Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Εδώ περιλαμβάνονται: α. Η καταγραφή μιας συζήτησης της Πην. Δέλτα με το βασιλιά Κωνσταντίνο στις 13/26 Μαρτίου 1914. β. Τρεις μαρτυρίες, χαρακτηριστικές για τον τρόπο με τον οποίο η Δέλτα περιέσωζε ό,τι αφορούσε το Βενιζέλο. γ. "Ενθυμήσεις" του Περικλή Μαζαράκη που αναφέρονται σε μια συζήτησή τους με το στρατηγό Β. Δούσμανη. δ. Ανέκδοτα στοιχεία και γράμματα σχετικά με την ηχογράφηση δύο τραγουδιών από το Βενιζέλο στη σειρά του Συλλόγου Δημοτικών Τραγουδιών. ε. Οι εκκλήσεις που έγραψε η Πηνελόπη Δέλτα για την Επιτροπή εράνου του μνημείου Βενιζέλου, το 1936. Τα...

Τι συγκινεί περισσότερο τους συγγραφείς μας από τη γιορταστική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς; Τι είναι εκείνο που κυριαρχεί στις δημιουργικές τους εμπνεύσεις, όταν γράφουν τα εορταστικά τους κείμενα; Το μεταφυσικό και μαγικό της νύχτας που γεννήθηκε ο Χριστός; Η λαϊκή μας παράδοση και τα ποικίλα γραφικά έθιμα του δωδεκαήμερου; Το ελπιδοφόρο μήνυμα της ενανθρώπισης του θείου πνεύματος; Η προσδοκία της ειρήνης και της αγάπης; Η αντίθεση ανάμεσα στο ποθούμενο των εορτών και στην πραγματικότητα που συχνά για τους πολλούς απέχει απ' αυτό, με συνέπεια την πίκ...

Χαρακτηριστικά δείγματα από τις πιο όμορφες στιγμές της εγχώριας και δυτικής χριστουγεννιάτικης λογοτεχνίας μας ζωντανεύουν την ατμόσφαιρα των εορταστικών αυτών ημερών που ενώνουν το χριστιανικό κόσμο σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Περιέχει τα διηγήματα: Αντώνης Τραυλαντώνης, "Τα Χριστούγεννα του Αμερικάνου"· Τζοκάι Μορ, "Ποιο από τα εννιά"· Πηνελόπη Δέλτα, "Μεσολογγίτικα Χριστούγεννα".

Ένα βιβλίο-μαρτυρία μιας εποχής που τα κινούμενα σχέδια και η επιστημονική φαντασία δεν είχαν ακόμη κατακτήσει τα παδιά. Τα παιδιά του "παιδικού θαλάμου", παρόλο που γεννήθηκαν μέσα στον πόλεμο, θυμούνταν με νοσταλγία το περιβάλλον τους και ζούσαν τη μαγεία του παραμυθιού. Όταν τα παρότρυναν να ζωγραφίζουν ό,τι θυμούνταν από την περασμένη τους ζωή, ζωγράφισαν με όλα τα χαρίσματα και τα ψεγάδια κάθε πρωτόγονης τεχνικής τον πόλεμο, το χωρίο τους, τις νεράιδες και τα παγανά. Πάνε εξήντα χρόνια από τότε που έγιναν αυτές οι ζωγραφιές, όταν το 1945 ανέλαβε ο άντρας μου τη...

[...] Το τελευταίο στη σειρά της γραφής αυτοβιογραφικό κείμενο είναι οι "Αναμνήσεις 1940", που παρουσιάζουμε στον τόμο αυτό. Η γραφή τους ξεκινά στις 29 Ιουλίου 1940, όπως αναφέρει η ίδια η Π. Σ. Δέλτα. Η δομή του κειμένου είναι ίδια με εκείνη των "Αναμνήσεων 1921"· η αφήγηση συνεχίζεται από το σημείο όπου η συγγραφέας είχε αφήσει το προηγούμενό της κείμενο. Ξεκινά με την παραμονή της στην κλινική του γιατρού Friedmann στο Gainfarn, στα περίχωρα της Βιέννης, τον Απρίλιο του 1908, και τελειώνει με τον εκτενή σχολιασμό των ημερολογίων του Ίωνα Δραγούμη ως τον Νοέμβριο του 19...

