Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Σιντάρτα" είναι ένα από τα βασικά μυθιστορηματικά τεκμήρια της σύγχρονης εποχής. Καταγραφή της πορείας ενός ανθρώπου που ψάχνει να βρει τον εαυτό του και τη βαθύτερη αλήθεια της ζωής, γραμμένη με βιβλική σχεδόν απλότητα και ομορφιά, που καταλήγει σ' έναν παθιασμένο ύμνο της ατομικότητας και της πνευματικής ανεξαρτησίας. Δεν είναι περίεργο που το βιβλίο τούτο, απαλλαγμένο από τις βαριές, αποπνικτικές αναθυμιάσεις της εποχής των ορθοδοξιών και των δογμάτων, έγινε κάτι σαν ευαγγέλιο για τις γενιές του ποπ και του ροκ, για τις γενιές της σύγχρονης μαρκουζικής μεταμαρξιστική...

"Είναι ένα βιβλίο με βάθος, κρυμμένο στην αριστουργηματικά απλή και διάφανη γλώσσα, με σαφήνεια και καθαρότητα που θα βγάλει ίσως απ' την πνευματική τους αγκύλωση εκείνους τους λογοτεχνίζοντες φιλισταίους, που πάντα ξέρουν επακριβώς τι είναι καλή και τι κακή λογοτεχνία. Η δημιουργία ενός Βούδα ανώτερου απ' αυτόν που όλοι αναγνωρίζουν, είναι, ειδικά για έναν Γερμανό, πράξη ανήκουστα τολμηρή. Ο "Σιντάρτα" είναι για μένα ένα φάρμακο πιο δραστικό από την Καινή Διαθήκη." Χέχνρι Μίλερ

Το Σιντάρτα είναι ένα από τα βασικά μυθιστορηματικά τεκμήρια της σύγχρονης εποχής. Καταγραφή της πορείας ενός ανθρώπου που ψάχνει να βρει τον εαυτό του και τη βαθύτερη αλήθεια της ζωής, γραμμένη με βιβλική σχεδόν απλότητα και ομορφιά, που καταλήγει σ' έναν παθιασμένο ύμνο της ατομικότητας και της πνευματικής ανεξαρτησίας. Δεν είναι περίεργο που το βιβλίο τούτο, απαλλαγμένο από τις βαριές, αποπνικτικές αναθυμιάσεις της εποχής των ορθοδοξιών και των δογμάτων, έγινε κάτι σαν ευαγγέλιο για τις γενιές του ποπ και του ροκ, για τις γενιές της σύγχρονης μαρκουζικής μεταμαρξιστικής...

Στο σύντομο αυτό αυτοβιογραφικό έργο του Έσσε παρουσιάζονται με μοναδικό τρόπο οι εβδομάδες που πέρασε ο συγγραφέας στη λουτρόπολη Μπάντεν της Ελβετίας. Η κωμικοτραγική καθημερινότητα δίνει στο συγγραφέα την ευκαιρία να σκιαγραφήσει, με χιούμορ και ειρωνεία, την όχι πάντα αρμονική συμβίωσή του με τους άλλους επισκέπτες των λουτρών. Μέσα από τα σωματικά και ψυχικά σκαμπανεβάσματα του Έσσε αναδεικνύονται οι κοσμοθεωρίες και οι φιλοσοφικοί του στοχασμοί για τη ζωή γενικότερα. Υπήρξε ένα από τα πλέον αγαπημένα αναγνώσματα του επίσης νομπελίστα Τόμας Μαν.

Στο σύντομο αυτό αυτοβιογραφικό έργο του Έσσε παρουσιάζονται με μοναδικό τρόπο οι εβδομάδες που πέρασε ο συγγραφέας στη λουτρόπολη Μπάντεν της Ελβετίας. Η κωμικοτραγική καθημερινότητα δίνει στο συγγραφέα την ευκαιρία να σκιαγραφήσει, με χιούμορ και ειρωνεία, την όχι πάντα αρμονική συμβίωσή του με τους άλλους επισκέπτες των λουτρών. Μέσα από τα σωματικά και ψυχικά σκαμπανεβάσματα του Έσσε αναδεικνύονται οι κοσμοθεωρίες και οι φιλοσοφικοί του στοχασμοί για τη ζωή γενικότερα. Υπήρξε ένα από τα πλέον αγαπημένα αναγνώσματα του επίσης νομπελίστα Τόμας Μαν.

Οι τρεις ποιητές Χαίλντερλιν, Μαίρικε και Βάιμπλινγκερ περνάνε ένα φαινομενικά γαλήνιο καλοκαιρινό απόγευμα στο κινέζικο περίπτερο του Πρέσσελ, λίγο έξω από την Τυβίγγη. Στη βούληση του Μαίρικε αποτυπώνεται το καταδεκτικό και προσηνές πνεύμα του ποιητή τεχνίτη, αλλά κι εκείνο του ευσεβιστή λουθηρανού πιστού, αντιθέτως, ο Βάιμπλινγκερ εμφανίζεται ως το κατεξοχήν "πρότυπο της ακατάβλητης νεανικής προπέτειας και της πληθωρικά διογκωμένης δύναμης". Όμως η ψυχή και των δύο δονείται από την αβεβαιότητα της νεαρής ηλικίας, ενώ ο θυελλώδης διάλογός τους - πάντα κάτω από το άγρυπνο...

