Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι νουβέλες και τα διηγήματα του Λέοντος Τολστόη αντανακλούν το συγγραφικό του πνεύμα και καλύπτουν το εύρος της θεματολογίας και του ύφους του. Στην παρούσα έκδοση περιλαμβάνονται κείμενα που έγραψε από το 1851 έως το 1863 -δηλαδή τα πρώτα του έργα, τα οποία ακολουθεί το "Πόλεμος και Ειρήνη"- και από το 1884 μέχρι το 1903, δηλαδή μετά την "Άννα Καριένινα". Ο Τολστόη αναζητεί τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ύπαρξης· δίνει στο έργο του χαρακτήρα πανανθρώπινο, προσεγγίζει με τρόπο μοναδικό το νόημα της ζωής. Ο έρωτας, ο θάνατος, η ανθρώπινη αδυναμία αποτελούν τους κύριου...

Την διασκέδαζε να ξυπνά στους άνδρες πότε ελπίδες και πότε φόβους, να τους σέρνει από τη μύτη κατά τα κέφια της -αυτό το έλεγε να κοπανάς τους ανθρώπους τον έναν με τον άλλον- εκείνοι όμως ούτε καν σκέφτονταν να της αντισταθούν και υποτάσσονταν πρόθυμα. Σε όλη της την ύπαρξη, την ζωηρή και ωραία, υπήρχε ένα ιδιαίτερα γοητευτικό μείγμα πονηριάς και ξεγνοιασιάς, προσποίησης και αφέλειας, ηρεμίας και σβελτάδας· σε όλα όσα έκανε, σε όλα όσα έλεγε, σε κάθε της κίνηση διακρινόταν μια λεπτή, ανάλαφρη χάρη, όλα πρόδιδαν μια ιδιόμορφη, παιχνιδιάρικη δύναμη. Και το πρόσωπο της άλλαξε...

Πέντε χριστουγεννιάτικες ιστορίες χαρακτηριστικές του Ρωσικού πνεύματος των Χριστουγέννων και γραμμένες από τον μεγάλο Αντόν Τσέχωφ βρίσκονται στις σελίδες του βιβλίου αυτού. Ο Βάνκα Ζούκωφ, ένα εννιάχρονο αγόρι, ο Βαλόντια, η Ναταλία, ο ιδιόρυθμος Τσετσεβίτσιν, η Βασίλισα, ο Γιεγκόρ, ο μπεκρής Ιβάν Ιβάνιτς και ο δημόσιος υπάλληλος Γκεράσιμ Κουζμίτς Σινκλετέγιεφ είναι οι πρωταγωνιστές των ιστοριών αυτών, μέσα από τις σελίδες των οποίων με ένα εξαιρετικά λεπτό χιούμορ ξεπηδάει μια γλυκιά Χριστουγεννιάτικη μελαγχολία.

Ο διευθυντής μου είπε: "Σας κρατώ στη δουλειά από σεβασμό και μόνο προς τον αξιότιμο πατέρα σας, ειδάλλως θα είχατε προ πολλού πετάξει έξω από το γραφείο μου". Εγώ του απάντησα: "Εξοχότατε, με κολακεύει ιδιαιτέρως η πεποίθησή σας ότι ξέρω να πετώ". Κι έπειτα, τον άκουσα να λέει: "Βγάλτε έξω αυτόν τον κύριο, μου σπάει τα νεύρα". Σε δυο μέρες μέσα, με απέλυσαν. Και έτσι, καθ’ όλο το χρονικό διάστημα κατά το οποίο θεωρούμαι ενήλικος, προς μεγάλη θλίψη του πατέρα μου, που είναι ο δημοτικός αρχιτέκτονας, άλλαξα εννέα θέσεις. Εργάστηκα σε διαφορετικές υπηρεσίες, αλλά και οι εν...

Ένα συγκλονιστικό κείµενο, στο οποίο η Ναντιέζντα (το όνοµά της σηµαίνει ελπίδα) αφηγείται τα τελευταία χρόνια της ζωής της µε τον σύζυγό της, τον σπουδαίο ρώσο ποιητή Όσιπ Μαντελστάµ, ζωντανεύοντας µέσα από την άµεση αφήγησή της τη παράνοια στην οποία εγκλωβίστηκε η λογοτεχνική ιντελιγκέντσια της Ρωσίας στα χρόνια του σταλινισµού. Η έκδοση συνοδεύεται από βιογραφικά όλων των συγγραφέων που αναφέρονται στο κείµενο, πληροφορίες για τα λογοτεχνικά ρεύµατα της εποχής καθώς και δύο ποιήµατα του Μαντελστάµ µεταφρασµένα στα ελληνικά.

