Ορυχείο σωμάτων
Φωτεινού Δέσποινα
Δωρικός (2003)
...Σ' ερωτεύτηκα παράφορα το ίδιο και σε μίσησα. Χαρισματικός, αγαπησιάρης, γοητευτική αυταπάτη, φιλόσοφος, εγωπαθής, ασυνεπής, ονειροπαρμένος, τρυφερός, τρισάθλιος, ψεύτης, εραστής της σελήνης, καλλιτέχνης, των κρυφών ερώτων, γητευτής, πατέρας των παιδιών μου. Αχ αδελφέ μου αίμα από το αίμα μου. Αχ αδελφέ μου άκακε γίγαντα σε πέλαγος ασυνάρτητο, κολύμπησες στου φεγγαριού τις ακτίνες, ξαπόστασες, κουράστηκα αδελφέ μου. Με θρυμματισμένα τα φτερά σου γιγάντεψες το ηλιοβασίλεμα. Πισώπλατα σου την έφεραν. Είχες το λόγο της τιμής σου νόμο απαράβατο, συμβόλαιο ανδρείας και...
Φουά... φουά... κακό λύκο
Φωτεινού Δέσποινα
Κοροντζής (2012)
Διηγήμα αυτοβιογραφικού κυρίως χαρακτήρα και από ακούσματα που πάνε γενιές πίσω. Σκηνοθετεί και φωτογραφίζει ξεχασμένες εποχές. Οι παρελθούσες σγωνίες των ηρώων που προσπαθεί να αναστήσει γίνονται και δικές της.