Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στα διηγήματα "Σα θα γίνουμε άνθρωποι" του Πέτρου Πικρού (α΄ έκδοση: 1924) εντυπωσιάζει η έντονη παρουσία των απόκληρων ή ψυχικά διαταραγμένων τύπων, ακόμα και η τολμηρή ανάδειξη όψεων μιας αποκλίνουσας σεξουαλικότητας. Κεντρική θέση στο βιβλίο κατέχει η ομώνυμη νουβέλα με την ιστορία μιας πόρνης που επιχειρεί μάταια να ξεφύγει από τη μοίρα της, δραπετεύοντας από το Καφέ Αμάν "Ο Υπόγειος Παράδεισος". Οι ήρωες του Πικρού κινούνται στο περιθώριο της πόλης, στα μέρη που συστήνουν το κρυφό πρόσωπό της: πορνεία, φυλακές, στρατώνες, κακόφημα στέκια, χώροι ασφυκτικοί, χαμηλά φωτισ...

Αυτός ο συλλογικός τόμος φιλοδοξεί να παρουσιάσει την πρώτη απόπειρα να αναλυθεί το λογοτεχνικό είδος του διηγήματος στη θεωρητική, την ιστορική και τη συγκριτική του διάσταση, να διευρυνθούν οι τάσεις και τα ρεύματα που επηρέασαν το ελληνικό διήγημα στη εξέλιξή του, αλλά και να αναδειχθούν όψεις του, όπως η σωματικότητα, η γυναικεία γραφή και η παρουσία του διηγήματος στο διαδίκτυο. Στο βιβλίο συμμετέχουν με κείμενά τους οι: Δημήτρης Αγγελάτος, Ζαχαρίας Σιαφλέκης, Στέση Αθήνη, Σοφία Ντενίση, Λάμπρος Βαρελάς, Μιχαήλ Πασχάλης, Χριστίνα Ντουνιά, Αλεξάνδρα Σαμουήλ, Άννα Χ...

Ο τόμος συγκεντρώνει την αναλυτική, επεξεργασμένη και τεκμηριωμένη μορφή των τριάντα τριών εισηγήσεων οι οποίες παρουσιάστηκαν στο Διεθνές Συνέδριο, με τίτλο "Ο ποιητής και ο πολίτης Γιάννης Ρίτσος", το οποίο οργάνωσε το Μουσείο Μπενάκη, από τις 28 Σεπτεμβρίου μέχρι την 1η Οκτωβρίου του 2005. Στις εργασίες του συνεδρίου είχαν επίσης περιληφθεί δύο "στρογγυλά τραπέζια", τα οποία επικεντρώθηκαν (α) στην πρόσληψη του Ρίτσου από σύγχρονους ποιητές και (β) στην αποτύπωση μαρτυριών ανθρώπων που η πορεία τους διασταυρώθηκε με εκείνην του Γιάννη Ρίτσου. Ο παραπάνω τίτλος εκάλυπτε,...

Το ημερολόγιο 2009 της σειράς "Ο λόγος των δημιουργών" έχει ως θέμα του τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, τον σπουδαίο ποιητή του μεσοπολέμου που διακρίθηκε κυρίως για τα ερωτικά του ποιήματα, πολλά από τα οποία έχουν μελοποιηθεί ("Καημός αλήθεια να περνώ", "Ένα φεγγάρι πράσινο χλωμό"). Η ζωή του παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς ο ίδιος προκάλεσε με την ανοιχτή εκδήλωση της ομοφυλοφιλίας του μέσα από τα ποιήματά του τη συντηρητική κοινωνία της εποχής ενώ δεν δίστασε να σκανδαλίσει επίσης και με τις απόψεις του για την τέχνη και την κοινωνία. Στο ημερολόγιο αυτό περιλαμβάνο...

Εξόριστος για πάντα από την ιστορία της "Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" του Κ.Θ. Δημαρά, ο Γιάννης Σκαρίμπας καταλαμβάνει, αντίστοιχα, μια παράγραφο δεκαεξίμισι και άλλη μία δεκατρισίμισι αράδων στις ιστορίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας του Mario Vitti και του Λίνου Πολίτη, ο οποίος του επέθεσε τον τίτλο του "ιδιότυπου και απροσάρμοστου και στην ποίηση και στην πεζογραφία". Όσον αφορά την σύγχρονή μας "Εισαγωγή στη Νεότερη Ελληνική Λογοτεχνία" του Roderick Beaton, εκεί ο Σκαρίμπας κατάφερε να έχει ελάχιστα μεγαλύτερο εκτόπισμα (δεκαεννέα αράδες). Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση σπανί...

