Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Για να πεις τα κάλαντα" είναι ένα Ανθολόγιο με Κάλαντα από όλη την Ελλάδα, που τραγουδιούνται ολόκληρο τον χρόνο. Κάλαντα των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, των Φώτων, της Άνοιξης, του Πάσχα. Η συγγραφέας Κωνσταντίνα Τασσοπούλου επιτυγχάνει να μιλήσει για λαογραφικές πληροφορίες με μια γλώσσα γεμάτη συναίσθημα. Επιτυγχάνει να φέρει ένα πανάρχαιο έθιμο στο σήμερα. Επιτυγχάνει να ταξιδέψει τον αναγνώστη στο βάθος της ιστορίας των καλάντων, αλλά και στο βάθος της ψυχής του, που, όσο και αν ενηλικιώνεται, κάπου μέσα της πρέπει να διατηρείται παιδική. Από την πλευρά το...

Το "52 Εβδομάδες στην Ελλάδα" είναι ένα εικονικό ημερολόγιο, μια φωτογραφική περιήγηση στις 52 εβδομάδες του χρόνου γεμάτη εικόνες και περιγραφές ενός τόπου κι ενός τρόπου ζωής, που παραμένουν ελκυστικοί και γοητευτικοί όλες τις εποχές του χρόνου.

"Να τα πούμε;" "Χρόνια πολλά και του χρόνου!" Με μια ερώτηση αρχίζουν τα κάλαντα και με πολλές ευχές, απλόχερες, κλείνουν... Ένα ανθολόγιο που συμπεριλαμβάνει όλα τα κάλαντα από το νησί της Κρήτης. Μέσα από τις σελίδες του καθένας από μας θα ξαναγίνει παιδί ή αν είναι ακόμη θα λατρέψει την παιδική του ηλικία και θα τραγουδήσει κάλαντα γνωστά αλλά και κάλαντα ξεχασμένα... Ένα ανθολόγιο περιπλάνησης στα ήθη και έθιμα που προέρχονται από το νησί, ενώ παράλληλα λειτουργεί και ως καταγραφή της κρητικής διαλέκτου.

Το ερώτημα Τι είναι τα Χριστούγεννα έχει μια προφανή για όλους απάντηση, μα για τον καθένα; Τί φέρνουν, τί φωτίζουν, τί σημαίνουν τα Χριστούγεννα; Μέσα από ένα μικρό βιβλίο που ξεχειλίζει παιδικότητα, η συγγραφέας με ελάχιστες λέξεις εικάζει τι είναι για τον καθένα τα Χριστούγεννα και σε κάθε περίπτωση, αναγκάζει τον καθένα να σκεφτεί και να δώσει απάντηση. Τουλάχιστον στον εαυτό του.

Το ερώτημα Τι είναι τα Χριστούγεννα έχει μια προφανή για όλους απάντηση, μα για τον καθένα; Τί φέρνουν, τί φωτίζουν, τί σημαίνουν τα Χριστούγεννα; Μέσα από ένα μικρό βιβλίο που ξεχειλίζει παιδικότητα, η συγγραφέας με ελάχιστες λέξεις εικάζει τι είναι για τον καθένα τα Χριστούγεννα και σε κάθε περίπτωση, αναγκάζει τον καθένα να σκεφτεί και να δώσει απάντηση. Τουλάχιστον στον εαυτό του.

Οι πινιάτες του δον Φουλχένσιο ήταν οι πιο φημισμένες σ’ ολόκληρο το Μεξικό. Κι αυτό επειδή δεν τις πουλούσε άδειες αλλά γεμάτες. Απ’ αυτόν οι γονείς της Πεπίτα αγόρασαν για τα πρώτα της γενέθλια μια πινιάτα γεμάτη καραμέλες. Απ’ αυτόν αγόρασαν και για τα δεύτερά της γενέθλια μια πινιάτα γεμάτη σοκολατάκια. Απ’ αυτόν πήραν και την πινιάτα για τα τρίτα της γενέθλια, τότε που για πρώτη φορά πήγε και η Πεπίτα μαζί τους για να τον γνωρίσει. Έκτοτε κάτι παράξενο άρχισε να συμβαίνει. Κάθε χρονιά η Πεπίτα έλεγε στον δον Φουλχένσιο με τι ήθελε να γεμίσει την πινιάτα της. Κι εκε...

"Το καλοκαίρι του Ευκλείδη" δεν έχει camp και οργανωμένες δραστηριότητες, έχει όμως παππού, γιαγιά, θείο και σκύλο, σ’ ένα ελληνικό χωριό του ’80. "Το καλοκαίρι του Ευκλείδη" δεν θυμάται τις μέρες του, μετρά όμως κάθε μέρα και με ευλάβεια, τα μπάνια και τα παγωτά του. "Το καλοκαίρι του Ευκλείδη" δεν είναι ένα, είναι όμως μοναδικό. Θα το προσπεράσουν δεκάδες άλλα καλοκαίρια, όμως αυτό θα μπορεί να στέκει πάντα ως το πλέον ανέμελο, σχεδόν αξιωματικά. "Το καλοκαίρι του Ευκλείδη" είναι το παιδί και τα καλοκαίρια του. Είναι η πατρίδα του, όταν δεν θα είναι πια παιδί.