Λυπουρλής Δημήτριος Δ. 1934-2018
Lypourlís Dimítris D.
Ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ. Τις βασικές φιλολογικές του σπουδές τις έκανε στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης δίπλα σε λαμπρούς δασκάλους. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ιταλία και στην Γερμανία. Καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1969 ως το 1996, οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς από την ενεργό υπηρεσία, για να αφοσιωθεί στο συγγραφικό του έργο. Υπήρξε Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής και Συγκλητικός κατά το ακαδημαϊκό έτος 1977-1978 και πρώτος Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας κατά τα έτη 1984-1986. Για πέντε εξάμηνα πρόσφερε τις υπηρεσίες του και στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου ως επισκέπτης καθηγητής. Έλαβε μέρος σε πολλά συνέδρια (ιδίως για θέματα αριστοτελικά και ιπποκρατικά) και έδωσε πλήθος διαλέξεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον αρχαίο ελληνικό επιστημονικό λόγο. Από την άποψη αυτή γόνιμο έδαφος για έρευνα του προσέφεραν κατά κύριο λόγο τα αρχαία ελληνικά ιατρικά κείμενα, καθώς και τα κείμενα του Αριστοτέλη. Κυριότερες εργασίες - βιβλία (πέρα από τα άρθρα και τις δημοσιεύσεις σε περιοδικά και σε εφημερίδες): - "Η παραγωγική κατάληξη -ικός στην προσωκρατική φιλοσοφία και στο Ιπποκρατικό Corpus" (1968) - "Άρτεμις Ορθρία" (1968) - "Ιπποκρατική ιατρική" (1972) - "Αρχαία ελληνική μετρική" (1975) - "Επίθετα από ουσιαστικοποιημένα επίθετα" (1977) - "Πέντε φιλολογικά μελετήματα" (1986) - "Αριστοτελικά μελετήματα" (1986) - "Εν παρόδω Α΄ - Β΄" (1987-1995) - "Γλωσσικές παρατηρήσεις Α΄ - Β΄" (1990-1994) - "Ιπποκρατική συλλογή Α΄" (1991) - "Ο Δημήτρης Λυπουρλής στο Βαφοπούλειο" (1998) - "Ην ποτε: Τρεις "ιστορίες" αρχαίας ελληνικής καθημερινότητας" (1998) - "Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, βιβλίο Β΄" (2000) - "Ιπποκράτης, τόμοι I-V" (2000-2001) - "Λεξικό αρχαίων συγγραφέων, Ελλήνων και Λατίνων" (μετάφραση από τα Γερμανικά, 1996). Ένας ακόμα τομέας που κίνησε με ιδιαίτερο τρόπο το ενδιαφέρον του ήταν η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στη Μέση Εκπαίδευση. Πήρε μέρος σε πλήθος ειδικών σεμιναρίων, έκανε διαλέξεις, δημοσίευσε σχετικά άρθρα. Έφυγε από τη ζωή στις 15 Νοεμβρίου 2018.
Περί του Πυθαγορικού βίου
Ιάμβλιχος
Ζήτρος (2001)
Το "Περί του Πυθαγορικού βίου" είναι το πρώτο από τα 10 βιβλία που έγραψε ο Ιάμβλιχος σχετικά με τον πυθαγορισμό. Ο Ιάμβλιχος προτείνει ένα καινούργιο πρόγραμμα φιλοσοφίας, το οποίο υποστηρίζεται από τις αρχές και τον τρόπο του βίου των Πυθαγορείων, έτσι όπως παρουσιάζεται μέσα από τη ζωή και τη διδασκαλία του Πυθαγόρα και των μαθητών του. Η σημασία του κειμένου είναι μεγάλη καθώς, ενώ γράφεται σε μιαν εποχή με έντονο φιλοσοφικό και θρησκευτικό χαρακτήρα -αυτήν της ύστερης Αρχαιότητας (4ος αιώνας μ.Χ.)- αναφέρεται στον Πυθαγόρα και τον αρχαίο πυθαγορισμό (6ος αιώνας π.Χ.)....
Ιατρική δεοντολογία. Νοσολογία
Ιπποκράτης ο Κώος 460-377 π.Χ.
Ζήτρος (2001)
Στην Ιπποκρατική Συλλογή περιλαμβάνονται και έργα που πραγματεύονται διάφορα επιμέρους θέματα από τη μεγάλη περιοχή της ιατρικής δεοντολογίας και των προϋποθέσεων για την κατοχή και άσκηση της ιητρικής τέχνης. Το περιεχόμενό τους δείχνει καθαρά ότι οι Έλληνες είχαν συλλάβει την ιατρική σαν μια τέχνη απόλυτα συνυφασμένη με τους υψηλότερους κανόνες της ηθικής και με την αγάπη για τον άνθρωπο.
