Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στις "Ιστορίες με πολλά στρας" γράφω καταγράφοντας τη φθορά, τη διάλυση και το υπαρξιακό αδιέξοδο στις ερωτικές και κοινωνικοπολιτικές σχέσεις μας. Στην καθεμιά απ' αυτές ένιωθα περισσότερο σαν ρακοσυλλέκτης κραυγών απελπισίας παρά λογοτέχνης. Άλλες είναι τρυφερές και με χιούμορ, οι περισσότερες σκληρές, πολύ σκληρές - ίσως και να σας σοκάρουν. Είναι, όμως, όλες τους αληθινές. Κι ίσως κάποια απ' αυτές να είναι και πολύ δικιά σας...

Το "Μανιφέστο" είναι ένα πρωτότυπο σε δομή αστυνομικό μυθιστόρημα που θα πρέπει να συγκαταλεχθεί στη σύγχρονη αστυνομική λογοτεχνία. Έχουμε έναν δολοφόνο, έχουμε πτώματα, έχουμε τον ερευνητή αστυνομικό αλλά και όλο το Τμήμα Ανθρωποκτονιών σε πλήρη δράση για τη σύλληψη του ειδεχθούς εγκληματία. Το γεγονός ότι ο αναγνώστης γνωρίζει από την αρχή τον δολοφόνο δεν μειώνει το ενδιαφέρον του, δεν χαλαρώνει το σασπένς -αντίθετα, τον κρατά σε αγωνία για το μέχρι πότε και πώς ο δολοφόνος θα διαφεύγει τη σύλληψη, ποιο θα είναι το τελικό σάλτο μορτάλε του. Όσοι δυνατοί αναγνώστες πρ...

Είμαι συγγραφέας εντελώς ανθρωποκεντρικός και γράφω πάντα για ανθρώπους που ζουν στην πόλη. Καμία σχέση δεν είχα ποτέ με τη φύση, με την ύπαιθρο, δυστυχώς... Οι άνθρωποι της πόλης -άσχετα αν η πλειοψηφία έρχεται απ' την ύπαιθρο- νιώθουμε εντονότερα τα προσωπικά μας προβλήματα και, το κυριότερο, ωθούμαστε σε μια κλειστοφοβική εσωστρέφεια. Σπάνια συνομιλούμε, συνήθως παραμιλούμε... Μονολογούμε. Και ο μονόλογός μας είναι πάντα έντονα εξωστρεφής, ένα είδος δημόσιας αυτοψυχοθεραπείας. Αυτοαποκαλυπτόμαστε δια του μονολόγου, επιζητώντας την κάθαρσή μας, έστω και περιστασιακή, εφήμ...

Είναι η μοναδική φορά που έχω λυπηθεί βάζοντας "τέλος" σε κάτι που έγραφα καιρό. Πέρασα τόσο ωραία με τον μπαρμπα-Τζωρτζ και την παρέα του, τις ιστορίες τους, τις αγάπες τους, την απελπισία τους, την ποιητικότητά τους, τους απίθανους έρωτές τους, την υπέροχη ανθρωπιά τους, τις πλάκες τους και τα μεθυσμένα φευγάτα ξενύχτια τους. Αλλά και οι αναγνώστες του μέχρι σήμερα (έχουν μεγαλώσει τρεις γενιές με το "Μια φορά ήταν ένας μόνος του") λυπούνται το ίδιο όταν το τελειώνουν. Χρόνια τώρα μου λένε και μου ξαναλένε να γράψω ακόμα ένα βιβλίο με ήρωα τον μυθικό μπαρμπα-Τζωρτζ. Ποιος...

Σκόρπιες σκέψεις που γράφτηκαν στις μπάρες γνωστών μπαρ της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Ελλάδας.

... Ο κ. Σκούρτης ακολούθησε στο θέατρο την τεχνική του Καραγκιόζη στη δομή. Σωστά σημειώνει πως είδε δυναμικά το στατικό πρότυπο. Οι απαιτήσεις του παλκοσένικου θέτουν διαφορετικά προβλήματα από κείνα που παράδωσε ο μπερντές. Δεν είναι μόνο οι τρεις διαστάσεις, δεν είναι μόνο ο αφηγηματικός τρόπος, η έκθεση των δρώμενων, που αλλάζει τη μέθοδο γραφής. Αλλάζουν και οι σχέσεις των προσώπων. Δραματικά. Εδώ οι σιωπές και οι παρουσίες έχουν άλλο νόημα. Τα κωμικά ευρήματα αλλάζουν ποιόν, γιατί ο χειρισμός των προσώπων αλλάζει επίσης. ... Ο κ. Κουν βρήκε τον καλύτερο και αυθεντ...

"Ο Καραγκιόζης παρά λίγο Βεζύρης... ’95" γράφτηκε μετά από: δυο αιώνες ελληνικού Καραγκιόζη, κάπου τρακόσιους καραγκιοζοπαίχτες (που ο καθένας ζωγράφιζε, έγραφε, μίλαγε και κουνούσε τις φιγούρες διαφορετικά απ' τον άλλον) κι άλλους τόσους θεωρητικούς, που είπαν ο καθένας τη δική του άποψη για το τι είναι ο Καραγκιόζης, τι εκφράζει, πώς πρέπει (...) να γράφεται και να παίζεται με ποιο τρόπο μπορεί να είναι κάθε φορά σύγχρονος. Επίσης, γράφτηκε με βάση το παλιό έργο του '73, αλλά και άλλα –καμιά δεκαριά– δικά μου έργα, άπαιχτα κι άγνωστα. Έτσι, Ο Καραγκιόζης παρά λίγο Βεζύ...