Τον Οκτώβρη του 1925 ο Έρμαν Έσσε ταξίδεψε από το Τέσιν στη Νυρεμβέργη. Αφορμή αυτού του δίμηνου ταξιδιού, «γεννημένου από τις σκοτεινές αναμνήσεις της ωραίας Λάου και του ποιητή Μέρικε» και «προορισμένου να ξαναφέρει πίσω τους ήχους της νιότης», υπήρξαν προσκλήσεις για λογοτεχνικές διαλέξεις στην Ουλμ, το Άουξμπουργκ και τη Νυρεμβέργη. Σταθμοί του ταξιδιού ήταν το Τούτλιγκεν, το Μπλάουμπόιρεν, η Ουλμ, το Άουξμπουργκ και το Μόναχο, όπου ο Έσσε είδε τον Καρλ Βάλεντιν και επισκέφτηκε τον Τόμας Μαν και τον Γιόαχιμ Ρίγκελνατς.

Παραβολικό ταξίδι στο βαθύτερο εαυτό μας ή περιπλάνηση στη μη αναγνωρισμένη ιστορία, με τάγματα από μύστες που συντηρούν τη χαμένη γνώση. Καμιά απάντηση δεν είναι σίγουρη όταν πρόκειται για τον Έσσε, γιατί η όποια απάντηση που θα τον καθόριζε θα κατέστρεφε όλη τη γοητεία του, όλη τη φευγαλέα ατμόσφαιρα ανάμεσα στο πραγματικό και το υπερβατικό.

Πρόκειται για μια μετάβαση από την πραγματικότητα στην περιοχή του ονείρου, όπου βρίσκουν έδαφος να πραγματοποιηθούν τα ιδανικά κι αυτές ακόμα οι καθημερινές επιδιώξεις του ανθρώπου.

Η νουβέλα αυτή του Χ.Ε. αναφέρεται σε μία μυστική οργάνωση και σ' ένα ταξίδι στην Ανατολή, που σ' όλα τα κράτη και σ' όλους τους χρόνους, πραγματοποιούν οι ανά τον κόσμο διεσπαρμένοι ποιητές, ονειροπόλοι και ρομαντικοί. Η νουβέλα δίνεται συμβολικά μ' ένα κοινό δέσιμο στα διάφορα σημεία. Η χαριτωμένη διήγηση των ιδιαίτερων γεγονότων και η σιγουριά με την οποία μπλέκονται τα μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας τεκτενόμενα εξαναγκάζουν τον αναγνώστη να πιστέψει στο παραμυθένιο, παιδικό - ρομαντικό κλίμα που δεν αφήνει τίποτα να διακριθεί ξεκάθαρα και που ομολογεί το βαθύτερο πι...

Η μοναδική τούτη συλλογή από είκοσι δύο διηγήματα αποτελεί ένα απαράμιλλο φάσμα της γραφής του Έρμαν Έσσε απ' το 1899 ως το 1934. Ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει την πορεία της εξέλιξης του Έσσε απ' τον εστετισμό της νιότης του, μέσω του ρεαλισμού και υπερρεαλισμού των επόμενων δεκαετιών, ως την κλασική φάση των γηρατειών του. Όλα τα διηγήματά του, όπως ο ίδιος ο Έσσε τα αντιλαμβανόταν, αφορούν πρώτα και κύρια τα προσωπικά του απόκρυφα όνειρα, την προσωπική του πικρή αγωνία και την προσωπική του επιδίωξη –που κράτησε μια ολόκληρη ζωή– να διεισδύσει στα μυστήρια της εσ...

"... Οι κανόνες αυτοί (του παιχνιδιού με τις χάντρες), δηλαδή η σημειολογική του γλώσσα και γραμματική, συνιστούν ένα είδος υψηλά ανεπτυγμένου αποκρυφικού γλωσσικού οργάνου που το συγκροτούν πλήθος επιστήμες και τέχνες, ειδικότερα όμως τα μαθήματα και τη μουσική (...), κι έχει την ικανότητα να εκφράζει και ν' αποκαθιστά σχέσεις ανάμεσα στο περιεχόμενο και τα πορίσματα όλων σχεδόν των γνωστικών συστημάτων. Έτσι, το "Παιχνίδι με τις χάντρες" είναι ένας τρόπος να παίζει ελεύθερα κανείς με το σύνολο των περιεχομένων και αξιών του πολιτισμού μας". Μ' αυτό τον τρόπο ο Έρμαν Έσσε...

Στη νουβέλα αυτή περιγράφονται οι τελευταίοι μήνες της ζωής ενός ζωγράφου, που η δίψα του για ζωή και το ξέφρενο πάθος του για δημιουργία, θυμίζουν την ένταση του Βαν Γκογκ, τον αγώνα του ενάντια στο θάνατο που προσπαθεί να τον υπερκεράσει με όλο και πιο νέες και όλο πιο τολμηρές εικόνες. Μια μονομαχία με τόσο δυναμισμό και αυθεντικότητα δεν μπορεί κανείς να την απεικονίσει αν δεν έχει μπει ο ίδιος μέσα στο πετσί του πρωταγωνιστή του...