Τριανταφυλλόπουλος Νίκος Δ. 1933-
Triantafyllópoulos Níkos D.
Γεννήθηκε το 1933 στο Διδυμότειχο, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του ως φιλόλογος. Μεγάλωσε και μένει στη Χαλκίδα. Σπούδασε φιλολογία στο Παν/μιο Αθηνών, με αρχαιοελληνιστές το Στυλιανό Κορρέ, Αντώνιο Χατζή, Κων/νο Βουρβέρη και Ιωάννη Σταματάκο. Εργάστηκε από το 1959 ως το 1990 στη μέση εκπαίδευση (τα τρία πρώτα χρόνια στην Κύπρο). Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές "Το λαγούμι", Δόμος, 1979, και "Για το θαλασσινό αηδόνι", Δόμος, 1984 (έκδοση εκτός εμπορίου), τα πεζά "Τρία θαλασσινά ειδύλλια", Δόμος, 1985, ""Επισείουσα Ανέμου"", Δημόσια Βιβλιοθήκη Χαλκίδας, 1989, "Λιμενάρχης Ευρίπου", Κέδρος, 1993, Νεφέλη, 2002, "Ανύπαρχτο λιμάνι", Διάμετρος, 1998, και το "μικτό είδος" "Το βαθύ πηγάδι ή εκρήξεις συναφών φωτοβολίδων", Στιγμή, 1989. Ασχολείται με την έκδοση και τη μελέτη του έργου του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη.
Διετείς διακοπαί: Ένα χρονικό
Συλλογικό έργο
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (2014)
Η ιδέα για τις "Διετείς διακοπές" ανήκει στον Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλο. Τα αφηγήματα για το Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης, κατά τη διετία από τον Φεβρουάριο 1972 ως τον Ιανουάριο 1974, δημοσιεύτηκαν στη Νέα Εστία (από το τχ. 1770, Σεπτέμβριος 2004, ως το τχ. 1793 Οκτώβριος 2006). Οι "Διετείς διακοπαί" δεν είναι ωστόσο ένα πολύτιμο μόνο τεκμήριο για την ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης, κατά την κρίσιμη περίοδο των δύο τελευταίων χρόνων της δικτατορίας, αλλά παρουσιάζουν ζωηρό ενδιαφέρον και για σημερινά ζητήματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με τρόπο άμεσο (διδασκαλία...
Μεταπολεμικά νεανικά περιοδικά
Τριανταφυλλόπουλος Νίκος Δ. 1933-
Αντίποδες (2015)
Το βιβλίο αυτό αποκαλύπτει μια αθέατη όψη της μεταπολεμικής Ελλάδας, τον κόσμο των παιδικών και νεανικών περιοδικών, που διαμόρφωσαν μια ολόκληρη γενιά αναγνωστών και ανθρώπων των γραμμάτων. Τα περιοδικά αυτά όχι μόνο τροφοδότησαν τις λογοτεχνικές αναζητήσεις των παιδιών που μεγάλωναν στα πρώτα μετακατοχικά χρόνια, αλλά κυρίως, μέσα από τις σελίδες συνεργασίας των αναγνωστών, διαμόρφωσαν ένα πεδίο επικοινωνίας, άμιλλας και συμμετοχής, μια πνευματική κοινότητα που υπήρξε καθοριστική για την ατμόσφαιρα της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος, περιοδικομανής κ...
Για τον Ζήσιμο Λορεντζάτο
Τριανταφυλλόπουλος Νίκος Δ. 1933-
Ίκαρος (2016)
Στο βιβλίο συγκεντρώνεται ένα μέρος -η επιλογή έχει γίνει από τον ίδιο τον συγγραφέα τους- των δημοσιευμάτων που ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος αφιέρωσε, προσφορά αγάπης, στον Ζήσιμο Λορεντζάτο. Πρόκειται για 16 κείμενα που έχουν δημοσιευτεί παλαιότερα στα περιοδικά Ακτή (Λευκωσίας), Αντί, Νέα Εστία και Ποίηση. Ο πυρήνας του ενδιαφέροντος του Τριανταφυλλόπουλου και η σημαντικότερη συμβολή του σε όσα γράφτηκαν και θα γραφτούν για τον Λορεντζάτο είναι τα γλωσσικά minutiae. Εκεί συναντώνται απολύτως οι ευαισθησίες και των δύο τους. Όσοι τον γνώρισαν από κοντά, θα θυμούνται τον...
Χαιρετισμός στον Κώστα Ε. Τσιρόπουλο
Συλλογικό έργο
manifesto (2016)
Κείμενα προς τιμήν του συγγραφέα Κώστα Ε. Τσιρόπουλου, αναφορικά με το πολύπλευρο έργο του. Στον τιμητικό τόμο περιλαμβάνεται και μία παλαιότερη συνέντευξη του συγγραφέα στον Στέλιο Λουκά, καθώς και ένα άγνωστο θεατρικό έργο του Τσιρόπουλου, που μας εμπιστεύθηκε ο συγγραφέας, το πρώτο που βλέπει το φως της δημοσιότητας και ίσως το μόνο που διασώθηκε απ' όσα έγραψε.
Ποιος φοβάται τον κύριο επιθεωρητή;
Τριανταφυλλόπουλος Νίκος Δ. 1933-
Κουκούτσι (2018)
Ο τίτλος και το περιεχόμενο του βιβλίου ανακαλούν δύο πασίγνωστα θεατρικά έργα: το δράμα του Eduard Albee "Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ" (1962) και την κωμωδία του Nikolaj Gogol "Ο Επιθεωρητής" (1835). Οι ομοιότητες δεν σταματούν εκεί. Ανεξάρτητα από την πλοκή, ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος μάς συστήνει επτά αφηγήματα με κεντρικό θέμα την επίσκεψη του "κυρίου Επιθεωρητή". Το πολύτιμο αυτό βιβλίο εστιάζει στη λειτουργία του θεσμού της αξιολόγησης στην εκπαίδευση, ενώ παράλληλα διαθέτει τη νηφάλια υφή λογοτεχνικού αφηγήματος και απομνημονεύματος. Ο συγγραφέας είναι το κε...
Στους Ευβοϊκούς του ονείρου
Τριανταφυλλόπουλος Νίκος Δ. 1933-
manifesto (2018)
Με τον νου του δοσμένο στην "πιλοτίνα της Δώθε Πάντας και τα ρυμουλκά της Πέρα", ο συγγραφέας ονειρεύεται ταξίδι νύχτιο στη στενή κι αινιγματική θάλασσα του αγαπημένου Ευβοϊκού, πειρατικό ρεσάλτο σε δυο μικρά ρυμουλκά και πρόσκαιρη φυγή στ' ανοιχτά, μια τελευταία σκανταλιά υπαρξιακής ανάτασης. Και το ταξίδι που λαχταράει η ψυχή του, το οποίο όπως ομολογεί στη συνέχεια παραμένει "πάντοτε πλους εν διηγήματι", γίνεται αφορμή για καταγραφή αγαπημένων τόπων και προσώπων, πραγματικών ή μυθιστορηματικών, γίνεται ευλαβικό προσκύνημα κι αναδρομή στους προσωπικούς του μύθους: στον σ...