Hesse Hermann 1877-1962
Hesse Hermann
Ο Herman Hesse γεννήθηκε το 1877 στο Calw της Βυρτεμβέργης, μια μικρή πόλη του Μέλανος Δρυμού. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1899 με την ποιητική συλλογή "Τα ρομαντικά τραγούδια" και τη συλλογή πεζών "Μια ώρα μετά τα μεσάνυχτα". Ακολούθησαν πολυάριθμα έργα, που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς του 20ού αιώνα: "Πήτερ Κάμεντσιντ" (1904), "Κάτω από τον τροχό" (1906), "Γερτρούδη" (1910), "Ντέμιαν" (1914), "Σιντάρτα" (1927), "Ο λύκος της στέπας" (1927), "Νάρκισσος και Χρυσόστομος" (1930), "Ταξίδι στην Ανατολή" (1932) κ.ά. Υπήρξε ιδρυτής του περιοδικού "Vinos Voco", μέλος της Πρωσικής Ακαδημίας, επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Βέρνης και τιμήθηκε με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων με το βραβείο Νόμπελ το 1946, και με το βραβείο Ειρήνης των Γερμανών βιβλιοπωλών το 1955. Πέθανε το 1962.
Το τελευταίο καλοκαίρι του Κλίνγκσορ
Hesse Hermann 1877-1962
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1994)
Στη νουβέλα αυτή περιγράφονται οι τελευταίοι μήνες της ζωής ενός ζωγράφου, που η δίψα του για ζωή και το ξέφρενο πάθος του για δημιουργία, θυμίζουν την ένταση του Βαν Γκογκ, τον αγώνα του ενάντια στο θάνατο που προσπαθεί να τον υπερκεράσει με όλο και πιο νέες και όλο πιο τολμηρές εικόνες. Μια μονομαχία με τόσο δυναμισμό και αυθεντικότητα δεν μπορεί κανείς να την απεικονίσει αν δεν έχει μπει ο ίδιος μέσα στο πετσί του πρωταγωνιστή του...
Ντέμιαν
Hesse Hermann 1877-1962
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1994)
"Αξέχαστη είναι η επίδραση που είχε στη γενιά μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, μια επίδραση που ηλέκτριζε, ο "Ντέμιαν" του μυστηριώδους Σίνκλερ, ένα έργο που έπιασε με τρομερή ακρίβεια το σφυγμό της εποχής και ολόκληρης της νεολαίας η οποία ένιωσε ενθουσιασμό και γεμάτη ευγνωμοσύνη γοητεία, πιστεύοντας ότι από τα σπλάχνα της είχε γεννηθεί ένας κήρυκας της πιο βαθιάς και μυστικής ζωής της (ενώ εκείνος που της έδωσε ό,τι χρειαζόταν ήταν σαράντα δύο χρονών)". Τόμας Μαν
Αναγνωστικό
Hesse Hermann 1877-1962
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1994)
Δεν ηθικολογούσε. Έβαζε απλώς τα πράγματα στη θέση τους. Όχι όμως στα σπίτια των γειτόνων του ή των εχθρών του αλλά στο ίδιο το δικό του. Έτσι μ' αυτόν τον τρόπο έβαζε τα πράγματα στη θέση τους, τόσο στη χώρα του όσο και στην ξενιτιά. (Όσκαρ Λέρκε) Ο Έσσε έχει όλα τα χαρίσματα που εκτιμώ σε ύψιστο βαθμό στην τέχνη. Συνδυάζει το κομψό ύφος με τη βαθιά σκέψη και την καλλιτεχνική πειθαρχία με τη δημιουργική δύναμη. Επιπλέον διαθέτει απαράμιλλο χιούμορ, πράγμα που τον διακρίνει σαφώς από τους υπόλοιπους Γερμανούς συγγραφείς. Είναι ικανός να γελάει σε βάρος του εαυτού του, χ...
Αυτοβιογραφικά κείμενα
Hesse Hermann 1877-1962
Κένταυρος (1995)
Ο παρών τόμος περιέχει δώδεκα από τα πιο σημαντικά και αντιπροσωπευτικά αυτοβιογραφικά κομμάτια, σε μια τέτοια διάταξη που ο Έσσε αφηγείται ο ίδιος τη ζωή του με μια περίπου χρονολογική σειρά. Ο αναγνώστης των μυθιστορημάτων του Έσσε, που στρέφεται στα "Αυτοβιογραφικά κείμενά" του, γρήγορα θ' ανακαλύψει ότι η γοητεία των μυθιστορημάτων δε βρίσκεται τόσο στο μυθιστορηματικό τους στοιχείο, όσο στις ποιότητες, που αποτελούν μιαν έκφραση της ίδιας της ζωής του συγγραφέα. Το σχέδιο των νεανικών ετών του Έσσε αποδεικνύεται - περισσότερο απ' ό,τι στον Demian ή στον Siddhartha -...
Οι μεταμορφώσεις του Πίκτορ
Hesse Hermann 1877-1962
Εκδόσεις Καστανιώτη (1996)
Το παραμύθι του Πίκτορ μπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει ως φόρο τιμής στο Μαγικό αυλό του Μότσαρτ. Η μεταμόρφωση την οποία πρέπει να υποστεί ο Πίκτορ δεν είναι εντελώς ακίνδυνη. Ανεξέλεγκτες δυνάμεις, που διαμορφώνουν την ψυχή και τον άνθρωπο, παίζουν επίσης ένα ρόλο. Αυτό αποδεικνύει άλλωστε και το ύφος αυτού του παραβολικού ερωτικού παραμυθιού, η φόρμα του, που είναι ανοιχτή στη μουσική, η αγέρωχη γλώσσα του, που σε εξαιρετικά ευτυχισμένες στιγμές φτάνει σε πραγματική ομοιοκαταληξία, καθώς και οι πολλοί και παράτολμοι μυθολογικοί υπαινιγμοί του. Ποιος ξέρει... Ίσως έρθει...
Οι μεταμορφώσεις του Πίκτορ
Hesse Hermann 1877-1962
Εκδόσεις Καστανιώτη (1996)
Το παραμύθι του Πίκτορ μπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει ως φόρο τιμής στο Μαγικό αυλό του Μότσαρτ. Η μεταμόρφωση την οποία πρέπει να υποστεί ο Πίκτορ δεν είναι εντελώς ακίνδυνη. Ανεξέλεγκτες δυνάμεις, που διαμορφώνουν την ψυχή και τον άνθρωπο, παίζουν επίσης ένα ρόλο. Αυτό αποδεικνύει άλλωστε και το ύφος αυτού του παραβολικού ερωτικού παραμυθιού, η φόρμα του, που είναι ανοιχτή στη μουσική, η αγέρωχη γλώσσα του, που σε εξαιρετικά ευτυχισμένες στιγμές φτάνει σε πραγματική ομοιοκαταληξία, καθώς και οι πολλοί και παράτολμοι μυθολογικοί υπαινιγμοί του. Ποιος ξέρει... Ίσως έρθει...