσια μέση εκπαίδευση. Το 1965 προσλήφθηκε ως υπάλληλος στο Εθνικό Θέατρο, από όπου αποχώρησε με σύνταξη το 1986. Από το 1978 δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και διετέλεσε διευθυντής της από το 1989 μέχρι την αποχώρησή του, τον Σεπτέμβριο του 2007. Ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία (ποίηση, πεζογραφία, μετάφραση). Δημοσίευσε επιφυλλίδες, άρθρα και κριτικές λογοτεχνίας, ποιήματα και διηγήματα σε διάφορα περιοδικά κι εφημερίδες. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, πολωνικά, ρουμανικά, ισπανικά, εσθονικά και σλοβένικα. Μετέφρασε και συμπλήρωσε την αποσπασματική σωζόμενη τραγωδία του Ευρίπη "Υψιπύλη", η οποία, μεταφρασμένη στα αγγλικά από τον Αθανάσιο Αναγνωστόπουλο, παρουσιάστηκε σε αναλόγιο στην Βοστώνη το 2001 και στο Φεστιβάλ Επιδαύρου σε παγκόσμια πρεμιέρα το 2002. Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, της Εταιρείας Συγγραφέων, του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, του Θεατρικού Μουσείου και του ελληνικού Pen Club. Χρημάτισε πρόεδρος και αντιπρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Εθνικού Θεάτρου και αντιπρόεδρος του Ελληνικού Φεστιβάλ. Πλήθος μεταφράσεών του από το αρχαίο δράμα, καθώς και από το κλασικό και σύγχρονο ρεπερτόριο έχουν παιχτεί από το Εθνικό Θέατρο και από διάφορους θιάσους. Η νουβέλα του "Τα χειρόγραφα του Μανουέλ Σαλίνας", σε δικό του λιμπρέτο και μουσική Περικλή Κούκου, ανέβηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών και αργότερα στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Βραβεύτηκε δύο φορές από την Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας για τη μετάφραση των Απάντων του Αισχύλου και για τις μεταφράσεις των τραγωδιών του Σενέκα, από την Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων για το μεταφραστικό του έργο στο αρχαίο δράμα, καθώς επίσης και από την Ακαδημία Αθηνών, τον Δεκέμβριο του 2003, για το σύνολο της λογοτεχνικής του προσφοράς. Πέθανε στην Αθήνα το πρωί της Τρίτης 24 Φεβρουαρίου 2015, σε ηλικία 81 ετών.
Το κυνήγι της αλεπούς
Ρούσσος Τάσος 1934-2015
Εκδόσεις Καστανιώτη (1998)
Εάν η ποίηση είναι μια πραγματικότητα μέσα και πέρα από την πραγματικότητα της ζωής, τότε ο κυνηγός της πρέπει να ψάχνει παντού. Μέσα στην ψυχή του κι έξω απ' αυτήν, σ' όλους τους ορίζοντες, σ' όλες τις θάλασσες, σε όλα τα πρόσωπα και τις πράξεις που ονειρεύτηκε. Πρέπει να φωτίσει όλο το σκοτάδι της μνήμης του, να ξαναπλάσει απ' την αρχή τον πηλό. Αν επιτύχει κάτι απ' αυτά, θα μπορέσει ίσως να πλησιάσει το βαρύτιμο «θήραμα» κι αν η όρασή του έχει διαίσθηση, θα το αντικρίσει ζωντανό.
Το δέκατο τρίτο τοπίο
Ρούσσος Τάσος 1934-2015
Εκδόσεις Καστανιώτη (1998)
Τα διηγήματα αυτά έχουν ένα σχεδόν κοινό χαρακτηριστικό. Κινούνται όλα γύρω από το παράλογο, το παράδοξο και το θαυμαστό. Προσπαθούν να προσδιορίσουν, μέσα από την ξεχωριστή πραγματικότητα της λογοτεχνίας, τμήματα της ρεαλιστικής πραγματικότητας, όπως την ονομάζουμε με αυτάρεσκο εφησυχασμό. Στην ουσία πρόκειται για όψεις της αλήθειας, που τις αφήνουμε να διαφεύγουν εξαργυρώνοντας έτσι την ησυχία μας. Τώρα, δυστυχώς, είμαστε πολύ προσηλωμένοι στα γεγονότα που συνθέτουν την καθημερινότητά μας με τις άπειρες εκφάνσεις της, που τις εισπράττουμε μόνο από τη διάσταση των αισθήσεω...
