Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται ρεαλιστής συγγραφέας, καθώς δίνει τους χαρακτήρες των προσώπων των έργων του όπως είναι περίπου στην πραγματικότητα, και "από σκηνής φιλόσοφος", επειδή αντιμετωπίζει στοχαστικά τα θέματα που επεξεργάζεται. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται ένα "σατυρικό δράμα", ο "Κύκλωψ", και δεκαοκτώ τραγωδίες: "Άλκηστις", "Ανδρομάχη", "Μήδεια", "Ηρακλείδαι", "Ιππόλυτος", "Εκάβη", "Ικέτιδες", "Ηρακλής μαινόμενος", "Τρωάδες", "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", "Ηλέκτρα", "Ελέν...

Η επική ποίηση της ελληνικής αρχαιότητας αντιπροσωπεύεται από τρεις μεγάλους ποιητές: τον Όμηρο, τον Ησίοδο και τον Απολλώνιο το Ρόδιο. Οι εκδόσεις Ζήτρος έθεσαν σε κυκλοφορία στη θεσπισμένη σειρά "Μεταφρασμένοι συγγραφείς της αρχαίας ελληνικής γραμματείας" την ομηρική Ιλιάδα και την ομηρική Οδύσσεια. Στην προσπάθειά μας να ολοκληρώσουμε στη σειρά αυτή διάφορα γραμματειακά είδη, θέτουμε σε κυκλοφορία έναν τρίτο τόμο επικής ποίησης που περιλαμβάνει δύο μεγάλους ποιητές, τον Ησίοδο και τον Απολλώνιο το Ρόδιο. Η "Θεογονία" είναι ένα ποιητικό εγχειρίδιο κοσμολογίας, στο οποίο...

Ο Αριστοφάνης είναι ο μεγάλος δημιουργός της αρχαίας ελληνικής κωμωδίας, ένας άνθρωπος που με ποιητική χάρη, με εντυπωσιακή ελευθεροστομία και με κριτική διάθεση σατίρισε τα κακώς κείμενα του τόπου του και της εποχής του. Μολονότι αντλεί τα θέματά του από τα συγχρονικά του δεδομένα, έχει πιάσει τη διαχρονικότητα των ανθρώπινων προβλημάτων. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται έντεκα κωμωδίες: "Θεσμοφοριάζουσαι", "Αχαρνής", "Ιππής", "Νεφέλαι", "Σφήκες", "Ειρήνη", "Όρνιθες", "Λυσιστράτη", "Βάτραχοι", "Εκκλησιάζουσαι", "Πλούτος".

Στην Ιπποκρατική Συλλογή περιλαμβάνονται και έργα που πραγματεύονται διάφορα επιμέρους θέματα από τη μεγάλη περιοχή της ιατρικής δεοντολογίας και των προϋποθέσεων για την κατοχή και άσκηση της ιητρικής τέχνης. Το περιεχόμενό τους δείχνει καθαρά ότι οι Έλληνες είχαν συλλάβει την ιατρική σαν μια τέχνη απόλυτα συνυφασμένη με τους υψηλότερους κανόνες της ηθικής και με την αγάπη για τον άνθρωπο.

Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται ρεαλιστής συγγραφέας, καθώς δίνει τους χαρακτήρες των προσώπων των έργων του όπως είναι περίπου στην πραγματικότητα, και "από σκηνής φιλόσοφος", επειδή αντιμετωπίζει στοχαστικά τα θέματα που επεξεργάζεται. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται ένα "σατυρικό δράμα", ο "Κύκλωψ", και δεκαοκτώ τραγωδίες: "Άλκηστις", "Ανδρομάχη", "Μήδεια", "Ηρακλείδαι", "Ιππόλυτος", "Εκάβη", "Ικέτιδες", "Ηρακλής μαινόμενος", "Τρωάδες", "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", "Ηλέκτρα", "Ελέν...

Η ομηρική ποίηση είναι η αφετηρία του ευρωπαϊκού πνεύματος, είναι το πιο παλιό λογοτεχνικό τεκμήριο, γενάρχης της ποιητικής λειτουργίας σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο, συνθεμένη με τρόπο που την κάνει να διατηρεί αιώνια νεότητα. Το ξεκίνημα της ποίησης αυτής γίνεται με την Ιλιάδα. Δύο είναι οι θεματικοί πυρήνες της Ιλιάδας. Ο πρώτος είναι αυτό που προβάλλεται στην αρχή του έπους, στο "προοίμιό" του: η "μήνις", ο θυμός του Αχιλλέα εναντίον του Αγαμέμνονα, του αρχηγού της μυθικής εκστρατείας ενός πανελλήνιου συνασπισμού κατά της μικρασιατικής Τροίας, με όλες τις οδυνηρ...

