Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο παρών τόμος περιέχει δώδεκα από τα πιο σημαντικά και αντιπροσωπευτικά αυτοβιογραφικά κομμάτια, σε μια τέτοια διάταξη που ο Έσσε αφηγείται ο ίδιος τη ζωή του με μια περίπου χρονολογική σειρά. Ο αναγνώστης των μυθιστορημάτων του Έσσε, που στρέφεται στα "Αυτοβιογραφικά κείμενά" του, γρήγορα θ' ανακαλύψει ότι η γοητεία των μυθιστορημάτων δε βρίσκεται τόσο στο μυθιστορηματικό τους στοιχείο, όσο στις ποιότητες, που αποτελούν μιαν έκφραση της ίδιας της ζωής του συγγραφέα. Το σχέδιο των νεανικών ετών του Έσσε αποδεικνύεται - περισσότερο απ' ό,τι στον Demian ή στον Siddhartha -...

Στη νουβέλα αυτή περιγράφονται οι τελευταίοι μήνες της ζωής ενός ζωγράφου, που η δίψα του για ζωή και το ξέφρενο πάθος του για δημιουργία, θυμίζουν την ένταση του Βαν Γκογκ, τον αγώνα του ενάντια στο θάνατο που προσπαθεί να τον υπερκεράσει με όλο και πιο νέες και όλο πιο τολμηρές εικόνες. Μια μονομαχία με τόσο δυναμισμό και αυθεντικότητα δεν μπορεί κανείς να την απεικονίσει αν δεν έχει μπει ο ίδιος μέσα στο πετσί του πρωταγωνιστή του...

"Αξέχαστη είναι η επίδραση που είχε στη γενιά μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, μια επίδραση που ηλέκτριζε, ο "Ντέμιαν" του μυστηριώδους Σίνκλερ, ένα έργο που έπιασε με τρομερή ακρίβεια το σφυγμό της εποχής και ολόκληρης της νεολαίας η οποία ένιωσε ενθουσιασμό και γεμάτη ευγνωμοσύνη γοητεία, πιστεύοντας ότι από τα σπλάχνα της είχε γεννηθεί ένας κήρυκας της πιο βαθιάς και μυστικής ζωής της (ενώ εκείνος που της έδωσε ό,τι χρειαζόταν ήταν σαράντα δύο χρονών)". Τόμας Μαν

Δεν ηθικολογούσε. Έβαζε απλώς τα πράγματα στη θέση τους. Όχι όμως στα σπίτια των γειτόνων του ή των εχθρών του αλλά στο ίδιο το δικό του. Έτσι μ' αυτόν τον τρόπο έβαζε τα πράγματα στη θέση τους, τόσο στη χώρα του όσο και στην ξενιτιά. (Όσκαρ Λέρκε) Ο Έσσε έχει όλα τα χαρίσματα που εκτιμώ σε ύψιστο βαθμό στην τέχνη. Συνδυάζει το κομψό ύφος με τη βαθιά σκέψη και την καλλιτεχνική πειθαρχία με τη δημιουργική δύναμη. Επιπλέον διαθέτει απαράμιλλο χιούμορ, πράγμα που τον διακρίνει σαφώς από τους υπόλοιπους Γερμανούς συγγραφείς. Είναι ικανός να γελάει σε βάρος του εαυτού του, χ...

"Είναι ένα βιβλίο με βάθος, κρυμμένο στην αριστουργηματικά απλή και διάφανη γλώσσα, με σαφήνεια και καθαρότητα που θα βγάλει ίσως απ' την πνευματική τους αγκύλωση εκείνους τους λογοτεχνίζοντες φιλισταίους, που πάντα ξέρουν επακριβώς τι είναι καλή και τι κακή λογοτεχνία. Η δημιουργία ενός Βούδα ανώτερου απ' αυτόν που όλοι αναγνωρίζουν, είναι, ειδικά για έναν Γερμανό, πράξη ανήκουστα τολμηρή. Ο "Σιντάρτα" είναι για μένα ένα φάρμακο πιο δραστικό από την Καινή Διαθήκη." Χέχνρι Μίλερ

Αυτό είναι το χρονικό της ζωής του Σιντάρτα, του γιου του Βραχμάνου, που γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα του χρόνια στη λιακάδα της ακροποταμιάς, στη σκιά του δάσους των μάνγκο, μοιράζοντας τα παιχνίδια του με το φίλο του το Γκοβίντα. Ένα περήφανο αγόρι, δυνατό και όμορφο, χαρισματικό και αγαπημένο από όλους. Με ψυχή φλογερή και φιλόδοξη. Ένα ανήσυχο πνεύμα που από μιας αρχής αναζητάει επίμονα να ανακαλύψει το δρόμο που να τον κάνει να ξεχωρίσει από τους άλλους, να προσεγγίσει το Θείο. Πιστούς βοηθούς σ' αυτό το τόλμημα έχει τις Βέδες, τον ασκητισμό, την αυτοσυγκέντρωση. Οδηγε...