Υψιπύλη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Κάκτος (1997)
Η Λήμνια Υψιπύλη, εξόριστη στην αυλή του βασιλιά της Νεμέας, προκαλεί χωρίς να το θέλει τον θάνατο του βασιλόπουλου. Από την τιμωρία που την περιμένει θα σωθεί την τελευταία στιγμή χάρη στον Διόνυσο, θεό του γένους της. Αποσπασματικά σωζόμενη τραγωδία (σε συμπλήρωση).
Ο Οδυσσέας
Ρούσσος Τάσος 1934-2015
Εκδόσεις Καστανιώτη (1996)
Ένας άλλος Οδυσσέας. Η μυθιστορία παρακολουθεί κυρίως τη νεότητά του πριν και κατά τον Τρωικό πόλεμο. Έχει ναυαγήσει στην Ωγυγία και οι μνήμες –όχι ο καημός του νόστου– της έως τότε ζωής του τον πνίγουν. Παρακινημένος από την Καλυψώ γράφει τα όσα πέρασε, για να ελευθερωθεί από το βάρος που πιέζει την ύπαρξή του. Μέσα από τις γραφές αυτές και την ειρωνική κριτική της Καλυψώς για την «αντικειμενικότητά» τους, προβάλλει η αμφισημία του χαρακτήρα του. Είναι γεννημένος ν' ακολουθήσει το ιδεώδες της εποχής του; Να γίνει δηλαδή «ήρωας» με κατορθώματα θαυμαστά και δόξα; Ή να καταντ...
Το πλοίο-φάντασμα
Ρούσσος Τάσος 1934-2015
Εκδόσεις Καστανιώτη (1995)
Το "Πλοίο-φάντασμα", ακολουθώντας τους αφρούς του μεθυσμένου σκάφους του Ρεμπώ, επιχειρεί το δικό του μαγικό ταξίδι. Μέσα από τη συγκεκριμένη αισθητική της παράδοσης και με τακτική υπερρεαλιστική, προσπαθεί να προσορμιστεί στις ουσίες, ταξιδεύοντας στον αέναο χρόνο, με μοναδικό σκοπό του την ποιητική περιπέτεια. Το βιβλίο χωρίζεται στις εξής ενότητες: Πυξίδες, Παλαιοί Χάρτες, Αστρολάβοι, Μεθυσμένοι Μεσημβρινοί. Το ποίημα-σκάφος ταξιδεύει στην εξωτική γεωγραφία της φαντασίας μέσα σε ασυνεχή χρόνο. Συναντιέται με πρόσωπα και πράγματα της Ιστορίας και της λογοτεχνί...
Η πηγή του τσακαλιού
Ρούσσος Τάσος 1934-2015
Εκδόσεις Καστανιώτη (1995)
Σε κάποιο περιοχή της σύγχρονης ελληνικής επαρχίας φτάνει ο ήρωας της νουβέλας –ένας Έλληνας που έζησε πολλά χρόνια στην κεντρική Αφρική– και αγοράζει μια έκταση έξω από ένα χωριό. Το κτήμα είναι τρεις μικροί λόφοι, άνυδρο και ξερό. Εγκαθίσταται εκεί και εφαρμόζει τη μέθοδό του να βγάλει νερό, που είναι ανορθόδοξη και παράξενη. Όπως είναι φυσικό, κινεί την περιέργεια και στη συνέχεια το ζεστό ενδιαφέρον δύο γυναικών, υπαλλήλων του Υπουργείου Γεωργίας, που εκείνο το καλοκαίρι μένουν σε γειτονικό με το κτήμα οίκημα της υπηρεσίας. Τον παρακολουθούν επίσης ο παπάς και ο κοινοτά...
Πλούτος
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Κάκτος (1994)
Ο Πλούτος είναι τυφλός και γι’ αυτό χαρίζει τα αγαθά του στους κακούς. Ο φτωχός αγρότης Χρεμύλος τον οδηγεί στον Ασκληπιό για θεραπεία, οπότε ο Πλούτος μοιράζει τα αγαθά του στους καλούς.
Μήδεια
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Κάκτος (1994)
Η Μήδεια εκδικείται τον άπιστο σύζυγό της Ιάσονα. Προσποιούμενη ότι συναινεί στον γάμο του με τη βασιλοπούλα της Κορίνθου Γλαύκη, στέλνει ως δώρο πέπλο που προκαλεί τον φρικτό θάνατο της νύφης. Στη συνέχεια η Μήδεια σκοτώνει τα παιδιά της και καταφεύγει στον βασιλιά της Αθήνας Αιγέα. Από τα αριστουργήματα της αρχαίας λογοτεχνίας.
