Καστρινάκη Αγγέλα

Πολυφωνία

Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (2009)

Ο Σ. Ν. Φιλιππίδης δίδαξε για 25 χρόνια κλασική και νεοελληνική φιλολογία, καθώς και θεωρία της λογοτεχνίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Με την αποχώρησή του από την ενεργό διδασκαλία, συνάδελφοι και μαθητές τον αποχαιρέτησαν με τα δοκίμια που συγκεντρώνονται σε τούτον τον τόμο. Ο αναγνώστης θα βρει εδώ μελέτες φιλολογικές, θεατρολογικές, ιστορικές, ψυχαναλυτικές και συγκριτολογικές, για τον Καζαντζάκη και τον Όμηρο, τον Καζαντζάκη σεναριογράφο ή τον Καζαντζάκη και την Αίγυπτο, για τον "Ορφέα" του Σολωμού, τον Ιωάννη Ισ. Σκυλίτση, την ελληνική υποδοχή τ...

"Χαμηλές φωνές" στη λογοτεχνία

Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (2009)

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Μ. Μανιαδάκη: "Γ. Γ. Αλισανδράτος: μια μαθητική μαρτυρία" - Γ. Παπακώστας: "Ρώμος Φιλύρας: από τον αφηγηματικό λόγο στην αυτοβιογραφία" - Σ. Ιλίνσκαγια: "Λ. Μαβίλης - Κ. Π. Καβάφης: σημεία σύγκλισης" - Ε. Γαραντούδης: "'Εσύ ξεκίνησες αποφασισμένος από την αρχή να γίνεις μεγάλος'. Αντιδικίες των μεταπολεμικών και μεταπολιτευτικών ποιητών με τους μείζονες ποιητές της γενιάς του '30" - Έ. Σταυροπούλου: "Η χαμηλή φωνή του Γιάννη Μπεράτη στον "Μαύρο φάκελο"" - Ε. Κοτζιά: "Τα "Πέτρινα λιοντάρια" της Ιουλίας Ιατρίδη" - Α. Καστρινάκη: "Παίζοντα...

Έρωτας στον καιρό της ειρωνείας

Ελληνικά Γράμματα (2008)

Στα πάθη, να ξέρεις, μπορεί να ελπίζεις ότι θα ξεπεράσεις τα όρια του κοινού, βαρετού ανθρώπου, αλλά και στα πάθη να φοβάσαι ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος της καταστροφής σου. Έστω κι έτσι, όμως, ακόμη κι αν, ζώντας με τα πάθη, κινδυνεύεις να καταστραφείς, είναι καλύτερα, αντί να περιπέσεις στην θανατηφόρα αδράνεια που σου επιφυλάσσει η απουσία των παθών. Ζωντανά τα πάθη, μπορούμε να πούμε παραφράζοντας τα λόγια του Λούθηρου, είναι η καταστροφή σου, πεθαίνοντας, όμως, θα γίνουν ο θάνατός σου! Νεαρή γυναίκα με ικανοποιητική οικογενειακή ζωή συνάπτει αιφνιδίως εξωσυζυγική σχέση...

Ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα

Βιβλιόραμα (2007)

Ο τόμος αυτός περιέχει τα κεφάλαια: - Οι οργανώσεις της Αντίστασης - Γερμανοί αντιφασίστες στις τάξεις του ΕΛΑΣ - Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας στην πρόκληση της ιστορίας 1940-1945 - Κατοχικές κυβερνήσεις και έθνος - Η ελληνική οικονομία πεδίο μάχης και αντίστασης - Η πείνα στην Κατοχή - Οι εικαστικές τέχνες στην Ελλάδα - Η λογοτεχνία στην Κατοχή - Η θεατρική σκηνή 1941-1953 - Δεκέμβρης 1944, τέλος και αρχή.

