Κακριδής Φάνης Ι. 1933-2019
Kakridís Fánis I.
Ο Θεοφάνης (Φάνης) Ι. Κακρίδης (1933-2019) ήταν καθηγητής κλασικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του διακεκριμένου κλασικιστή Ιωάννη Θ. Κακριδή και της φιλολόγου Όλγας Κομνηνού-Κακριδή. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές κλασικής φιλολογίας στα Πανεπιστήμια του Μάιντς και του Τύμπιγκεν, στη Γερμανία, όπου δίδαξε ως λέκτορας αρχαίων και νέων ελληνικών. Το 1964 εξελέγη καθηγητής κλασικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, θέση στην οποία υπηρέτησε έως το 1984, με μια σύντομη διακοπή κατά την περίοδο της δικτατορίας. Από το 1982 ως το 1984 διετέλεσε αντιπρόεδρος του Κέντρου Εκπαιδευτικών Μελετών και Επιμορφώσεως (ΚΕΜΕ) του Υπουργείου Παιδείας. Επίσης, μεταξύ 1981-82 διετέλεσε πρόεδρος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Μεταξύ 1988-1990 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ως ειδικός επιστήμονας. Στο συγγραφικό του έργο ασχολήθηκε με την ιστορία, την ερμηνεία, την κριτική και τη μετάφραση της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, καθώς και έργων ξένων πανεπιστημιακών που αναφέρονται σ' αυτή. Συμμετείχε σε επιμορφωτικά σεμινάρια και αρθρογραφούσε τακτικά στην εφημερίδα "Το Βήμα". Έφυγε από τη ζωή στις 8 Ιανουαρίου 2019, σε ηλικία 86 ετών. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Φάνη Ι. Κακριδή βλ. "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 4, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1985, και Βάλτερ Πούχνερ, "Κακριδής, Φάνης Ι." στο "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", εκδ. Πατάκη, Αθήνα, 2007, σελ. 981-982.
Αριστοφάνους Όρνιθες
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (2019)
Οι "Όρνιθες" είναι η εκτενέστερη σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη, από τις πιο πλούσιες σε φανταστικές εμπνεύσεις και υφολογικές αρετές, αλλά και από τις πιο θεαματικές. Ο Πεισ(θ)έταιρος, που ενσαρκώνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τον δυναμισμό, την επινοητικότητα και τη φιλοδοξία των Αθηναίων, πείθει τα πουλιά να χτίσουν μια μεγάλη οχυρή πολιτεία στον ουρανό, ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους. Οι θεοί, μην έχοντας πια τρόπο να επικοινωνήσουν με τη γη, αναγκάζονται να συνθηκολογήσουν, και ο Πεισέταιρος απαιτεί και παίρνει, αντίτιμο της ειρήνης, την κυριαρχική δύ...
Αριστοφάνους Όρνιθες
Αριστοφάνης 445-386 π.Χ.
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (2019)
Οι "Όρνιθες" είναι η εκτενέστερη σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη, από τις πιο πλούσιες σε φανταστικές εμπνεύσεις και υφολογικές αρετές, αλλά και από τις πιο θεαματικές. Ο Πεισ(θ)έταιρος, που ενσαρκώνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τον δυναμισμό, την επινοητικότητα και τη φιλοδοξία των Αθηναίων, πείθει τα πουλιά να χτίσουν μια μεγάλη οχυρή πολιτεία στον ουρανό, ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους. Οι θεοί, μην έχοντας πια τρόπο να επικοινωνήσουν με τη γη, αναγκάζονται να συνθηκολογήσουν, και ο Πεισέταιρος απαιτεί και παίρνει, αντίτιμο της ειρήνης, την κυριαρχική δύ...
Από τον κόσμο και το έργο του Ομήρου
Schadewaldt Wolfgang 1900-1974
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (1994)
Ο συγγραφέας τοποθετεί τον Όμηρο στο σωστό ιστορικό του πλαίσιο, φωτίζει την επαγγελματική υπόσταση και την κοινωνική λειτουργία των ραψωδών και διδάσκει τη μόνη σωστή μέθοδο για να πλησιάσει κανείς το έπος και τον ποιητή του την ώρα της δημιουργίας, να δει τα υλικά που χρησιμοποίησε, τον τρόπο που σχεδίασε και πραγματοποίησε το μεγαλόπνοο εκείνο έργο.
Από τον κόσμο και το έργο του Ομήρου
Schadewaldt Wolfgang 1900-1974
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (1989)
Ο συγγραφέας τοποθετεί τον Όμηρο στο σωστό ιστορικό του πλαίσιο, φωτίζει την επαγγελματική υπόσταση και την κοινωνική λειτουργία των ραψωδών και διδάσκει τη μόνη σωστή μέθοδο για να πλησιάσει κανείς το έπος και τον ποιητή του την ώρα της δημιουργίας, να δει τα υλικά που χρησιμοποίησε, τον τρόπο που σχεδίασε και πραγματοποίησε το μεγαλόπνοο εκείνο έργο.
Ακροάσεις
Συλλογικό έργο
Μάτι (1995)
Ανθρώπινες σχέσεις. Σχέσεις γονέων με παιδιά. Προβλήματα διαπαιδαγώγησης. Θέματα παιδείας και γλώσσας. Τα θέματα αυτά, τα πραγματεύονται οι πιο υπεύθυνοι στο χώρο τους, που έχουν και γνώση και εμπειρία.
Pericles' Funeral Oration
Θουκυδίδης π.460-π.397 π.Χ.
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων (1998)
At the end of the summer of 431 BC, following the first campaign of the Peloponnesian War between Sparta and Athens, Pericles was deputed to deliver the Funeral Oration over the fallen Athenians. We shall never know precisely what Pericles said, but it is thanks to the historian Thucydides (460-398 BC) that we can read an imaginative re-creation of the Oration in his History (Book II, xxxv-xlvi). This Oration, besides being a eulogy to the dead, is also an impassioned and eloquent paean to Athenian democracy and all that it stood for. It was just a year earlier, in 432 B...