Εκάβη
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Κάκτος (1994)
Η γηραιά βασίλισσα της Τροίας Εκάβη βρίσκεται αιχμάλωτη στη Θράκη. Παρακολουθεί τον θάνατο των παιδιών της Πολυξένης και Πολύδωρου. Σχεδιάζει την εκδίκησή της στην οποία συμπράττει ο χορός των Τρωάδων γυναικών.
Τρωάδες
Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
Κάκτος (1994)
Οι σκηνές που ακολούθησαν την άλωση της Τροίας. Η πυρπόληση και οι θάνατοι μελών της οικογένειας του Πριάμου. Οι αιχμάλωτες γυναίκες οδηγούνται στα πλοία των Αχαιών. Δεσπόζει η φυσιογνωμία της Εκάβης.
Ιππής
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Κάκτος (1994)
Ο γέροντας Δήμος (δηλαδή ο αθηναϊκός λαός) πέφτει στα χέρια των πονηρών δημαγωγών. Κριτική και σάτιρα εις βάρος του Κλέωνα και της φιλοπόλεμης πολιτικής του.
Ειρήνη
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Κάκτος (1994)
Ο χωρικός Τρυγαίος ελευθερώνει την Ειρήνη, που την είχε κλείσει σε σπήλαιο ο Πόλεμος. Η σύγκρουση των ειρηνόφιλων με τους φιλοπόλεμους. Ο χορός εκπροσω¬πεί τον λαό που, μετά τον θάνατο του Κλέωνα, θέλει την ειρήνη.
Φωτογραφία με πολύ κίτρινο και άλλα διηγήματα
Ρούσσος Τάσος 1934-2015
Εκδόσεις Καστανιώτη (1994)
Ο Αντώνης Δελής είναι ερασιτέχνης φωτογράφος. Απαθανατίζει με καλλιτεχνικό πάθος τις στιγμές της καθημερινότητας. Πιστεύει ότι έτσι αιχμαλωτίζει τη ζωή, την κρατάει ακμαία κι αγέραστη πάνω στο φωτογραφικό χαρτί, πάντα παρούσα και άφθαρτη. Μια νεκρώσιμη αγγελία στην εφημερίδα τον οδηγεί, ύστερα από συλλογισμούς και ατράνταχτες κατά τη γνώμη του αποδείξεις, σε πραγματικό αδιέξοδο: Οι φωτογραφίες που φυλάκιζαν παντοτινά τη ζωή, καταλήγουν να προσημαίνουν αναπόφευκτο θάνατο. Προσπαθώντας ν' αποφύγει για όσους έχει φωτογραφήσει και ιδιαίτερα για τον εαυτό του αυτό το σκο...
Θεσμοφοριάζουσαι
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Κάκτος (1994)
Κατά την εορτή των Θεσμοφορίων, όπου απαγορεύεται η παρουσία αντρών, οι γυναίκες συσκέπτονται για το πώς θα τιμωρήσουν τον Ευριπίδη, ο οποίος τις έχει συκοφαντήσει στα έργα του. Ο ποιητής πείθει τον πεθερό του να μεταμφιεστεί σε γυναίκα και να πάει να τον υπερασπιστεί, όπως και συμβαίνει μέχρι τη στιγμή που ο μεταμφιεσμένος αποκαλύπτεται.
Βάτραχοι
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Κάκτος (1993)
Ο Διόνυσος κατεβαίνει στον Άδη για να φέρει στην Αθήνα έναν άξιο ποιητή, που μετά τον θάνατο των τραγικών λείπει από την πόλη. Οργανώνεται ο περίφημος ποιητικός διαγωνισμός μεταξύ Αισχύλου και Ευριπίδη, όπου ο Αριστοφάνης προκρίνει τον πρώτο.
Εκκλησιάζουσαι
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Κάκτος (1993)
Οι γυναίκες μεταμφιέζονται σε άντρες και πηγαίνουν στην εκκλησία του δήμου για να πάρουν αποφάσεις στα ζητήματα όπου οι άντρες απέτυχαν. Σάτιρα των ιδεών για τη γυναικεία χειραφέτηση.
Όρνιθες
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Κάκτος (1993)
Οι Αθηναίοι Πεισθέταιρος και Ευελπίδης ιδρύουν με τη βοήθεια του βασιλιά των πουλιών την ιδανική πόλη Νεφελοκοκκυγία μεταξύ ουρανού και γης. Αυτό εμποδίζει την κνίσα να φτάσει στους θεούς. Κριτική των δημαγωγών και των νεοτεριστών της πολιτικής, σε μια από τις καλύτερες κωμωδίες του Αριστοφάνη.