Βλάχος Άγγελος Σ. 1915-2003
Vláchos Ángelos S.
Άγγελος Σ. Βλάχος (1915-2003). Ο Άγγελος Σ. Βλάχος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια με καταγωγή από την Αθήνα, εγγονός του λογοτέχνη και πολιτικού Άγγελου Βλάχου (1838-1920). Ο πατέρας του ήταν δικαστικός. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1939 μπήκε στο διπλωματικό σώμα. Στρατεύτηκε κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου και πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο. Το 1943 φυλακίστηκε από τους γερμανούς και κατόρθωσε μετά από προσπάθειες να φύγει στη Μέση Ανατολή, όπου πήρε μέρος στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση που βρισκόταν στο Κάιρο. Μετά την απελευθέρωση σταδιοδρόμησε ως διπλωμάτης (α΄ γραμματέας της πρεσβείας της Άγκυρας και της Ρώμης, γενικός πρόξενος Ιεροσολύμων και Λευκωσίας και έλληνας αντιπρόσωπος στη Γενεύη), φτάνοντας ως το βαθμό του πρέσβη της Ελλάδας στη Μόσχα, ενώ παράλληλα διακρίθηκε και στο χώρο της πολιτικής (υφυπουργός Παιδείας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Πιπινέλη το 1963, γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών ως την κήρυξη της απριλιανής δικτατορίας και την παραίτησή του, υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας το 1974). Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1945 με το υπό μορφής χρονικού πεζογράφημα "Το μνήμα της γρηάς", που αντλούσε το θέμα του από τον πόλεμο στην Αλβανία. Για το λογοτεχνικό του έργο τιμήθηκε με το Βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα (1954 για το μυθιστόρημα "Ο κύριός μου Αλκιβιάδης"), το Βραβείο Υπουργείου Παιδείας (1958 για τη νουβέλα "Ώρες ζωής" και 1968 για τη συλλογή διηγημάτων "Ντάιμας ο τυχερός"), το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1972), και το 1985 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα Λογοτεχνίας/Πεζού Λόγου. Ασχολήθηκε επίσης με τη δημοσιογραφία συνεργαζόμενος με αθηναϊκές εφημερίδες υπό το ψευδώνυμο Ανδρέας Βέλος. Στο πεζογραφικό έργο του Άγγελου Σ. Βλάχου κυριαρχεί η ιστορική θεματική, είτε ως απόπειρα συνολικής αναπαράστασης μιας συγκεκριμένης εποχής, είτε ως ένταξη ατομικών περιπτώσεων στον αντίστοιχο ιστορικό περίγυρο. Η γραφή του είναι φροντισμένη στη δομή της, λιτή, συναισθηματικά συγκρατημένη. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Άγγελου Βλάχου βλ. Αφρουδάκης Άγγελος, "Άγγελος Σ. Βλάχος", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του ’40 ως την δικτατορία του ’67", τ. Γ΄, σ. 54-63, Αθήνα: Σοκόλης, 1988· Ζήρας Αλέξης, "Βλάχος Άγγελος", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 2, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1984 και Φαρμάκης Φρ., "Βλάχος Άγγελος", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 4, Αθήνα: Χάρη Πάτση, χ.χ. (πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Ηροδότου ιστορίαι
Ηρόδοτος
Ωκεανίδα (2000)
"Ο Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς παρουσιάζει την έρευνά του αυτή για να μη λησμονηθούν με τον καιρό τα έργα των ανθρώπων και να μη μείνουν αμνημόνευτα τα μεγάλα και θαυμαστά κατορθώματα των Ελλήνων και των βαρβάρων, ούτε, ειδικότερα, τα αίτια για τα οποία πολέμησαν μεταξύ τους..."
Ηροδότου ιστορίαι
Ηρόδοτος
Ωκεανίδα (2000)
"Αν σήμερα κάποιος χαρακτηρίσει τους Αθηναίους ως σωτήρες της Ελλάδος, δεν θα απέχει καθόλου από την αλήθεια· η ζυγαριά θα βάραινε οπωσδήποτε από την μεριά όπου θα πήγαιναν αυτοί. Θέλοντας η Ελλάδα να εξακολουθήσει να είναι ελεύθερη, αυτοί ξεσήκωσαν όλους τους άλλους Έλληνες, όσους δεν εμήδισαν, και αυτοί ήσαν εκείνοι που με την βοήθεια των θεών απέκρουσαν τον βασιλιά. Ακόμη και οι φοβεροί χρησμοί που δόθηκαν από τους Δελφούς και τους προκάλεσαν μεγάλο δέος, δεν τους έπεισαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, αλλά έμειναν και περίμεναν αποφασιστικά τον επερχόμενο κατά της πατρίδο...