Σ' έναν πολιτισμό που αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς, ο ελεύθερος χρόνος -χωρίς να προσφέρονται καινούργιοι στόχοι προς επίτευξη- καταδικάζει τους ανθρώπους να πισωγυρίζουν στις φυσικές τους ανάγκες. Και το σώμα προσφέρει διεξόδους. Μέσα στο χάος της επίπλαστης απόλαυσης, το ουσιώδες επανευρίσκεται με τη χρήση ναρκωτικών, αλκοόλ, βίαιων εγκληματικών και σεξουαλικών παροξυσμών, είτε στο στενό κύκλο του οικογενειακού κυττάρου είτε στην κοινωνία της δυναστείας των ΜΜΕ και της αποδόμησης του πνεύματος και της πολιτικής. Η, χωρίς αποχρώντα λόγο, βίαιη και εγκληματική συμπεριφορ...

Ο Σαίξπηρ ζει στο καταφύγιο είναι μια α λ λ η γ ο ρ ί α της κοινωνικής και υπαρξιακής κρίσης που ζούμε σήμερα σε όλο τον κόσμο, προσωποποιημένη στο π α ρ α λ ή ρ η μ α ενός -κατά φαντασίαν;- αποσυρμένου απ’ τα εγκόσμια θεατρικού συγγραφέα. Το ουρλιαχτό ενός Πολίτη-Οπλίτη ενάντια στην Εξουσία, έχοντας συνείδηση ότι είναι αδύνατον να γλυτώσει από το πόδι του ελέφαντα που, τελικά, θα τον λειώσει με τον πιο αδυσώπητο και τραγικό τρόπο. Κι όμως αντιστέκεται... Πρόκειται για έναν δραματικό και πολυδιάστατο μονόλογο, ένα δυνατό ρεσιτάλ ηθοποιίας για τον ερμηνευτή του, αλλά...

Αυτό το βιβλίο θα μπορούσα να το είχα τελειώσει πριν από πέντε χρόνια. Μπορούσα όμως; Αφού δεν το τέλειωσα τότε, αλλά τώρα, σημαίνει ή ότι κάποια πράγματα -μέσα μου- μ' εμπόδιζαν ή ότι κάποια άλλα -επί της ουσίας του θέματος και της φόρμας- μου έλειπαν. Άρχισα να το γράφω με τον πόλεμο στη Βοσνία. Νόμιζα πως θα το τέλειωνα, αλλά ξαφνικά το άφησα στη μέση σχεδόν. Κι από τότε, όλ' αυτά τα χρόνια, κρατούσα σημειώσεις. Πολλές σημειώσεις. Ωστόσο δεν καθόμουν να το γράψω σε καθημερινή βάση. Και την ημέρα που άρχισε ο πόλεμος στη Σερβία -24 Mαρτίου 1999- κάτι δυνατό μ' έσπρωξε να...

Οι "Εκτελεστές" είναι μια ιστορία βίας και αναρχίας, σαν αυτές που συμβαίνουνε καθημερινά πλέον στη ζωή μας. Είναι η βία της εξουσίας πάνω στο άτομο-πολίτη κι η αναρχία του ατόμου-πολίτη ενάντια (πάντα) στην εξουσία. Απ' τον Προμηθέα μέχρι τους σημερινούς αντιεξουσιαστές, το περιεχόμενο της αντίστασης ενάντια στην -όποια- εξουσία έχει το ίδιο νόημα. Το άτομο-πολίτης, σε μια στιγμή υπαρξιακού και πολιτικού αδιεξόδου, εξεγείρεται ενάντια στους καταπιεστικούς μηχανισμούς, τους οποίους -κι εδώ είναι το τραγικό- αυτό το ίδιο άτομο-πολίτης έχει βοηθήσει να εδραιωθούν "συμφώνως τω...

Πρόσωπα: Άλφα - Βήτα - Γάμμα. ΆΛΦΑ: Γύρω στα εξήντα. Ηθοποιός, σκηνοθέτης, δάσκαλος, θιασάρχης. Παθιασμένος, μανιοκαταθλιπτικός. Θέλει να ελέγχει όλες τις κινήσεις των άλλων. Ένας έμπειρος όσο και απελπισμένος "παίχτης" στο δύσκολο παιχνίδι των ανθρώπινων σχέσεων. Το άγχος του χρόνου που περνάει τον κάνει να νιώθει σαν θηρίο στο κλουβί. Παντρεμένος με τη Γάμμα - πρώην μαθήτριά του. ΒΗΤΑ: Γύρω στα τριάντα. Ηθοποιός, ζεν πρεμιέ. Αποφασισμένος "παίχτης" στο παιχνίδι που πιστεύει ότι ελέγχει, αλλά σιγά σιγά παρασύρεται, ώσπου να λυτρωθεί "δι' ελέου και φόβου". ΓΑΜΜΑ: Γύρω στ...