2033: Ο κόσμος έχει μετατραπεί σε ερείπια. Λίγες χιλιάδες ανθρώπων έχουν επιζήσει, δεν γνωρίζουν όμως αν είναι και οι τελευταίοι στη Γη. Ζουν στο μετρό της Μόσχας - το μεγαλύτερο αντιπυρηνικό καταφύγιο που κατασκευάστηκε ποτέ, το τελευταίο καταφύγιο του ανθρώπινου είδους. Ο κόσμος του μετρό δεν έχει αύριο: τα όνειρα, τα σχέδια, η ελπίδα μοιάζουν καταδικασμένα. Το συναίσθημα έχει πλέον παραδοθεί στο ένστικτο. Στην ανάγκη για την επιβίωση, με οποιοδήποτε κόστος ή τίμημα. Η ΒΕ-ΝΤΕ-ΕΝ-ΧΑ, ένας από τους βορειότερους σταθμούς, κατοικείται και παραμένει ακόμη ασφαλής, αλλά μια...

Την νεαρή, αδύναμη γυναίκα που τον εμπιστεύθηκε πιότερο και από αδελφό, την απέσπασε από τον άντρα της, από των κύκλο των γνωστών της και την πατρίδα της, και την έφερε εδώ, μέσα στον καύσωνα, τον πυρετό και την πλήξη. Από μέρα σε μέρα, εκείνη έπρεπε, σαν καθρέφτης, να αντανακλά την δική του απραξία, τη χυδαιότητα και τα ψέματά του, με αυτά και μόνο με αυτά γέμιζε την αποχαυνωμένη, νωθρή, θλιβερή ζωή της. Έπειτα την βαρέθηκε, την μίσησε, αλλά δεν είχε το κουράγιο να την παρατήσει, και προσπαθούσε να την μπλέξει όλο και περισσότερο μέσα σε έναν ιστό από ψευτιές. Τα υπόλοιπα...

Μόσχα 2027: Μια κραυγή και ένα βογκητό ξυπνούν τον Αντρέι Ντανίλοβιτς Καμιάγκα από τον μεθυσμένο του λήθαργο. Κανένας λόγος ανησυχίας. Είναι απλώς το ρινγκ τόουν του. Έτσι ξεκινά άλλη μια μέρα στη ζωή ενός οπρίτσνικου, ενός αφοσιωμένου φρουρού του τσάρου. Σε αυτή τη νέα Ρωσία, όπου η μοναρχία έχει αποκατασταθεί και ένα απρόσιτο τείχος την προστατεύει από τη Δύση, ο Καμιάγκα, έχοντας στην υπηρεσία του τη φουτουριστική τεχνολογία, καλείται να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του κράτους. Το πρόγραμμα εργασίας του περιλαμβάνει: να κάψει το σπίτι ενός προδότη της πατρίδας, να λάβει μ...

Στα χρόνια της τσαρικής Ρωσίας, ένας νεαρός ιδεαλιστής επαναστάτης, νιώθοντας τον κλοιό των χαφιέδων και της αστυνομίας να σφίγγει γύρω του, βρίσκει καταφύγιο σε ένα πορνείο... ... και άξαφνα, με θλίψη, με φρίκη, με πόνο ανείπωτο, ένιωσε ότι η ζωή γι' αυτόν είχε τελειώσει μια για πάντα, ότι δεν μπορούσε πια να είναι καλός. Εκείνος ζούσε γι' αυτό και μόνο το πράγμα, για να είναι καλός, αυτό μονάχα τον έκανε να χαίρεται, αυτό μονάχα είχε να αντιπαραθέσει και στη ζωή και στο θάνατο, κι αυτό δεν υπάρχει, δεν υπάρχει τίποτα πια. Έρεβος.

2034: Ο κόσμος ολόκληρος είναι ένας σωρός από ερείπια. Η ανθρωπότητα έχει σχεδόν ολοκληρωτικά εξοντωθεί. Η ραδιενέργεια καθιστά τις μισοκατεστραμμένες πόλεις ακατάλληλες για τη ζωή. Και σύμφωνα με διάφορες φήμες, πέρα από τα όριά τους εκτείνονται ατέλειωτες πυρπολημένες έρημοι και ζούγκλες από μεταλλαγμένα δάση. Κανείς όμως δεν ξέρει στα σίγουρα τι βρίσκεται εκεί. Όσοι αρνούνται να πιστέψουν ότι η εποχή του ανθρώπου έφτασε στο τέλος της είναι ελάχιστοι: μόλις μερικές δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι. Δεν ξέρουν αν έχουν διασωθεί και κάποιοι άλλοι ή αν αυτοί είναι οι τελευταίοι...

