Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

«... Όμως το πιο ώριμο, το πιο πλούσιο, το πιο ιδιόμορφο έργο που ο "νέος" τούτος Έσσε έχει γράψει μέχρι σήμερα είναι η νουβέλα του "Το τελευταίο καλοκαίρι του Κλίνκσορ". Πρόκειται για ένα έργο που με πλήρη επίγνωση το αξιολογώ σαν ένα από τα σημαντικότερα έργα της νέας πρόζας. Εδώ, στο βιβλίο τούτο, επιτυγχάνεται κάτι το εκπληκτικό – η όραση αποκτά μια μαγική δύναμη και είναι σε θέση, με τη δύναμη της ίδιας της ψυχής, να δημιουργεί στο σκοτάδι μια αχνοτρέμουσα, φωσφορική λάμψη που ρίχνει φως στα μυστικά των δυνάμεων που δρουν και υπάρχουν βαθιά μέσα μας...» ΣΤΕΦΑΝ ΤΣΒΑ...

Τα δύο αυτά τόσο διαφορετικά φαινομενικά διηγήματα έχουν κάτι το κοινό: την απεγνωσμένη προσπάθεια της απελευθέρωσης από κάθε είδους κοινωνικούς, οικογενειακούς και συναισθηματικούς δεσμούς. Και τα δύο είναι γραμμένα στο διάστημα μεταξύ 1919-1920, στο νέο ξεκίνημα που κάνει ο Έσσε -μετά από ένα νευρικό κλονισμό- στον ιταλικό τομέα της Ελβετίας, το Τεσίν, που αργότερα θα το κάνει και πατρίδα του. Την περίοδο αυτή την περιγράφει ο ίδιος σαν την πιο πλούσια, την πιο εκφραστική, την πιο φλογερή περίοδο της ζωής του. Στο πρώτο διήγημα ο Έσσε παίρνει την "Παιδική του Ψυχή...

Αυτό το βιβλίο περιλαμβάνει για πρώτη φορά όλα τα παραμύθια του Χέρμαν Έσσε. "Η φαντασία και η αισθαντικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από μορφές αγάπης", έγραψε ο συγγραφέας. Πράγματι, στο βιβλίο του αυτό δείχνει πραγματωμένες τόσο τις ανόητες, όσο και τις συνετές επιθυμίες των ανθρώπων, διαλογίζεται σχετικά με το χαμένο παράδεισο της παιδικής ηλικίας, ακολουθεί τη μαγεία του άμεσου παράδοξου, δηλαδή του ονείρου. Έχοντας εμπιστοσύνη στα θαύματα δείχνεται εξοικειωμένος με αυτά. Τα θαύματα μας παρουσιάζονται από μέρους του με γρηγοράδα και ευκρίνεια, σαν η κατάληξη αλλαγών που...

Σ' αυτό το μυθιστόρημα ο Έσσε τονίζει ακόμη μια φορά ότι η ιδέα της βαθύτερης ενότητας όλων των όντων αποτελεί το μόνο δόγμα που δέχεται. Αλλά αυτή η ενότητα είναι μια σύνθεση που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη συμφιλίωση των αντιθέτων. Αυτή η διαλεκτική πορεία κυριαρχεί στους Φίλους, στον Ντέμιαν και σε όλα τα μεγάλα μυθιστορήματα του Έσσε. Στους Φίλους, οι ήρωες αναγκάζονται να αμφισβητήσουν και τελικά να απορρίψουν τις αξίες που τους έθρεψαν, προκειμένου να αναπτύξουν μια νέα συνείδηση. Έχουν όμως το ελαφρυντικό της νεότητας και ο Έσσε τους το αναγνωρίζει. Και εδώ, όπω...

Την πρώτη κιόλας μέρα του στο νέο του σχολείο, στο Μάριαμπρον, ένα μοναστήρι της Μεσαιωνικής Γερμανίας, ο νεαρός Χρυσόστομος που έφτασε εκεί με άμαξα συνοδευόμενος από τον πατέρα του, θα αναγκαστεί να α νταλλάξει γροθιές με κάποιους από τους συμμαθητές του και θα δεχθεί την πρώτη του επίπληξη από τον εποπτεύοντα, όμως, θα κάνει και τη γνωριμία του με τον αδελφό Νάρκισσο, σχεδόν συνομήλικό του, που θα τον εντυπωσιάσει με την εμφάνιση και την προσωπικότητά του. Ο αδελφός Νάρκισσος πάλι, από τη μεριά του, που έχει τη δύναμη, όπως πιστεύει, να διαβάζει τη μοίρα των ανθρώπων, θα...

"Όταν κάποιος έχει πια γεράσει κι έχει εκπληρώσει την αποστολή του, τότε δικαιούται να συμφιλιωθεί γαλήνια με το θάνατο. Δεν έχει ανάγκη τους ανθρώπους. Τους ξέρει, αρκετούς είδε. Αυτό που χρειάζεται είναι η γαλήνη..." Στα λόγια του Κινέζου Μενγκ Χσία κρύβεται μια βαθιά ειρωνεία. Κι ο Έσσε, που τα χρησιμοποιεί, αφουγκράζεται τους αιώνιους νόμους της φύσης, της γέννησης και του θανάτου, της φθοράς και της αναγέννησης. Στο κείμενο αυτό ο μεγάλος στοχαστής και συγγραφέας συμφιλιώνεται με τα γηρατειά κι ανακαλύπτει ότι "η αλήθεια είναι ένα τυπικά νεανικό ιδεώδες", ενώ αντίθετα...

«Όταν κάποιος έχει πια γεράσει κι έχει εκπληρώσει την αποστολή του, τότε δικαιούται να συμφιλιωθεί γαλήνια με το θάνατο. Δεν έχει ανάγκη τους ανθρώπους. Tους ξέρει, αρκετούς είδε. Aυτό που χρειάζεται είναι η γαλήνη...» Στα λόγια του Kινέζου Mενγκ Xσία κρύβεται μια βαθιά ειρωνεία. Kι ο Έσσε, που τα χρησιμοποιεί, αφουγκράζεται τους αιώνιους νόμους της φύσης, της γέννησης και του θανάτου, της φθοράς και της αναγέννησης. Στο κείμενο αυτό ο μεγάλος στοχαστής και συγγραφέας συμφιλιώνεται με τα γηρατειά κι ανακαλύπτει ότι «η αλήθεια είναι ένα τυπικά νεανικό ιδεώδες», ενώ αντίθετα...