Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Aristotle
Ο Αριστοτέλης ένας απο τους μεγαλύτερους Έλληνες φιλοσόφους, ερευνητές και διανοητές, γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής απ' το γιατρό Νικόμαχο και τη Φαιστίδα το 385 π.Χ. Ακολούθησε το χρησμό του Μαντείου των Δελφών -του Πυθοί θεού χρήσαντος αυτώ φιλοσοφείν Αθήνησι- σπούδασε φιλοσοφία υπό τον Πλάτωνα στην Αθήνα και δίδαξε στην Ακαδημία (367 - 384 π.Χ.). Το 348 π.Χ., μετά το θάνατο του Πλάτωνα, πήγε μαζί με τον Ξενοκράτη στον Άσσο της Μικράς Ασίας και δίδαξε φιλολσοφία και επιστημονικά μαθήματα σε ευρύ κύκλο ακροατών. Το 345 π.Χ. ίσως ύστερα από πρόσκληση του Θεοφράστου, εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη και έμεινε εκεί διδάσκων μέχρι το 342 π.Χ., που ο Φίλιππος του ανέθεσε τη διαπαιδαγώγηση του δεκατριετούς τότε Αλεξάνδρου. Το 336 π.Χ., μετά το θάνατο του Φιλίππου, επανήλθε στην Αθήνα και το 335 π.Χ., ίδρυσε μεταξύ Λυκαβηττού και Ιλισσού το "Λύκειο" που εκλήθη και "περίπατος" λόγω των πολλών στοών του Μεγάρου. Το 323 π.Χ., μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απεσύρθη στην Χαλκίδα, την πατρίδα της μητέρας του, όπου και πέθανε από στομαχικό νόσημα το 322 π.Χ. Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα.
Ηθικά Ευδήμεια
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Γεωργιάδης - Βιβλιοθήκη των Ελλήνων (2004)
Τα "Ηθικά Ευδήμεια" είναι η πρώτη από τις τρεις περί ηθικής πραγματείες του Αριστοτέλους (οι άλλες δύο είναι τα "Ηθικά μεγάλα" και τα "Ηθικά Νικομάχεια"). Το όνομα "Ευδήμεια" το έλαβε από το γεγονός ότι εκδότης αυτής ήταν ο περισσότερο εκτιμώμενος από τον Αριστοτέλη μαθητής του Εύδημος ο Ρόδιος ή, κατ' άλλους, διότι ο φιλόσοφος αφιέρωσε την πραγματεία αυτή στον Εύδημο. Η πραγματεία αυτή αποτελείται από επτά βιβλία και το περιεχόμενό της είναι αυστηρώς ηθικό· δεν συνδέεται δηλαδή με μία πολιτική, πράγμα που συμβαίνει στα "Ηθικά Νικομάχεια". Τα "Ηθικά Ευδήμεια" έχουν επί πλέ...
Ηθικά Ευδήμεια
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Γεωργιάδης - Βιβλιοθήκη των Ελλήνων (2004)
Τα "Ηθικά Ευδήμεια" είναι η πρώτη από τις τρεις περί ηθικής πραγματείες του Αριστοτέλους (οι άλλες δύο είναι τα "Ηθικά μεγάλα" και τα "Ηθικά Νικομάχεια"). Το όνομα "Ευδήμεια" το έλαβε από το γεγονός ότι εκδότης αυτής ήταν ο περισσότερο εκτιμώμενος από τον Αριστοτέλη μαθητής του Εύδημος ο Ρόδιος ή, κατ' άλλους, διότι ο φιλόσοφος αφιέρωσε την πραγματεία αυτή στον Εύδημο. Η πραγματεία αυτή αποτελείται από επτά βιβλία και το περιεχόμενό της είναι αυστηρώς ηθικό· δεν συνδέεται δηλαδή με μία πολιτική, πράγμα που συμβαίνει στα "Ηθικά Νικομάχεια". Τα "Ηθικά Ευδήμεια" έχουν επί πλέ...
Ηθικά μεγάλα
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Ζήτρος (2010)
Τα "Ηθικά Μεγάλα" (ΗΜ) είναι η μία από τις τρεις μεγάλες συνθέσεις ηθικής διδασκαλίας που η αρχαιότητα μας παρέδωσε ως δημιουργήματα του Αριστοτέλη. Οι δύο άλλες πραγματείες που φέρουν το όνομα του Σταγειρίτη φιλοσόφου είναι τα "Ηθικά Ευδήμια" (ΗΕ) και τα "Ηθικά Νικομάχεια" (ΗΝ). Στα "Ηθικά Μεγάλα" (όπως και στις δύο άλλες πραγματείες) προτείνεται μία ηθική ανθρωπολογική, απαλλαγμένη από κάθε υπερβατικό στοιχείο τόσο στην πηγή και θεμελίωση της όσο και στη δόμηση και προοπτική της. Πρόκειται για ηθική εγγενώς πολιτική, προσανατολισμένη απαρέγκλιτα σε ένα κορυφαίο αγαθό,...
Ηθικά Νικομάχεια
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Ζήτρος (2000)
Τα Ηθικά Νικομάχεια θεωρούνται ένα από τα πιο ώριμα και πιο σημαντικά έργα του Αριστοτέλη. Μαζί με τα Πολιτικά αποτελούν την "περί τα ανθρώπεια" φιλοσοφία του Σταγειρίτη φιλοσόφου, η οποία πραγματεύεται θέματα που σχετίζονται με την κοινωνική συμβίωση των ανθρώπων. Θέμα του έργου αυτού είναι οι ανθρώπινες πράξεις, η συμπεριφορά δηλαδή του ατόμου, μέσα από τις οποίες οδηγείται στην ευδαιμονία. Σε άμεση σχέση με τις πράξεις βρίσκεται η αρετή, η οποία ορίζεται από τον Αριστοτέλη ως έξη που έχει στόχο της το μέσον (το σημείο ανάμεσα στην υπερβολή και την έλλειψη). Η κατάκτησ...