Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όταν ξαναβλέπω έπειτα από αρκετά χρόνια έναν άνθρωπο που είχα γνωρίσει νέο, με την πρώτη ματιά μού φαίνεται πάντοτε ότι βλέπω κάποιον που έμαθε μια μεγάλη συμφορά. Η έκφραση της χαράς και της αυτοπεποίθησης χαρακτηρίζει μόνο τη νεαρή ηλικία: το αίσθημα αυτού που χάνεται και οι σωματικές ταλαιπωρίες που μεγαλώνουν από μέρα σε μέρα δίνουν τελικά ακόμα και στους πιο επιπόλαιους, ακόμα και στους πιο εύθυμους από φυσικού τους, ακόμα μάλιστα και στους πιο ευτυχισμένους, μια φυσιογνωμία και μια συμπεριφορά που αποκαλούνται σοβαρές και που, σε σύγκριση μ’ εκείνες των νέων και των π...

Αυτό το βιβλίο ξεχωρίζει από ανάλογες μελέτες χάρη στην ικανότητα του συγγραφέα να τεκμηριώνει σε ευφάνταστους και προκλητικούς συνδυασμούς τη διαφορετικότητα της αρχαιοελληνικής ψυχής. Ο Φριντέλ διαβάζει τον Έλληνα ερευνώντας πίσω από τις γραμμές των τραγωδιών και των ποιημάτων και των φιλοσοφιών, πίσω από τις μορφές των επιτύμβιων και των γλυπτών του Παρθενώνα. Δεν αφήνει τον θαυμασμό για τα έργα του αρχαίου πολιτισμού να καλύψει την ερευνητική σκαπάνη – γι’ αυτό και συγκρίνει υποδειγματικά σύγχρονες μορφές πολιτικής, ιστορίας και τέχνης με το αρχαιοελληνικό παρελθόν αλλά...

Τον 17ο αιώνα, οι προσπάθειες της Ρώμης να κερδίσει ορθόδοξους ιεράρχες για την ένωση με την Καθολική Εκκλησία σημείωσαν επιτυχία. Ο οικουμενικός πατριάρχης Κύριλλος Α΄ Λούκαρις, θέλοντας να αποτρέψει τον κίνδυνο που πίστευε ότι απειλούσε τον μη καθολικό κόσμο, συνέβαλε στις διαπραγματεύσεις για συμμαχίες εναντίον της Πολωνίας, ενστερνίστηκε απόψεις διαμαρτυρομένων θεολόγων και μερίμνησε για την εγκατάσταση του πρώτου ελληνικού τυπογραφείου στον τουρκοκρατούμενο χώρο και για τη μετάφραση της Καινής Διαθήκης.

14 συγγραφείς: Ανδρέας Αποστολίδης, Νεοκλής Γαλανόπουλος, Ελένη Γκίκα, Νένη Ευθυμιάδη, Γιάννης Ευσταθιάδης, Τάσος Καλούτσας, Δημοσθένης Κούρτοβικ, Ανδρέας Μιχαηλίδης, Νίκος Ξυδάκης, Γιάννης Πανούσης, Μάκης Πανώριος, Γεράσιμος Ρηγάτος, Χρύσα Σπυροπούλου, Χρήστος Χαρτοματσίδης -που ακολουθούν την αστυνομική γραφή, ή είναι πιο κοντά στο μυστήριο ή στο φανταστικό, γράφουν 14 αντίστοιχες ιστορίες με πρωταγωνιστικό ρόλο τη φύση και τις πληγές της.

Το έργο αυτό αναφέρεται στους κυριότερους προσωκρατικούς "φυσικούς" και τους προδρόμους τους, που ενδιαφέρθηκαν κατά κύριο λόγο για τη φύση και τη συνάφεια των πραγμάτων γενικά. Το πρώτο μέρος ασχολείται με την ιωνική παράδοση, τους ατομιστές και τον Διογένη, ενώ το δεύτερο μέρος με την ιταλιωτική παράδοση, τον Αναξαγόρα και τον Αρχέλαο.

Οι εκλεκτικές συγγένειες, οι δεσμοί που ενώνουν μεταξύ τους ορισμένα χημικά στοιχεία, μεταφέρονται από τον Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε στο σαγηνευτικό αλλά και τρομακτικό πεδίο των ανθρωπίνων σχέσεων, και δίνουν τον τίτλο και τη θεματική βάση σ΄αυτό το πολύ σημαντικό μυθιστόρημα της ώριμης δημιουργικής περιόδου του συγγραφέα. Η άφιξη μιας νεαρής συγγενούς κι ενός οικογενειακού φίλου στο αρχοντικό ενός παντρεμένου ζευγαριού, θα λειτουργήσουν ως καταλύτης πάνω στις ζωές, στα αισθήματα αλλά και στον ίδιο το χαρακτήρα των τεσσάρων πρωταγωνιστών της ιστορίας. Η επίδραση του έρω...

Ο πλοίαρχος βαν Τοχ ανακαλύπτει μια αποικία από σαλαμάνδρες στη Σουμάτρα, οι οποίες όχι μόνο μπορούν να εκπαιδευτούν στην αλιεία μαργαριταριών και τη χρήση εργαλείων, αλλά και να μιλούν. Καθώς ο υπόλοιπος κόσμος πληροφορείται για αυτά τα πλάσματα και τις θαυμάσιες ιδιότητές τους, γίνεται σαφές ότι το νέο είδος ενδείκνυται για εκμετάλλευση - μπορούν να πωληθούν κατά χιλιάδες, να απασχοληθούν σε δουλειές που ο άνθρωπος δεν θέλει να κάνει, μπορούν ακόμα να εξοπλιστούν και να πολεμήσουν. Αλλά οι άνθρωποι δεν έχουν σκεφτεί τις τρομερές συνέπειες των επιλογών τους... "Ο πόλεμ...

"Ένα πρωτότυπο επιστημονικό συμπόσιο αρχίζει· η παραγωγή του βιβλίου, το βιβλίο, δεν απασχολεί συχνά την κοινωνία, ούτε και τους ανθρώπους που συμμετέχουν σε αυτήν. Πόσοι και ποιοι συμμετέχουν; Όλος ο κόσμος - θα εξηγήσω· ένα δείγμα έχετε στο "πρόγραμμα εκδηλώσεων". Είπα "όλος ο κόσμος", γιατί προσωπικά δε γνωρίζω άλλον τομέα της παραγωγής που να απαιτεί την εργασία τόσων πολλών ειδικοτήτων. Από τη βαθιά σκέψη έως τη χειρωναξία· από την τεχνική έως την τέχνη· με χαρακτηριστικά καθετοποιημένης παραγωγής με τη μεσολάβηση του εμπόρου, μικρού και μεγάλου, και με εμπλοκή της δια...

"Το ταξίδι του "Μπινγκλ" υπήρξε ασυζητητί το σημαντικότερο γεγονός της ζωής μου και καθόρισε ολόκληρη τη σταδιοδρομία μου... Πάντοτε ένιωθα πως οφείλω σ’ αυτό το ταξίδι την πρώτη πραγματική εκπαίδευση ή αγωγή του μυαλού μου". Με αποσπάσματα από το ημερολόγιο του Δαρβίνου και από μεταγενέστερα έργα του, καθώς και πολλά κινούμενα μέρη, αυτό το πολυτελές λεύκωμα μας δίνει την ευκαιρία να περπατήσουμε στο μονοπάτι που οδήγησε στον ακρογωνιαίο λίθο της φυσικής ιστορίας: τη Θεωρία της Εξέλιξης.

Η παρέλευση δεκαπενταετίας από την πτώση του τείχους του Βερολίνου παρέχει ίσως την ασφάλεια κάποιας απόστασης για μια πρώτη αποτίμηση, όπως έδειξε η πληθώρα των δημοσιευμάτων στον ελληνικό και ξένο Τύπο και οι σχετικές τηλεοπτικές εκπομπές, που το 2004 ήσαν πολυπληθείς και μάλιστα επεκτάθησαν αρκετά πέραν της 9ης του Νοεμβρίου εκείνου του έτους. Μέσα σε αυτό το κλίμα εγγράφηκε και το παρόν αφιέρωμα των "Αναγνώσεων", δηλαδή του ένθετου βιβλίου της "Αυγής", το οποίο διήρκεσε ενάμισι μήνα (31/10/2004 έως 12/12/2004). Όμως, αυτό το αφιέρωμα δεν προέκυψε ως μια "έξυπνη" ιδέα...

Ο τόμος συγκεντρώνει τις εισηγήσεις οι οποίες παρουσιάστηκαν στο συνέδριο (4 και 5 Απριλίου 2008) που αφιέρωσε το Μουσείο Μπενάκη στον συγγραφέα, με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη γέννησή του. Έλληνες και ξένοι μελετητές του Καραγάτση και της νεοελληνικής φιλολογίας φωτίζουν κρίσιμες πτυχές του έργου του, επικεντρώνοντας στην πολυεπίπεδη σχέση του με την ιστορία και αναδεικνύοντας τους δρόμους της συγκρότησης της ποιητικής του. Περιέχονται οι εισηγήσεις: Πρόγραμμα εργασιών του συνεδρίου Σημείωμα του εκδότη Σταύρος Ζουμπουλάκης, χαιρετισμός Οι εισηγ...

"Για μένα πάντως αυτό που λέμε Ευρώπη αρχίζει συναισθηματικά στο Μόναχο. Ο λόγος είναι μια σκηνή που έζησα στον σιδηροδρομικό σταθμό του το 1970 ή '71. Μόλις είχαμε φτάσει εκεί έπειτα από το συνηθισμένο ταξίδι των σαράντα οκτώ ωρών και το τρένο μας, βρόμικο, κρύο και πρωτόγονο, είχε κάνει στάση, πριν συνεχίσει βορειότερα. Στεκόμουν στο διάδρομο του τρένου και κοίταζα την κίνηση από το ανοιχτό παράθυρο. Δίπλα μου ήταν ένας συμπατριώτης με ψαλιδισμένο μουστάκι και τσακισμένη μύτη. Ξαφνικά, με φοβερή ταχύτητα, αγέρωχα, μπήκε στην απέναντι γραμμή μια από εκείνες τις γερμανικές...