Ηροδότου ιστορίαι
Ηρόδοτος
Ωκεανίδα (2000)
Αυτά έλεγαν οι Λακεδαιμόνιοι, αλλά δεν συμφώνησαν όλοι οι σύμμαχοι. Οι περισσότεροι σιωπούσαν και μόνο ο Κορίνθιος Σωσικλής είπε τα εξής: "Ο ουρανός θα βρεθεί κάτω από τη γη και η γη θα βρεθεί μετέωρη πάνω από τον ουρανό και οι άνθρωποι θα ζουν με το θαλασσινό νερό και τα ψάρια στη στεριά, όταν σεις, Λακεδαιμόνιοι, ετοιμάζεστε να καταργήσετε στις διάφορες πολιτείες την ισοπολιτεία και να επιβάλετε τυραννίες, που απ΄αυτές δεν υπάρχει πιο άδικο και πιο σκληρό καθεστώς. Αν νομιζετε ότι είναι σωστό να υπάρχουν τυραννίες στις πολιτείες, τότε σεις πρώτοι να διαλέξετε έναν τύραννο...
Ιστορία του πελοποννησιακού πολέμου
Θουκυδίδης π.460-π.397 π.Χ.
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1998)
Ο Θουκυδίδης έζησε κατά το δεύτερο ήμισυ του αιματηρότερου αιώνα της κλασικής εποχής. Έγραψε την Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ο Θουκυδίδης, στρατηγός στην περιοχή της Θράκης, εξορίζεται το 422 π.Χ. από τους Αθηναίους. Επί είκοσι χρόνια, ταξιδεύει, συλλέγει πληροφορίες και γράφει, με θαυμαστή αντικειμενικότητα, την ιστορία του πρώτου διχασμού των Ελλήνων. Για πρώτη φορά στην ιστοριογραφία εξετάζει, αναλύει και εκθέτει κατά τρόπο συναρπαστικό την κατάπτωση της ανθρώπινης διαγωγής και την ηθική φθορά που επιφέρει ο πόλεμος. Η λαμπρή νεοελληνική μετάφραση του Αγγέλου...
Μέρες του ποιητή Κ. Π. Καβάφη
Συλλογικό έργο
Ευθύνη (2006)
Μια από τις εξέχουσες ιδιότητες του Ελληνισμού είναι να σπέρνει τον κόσμο εκπολιτίζοντάς τον, εξανθρωπίζοντάς τον. Από την ιδιότητα του σπορέα ως την πραγματικότητα της Διασποράς, η απόσταση είναι μικρότερη από όσο με την πρώτη ματιά φαίνεται. Όπου γης κι αν στάθηκαν οι Έλληνες, ο νους τους έμεινε αμετακίνητος στο άθλημα της κορύφωσης. Το πιο μεγάλο επίτευγμα της γόνιμης αυτής διασποράς του Ελληνισμού, στην Αναγέννηση στάθηκε ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος· στον αιώνα μας, ο αλεξανδρινός ποιητής Κ.Π. Καβάφης.Όπως εκείνος ο μεγαλόπνοος Κρητικός με τα χρώματα, κι ετούτος, με τι...
Ο κύριός μου Αλκιβιάδης
Βλάχος Άγγελος Σ. 1915-2003
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (2004)
"Σιλύκος τ' όνομά μου. Ο πατέρας μου Υφίων και η μητέρα μου Υπερείνα. Άλλοτε δημότης Κνίδου. Επομένως ολόκληρο τ' όνομά μου: Σιλύκος ο Υφίωνος, Κνίδιος. Ίσως υπερβολικό ν' αυτοπαρουσιάζομαι έτσι, εγώ, ο ανάπηρος απελεύθερος, που πέρασα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου στο σπίτι του Περικλή του Ξανθίππου κάνοντας τα πιο παράξενα θελήματα και τρέχοντας οληνώρα για να ικανοποιήσω τις κακογνωμίες του κυρίου μου Αλκιβιάδη. [...]"