Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΑΤΣΑΛΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ Με τη σκόνη του απογεύματος να κάθεται στη νύχτα, η ανεμελιά επιβάλλεται σε κάθε σου αναπόληση. Σκισμένα ρούχα και χρώματα στο πάτωμα που με παρηγορούσαν πριν κάτσουν πάνω του τα παλιά βιβλία πλάι στα ξημερώματα. - Μόνο το Θεό να αποφύγουμε, μου είχες πει και η φρεσκάδα τους θα επανέρθει. - Όχι να τον συζητάμε όποτε σου κατέβει, τόνιζα τα πρωινά που δεν σε ένιωθα πάνω μου, δίπλα μου και στο μισοφαγωμένο έπιπλο που τα κορμιά μας εκτοξεύονταν μετά από κάτι άτσαλες συζητήσεις.

Ο μικρούλης Νίκος πιάνει φιλίες με ένα φεγγαρόψαρο, κι έτσι μαθαίνει μια ιστορία απίστευτη και τρομακτική. Πώς ένα φοβερό και ανίκητο τέρας θέλησε κάποτε να γίνει ο αφέντης του βυθού, να ορίζει τη θάλασσα και τα ψάρια, να προστάζει τους αχινούς και τα καλαμάρια... Το πέτυχε άραγε;

Σε μια μικρή πόλη, στη Γερμανία, ένα κοριτσάκι προσπαθεί να σώσει τους όμορφους κύκνους, που κείτονται ασάλευτοι στο παγωμένο ποτάμι. Θα φτάσει άραγε ως αυτούς; Ο πάγος θα κρατήσει το βάρος της;

Πάνω από τις Μυκήνες ο ίδιος ουρανός, όπως πάνω απ΄την Τροία, μόνο άδειος. Λαμπερός σαν από σμάλτο, απρόσιτος, στιλπνός. Κάτι μέσα μου αντιστοιχεί με το κενό του ουρανού πάνω απ΄ την εχθρική χώρα. ΄Ολα όσα μου συνέβησαν βρήκαν μέσα μου την αναλογία τους. Είναι το μυστικό που με περιπλέκει και με συγκρατεί, με κανέναν άνθρωπο δεν μπόρεσα ποτέ να μιλήσω γι΄αυτό. Εδώ μόλις, στο έσχατο χείλος της ζωής μου, μπορώ να το κατονομάσω: αφού απ΄τον καθέναν είναι κάτι μέσα μου, δεν ανήκα ποτέ ολόκληρη σε κάποιον κι ούτε κατάλαβα το μίσος τους απέναντί μου.