«... Όμως το πιο ώριμο, το πιο πλούσιο, το πιο ιδιόμορφο έργο που ο "νέος" τούτος Έσσε έχει γράψει μέχρι σήμερα είναι η νουβέλα του "Το τελευταίο καλοκαίρι του Κλίνκσορ". Πρόκειται για ένα έργο που με πλήρη επίγνωση το αξιολογώ σαν ένα από τα σημαντικότερα έργα της νέας πρόζας. Εδώ, στο βιβλίο τούτο, επιτυγχάνεται κάτι το εκπληκτικό – η όραση αποκτά μια μαγική δύναμη και είναι σε θέση, με τη δύναμη της ίδιας της ψυχής, να δημιουργεί στο σκοτάδι μια αχνοτρέμουσα, φωσφορική λάμψη που ρίχνει φως στα μυστικά των δυνάμεων που δρουν και υπάρχουν βαθιά μέσα μας...» ΣΤΕΦΑΝ ΤΣΒΑ...

Ο Νάρκισσος και Γκόλντμουντ αρχίζει με μεγάλη εκφραστική ομορφιά και δείχνει να κυμαίνεται σε μια μεσαιωνική αχρονικότητα που αντιστοιχεί στην ποιητική ανάγκη αυτής της ωμής επικαιρότητας του αντιφατικού πνεύματος, χωρίς μ' αυτόν το λόγο να αμφισβητεί την οδυνηρή του επαφή με τα προβλήματα του παρόντος...

Τον Οκτώβρη του 1925 ο Έρμαν Έσσε ταξίδεψε από το Τέσιν στη Νυρεμβέργη. Αφορμή αυτού του δίμηνου ταξιδιού, «γεννημένου από τις σκοτεινές αναμνήσεις της ωραίας Λάου και του ποιητή Μέρικε» και «προορισμένου να ξαναφέρει πίσω τους ήχους της νιότης», υπήρξαν προσκλήσεις για λογοτεχνικές διαλέξεις στην Ουλμ, το Άουξμπουργκ και τη Νυρεμβέργη. Σταθμοί του ταξιδιού ήταν το Τούτλιγκεν, το Μπλάουμπόιρεν, η Ουλμ, το Άουξμπουργκ και το Μόναχο, όπου ο Έσσε είδε τον Καρλ Βάλεντιν και επισκέφτηκε τον Τόμας Μαν και τον Γιόαχιμ Ρίγκελνατς.

Ο δάσκαλος προτιμάει να έχει στην τάξη του δέκα δηλωμένους γαϊδάρους παρά μια μεγαλοφυία. Και, αν το καλοεξετάσει κάνεις, έχει δίκιο, γιατί το καθήκον του δεν είναι να πλάσει εξαιρετικά πνεύματα, αλλά να μορφώσει καλούς λατινιστές, μαθηματικούς και να κατασκευάσει κατεργάρηδες. Ποιος όμως από τους δυο υποφέρει περισσότερο, ο δάσκαλος από το μαθητή ή αντίστροφα; Ποιος από τους δυο είναι περισσότερο τύραννος και πνεύμα δασανισμού και ποιος από τους δυο διαφθείρει και κάνει δύσκολη τη ζωή του άλλου, αυτό δεν μπορεί να το ερευνήσει κανείς χωρίς να πικραθεί.

Η νουβέλα αυτή του Χ.Ε. αναφέρεται σε μία μυστική οργάνωση και σ' ένα ταξίδι στην Ανατολή, που σ' όλα τα κράτη και σ' όλους τους χρόνους, πραγματοποιούν οι ανά τον κόσμο διεσπαρμένοι ποιητές, ονειροπόλοι και ρομαντικοί. Η νουβέλα δίνεται συμβολικά μ' ένα κοινό δέσιμο στα διάφορα σημεία. Η χαριτωμένη διήγηση των ιδιαίτερων γεγονότων και η σιγουριά με την οποία μπλέκονται τα μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας τεκτενόμενα εξαναγκάζουν τον αναγνώστη να πιστέψει στο παραμυθένιο, παιδικό - ρομαντικό κλίμα που δεν αφήνει τίποτα να διακριθεί ξεκάθαρα και που ομολογεί το βαθύτερο πι...

Σ' αυτόν τον τόμο παρουσιάζουμε μερικά από τα κυριότερα διηγήματα του νομπελίστα Χέρμαν 'Εσσε, αυτού του βαθυστόχαστου Μύστη των Γερμανικών Γραμμάτων. Στο ένα απ' αυτά "Ένα βράδυ με το δόκτορα Φάουστ" σηματοδοτείται η προφητεία ενός εφιαλτικού κόσμου που έρχεται, στο "Μεταμορφώσεις του Πίκτορ" επιχειρείται η Ενότητα της Ύπαρξης με τη Φύση, στο "Μάγο της βροχής" δίδεται ο αγώνας του πρωτόγονου ανθρώπου να βρει το δρόμο που οδηγεί στη Γνώση και στην Εναρμόνιση του με το σφυγμό του Σύμπαντος και στο αριστούργημα του "τον Πνευματικό" περιγράφεται η ηρωική προσπάθεια του "διανο...