Το γνωστότερο ίσως ιστορικό μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα διαδραματίζεται στη βυζαντινή Μακεδονία, στην αυγή της 2ης χιλιετίας μ.Χ. Ο Βασίλειος Β΄ Βουλγαροκτόνος, Αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης, και ο Σαμουήλ, Τσάρος των Βουλγάρων, είναι οι δύο πρωταγωνιστές ενός σκληρού και μακροχρόνιου πολέμου, χωρίς σαφή σύνορα μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών. Σε αυτό το σκηνικό, οι πρωταγωνιστές της Δέλτα, οι νεαροί Βυζαντινοί ευγενείς Μιχαήλ και Κωνσταντίνος, κατάσκοποι στην υπηρεσία του Αυτοκράτορα και ερωτευμένοι και οι δύο με την Αλεξία, έρχονται αντιμέτωποι με αδυσώπητα ηθικ...

Με τη δημοσίευση των κειμένων του τόμου αυτού τελειώνει η σειρά των αναμνήσεων της Π. Σ. Δέλτα για τον Ίωνα Δραγούμη. Στον τόμο αυτό η Δέλτα παρακολουθεί τον ανολοκλήρωτο έρωτά της για τον Δραγούμη από τον Ιανουάριο του 1910 ως το θάνατό του στις 13 Αυγούστου 1920. Με τον τρόπο της συνθέτει μια περίεργη βιογραφία του και περιγράφει τον πολιτικό περίγυρο του Διχασμού, μέσα από τις συναντήσεις τους και την πολιτική τους διαφωνία. Ο τόμος αυτός είναι ο ένατος του Αρχείου Π. Σ. Δέλτα.

"Η πλοκή του μυθιστορήματος εκτυλίσσεται, στη βυζαντινή εποχή, και συγκεκριμένα τον 10ο αιώνα. Είναι η ιστορία δύο νέων, του Ασώτη Ταρωνίτη και του Αλέξιου Αργυρού, τους οποίους αιχμαλωτίζουν οι Βούλγαροι όταν καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη το 995. [...] Το "Για την Πατρίδα" είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Δέλτα. [...] Το ενδιαφέρον της για τη συγγραφή ήταν στενά συνυφασμένο με αυτό που η ίδια αντιλαμβανόταν ως ανάγκη για τη διαπαιδαγώγηση των Ελληνοπαίδων. Διακηρυγμένος στόχος της παρέμεινε ως το τέλος της ζωής της να ξυπνήσει "στα Ελληνόπαιδα [...] όμορφα και μεγάλα ιδανι...

Τι είναι καλό και τι κακό; Πώς πρέπει να ζούμε; Πρέπει πάντα να λέμε την αλήθεια; Ο πλούτος φέρνει άραγε ευτυχία; Τι σημαίνει ελευθερία; Αυτά και άλλα ερωτήματα, απλά, κοινότοπα μεν, βαθιά δε, κάνουν διάσπαρτα την εμφάνισή τους καθώς διανύουμε τα παιδικά μας χρόνια οδεύοντας προς την εφηβεία. Ο Μάγκας βρίσκεται συχνά αντιμέτωπος με αυτά, είτε στον μικρόκοσμο-παιδόκοσμο του αρχοντικού σπιτιού είτε στον μεγάκοσμο των αλανών της Αλεξάνδρειας. Στην πρώτη περίπτωση, η Πηνελόπη Δέλτα στήνει απλές καθημερινές καταστάσεις με πρωταγωνιστές τα παιδιά: ποιο παιδάκι έφαγε τους χουρμ...