2034: Ο κόσμος ολόκληρος είναι ένας σωρός από ερείπια. Η ανθρωπότητα έχει σχεδόν ολοκληρωτικά εξοντωθεί. Η ραδιενέργεια καθιστά τις μισοκατεστραμμένες πόλεις ακατάλληλες για τη ζωή. Και σύμφωνα με διάφορες φήμες, πέρα από τα όριά τους εκτείνονται ατέλειωτες πυρπολημένες έρημοι και ζούγκλες από μεταλλαγμένα δάση. Κανείς όμως δεν ξέρει στα σίγουρα τι βρίσκεται εκεί. Όσοι αρνούνται να πιστέψουν ότι η εποχή του ανθρώπου έφτασε στο τέλος της είναι ελάχιστοι: μόλις μερικές δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι. Δεν ξέρουν αν έχουν διασωθεί και κάποιοι άλλοι ή αν αυτοί είναι οι τελευταίοι...

"Ερώτηση: Εξηγήστε εν συντομία τους λόγους για τους οποίους ζητάτε άσυλο στην Ελβετία". Αυτή την ερώτηση καλείται να επαναλάβει πάμπολλες φορές καθημερινά ο διερμηνέας της ελβετικής υπηρεσίας προσφύγων. Ενώ μεταφράζει από τα ρωσικά τις τραγικές ιστορίες όσων έφυγαν από την πρώην Σοβιετική Ένωση -κάποιοι ήρθαν στη Ζυρίχη από την Τσετσενία, άλλοι από ορφανοτροφεία, κάποιοι έχασαν τα σπίτια τους στον πόλεμο ή είναι αυτόπτες μάρτυρες της δολοφονίας των γονιών τους ή είναι οι ίδιοι θύματα βιασμού, βασανιστηρίων, διωγμών-, παρακολουθούμε και την πορεία της δικής του ζωής. Μετα...

[...] Τα χρόνια του σιδήρου. Που τα ακολουθούν τα χρόνια του χαλκού. Πόσο καιρό, πόσο καιρό θα πρέπει να περιμένουμε για να ξανάρθουν με τη σειρά τους χρόνια τρυφερότερα, τα χρόνια του πηλού, τα χρόνια της γης; Μια σπαρτιάτισσα δέσποινα, με καρδιά από σίδερο, που γεννάει γιους πολεμιστές για το έθνος. «Είμαστε περήφανοι γι’ αυτούς». Εμείς. Ή ταν ή επί τας. [...] Μια γυναίκα στο τέλος της ζωής της. Μια λευκή Νοτιοαφρικανή αντιμέτωπη με τη σιδερένια οργή που έχει σφυρηλατήσει η βία του απαρτχάιντ, αντιμέτωπη με το τέλος μιας εποχής, αντιμέτωπη με το θάνατο. Το γράμμα που...

Μια μυστηριώδης ασθένεια φέρνει τον Ιβάν Ιλίτς κοντά στο θάνατο. Καθώς το τέλος μοιάζει σιγά σιγά να πλησιάζει, ο επιφανής δικαστικός δεν μπορεί πια να κρύβεται πίσω απ’ τις ψευδαισθήσεις που όριζαν τη ζωή του κι αναγκάζεται να τη δει κατάματα, με νηφαλιότητα και ειλικρίνεια. Αυτό που σταδιακά ανακαλύπτει είναι οδυνηρό - υπάρχει άραγε ακόμα χρόνος να το αλλάξει; Με το "Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς" ο μεγάλος Ρώσος κλασικός αποδεικνύει ότι είναι τεχνίτης και της μικρής φόρμας. Η νουβέλα, που αποτελεί το αδιαμφισβήτητο αριστούργημα της ύστερης δημιουργίας του, συγκινεί μέχρι σήμε...

Το "Όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου" είναι το πιο φωτεινό και το πιο αισιόδοξο διήγημα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Μέσα από μια συνύπαρξη αντιθέσεων -φως και σκοτάδι, πραγματικό και φανταστικό, το χθες και το αύριο- ο συγγραφέας μάς ξεναγεί στην τυλιγμένη στην ομίχλη Πετρούπολη της εποχής του, για να μας μεταφέρει στη συνέχεια σ' ένα ηλιόλουστο, ειδυλλιακό ελληνικό νησί του μακρινού παρελθόντος και συνάμα του απώτερου μέλλοντος. Στις σελίδες αυτού του αφηγήματος συναντάμε έναν ακόμα ντοστογιεφσκικό (αντι-)ήρωα, που μέσα απ' τους προβληματισμούς, τις σκέψεις και τις ιδέες του εν...