90 χρόνια από την Ένωση της Κρήτης με την ελεύθερη Ελλάδα

Ιστορική Λαογραφική Εταιρεία Ρεθύμνης (2007)

Για τον εορτασμό της επετείου των 90 χρόνων από την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος", υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων, έλαβε την πρωτοβουλία για αρκετές εκδηλώσεις, στα Χανιά, στις υπόλοιπες πρωτεύουσες των νομών της Κρήτης, στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Στο Ρέθυμνο, εκτός από την έκθεση με τίτλο "90 χρόνια Βαλκανικοί Πόλεμοι και Κρήτη" συνδιοργανώθηκε, με τη φροντίδα της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Ρεθύμνου και την αμέριστη συμπαράσταση του Προέδρου αυτής κ. Μιχάλη Τρούλη, και συμπόσιο με θέμα "9...

Σύγχρονοι μηχανισμοί βίας και καταπίεσης

Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (2006)

Κυρίες και Κύριοι, Η βία είναι ένα συνολικό φαινόμενο με βαθιές κοινωνικές ρίζες, υποκείμενο σε πολιτικές και ιδεολογικές χρήσεις· είναι και ένα φαινόμενο με βάθος χρόνου, με ιστορικότητα. Αλλάζει δηλαδή μορφή και περιεχόμενο στο χρόνο - γεννά ο ιστορικός χρόνος νέα βία. Ασφαλώς, οι σκληρότερες εκφράσεις βίας -και καταπίεσης- ανιχνεύονται στα συμφραζόμενα της πολιτικής στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων· μιλώ για την οργανωμένη, κρατική ή και παρακρατική, ένοπλη βία. Και αυτό όχι μόνον επειδή αφήνει πίσω της πολλούς νεκρούς και τραυματίες, αλλά και γιατί βίαια ανατρέπει κοιν...

Η λογοτεχνία στην ταραγμένη δεκαετία 1940-1950

Πόλις (2005)

Πώς αντιδρά η λογοτεχνία την εποχή της βίας; Πώς συμπεριφέρεται ο καλλιτέχνης σε στιγμές απόγνωσης, πείνας, διαρκούς κινδύνου; Η λογοτεχνία των ταραγμένων χρόνων 1940-1950 επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις. Μετά την καλλιτεχνική πανστρατιά του '40, η κατάπαυση κάθε αγωνιστικού φρονήματος: η φυγή σε ιδεατά "νησιά", ο αισθητισμός, ο εξεζητημένος ερωτισμός ακόμα και εκδηλώσεις συμπάθειας προς τους αντιπάλους. Από το '43 και έπειτα, η αντίσταση και η ηγεμονία της αριστεράς. Στον εμφύλιο, σφοδρές διαμάχες αλλά και λανθάνουσες συγκλίσεις. Οι "εθνικές αξίας" στη διελκυστίνδα. Τέλ...

Η λογοτεχνία, μια σκανταλιά, μια διαφυγή ελευθερίας

Πόλις (2003)

Πώς κατεβαίνει σε ένα μικρό παιδί η ιδέα να γίνει συγγραφέας; Πώς προπονείται για να πετύχει τον στόχο του; Τι μαθαίνει από τον παππού του, τι από την είρωνα οικογένειά του, τι από τους δασκάλους; Πού μαθήτευσαν οι νέοι στη δεκαετία του '70; Σε ποια ανήλιαγα κομματικά γραφεία και σε ποιες ταβέρνες έμαθαν να διαβάζουν και να σκέφτονται για τον κόσμο; Πώς ισορροπεί κανείς ανάμεσα στον έρωτα για τη λογοτεχνία και στη συζυγική αγάπη για τη φιλολογία; Πότε η ανηθικότητα σε ένα κείμενο είναι πηγή απόλαυσης και πότε πηγή αγανάκτησης; Πώς έζησε η Πηνελόπη στον λογοτεχνικό 20ό αιώνα...