Η παρέλευση δεκαπενταετίας από την πτώση του τείχους του Βερολίνου παρέχει ίσως την ασφάλεια κάποιας απόστασης για μια πρώτη αποτίμηση, όπως έδειξε η πληθώρα των δημοσιευμάτων στον ελληνικό και ξένο Τύπο και οι σχετικές τηλεοπτικές εκπομπές, που το 2004 ήσαν πολυπληθείς και μάλιστα επεκτάθησαν αρκετά πέραν της 9ης του Νοεμβρίου εκείνου του έτους. Μέσα σε αυτό το κλίμα εγγράφηκε και το παρόν αφιέρωμα των "Αναγνώσεων", δηλαδή του ένθετου βιβλίου της "Αυγής", το οποίο διήρκεσε ενάμισι μήνα (31/10/2004 έως 12/12/2004). Όμως, αυτό το αφιέρωμα δεν προέκυψε ως μια "έξυπνη" ιδέα...

Μια από τις πιο δυναμικές παρουσίες στην πνευματική σκηνή της πρώτης μεσοπολεμικής δεκαετίας ήταν αναμφίβολα αυτή του Πέτρου Πικρού. Χαρισματική προσωπικότητα, με γνήσιο συγγραφικό ταλέντο και καλή γνώση της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, αναζήτησε δρόμους για την ανανέωση της ελληνικής πεζογραφίας. Παράλληλα, η εμπλοκή του στην περιπέτεια του αριστερού κινήματος τον ώθησε στην εξερεύνηση μιας θεματικής περιοχής που απαιτούσε ιδιαίτερη τόλμη. Στην πρώτη φάση της λογοτεχνικής του δημιουργίας κατόρθωσε να αντιταχθεί στον επαρχιώτικο πουριτανισμό και στον μικροαστικό καθωσπρεπισμό τω...

"Το βιβλίο της δ. Ντόρας Ρωζέττη, όπως το δείχνει αμέσως κι ο τίτλος του, εξιστορεί τον έρωτα μεταξύ ομοφύλων -δυο κοριτσιών, στην Αθήνα-, κι έναν έρωτα που δεν ήταν μόνο ψυχικός... Τι πιο αφύσικο, τι πιο παράνομο, τι πιο παράξενο πράγμα; Κι όμως, διαβάζοντας την ιστορία, το βρίσκει κανείς και φυσικό και νόμιμο. Γιατί; Γιατί είναι αληθινό... Τέτοιο βιβλίο ερωτικού πάθους μόνο άλλο ένα διάβασα στη ζωή μου· κι αυτό, κατά σύμπτωση, γραμμένο από γυναίκα. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Η δ. Ρωζέττη ξέρει να γράφει. Έχει τη σκέψη λεπτή και βαθιά, η πινελιά της αποδίδει γραμμή, χρώμα κι...

Δύο ποιήματα, τρεις βιβλιοκριτικές και τρία δοκίμια αποτελούν τη συμμετοχή του ίδιου του Ηλία Λάγιου στον τόμο αυτό. Όλα κείμενα της ωριμότητάς του, πολυσχιδή και πολυσήμαντα, αποτυπώνουν ευκρινώς το ίχνος του πνευματικού ανθρώπου, δίνουν ένα ισχυρό δείγμα του ποιητικού λόγου και ένα ευκρινές στίγμα της δημόσιας παρουσίας του, του δημόσιου λόγου του. Τα υπόλοιπα κείμενα αναφέρονται στο έργο του, είναι γραμμένα από κριτικούς και ομοτέχνους του, και ως σύνολο αποτελούν το κύριο σώμα της κριτικογραφίας που αφορά την ποίησή του. Η έκδοση αυτή έχει τον χαρακτήρα της τελευταία...

"Το βιβλίο της δ. Ντόρας Ρωζέττη, όπως το δείχνει αμέσως κι ο τίτλος του, εξιστορεί τον έρωτα μεταξύ ομοφύλων -δυο κοριτσιών, στην Αθήνα-, κι έναν έρωτα που δεν ήταν μόνο ψυχικός... Τι πιο αφύσικο, τι πιο παράνομο, τι πιο παράξενο πράγμα; Κι όμως, διαβάζοντας την ιστορία, το βρίσκει κανείς και φυσικό και νόμιμο. Γιατί; Γιατί είναι αληθινό... Τέτοιο βιβλίο ερωτικού πάθους μόνο άλλο ένα διάβασα στη ζωή μου· κι αυτό, κατά σύμπτωση, γραμμένο από γυναίκα. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Η δ. Ρωζέττη ξέρει να γράφει. Έχει τη σκέψη λεπτή και βαθιά, η πινελιά της αποδίδει γραμμή, χρώμα κ...