Το "Παραμύθι χωρίς όνομα" γράφτηκε σε μια εποχή πολιτικά ταραγμένη για την Ελλάδα. Η ήττα του 1897 ήταν ακόμα νωπή, το καθεστώς ασταθές, άνθιζε η διαφθορά, η εκπαίδευση δεν ανταποκρινόταν στις ευρωπαϊκές αντιλήψεις περί παιδαγωγικής. Από την άλλη, το γλωσσικό ζήτημα έκαιγε. Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος, του οποίου ήταν μέλος και η Δέλτα, συσπείρωνε διανοούμενους, όπως λογοτέχνες (Βάρναλης, Καζαντζάκης, Νιρβάνας), εκπαιδευτικούς και παιδαγωγούς (Γληνός, Δελμούζος) φιλολόγους (Σαρής, Τριανταφυλλίδης), με στόχο μεταρρυθμίσεις που αφορούσαν στην εισαγωγή της δημοτικής γλώσσας στην ε...

"Το νέο βιβλίο της κ. Δέλτα [...] είναι ένα πνευματικό μνημείο αφιερωμένο στον μακεδόνικο αγώνα και στη μνήμη του Τέλου Αγαπηνού, καπετάν Άγρα, του ιδανικού ήρωα. Έχει το χάρισμα της δημοτικής γλώσσας και της περιγρα-φής. Το εθνικό δράμα, η όλη λογοτεχνία του είναι βγαλμένη από το αρχείο του μακεδόνικου αγώνα του υπουργείου Εξωτερικών, από φωτογραφίες, ημερολόγια, ενθυμήσεις, περιγραφές ιδιωτών και αγωνιστών. Έτσι γερά θεμελιωμένο μεταφέρει τον αναγνώστη στην εποχή του ιερού αγώνα που η σημασία του για την Μακεδονία έχει πολλές αναλογίες με τον αγώνα του 1821. Τα "Μυστικ...

"Ένα παραμύθι για παιδιά και μαζί ένα διήγημα για τους μεγάλους. Μια πλαστική διαμαρτύρηση για ένα περίσσιο κοινωνικό κακό. Μια σάτιρα και μια φάρσα. Ένα βιβλίο και μια πράξη (...), ένα ηθικό ποτό προσφερμένο σε καλότεχνο ποτήρι. Πατριωτικό μάθημα σε ζωγραφιές". Κωστής Παλαμάς Το "Παραμύθι χωρίς όνομα" κατάφερε να ξεπεράσει το χρόνο, καθώς η συγγραφέας του με απαράμιλλη ευαισθησία πέτυχε να ζωγραφίσει την εικόνα μιας παραπαίουσας κοινωνίας που ανορθώνεται και ευημερεί χάρη στη συσπείρωση και την κοινή δουλειά. Την οργάνωσή της θα αναλάβει με ακλόνητη πίστη στο στόχο...

Ο νεαρός πετεινός Κικιρής, ο φιγουρατζής κόκορας κυρ-Βαρδαλαμπούμπας, ο φασαριόζος σκύλος Μουντζούρης είναι οι ήρωές μας. Τα ανθρώπινα πρόσωπα, απαραίτητα στην πλοκή του μύθου, είναι "η κοντοφάρδουλη με το φακιόλι" κι ο Παναγιώτης ο περιβολάρης. Η ιστορία διαδραματίζεται στο κοτέτσι και στο γύρω χώρο: στο περιβόλι, μέσα κι έξω, και πάνω στα κλαδιά των δέντρων. Ο απολαυστικός Κικιρής θυμίζει αγοράκι της σημερινής εποχής. Είναι ευγενικός και φροντίζει όσους έχουν ανάγκη, ενώ αποδεικνύεται τολμηρός, έτοιμος για καβγά και ατρόμητος. Συγχρόνως είναι λιχούδης και πάνω απ' όλα περ...