Καλκούτα, δεκαετία του 1960. Ο Ουντάγιαν και ο Σουμπάς είναι δυο αχώριστα αδέρφια. Μεγαλώνοντας, όμως, ακολουθούν διαφορετικές πορείες. Ο Ουντάγιαν, παρορμητικός και μαχητικός, εντάσσεται στο μαοϊκό κίνημα και παλεύει με πάθος ενάντια στις ανισότητες και την αδικία της μετα-αποικιακής Ινδίας. Ο Σουμπάς, πιο φρόνιμος και φιλήσυχος, εγκαταλείπει την πατρίδα του για να σπουδάσει στην Αμερική. Όλα όμως θα ανατραπούν από τη δραματική εκτέλεση του Ουντάγιαν. Ο μεγάλος αδερφός αναγκάζεται να επιστρέψει εσπευσμένα στη γενέτειρά του και να πάρει τολμηρές αποφάσεις για τη νεαρή χήρ...

Ένας μυθιστοριογράφος που γράφει αστυνομικές ιστορίες με ψευδώνυμο αποφασίζει να παραστήσει τον -άγνωστό του- ντετέκτιβ Paul Auster. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του, παρακολουθεί έναν ηλικιωμένο κύριο -χωρίς να είναι βέβαιος ότι πράγματι πρόκειται γι’ αυτόν που θα έπρεπε να παρακολουθεί- στις βόλτες του στη Νέα Υόρκη, και σημειώνει με προσοχή τις διαδρομές του για να διαβάσει το μήνυμα που γράφουν τα βήματα του παρακολουθούμενου. Υπάρχει, όμως, πράγματι κάποιο μήνυμα σε αυτές τις διαδρομές ή μήπως ο ντετέκτιβ-που-δεν-είναι-ντετέκτιβ διαβάζει όπως θέλει τυχαίες γραμμές και...

Ένας άνθρωπος πληρώνει την άνοδό του στην κορυφή της εξουσίας με την καρδιά του, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ο έφηβος της σοβιετικής περιόδου εξελίσσεται σε ένα καλά δικτυωμένο νεαρό πολίτη της μετασοβιετικής Ουκρανίας, για να βρεθεί στο ανώτατο αξίωμα της χώρας του. Μεταξύ των ποικίλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο πρόεδρος, κυρίαρχη θέση κατέχει η καρδιά που του έχουν μεταμοσχεύσει. Η λειτουργία της ελέγχεται από ένα μηχανισμό που της έχουν εμφυτεύσει κάποιοι αόρατοι αντίπαλοι? η καρδιά του προέδρου μπορεί ανά πάσα στιγμή να πάψει να λειτουργεί. Ποιος όμως κρύβεται...

Ένας μυθιστοριογράφος που γράφει αστυνομικές ιστορίες με ψευδώνυμο αποφασίζει να παραστήσει τον -άγνωστό του- ντετέκτιβ Paul Auster. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του, παρακολουθεί έναν ηλικιωμένο κύριο -χωρίς να είναι βέβαιος ότι πράγματι πρόκειται γι’ αυτόν που θα έπρεπε να παρακολουθεί- στις βόλτες του στη Νέα Υόρκη, και σημειώνει με προσοχή τις διαδρομές του για να διαβάσει το μήνυμα που γράφουν τα βήματα του παρακολουθούμενου. Υπάρχει, όμως, πράγματι κάποιο μήνυμα σε αυτές τις διαδρομές ή μήπως ο ντετέκτιβ-που-δεν-είναι-ντετέκτιβ διαβάζει όπως θέλει τυχαίες γραμμές και...

Μοναστήρι της Όπτινα: 250 χιλιόμετρα από την Μόσχα. Το «Άγιο Όρος» του Σλαβικού κόσμου. Ένας φάρος ορθόδοξης πνευματικότητας και παρηγοριάς για τον Ρώσικο λαό ήδη από το 1500 μ. Χ. Πνευματικός ιδρυτής και θεμελιωτής φαίνεται να είναι ο άγιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι, ο οποίος μεταλαμπάδευσε τον ορθόδοξο μοναχισμό του Αγίου Όρους, στις ρωσικές στέπες. Η ορθοδοξία ανθεί στην Όπτινα και γίνεται το μεγαλύτερο πνευματικό κέντρο της Ρωσίας ήδη από το 1825 επί ηγουμενίας του στάρετς Μωϋσή. Με την επανάσταση των Μπολσεβίκων (1917) το μοναστήρι εγκαταλείπεται τελείως, οι γέροντές του...