Γρανίτα από λεμόνι

Κέδρος (2003)

Ο Χρήστος Αστερίου, ο Κωστής Γκιμοσούλης, η Αγγέλα Καστρινάκη, ο Παντελής Κοντογιάννης, ο Μιχάλης Μιχαηλίδης, η Αμάντα Μιχαλοπούλου, η Σοφία Νικολαϊδου, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο Αλέξης Σταμάτης και ο Χρήστος Χρυσόπουλος έγραψαν για τους σημερινούς νέους, χωρίς σοβαροφάνεια, χωρίς μεγαλοστομίες, γι' αυτή την ιδιαίτερη ηλικία που μοιάζει με Γρανίτα από λεμόνι: απ' τη μια γλυκιά και φανταχτερή κι απ' την άλλη μ' αυτό το ανατρίχιασμα του να μπαίνεις στον παγωμένο κόσμο των «μεγάλων». 10 διηγήματα που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα τα Νέα, το καλοκαίρι του 2002, με επιμέλεια τη...

Το ταξίδι από τους αρχαίους έως τους νεότερους χρόνους

Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (2003)

Στον παρόντα τόμο οι συγγραφείς πραγματεύονται τις μεταλλάξεις των ταξιδιών στη μακρά ιστορική πορεία του ανθρώπου: από τα αρχαία οδικά δίκτυα και τις θαλασσοκρατίες των πολιτισμών της ανατολικής Μεσογείου ως τα ταξίδια που απέφεραν πλούτη, δύναμη ή ακόμα και την αθανασία της ψυχής· από τους θαλασσοπόρους και τους σταυροφόρους της ιστορίας ως τα νοερά ταξίδια και τους ήρωες της λογοτεχνίας· από την αναζήτηση της διαφορετικότητας ως το εσωτερικό ταξίδι που ενυπάρχει σε κάθε μετακίνηση αλλά και το απαραίτητο της μνήμης στη διαδικασία αποταμίευσης των καρπών του, το ταξίδι, πρ...

Εκδοχές της Πηνελόπης

Πόλις (2002)

Πέντε σύγχρονες εκδοχές της μυθικής Πηνελόπης αποτελούν τον βασικό κορμό του βιβλίου. Ούτε ολότελα πιστή ούτε ολότελα άπιστη, αλλά σε μια διαρκή ταλάντευση ανάμεσα στην πίστη και στην απιστία, η Πηνελόπη στον 21ο αιώνα δοκιμάζει διαρκώς να ισορροπήσει στο δύσκολο παιχνίδι των συζυγικών και των ευρύτερων ερωτικών σχέσεων. Με μια ροπή οπωσδήποτε προς τα ερωτικά τρίγωνα, αλλά και με μια επίγνωση του φευγαλέου χαρακτήρα της γοητείας, προβαίνει σε ποικίλες διευθετήσεις της ζωής της. Απόλυτα πιστή φαίνεται πως μένει μονάχα όταν ο Οδυσσέας είναι απών... Με χούμορ και κυρίως...

Πρακτικά Β' διεθνούς συνεδρίου για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

Δόμος (2002)

Δέκα χρόνια μετά το Α' Διεθνές Συνέδριο που έγινε στη Σκιάθο το 1991, η Εταιρεία Παπαδιαμαντικών Σπουδών οργάνωσε με ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία το Β' Διεθνές Συνέδριο για τον Παπαδιαμάντη στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών από 1-5 Νοεμβρίου 2001. Ένα χρόνο μετά το Συνέδριο παραδίδουμε στο επιστημονικό κοινό και στους αναγνώστες του Παπαδιαμάντη τον ογκώδη τόμο των "Πρακτικών", του οποίου η έκταση και η ποιότητα των εργασιών αποδεικνύουν για άλλη μια φορά την επιτυχία του Συνεδρίου. [...] Ο Παπαδιαμάντης διαρκώς ανέρχεται και ανατέλλει, και με τη νέα χιλιετία. Δεν...

