Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Aristotle
Ο Αριστοτέλης ένας απο τους μεγαλύτερους Έλληνες φιλοσόφους, ερευνητές και διανοητές, γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής απ' το γιατρό Νικόμαχο και τη Φαιστίδα το 385 π.Χ. Ακολούθησε το χρησμό του Μαντείου των Δελφών -του Πυθοί θεού χρήσαντος αυτώ φιλοσοφείν Αθήνησι- σπούδασε φιλοσοφία υπό τον Πλάτωνα στην Αθήνα και δίδαξε στην Ακαδημία (367 - 384 π.Χ.). Το 348 π.Χ., μετά το θάνατο του Πλάτωνα, πήγε μαζί με τον Ξενοκράτη στον Άσσο της Μικράς Ασίας και δίδαξε φιλολσοφία και επιστημονικά μαθήματα σε ευρύ κύκλο ακροατών. Το 345 π.Χ. ίσως ύστερα από πρόσκληση του Θεοφράστου, εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη και έμεινε εκεί διδάσκων μέχρι το 342 π.Χ., που ο Φίλιππος του ανέθεσε τη διαπαιδαγώγηση του δεκατριετούς τότε Αλεξάνδρου. Το 336 π.Χ., μετά το θάνατο του Φιλίππου, επανήλθε στην Αθήνα και το 335 π.Χ., ίδρυσε μεταξύ Λυκαβηττού και Ιλισσού το "Λύκειο" που εκλήθη και "περίπατος" λόγω των πολλών στοών του Μεγάρου. Το 323 π.Χ., μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απεσύρθη στην Χαλκίδα, την πατρίδα της μητέρας του, όπου και πέθανε από στομαχικό νόσημα το 322 π.Χ. Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα.
Ηθικά μεγάλα
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Ζήτρος (2010)
Τα "Ηθικά Μεγάλα" (ΗΜ) είναι η μία από τις τρεις μεγάλες συνθέσεις ηθικής διδασκαλίας που η αρχαιότητα μας παρέδωσε ως δημιουργήματα του Αριστοτέλη. Οι δύο άλλες πραγματείες που φέρουν το όνομα του Σταγειρίτη φιλοσόφου είναι τα "Ηθικά Ευδήμια" (ΗΕ) και τα "Ηθικά Νικομάχεια" (ΗΝ). Στα "Ηθικά Μεγάλα" (όπως και στις δύο άλλες πραγματείες) προτείνεται μία ηθική ανθρωπολογική, απαλλαγμένη από κάθε υπερβατικό στοιχείο τόσο στην πηγή και θεμελίωση της όσο και στη δόμηση και προοπτική της. Πρόκειται για ηθική εγγενώς πολιτική, προσανατολισμένη απαρέγκλιτα σε ένα κορυφαίο αγαθό,...
Ηθικά Ευδήμεια
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Γεωργιάδης - Βιβλιοθήκη των Ελλήνων (2004)
Τα "Ηθικά Ευδήμεια" είναι η πρώτη από τις τρεις περί ηθικής πραγματείες του Αριστοτέλους (οι άλλες δύο είναι τα "Ηθικά μεγάλα" και τα "Ηθικά Νικομάχεια"). Το όνομα "Ευδήμεια" το έλαβε από το γεγονός ότι εκδότης αυτής ήταν ο περισσότερο εκτιμώμενος από τον Αριστοτέλη μαθητής του Εύδημος ο Ρόδιος ή, κατ' άλλους, διότι ο φιλόσοφος αφιέρωσε την πραγματεία αυτή στον Εύδημο. Η πραγματεία αυτή αποτελείται από επτά βιβλία και το περιεχόμενό της είναι αυστηρώς ηθικό· δεν συνδέεται δηλαδή με μία πολιτική, πράγμα που συμβαίνει στα "Ηθικά Νικομάχεια". Τα "Ηθικά Ευδήμεια" έχουν επί πλέ...
Ηθικά Ευδήμεια
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Γεωργιάδης - Βιβλιοθήκη των Ελλήνων (2004)
Τα "Ηθικά Ευδήμεια" είναι η πρώτη από τις τρεις περί ηθικής πραγματείες του Αριστοτέλους (οι άλλες δύο είναι τα "Ηθικά μεγάλα" και τα "Ηθικά Νικομάχεια"). Το όνομα "Ευδήμεια" το έλαβε από το γεγονός ότι εκδότης αυτής ήταν ο περισσότερο εκτιμώμενος από τον Αριστοτέλη μαθητής του Εύδημος ο Ρόδιος ή, κατ' άλλους, διότι ο φιλόσοφος αφιέρωσε την πραγματεία αυτή στον Εύδημο. Η πραγματεία αυτή αποτελείται από επτά βιβλία και το περιεχόμενό της είναι αυστηρώς ηθικό· δεν συνδέεται δηλαδή με μία πολιτική, πράγμα που συμβαίνει στα "Ηθικά Νικομάχεια". Τα "Ηθικά Ευδήμεια" έχουν επί πλέ...
Αριστοτέλης: Ανθολόγιο κοσμολογικών χωρίων από τις φυσικές πραγματείες του
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (2020)
Η γέννηση της σύγχρονης επιστήμης στην εποχή της επιστημονικής επανάστασης, από τον 16o μέχρι τον 18o αιώνα, σήμανε τον θάνατο της φυσικής και της κοσμολογίας του Αριστοτέλη από τα Στάγειρα (384-322 π.Χ.). Οι αριστοτελικές αντιλήψεις είχαν κυριαρχήσει επί αιώνες στην ανθρώπινη σκέψη, και η εξοικείωση με αυτές αποτελεί προϋπόθεση για την κατανόηση των αρχών της σύγχρονης επιστήμης. Η παρούσα ανθολογία μεταφρασμένων και σχολιασμένων χωρίων από τις αριστοτελικές πραγματείες φυσικής και κοσμολογίας παρουσιάζει με τα λόγια του ίδιου του Αριστοτέλη το γενικό εννοιολογικό πλαίσιο...
Άπαντα 9
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Κάκτος (1993)
Βιβλία Θ΄-Κ΄: Η φιλία. Το «κράτος» ως κοινότητα φιλίας. Συγγενική και συντροφική φιλία. Η ηδονή. Κριτική των περί ηδονής θεωριών και η αριστοτελική αντίληψη. Η ευδαιμονία. Η ύψιστη ευδαιμονία ως αποτέλεσμα ενέργειας του νου. Μετάβαση από την ηθική στην πολιτική.
Άπαντα 8
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Κάκτος (1993)
Βιβλία Ε΄-Η΄: Έννοια της δικαιοσύνης. Οι διανοητικές αρετές. Η φρόνηση. Κριτική της πλατωνικής άποψης για τη φρόνηση. Σχέση της βούλησης προς τις ηθικές αρετές. Παθολογία της βούλησης.
Άπαντα 7
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Κάκτος (1993)
Βιβλία Α΄-Δ΄: Το σπουδαιότερο ηθικό σύγγραμμα του Αριστοτέλη. Βιβλία Α΄-Δ΄: Η ευδαιμονία ως σκοπός της ζωής και ως ενέργεια της ψυχής. Διανοητικές και ηθικές αρετές. Η αρετή ως έξη που μπορεί να επιλέγει και να πράττει. Η αρετή ως μεσότης. Εκούσια και ακούσια ηθική πράξη. Ελευθερία της βουλήσεως και προαίρεση. Αναφορά σε συγκεκριμένες ηθικές αρετές.
Άπαντα 6
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Κάκτος (1993)
Μία από τις τρεις περί ηθικής πραγματείες του Αριστοτέλη. Κυριότερα θέματα: Έννοια της ευδαιμονίας. Τα εντός και εκτός ψυχής αγαθά, η ηθική αρετή ως ενέργεια της ψυχής. Η αρετή ως μεσότης. Πίνακας των αρετών. Διανοητικές και ηθικές αρετές. Η προαίρεσις. Έννοια και είδη δικαιοσύνης. Η φιλία, η ηθική, κοινωνική και πολιτική σημασία της.