Ένα μοναδικό ημερολόγιο αφιερωμένο στην ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη, που περιέχει ποιήματά της, αποσπάσματα από ένα ημιτελές πεζό που εκδόθηκε μετά το θάνατό της και από το ημερολόγιό της, επιστολές της προς τον Κώστα Καρυωτάκη και άλλους, κριτικά κείμενα για το έργο της καθώς και σπάνιο αρχειακό φωτογραφικό υλικό.

Ήλιε, μεγάλε ανατολίτη μου, χρουσό σκουφί του νου μου, αρέσει μου στραβά να σε φορώ, πεθύμησα να παίξω, όσο να ζεις, όσο να ζω κι εγώ, για να χαρεί η καρδιά μας.

O sun, great oriental, my proud mind's golden cap, I love to wear you cocked askew and to burst in song to rouse our hearts, so long as you and I both shall live.

[...] Πιστεύουμε ότι εργασίες, όπως της παρούσας φιλολογικοκριτικής σειράς, μπορούν να προσφέρουν πολλαπλά οφέλη στους αποδέκτες της: Το ευρύ κοινό, αρχικά, θα δυνηθεί να παρακολουθήσει την πορεία του συγγραφέα, την εξέλιξη του, τις αμοιβαίες σχέσεις των έργων του, τις θεματικές του- θα αποκομίσει, με άλλα λόγια, μια συνθετική εικόνα, βοηθητική αναγνωστικά. Ο επιστήμονας, έπειτα, ο δάσκαλος και ο ειδικός θα εξασφαλίσουν συγκριτικά εφόδια, αξιοποιώντας το συγκεντρωμένο κριτικό υλικό και αποκτώντας βιβλιογραφική πρόσβαση σε ένα είδος, όπως οι κριτικές, που συνήθως διασπείρετα...

Περιέχονται οι εισηγήσεις: - Αλέξ. Αργυρίου, "Λόγος και αντίλογος για τον πεζογράφο Νίκο Κατηφόρη" - Χριστίνα Ντουνιά, "Ο Νίκος Κατηφόρης και οι "Νέοι Πρωτοπόροι"" - Ναταλία Ν. Κατηφόρη, "Ν. Γ. Κατηφόρης. Ο "Προλετάριος" του 1928. Μια πρώτη ανάγνωση."

This book introduces the major works and authors in modern Greek literature from the 11th century to the present. The progress of Greek letters through the centuries, like that of the modern nation itself, has been neither smooth nor even. The nation has found itself alternately scaling great creative heights and plumbing the depths of cultural stagnation, with its impulse for creativity almost extinguished. However, this impulse was never entirely smothered, not even during the endless years of enslavement, the dark ages following the fall of Constantinople in 1453. Moder...

Η ποίηση του Κ. Γ. Καρυωτάκη υπερβαίνει τους κοινούς τόπους της μεταρομαντικής μελαγχολίας και της φυγής από την πραγματικότητα που σηματοδοτούν την εποχή του. Ποιητής της κοινωνικής αμφισβήτησης και της υπαρξιακής αγωνίας, ο Καρυωτάκης φώτισε "το αγριωπό βάραθρο" που άνοιξε στα θεμέλια του εγχώριου ποιητικού λόγου. Με αυτή την έννοια αναδεικνύεται ως σημείο τομής στην ιστορία της λογοτεχνίας μας: υπάρχει ένα πριν και ένα μετά την ποίησή του. Το έργο του Καρυωτάκη, παρά τη συντονισμένη επίθεση που δέχτηκε, έχει αποδείξει πως αναπτύσσει σταθερά μια ισχυρότατη αντίσταση στο χ...

Μια σιωπή βαριά τύλιγε το δωμάτιο, η φωνή της Μπίλυ Χόλινταιη είχε πάψει ν' ακούγεται από ώρα, πόση δεν μπορούσε να υπολογίσει η Αντιγόνη, ο καφές έμενε κρύος στις μπλε κούπες, έβλεπε απ' τις μισάνοιχτες γρίλιες του παραθύρου το γκρίζο να πυκνώνει όλο και περισσότερο, πήγε ν' ανάψει πλάι της το πορτατίφ και το μετάνιωσε. "Πες μου ένα παραμύθι", του είπε χαμηλόφωνα, "πες μου ένα παραμύθι με πολύ έρωτα". Εννιά ιστορίες για την αγάπη και το φόβο, την επιθυμία και τη στέρηση, το όνειρο και την πραγματικότητα, το πάθος και τη σύμβαση, την επιλογή και τη μοίρα. Ιστορίες γένου...