Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα. Το προκείμενο έργο του Αριστοτέλη "Μετά τα Φυσικά" ανήκει στα λεγόμενα ακροαματικά ή απόρρητα έργα του φιλοσόφου.

-Τι είναι η ψυχή; -Ποιες οι λειτουργικές της δυνάμεις και ικανότητες; -Ποια η σχέση ψυχής-σώματος ή ψυχής-κοσμικού σύμπαντος; -Ποια η μεταφυσική έννοια της ουσίας της ψυχής; -Υπάρχει μετεμψύχωση; Τις δικές του απαντήσεις σ' αυτά τα υπαρξιακά ερωτήματα δίνει ο Αριστοτέλης στο έργο του "Περί ψυχής", ενώ παράλληλα ανασκευάζει γνώμες (Ηράκλειτος, Πυθαγόρας, Πλάτων), οι οποίοι κατά την γνώμη του δίνουν ανεπαρκή εικόνα του ζητήματος. [...]

Τα Ηθικά Νικομάχεια θεωρούνται ένα από τα πιο ώριμα και πιο σημαντικά έργα του Αριστοτέλη. Μαζί με τα Πολιτικά αποτελούν την "περί τα ανθρώπεια" φιλοσοφία του Σταγειρίτη φιλοσόφου, η οποία πραγματεύεται θέματα που σχετίζονται με την κοινωνική συμβίωση των ανθρώπων. Θέμα του έργου αυτού είναι οι ανθρώπινες πράξεις, η συμπεριφορά δηλαδή του ατόμου, μέσα από τις οποίες οδηγείται στην ευδαιμονία. Σε άμεση σχέση με τις πράξεις βρίσκεται η αρετή, η οποία ορίζεται από τον Αριστοτέλη ως έξη που έχει στόχο της το μέσον (το σημείο ανάμεσα στην υπερβολή και την έλλειψη). Η κατάκτησ...

Πρόκειται για την επαυξημένη έκδοση του Περί Ψυχής βιβλίου του Αριστοτέλη. Ο μεταφραστής του έργου και συγγραφέας, καθηγητής στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Ιωάννης Χριστοδούλου, προσέθεσε στο τέλος του ευμεγέθους, και ήδη πλήρους τόμου, με-λέτη με τίτλο "Ψυχή και πολιτική στα Πολιτικά του Αριστοτέλη". Τονίζει πως η έννοια της ψυχής, με το περιεχόμενο που της δίνει ο Αριστοτέλης στην πολιτική ανάλυση, είναι αδιάπτωτο έρεισμα, συνεκτικός κρίκος του εννοιολογικού εξοπλισμού που στηρίζει την αριστοτελική επιχειρηματολογία· η παρουσία της διατρέχει και αρμολογεί τα Πολιτικά σ...

Το ερμηνευτικό πρίσμα μέσα από το οποίο προσεγγίζω την πραγματεία "Περί φύσεως" είναι η άποψη ότι το κείμενο αυτό είναι κατά βάση ένα πολεμικό κείμενο. Ο Αριστοτέλης παίρνει θέση σε μια πολεμική που είχε ξεκινήσει ο Πλάτων στα ύστερα έργα του εναντίον της φυσικής φιλοσοφίας των τελευταίων προσωκρατικών, κυρίως εναντίον της ατομικής θεωρίας του Δημόκριτου. Στη διαμάχη αυτή ο Αριστοτέλης συντάσσεται με το μέρος του Πλάτωνα, υιοθετεί την τελεολογική σύλληψη της φύσης και κατακρίνει με μεγαλύτερη ακόμη δριμύτητα και αποτελεσματικότητα τις υλιστικές και μηχανιστικές αντιλήψεις....

Η φυσική φιλοσοφία του Αριστοτέλη. Βιβλία Α΄, Β΄: Πόσες και ποιου είδους είναι οι πρώτες αρχές της φύσης. Κριτική των αντιλήψεων του Παρμενίδη και του Μέλισσου. Παρατηρήσεις σχετικά με τις πρώτες αρχές. Η μεταβολή και τα αίτιά της. Η έννοια της τύχης και τα χαρακτηριστικά της. Το αυτόματον. Διάκριση μεταξύ τύχης και αυτομάτου.

Θεώρηση του σώματος και της ψυχής ως δύο όψεων μιας και μοναδικής ουσίας. Στη μεταξύ τους σχέση τα δύο τούτα νοούνται ως ύλη και μορφή. Η ψυχή ως εντελέχεια του ατόμου.

Βιβλίο Θ΄: Ο αιώνιος χαρακτήρας της κίνησης. Αντίκρουση των περί του αντιθέτου επιχειρημάτων. Το πρώτο κινούν ακίνητον. Μοναδικός και αιώνιος χαρακτή¬ρας του πρώτου κινούντος. Η φορά ως πρώτο είδος κίνσησης. Μόνη συνεχής και άπειρη κίνηση η κυκλική. Το πρώτο κινούν δεν έχει μέρη και μέγεθος και βρίσκεται στην περι¬φέρεια του κόσμου.

Βιβλία Γ΄, Δ΄: Η κίνηση. Κινούν και κινούμενο. Το άπειρο και τα είδη του. Ποιο από τα τέσσερα αίτια αποδίδεται στο άπειρο. Ο τόπος και ο χαρακτήρας του. Μπορεί ο τόπος να βρίσκεται μέσα σε τόπο; Το κενό. Κενό και σώματα. Ο χρόνος.