Ιατρική δεοντολογία. Νοσολογία
Ιπποκράτης ο Κώος 460-377 π.Χ.
Ζήτρος (2001)
Στην Ιπποκρατική Συλλογή περιλαμβάνονται και έργα που πραγματεύονται διάφορα επιμέρους θέματα από τη μεγάλη περιοχή της ιατρικής δεοντολογίας και των προϋποθέσεων για την κατοχή και άσκηση της ιητρικής τέχνης. Το περιεχόμενό τους δείχνει καθαρά ότι οι Έλληνες είχαν συλλάβει την ιατρική σαν μια τέχνη απόλυτα συνυφασμένη με τους υψηλότερους κανόνες της ηθικής και με την αγάπη για τον άνθρωπο.
Ιατρική δεοντολογία. Νοσολογία
Ιπποκράτης ο Κώος 460-377 π.Χ.
Ζήτρος (2001)
Στην Ιπποκρατική Συλλογή περιλαμβάνονται και έργα που πραγματεύονται διάφορα επιμέρους θέματα από τη μεγάλη περιοχή της ιατρικής δεοντολογίας και των προϋποθέσεων για την κατοχή και άσκηση της ιητρικής τέχνης. Το περιεχόμενό τους δείχνει καθαρά ότι οι Έλληνες είχαν συλλάβει την ιατρική σαν μια τέχνη απόλυτα συνυφασμένη με τους υψηλότερους κανόνες της ηθικής και με την αγάπη για τον άνθρωπο.
Ηθικά Νικομάχεια
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Ζήτρος (2000)
Τα Ηθικά Νικομάχεια θεωρούνται ένα από τα πιο ώριμα και πιο σημαντικά έργα του Αριστοτέλη. Μαζί με τα Πολιτικά αποτελούν την "περί τα ανθρώπεια" φιλοσοφία του Σταγειρίτη φιλοσόφου, η οποία πραγματεύεται θέματα που σχετίζονται με την κοινωνική συμβίωση των ανθρώπων. Θέμα του έργου αυτού είναι οι ανθρώπινες πράξεις, η συμπεριφορά δηλαδή του ατόμου, μέσα από τις οποίες οδηγείται στην ευδαιμονία. Σε άμεση σχέση με τις πράξεις βρίσκεται η αρετή, η οποία ορίζεται από τον Αριστοτέλη ως έξη που έχει στόχο της το μέσον (το σημείο ανάμεσα στην υπερβολή και την έλλειψη). Η κατάκτησ...
Περί ψυχής
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Ζήτρος (2000)
Πρόκειται για την επαυξημένη έκδοση του Περί Ψυχής βιβλίου του Αριστοτέλη. Ο μεταφραστής του έργου και συγγραφέας, καθηγητής στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Ιωάννης Χριστοδούλου, προσέθεσε στο τέλος του ευμεγέθους, και ήδη πλήρους τόμου, με-λέτη με τίτλο "Ψυχή και πολιτική στα Πολιτικά του Αριστοτέλη". Τονίζει πως η έννοια της ψυχής, με το περιεχόμενο που της δίνει ο Αριστοτέλης στην πολιτική ανάλυση, είναι αδιάπτωτο έρεισμα, συνεκτικός κρίκος του εννοιολογικού εξοπλισμού που στηρίζει την αριστοτελική επιχειρηματολογία· η παρουσία της διατρέχει και αρμολογεί τα Πολιτικά σ...
Ο Δημήτρης Λυπουρλής διάβασε, μετέφρασε και σχολίασε αρχαία ελληνικά κείμενα στο Βαφοπούλειο
Λυπουρλής Δημήτριος Δ.
University Studio Press (1998)
Ήν ποτε
Λυπουρλής Δημήτριος Δ.
University Studio Press (1998)
Οι συνήθειες, έλεγε ο Αριστοτέλης, αποκτιούνται με την επανάληψη ομοίων ενεργειών. Στα συμφραζόμενα, βέβαια, εκείνου η "επανάληψη" ήταν πράξη "προαίρεσης", έκδηλης δηλαδή προσωπικής επιλογής και προτίμησης. Όσο λοιπόν κι αν λέω να αναφερθώ κι εγώ σε κάτι που μοιάζει να μου έγινε συνήθεια, στην περίπτωσή μου πρόκειται, πάντως, για κάτι απόλυτα συμπτωματικό. Ήταν, πράγματι, μια σύμπτωση που φίλοι της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας στην Αθήνα με προσκάλεσαν -πάνε χρόνια τώρα- να πάρω κι εγώ μέρος, με μια ομιλία μου, στη σειρά ομιλιών που παρουσί...