Οκτώ θανάσιμα αμαρτήματα

Εκδόσεις Πατάκη (2001)

Η σειρά "Συνάφειες", αναζητώντας το άρωμα των παλιών λογοτεχνικών συναναστροφών, συσπειρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής. Εν προκειμένω, οκτώ γυναίκες συγγραφείς γράφουν από μια ιστορία όπου, απαρέγκλιτα, ο πρωταγωνιστής φέρει ένα από τα οκτώ (σύμφωνα με το ορθόδοξο φρόνημα) θανάσιμα αμαρτήματα. Η αδικία, η φιλαργυρία, η οργή, η πορνεία, η κενοδοξία, η βουλιμία, η λύπη και η αλλαζονεία μεταμορφώνονται σε σύγχρονους χαρακτήρες, σε ερεθιστικές μυθοπλασίες, σε "αναγνώσεις" αρχετυπικών παραβάσεων.

Μνήμη Παντελή Πρεβελάκη και Νίκου Καζαντζάκη

Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ρεθύμνης (2000)

Ο πόλεμος του 1897

Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (1999)

Τα όρια της ζεστασιάς

Πόλις (1999)

Εννέα διηγήματα για τις ανθρώπινες σχέσεις, με τις λεπτές αποχρώσεις, τη διακριτική ειρωνεία και το χιούμορ, που χαρακτηρίζουν τη γραφή της Αγγέλας Καστρινάκη. Στα κείμενα αυτά αναδεικνύεται ο πλούτος μιας καθημερινότητας που όλοι ζούμε, αλλά που σπάνια στεκόμαστε να την ερευνήσουμε. Θερμή και διανοητική ταυτόχρονα, η τέχνη της συγγραφέως, φτιάχνει με απλά υλικά διεισδυτικούς πίνακες της ανθρώπινης ζωής.

Κύμινο και κανέλα

Εκδόσεις Πατάκη (1998)

Η σειρά "Κείμενα και εικόνες", αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο -με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Ο τόμος "Κύμινο και κανέλα" απαρτίζεται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα με άξονα τη γεύση και τη λογοτεχνία. Τις ιστορίες "διάβασαν" εικαστικά οι νέοι ζωγράφοι Μαριλίτσα Βλαχάκη και Κώστας Παπανικολάου.

Καρυωτάκης και καρυωτακισμός

Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (1998)

Έρωτας σε πρώτο πρόσωπο

Κέδρος (1997)

- Καλημέρα. Θα θέλαμε να σας προτείνουμε να γράψετε μια ερωτική ιστορία... - Α! Ωραία πρόκληση. Και δύσκολη υπόθεση... Αλλά πώς, βρε παιδί μου; - Χωρίς κανέναν περιορισμό. Μόνο που θα πρέπει να είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο. Σαν να τη διηγείστε σε κάθε αναγνώστη χωριστά. [...] (από τον πρόλογο της Μικέλας Χαρτουλάρη, με τίτλο: "Ένα στοίχημα που κερδήθηκε") Ο τόμος περιέχει τα διηγήματα: - Α. Ασωνίτης, "Τα τρία πρόσωπα της Ίριδας" - Ν. Βασιλειάδης, "Η πεπατημένη" - Β. Βασιλικός, "'Μη νομίζεις πως κι εγώ σε ξεχνάω'" - Ν. Γιαννακοπούλου, "Το κακό δεν επιστρέφετα...

Η φωνή του γενέθλιου τόπου

Πόλις (1997)

Στην ελληνική πεζογραφία-όπως και στην ελληνική κοινωνία-το χωριό και η ύπαιθρος δεν έχουν απορροφηθεί εξ ολοκλήρου από την πόλη. Ο γενέθλιος τόπος διαθέτει ακόμα και στο τέλος του 20ου αιώνα τη δική του θέση και τη δική του φωνή στη λογοτεχνία μας. Το χωριό όμως και η παραδοσιακή κοινωνία γενικότερα, σε όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα, είναι το σκηνικό διαρκών μεταβολών, όχι μόνο στην ιστορική πραγματικότητα, αλλά κυρίως στην συνείδηση των συγγραφέων. Άλλοτε ζοφερό και άλλοτε φωτεινό, άλλοτε τόπος της πανανθρώπινης αλληλεγγύης και άλλοτε κοιτίδα "εθνικών" φρονημάτων, το χωρ...

Συνολικά Βιβλία 45
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου