Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σε ποιον ανήκει ο ανθρώπινος σκελετός που ανακαλύφθηκε τυχαία στο μικρό χωριό της ελληνοβουλγαρικής μεθορίου το 2004; Τη λύση δεν θα την δώσει ούτε ο ιατροδικαστής, που αποφαίνεται πως ανήκει σε κάποια γυναίκα μέσης ηλικίας, ούτε η αστυνομία που επιμένει πως τα τελευταία είκοσι χρόνια δεν έχει δηλωθεί καμιά εξαφάνιση γυναίκας στην περιοχή. Τη λύση θα την δώσει το ίδιο το παρελθόν του τόπου, οι παράξενες ιστορίες και τα καλά κρατημένα μυστικά που χάνονται στα χρόνια του Μεσοπολέμου, τότε που το μικρό χωριό ζούσε ημέρες δόξας ως κοσμοπολίτικο θέρετρο.

"Ο Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς παρουσιάζει την έρευνά του αυτή για να μη λησμονηθούν με τον καιρό τα έργα των ανθρώπων και να μη μείνουν αμνημόνευτα τα μεγάλα και θαυμαστά κατορθώματα των Ελλήνων και των βαρβάρων, ούτε, ειδικότερα, τα αίτια για τα οποία πολέμησαν μεταξύ τους..."

"Αν σήμερα κάποιος χαρακτηρίσει τους Αθηναίους ως σωτήρες της Ελλάδος, δεν θα απέχει καθόλου από την αλήθεια· η ζυγαριά θα βάραινε οπωσδήποτε από την μεριά όπου θα πήγαιναν αυτοί. Θέλοντας η Ελλάδα να εξακολουθήσει να είναι ελεύθερη, αυτοί ξεσήκωσαν όλους τους άλλους Έλληνες, όσους δεν εμήδισαν, και αυτοί ήσαν εκείνοι που με την βοήθεια των θεών απέκρουσαν τον βασιλιά. Ακόμη και οι φοβεροί χρησμοί που δόθηκαν από τους Δελφούς και τους προκάλεσαν μεγάλο δέος, δεν τους έπεισαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, αλλά έμειναν και περίμεναν αποφασιστικά τον επερχόμενο κατά της πατρίδο...

Αυτά έλεγαν οι Λακεδαιμόνιοι, αλλά δεν συμφώνησαν όλοι οι σύμμαχοι. Οι περισσότεροι σιωπούσαν και μόνο ο Κορίνθιος Σωσικλής είπε τα εξής: "Ο ουρανός θα βρεθεί κάτω από τη γη και η γη θα βρεθεί μετέωρη πάνω από τον ουρανό και οι άνθρωποι θα ζουν με το θαλασσινό νερό και τα ψάρια στη στεριά, όταν σεις, Λακεδαιμόνιοι, ετοιμάζεστε να καταργήσετε στις διάφορες πολιτείες την ισοπολιτεία και να επιβάλετε τυραννίες, που απ΄αυτές δεν υπάρχει πιο άδικο και πιο σκληρό καθεστώς. Αν νομιζετε ότι είναι σωστό να υπάρχουν τυραννίες στις πολιτείες, τότε σεις πρώτοι να διαλέξετε έναν τύραννο...

Κάπου στην βόρειο Ελλάδα μια μέρα, ένας Αμερικανός αρχαιολόγος και η Ελληνίδα σύντροφός του θα ανακαλύψουν τυχαία το πτώμα μιας γυναίκας. Την υπόθεση θα την αναλάβει ο αστυνόμος Μισιρλής. Θα ακολουθήσει μια ιστορία όπου το μυστήριο ανταγωνίζεται τα εξαιρετικά ψυχογραφήματα των χαρακτήρων που αναταράζουν τα ήρεμα νερά της ελληνικής επαρχίας. "Στον Γρανίτη, ένα ήσυχο χωριό κοντά στο Νευροκόπι, νεαροί χρυσοθήρες ανακαλύπτουν μέσα σε μια λίμνη, αντί για θησαυρό, το πτώμα μιας νεαρής γυναίκας και τα οστά δύο άλλων. Ο αστυνόμος Ανέστης Μισιρλής από τη Δράμα, που δεν έχει εξιχν...

Tην άνοιξη του 1179, όταν έφτασε στην Kωνσταντινούπολη η Aγνή η Φράγκα, ήταν μόλις εννιά ετών. H ομορφιά της ήταν "διάφανη, κρυστάλλινη". Kόρη του βασιλιά Λουδοβίκου Z΄, δόθηκε ως σύζυγος στον νεαρότατο ακόμη τότε Aλέξιο, γιο του Mανουήλ Kομνηνού. Έτσι βαπτίσθηκε Άννα Bυζαντινή κι έγινε το πιόνι μιας διπλωματίας που ήθελε να περιορίσει τις φιλοδοξίες του Φρειδερίκου Bαρβαρόσα από τη μία και την ισλαμική απειλή από την άλλη. Mετά τη δολοφονία του Aλέξιου και στη συνέχεια και του δεύτερου συζύγου της Aνδρόνικου, όταν στον θρόνο ανέβηκε η δυναστεία των Aγγέλων, η Άννα έμεινε σ...

Μεσημέρι Ιουλίου, στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου σ' ένα ελληνικό νησί, ένας άντρας παλεύει να κλείσει τους λογαριασμούς του με το αίσθημα της αθωότητας, με το οποίο βόλευε για μια ολόκληρη ζωή τις ενοχές του. Το τέλος δεν είναι μακριά. Το ναυάγιο της ενδοσκόπησης εξιλεώνεται σ' ένα πυροτέχνημα παροξυσμού και πικρού γέλιου. Και οι οργιαστικές σκηνές υπό το φως της πανσελήνου λυτρώνονται στους κραδασμούς μιας συνείδησης, που παρότι υπήρξε αδίστακτη δεν έχασε το δικαίωμα στην ανθρωπιά.

Τον Απρίλιο του 1204 οι στρατιές του Δυτικού Χριστιανισμού έγραψαν μια ακόμα αιματοβαμμένη σελίδα στην ιστορία των ιερών πολέμων. Δύο χρόνια νωρίτερα, η Τέταρτη Σταυροφορία ξεκινούσε να απελευθερώσει την Ιερουσαλήμ από το Ισλάμ. Όμως μετά από μια δραματική αλυσίδα γεγονότων οι Σταυροφόροι έστρεψαν τα όπλα τους εναντίον της Κωνσταντινούπολης, της μητρόπολης του τότε γνωστού κόσμου. Δεν άφησαν κανέναν και τίποτα να ξεφύγει από την αγριότητά τους: δολοφόνησαν γέρους και νέους, βίασαν γυναίκες και κορίτσια -ακόμα και μοναχές-, βεβήλωσαν εκκλησίες, λεηλάτησαν θησαυρούς και πυρπό...

«Αυτό το βιβλίο μιλάει για την Tέχνη, για τα μεγάλα πάθη που υποκινεί και για τα εγκλήματα που διαπράττονται στο όνομά της μερικές φορές. Ειδικότερα, αφορά ορισμένα εξαιρετικής ομορφιάς αρχαία γλυπτά και κάποια εξαίσια ελληνικά και ετρουσκικά αγγεία, καλλιτεχνήματα που μας αποκαλύπτουν πολλά για τους μεγάλους πολιτισμούς της κλασικής αρχαιότητας οι οποίοι συνιστούν τα θεμέλια της Δύσης. Αφορά επίσης μια άθλια συνωμοσία ξεριζώματος αυτών των σημαντικών αντικειμένων από το φυσικό τους πλαίσιο και τη λαθραία εξαγωγή τους στην αλλοδαπή. Για πρώτη φορά αποδεικνύεται περίτρανα ότ...

Περίεργο πλάσμα αυτή η Ρόη. Στα είκοσί της έχει αποσυνδεθεί από τον κόσμο γύρω της και του συμπεριφέρεται σαν να της χρωστάει τα πάντα. Όμως η Ρόη ξέρει να κερδίζει και να επιβιώνει. Στα λόμπι των ξενοδοχείων της Αθήνας οι άντρες μοιάζουν με τα υποψήφια θύματά της και τα πορτοφόλια τους αλλάζουν χέρι χωρίς να το πάρει είδηση κανείς. Προσοχή: η Ρόη δεν είναι απατεώνας. Η Ρόη είναι μια χαρά κορίτσι. Δεν ψάχνει το δρόμο της, γιατί τον έχει βρει. Ώσπου μια μέρα κάποιος άλλος που έχει αποσυνδεθεί εδώ και χρόνια, κάποιος ονόματι Νίνος ο οποίος εμφανίζεται από το "πουθενά" της...

"Και τώρα στη δύση του βίου μου, τώρα που λιγόστεψε η όρασή μου και οι δυνάμεις μου και δεν μπορώ πλέον εύκολα ούτε να γράψω ούτε να διαβάσω, καθισμένος απέναντι στο μαγνητόφωνο και κλείνοντας τα μάτια κάνω μαζί σας ένα σεργιάνι. Προσπαθώ με τα μάτια της ψυχής πλέον να αναπολήσω τις ομορφιές και τις χάρες της αγαπημένης πατρίδος, της γαλανόλευκης Σμύρνης, της πεντακάθαρης Σμύρνης, της Σμύρνης της χαράς και της εργασίας, της Σμύρνης της προκοπής, της Σμύρνης που όταν έβγαινες το βραδάκι και χωρίς να είσαι υποχρεωμένος να ξοδέψεις, παρακολουθώντας το σωστό κομπολόι από ορχήστ...

Όταν πλησιάζεις τα σαράντα κι ανακαλύπτεις πως είσαι έτοιμος για όλα -λες και δεν κουβαλάς στην πλάτη σου τόσα χρόνια ζωής-, το λιγότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να κάνεις μια μεγαλοπρεπή βουτιά στην εικόνα του εαυτού σου. Όπως ακριβώς ο Νάρκισσος... Το περισσότερο είναι να ερωτευτείς όσο δεν πάει άλλο, να τινάξεις στον αέρα τη ζωή σου και να κάνεις ό,τι μέχρι χθες σου φαινόταν αδιανόητο, να περάσεις λαθραία από τα σύνορα μερικά αρχαία αγαλματίδια, να πυροβολήσεις κάποιον που σε κυνηγάει σ' έναν δρόμο στο Παρίσι και να διακτινιστείς στην άλλη άκρη του κόσμου, στο πα...

Ο Οδυσσέας, η Ναυσικά, ο Ερμής, ο Απόλλων, η Αθηνά, ονόματα οικεία, γραμμένα στα υλικά της ψυχής μας σαν τα πρόσωπα ενός κόσμου που ακόμη κι αν δεν υπάρχει πια μένει ζωντανός μέσα μας. Αυτήν, την εσωτερική μας σχέση με το σύμπαν του Οδυσσέα και της Οδύσσειας, περιγράφει ο Πιέτρο Τσιτάτι ακολουθώντας τα νήματα που συνδέουν τη φαντασία του Ομήρου με τη δική μας και δίνουν στο μεγαλύτερο ποιητή όλων των εποχών τη θέση του ιδρυτή όλης της δυτικής λογοτεχνίας. Στην "Πολύχρωμη σκέψη", στον "Ποικιλότροπο νου" του Οδυσσέα κρύβεται ο πλούτος του δικού μας κόσμου....

Ο πόλεμος Ανατολής και Δύσης κηρύχθηκε πριν από 2.500 χρόνια. Στη χαραυγή του 5ου π.Χ. αιώνα η τότε παγκόσμια υπερδύναμη αποφάσισε να επαναφέρει στην τάξη και να επιβάλει τις αξίες της σε δύο κράτη-τρομοκράτες. Η υπερδύναμη ήταν η Περσία, που οι βασιλείς της είχαν ιδρύσει την πρώτη παγκόσμια αυτοκρατορία, υπέρμετρα φιλόδοξη και πλούσια σε χρυσό, και έμψυχο υλικό. Τα κράτη-τρομοκράτες ήταν η Αθήνα και η Σπάρτη, στην άλλη άκρη της θάλασσας, στην Ελλάδα. Ο τρόπος με τον οποίο οι πολίτες τους συγκρούστηκαν και κατατρόπωσαν τον δυνατότερο άνθρωπο του πλανήτη είναι ένα από τα...

H Eυανθία Kαΐρη και η Eλισάβετ Mουτζάν-Mαρτινέγκου γεννήθηκαν στην αυγή του 19ου αιώνα, η μία στην Άνδρο, η δεύτερη στη Zάκυνθο. Yπήρξαν δυο σπουδαίες γυναίκες. H μεγαλύτερη ατυχία τους ήταν ότι γεννήθηκαν σε λάθος χρόνο και λάθος τόπο. H μεγαλύτερη ευτυχία τους θα μπορούσε να είναι η γνωριμία και η συνακόλουθη θερμή τους φιλία. Tην ευτυχία αυτή, που δεν αξιώθηκαν, θέλησε να τους προσφέρει τούτο το βιβλίο, με τη μορφή μιας μεταξύ τους αλληλογραφίας, έστω και υποθετικής. Aπό τις φανταστικές σελίδες της περνούν πρόσωπα υπαρκτά και ζωντανεύουν πραγματικά περιστατικά, αποκαλ...

Eίναι η εποχή των ακραίων συγκρούσεων, που θα γίνει αργότερα γνωστή με το παράδοξο όνομα "εικονομαχία", μια εποχή της οποίας οι ακρότητες εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να ερεθίζουν τη φαντασία. O Pωμανός διατάσσεται να βρει και να καταστρέψει τη θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς της Kυνηγήτρας. Aνάμεσα στον εικονομάχο στρατιώτη και στην εικόνα, θα σταθεί η δόκιμη μοναχή Θεοφανώ, με τον μόνο τρόπο που κατανοεί - τον τρόπο του απολύτου. Eνώ γύρω τους ο παλαιός κόσμος καταρρέει και ένας καινούργιος κόσμος αναδύεται, τα διλήμματα του έρωτα, της πίστης και της γνώσης μοιάζουν με...

Την επομένη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 η ελληνική επικράτεια είχε μετατραπεί σε εργοστάσιο αισιοδοξίας. Τα ταμπλό βιβάν του αιώνιου ελληνισμού κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης, τα μετάλλια, κυρίως όμως η επιτυχία μιας επιχείρησης πολύ μεγάλης για τα «δικά» μας μέτρα είχαν έρθει να προστεθούν στην επιτυχία του Euro. Τέσσερα μόλις χρόνια μετά τα γήπεδα και οι λοιπές εγκαταστάσεις, χορταριασμένα, σε αχρηστία, απολαμβάνουν το καθεστώς της πρόωρης συνταξιοδότησης που ονειρεύεται ο κάθε δημόσιος υπάλληλος, το DNA έχει επανειλημμένως συλληφθεί ντοπαρισμένο και η διάθεσ...

Κατεβήκαμε στο ρέμα με κομμένα γόνατα. Πήραμε πάλι τον ανήφορο, σιγά με προφυλάξεις, όσο όμως πέρναγε η ώρα χωρίς αποτέλεσμα, η δίψα μας θέριευε κι αρχίσαμε να τρέχουμε καταμεσής στην κοίτη σαν παλαβοί. Τα χαλίκια έκαιγαν και νιώθαμε τον ήλιο στο κεφάλι μας, τεράστιο και καρφωμένο στη θέση του. Στο τέλος αποκάναμε. Ο Νικήτας ήταν έτοιμος να καταρρεύσει. Λαχάνιαζε με τη γλώσσα έξω σα θερμιασμένο ζαγάρι. Δεν γλιτώναμε ούτε με το φευγιό. Η δίψα, η δίψα μας, μας είχε φτάσει και μας είχε ξεπεράσει. Δεν μας έμενε τίποτα άλλο παρά να πέσουμε ανάσκελα τεντώνοντας χέρια και πόδια κ...

"Ο Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς παρουσιάζει την έρευνά του αυτή για να μη λησμονηθούν με τον καιρό τα έργα των ανθρώπων και να μη μείνουν αμνημόνευτα τα μεγάλα και θαυμαστά κατορθώματα των Ελλήνων και των βαρβάρων, ούτε, ειδικότερα, τα αίτια για τα οποία πολέμησαν μεταξύ τους." Μ' αυτήν τη φράση ξεκινούν οι "Ιστορίες" του Ηροδότου, μ' αυτήν την ίδια φράση ανοίγει μια ολόκληρη ήπειρος στη γεωγραφία της ανθρώπινης ύπαρξης, η ήπειρος της Ιστορίας. Είναι η αφήγηση των Περσικών Πολέμων, της μεγάλης σύγκρουσης που οδήγησε τους Έλληνες να συνειδητοποιήσουν ότι κατέχουν το πολύτιμο αγ...