Η Ινδική είναι ένα σπουδαίο εξερευνητικό εγχείρημα του Μ. Αλεξάνδρου στα πλαίσια της εκστρατείας του στα βάθη της Ασίας, που ασφαλώς δεν είχε αποκλειστικά στρατιωτικό χαρακτήρα. Τον «περίπλου» αναλαμβάνει ο ναύαρχος από την Αμφίπολη, με Κρητικές καταβολές, Νέαρχος. Στην αρχή ο Αρριανός παραθέτει γεωγραφικά και πολιτιστικά στοιχεία των πολλών εθνών που κατοικούν στην Ινδία, με αναφορές στη διαμόρφωση του εδάφους, τα βουνά, τους ποταμούς, και την ιστορική διαδρομή των ινδικών φύλων, όπου από τα πανάρχαια χρόνια μνημονεύουν κατάκτηση της χώρας από τους Έλληνες με το Διόνυσο κ...

Τρεις πραγματείες του σπουδαιότερου ίσως εκπροσώπου της ελληνοϊουδαϊκής γραμματείας κατά την αυτοκρατορική περίοδο της Ρώμης. Στο πρώτο μέρος της εκτενούς εισαγωγής παρουσιάζεται ο βίος και το έργο του Φίλωνα, ενώ εξετάζονται οι πολύπλοκες πολιτιστικές σχέσεις Ελληνισμού και Ιουδαϊσμού στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Το δεύτερο μέρος της εισαγωγής είναι αφιερωμένο στην παρουσίαση δύο σπουδαίων ιουδαϊκών αιρέσεων της εποχής, των Ιουδαίων Θεραπευτών στην Αίγυπτο και των Εσσαίων στο πλάι της Νεκρής Θάλασσας και γίνεται σύνδεση του ασκητισμού που χαρακτηρίζει τις δύο ομάδες με τ...

[...] Όμως από μια άλλη άποψη οι "Ιππείς" είναι η πρώτη κωμωδία του Αριστοφάνη, αφού για πρώτη φορά με αυτή την κωμωδία αναλαμβάνει ολόκληρη την ευθύνη του έργου, εμφανιζόμενος όχι μόνο ως ποιητής, αλλά και ως διδάσκαλος κι έτσι για πρώτη φορά αναγράφηκε το όνομά του στους καταλόγους των κωμωδιδασκάλων, ενώ οι προηγούμενες κωμωδίες του εδιδάχθησαν με το όνομα του Καλλιστράτου. Μπορούμε λοιπόν να ισχυριστούμε ότι και από άποψη ηλικίας και από άποψη καλλιτεχνικής πληρότητας με τους "Ιππείς" φτάνει σε κάποια ωριμότητα χωρίς να έχει χάσει τίποτα από τη νεανική του ορμή, τόσο στ...

Ο Αριστοφάνης είναι ο μεγάλος δημιουργός της αρχαίας ελληνικής κωμωδίας, ένας άνθρωπος που με ποιητική χάρη, με εντυπωσιακή ελευθεροστομία και με κριτική διάθεση σατίρισε τα κακώς κείμενα του τόπου του και της εποχής του. Μολονότι αντλεί τα θέματά του από τα συγχρονικά του δεδομένα, έχει πιάσει τη διαχρονικότητα των ανθρώπινων προβλημάτων. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται έντεκα κωμωδίες: "Θεσμοφοριάζουσαι", "Αχαρνής", "Ιππής", "Νεφέλαι", "Σφήκες", "Ειρήνη", "Όρνιθες", "Λυσιστράτη", "Βάτραχοι", "Εκκλησιάζουσαι", "Πλούτος".

Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται ρεαλιστής συγγραφέας, καθώς δίνει τους χαρακτήρες των προσώπων των έργων του όπως είναι περίπου στην πραγματικότητα, και "από σκηνής φιλόσοφος", επειδή αντιμετωπίζει στοχαστικά τα θέματα που επεξεργάζεται. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται ένα "σατυρικό δράμα", ο "Κύκλωψ", και δεκαοκτώ τραγωδίες: "Άλκηστις", "Ανδρομάχη", "Μήδεια", "Ηρακλείδαι", "Ιππόλυτος", "Εκάβη", "Ικέτιδες", "Ηρακλής μαινόμενος", "Τρωάδες", "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", "Ηλέκτρα", "Ελέν...

[...] Η διαφοροποίηση της προσέγγισης σ' αυτόν τον τόμο έγκειται στο θεολογικό του περιεχόμενο, καθώς, αναφερόμενος ο Πλούταρχος στο κυρίαρχο ζεύγος των θεών της Αιγύπτου, την Ίσιδα δηλαδή και τον Όσιρη, ξεδιπλώνει από το γεμάτο πανέρι του ανεξάντλητου γνωστικού του αποθεματικού όχι μόνο την ευρυμάθειά του και στα θρησκευτικά ζητήματα, αλλά ταυτόχρονα διατυπώνει με παρρησία την άποψη ότι, τουλάχιστον γλωσσολογικά και ετυμολογικά, τα ονόματα αυτών των θεών είναι Ελληνικά! Επομένως, θα κολυμπήσουμε κατά την πορεία της ερμηνευτικής προσέγγισης του έργου σε βαθιά νερά μαζί με τ...