Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ο Πρόκλος ωστόσο δρατηριοποιείται συγγραφικά σε μια εποχή κατά την οποία ο γνήσιος φιλοσοφικός στοχασμός έχει αποκτήσει έναν δευτερεύοντα ρόλο και έχει προσλάβει, κατά το μάλλον ή ήττον, τη λειτουργία ενός χρηστικού -ανωτάτης βέβαια υφής- μέσου για την επεξεργασία θεολογικών και μεταφυσικών ζητημάτων. Πρόκειται για μια ιστορική περίοδο στο πλαίσιο της οποίας κυριαρχούν οι θρησκευτικές πράξεις, οι μυστικές τελετές και οι θεουργίες, για να εκφραστεί μέσα από την εκτύλιξή τους η εσωτερικότητα του ανθρώπου. Στην συγκεκριμένη αυτή στιγμή της ιστορικής εξέλιξης ο άνθρωπος α...

Μετά την άφιξη του μισθοφορικού ελληνικού στρατεύματος στην ελληνική πόλη Τραπεζούντα, στον Εύξεινο Πόντο, οι στρατιώτες βάζουν επιτακτικά στους στρατηγούς το θέμα της επιστροφής στα σπίτια τους, γιατί δεν αντέχουν άλλες κακουχίες και περιπέτειες. Ο Χειρίσοφος και ο Ξενοφώντας υπόσχονται να αναζητήσουν τώρα λύση επιστροφής με τριήρεις, που πρέπει να εξασφαλίσουν από το Λακεδαιμόνιο ναύαρχο της περιοχής Αναξίβιο ή και από αλλού. Αλλά μέχρι την εξασφάλιση των πλοίων υπάρχει επιτακτικό το πρόβλημα και του επισιτισμού τους. Εξάλλου, η έξω από την Τραπεζούντα περιοχή είναι εθνι...

[...] Το έργο αυτό έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει σε οχτώ τόμους, όσα είναι και τα βιβλία των "Ιστοριών" του Θουκυδίδη. Ο πρώτος τόμος περιέχει γενική Εισαγωγή, μετάφραση και Σχολιασμό του πρώτου βιβλίου. Στο βιβλίο αυτό ο ιστορικός εκθέτει εν συντομία τα όσα προηγήθηκαν του μεγάλου πολέμου, στη λεγόμενη "Αρχαιολογία", τη μέθοδό του, τις αιτίες και αφορμές του μεγάλου πολέμου, τα γεγονότα μετά τους Περσικούς πολέμους, που οδήγησαν στην εξέλιξη της Αθηναϊκής Συμμαχίας σε Αθηναϊκή Ηγεμονία, καθώς και όλη τη διπλωματική δραστηριότητα που είχε αναληφθεί για να αποφευχθεί...

Ύμνοι, θρησκεία, τελετουργία, μύθοι. Η υμνογραφία αποτελεί βασικό στοιχείο κάθε λατρείας, τόσο αρχαίας όσο και σύγχρονης, αφού το θρησκευτικό άσμα, όπως άλλωστε και κάθε είδους θρησκευτικό άσμα, όπως άλλωστε και κάθε είδους θρησκευτική τέχνη, σηματοδοτεί μια αλλαγή στη συμπεριφορά των ανθρώπων σε σχέση με την καθημερινότητά τους. Η αλλαγή αυτή είναι απαραίτητη, προκειμένου ο πιστός να εισαχθεί σε μια κατάσταση διαφορετική από την τετριμμένη και να νιώσει ότι έρχεται σε επαφή με κάτι ανώτερο από αυτόν. Γι' αυτό και το θρησκευτικό άσμα συνοδεύεται συνήθως και από άλλες μη...

[...] Ο Αναξίμανδρος, όπως ορθά επισημαίνεται και στο παρόν πόνημα, αλλά και από πολλούς μελετητές της προσωκρατικής φιλοσοφίας, μπορεί να θεωρείται ως ο πρώτος, όχι χρονολογικά, αλλά κατ' αξίαν, φιλόσοφος της Φύσης, ενώ ισάξιός του θα πρέπει να αξιολογηθεί ο λίγο νεότερός του Ηράκλειτος. Η σχέση των δύο αυτών φιλοσόφων δεν είναι τόσο προφανής και αξίζει να τη σχολιάσουμε. Κατ' αρχάς είναι και οι δύο μονιστές, αφού θεωρούν ως αφετηρία της γένεσης του κόσμου μία αρχή: ο πρώτος το άπειρον και ο δεύτερος το πυρ. Επίσης, τα στοιχεία, από τα οποία θεωρούν ότι δημιουργήθηκαν όλα...

Στις κωμωδίες "Βαβυλωνία" και "Γυναικοκρατία" ο πρωτουργός και Θεόφιλος του νεοελληνικού θεάτρου Δ. Κ. Βυζάντιος (1790-1853) σατιρίζει εκπληκτικά όχι μόνο τη γλωσσική ασυννενοησία που κυριαρχούσε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος μετά την Επανάσταση του 1821, αλλά κυρίως τα ήθη, τις τάσεις, τις νοοτροπίες, τις συμπεριφορές και τους επηρεασμούς των Ελλήνων της ταραγμένης και μεταβατικής εκείνης εποχής.

Στην αρχή του έργου αυτού ο Πλούταρχος εξηγεί στους αναγνώστες του το σκεπτικό και τη φιλοσοφία των "Παράλληλων βίων" του. Δε θα εκθέσει καθεμιά από τις περίφημες πράξεις με λεπτομέρειες, αλλά θα μιλήσει συνοπτικά, γιατί δε γράφει Ιστορία αλλά βίους. Θέλει να δώσει τα σημάδια της ψυχής του Αλεξάνδρου (και του Καίσαρα), να τους ψυχογραφήσει και να μιλήσει για τη ζωή τους, για το χαρακτήρα τους. Αρχίζοντας τη σκιαγράφηση του Αλεξάνδρου, μιλά για την καταγωγή του, που την ανάγει στον Ηρακλή, γενάρχη των Μακεδόνων, αλλά και για τη φημολογία ότι ήταν γιος του Δία. Φυσικοί γο...

Ο Σοφοκλής είναι ένας από τους τρεις μεγάλους ποιητές τραγωδιών. Παρουσιάζει τα πρόσωπα των έργων του εξιδανικευμένα, αναδεικνύει την ηθική φύση τους, τα προβάλλει ως πρότυπα για την ανθρώπινη συμπεριφορά. Εκτιμήθηκε (και εκτιμάται) πολύ για τις πολλές χάρες της ποιητικής λειτουργίας του, που οδήγησαν τη δραματική τέχνη στην απογείωσή της: η πλοκή των έργων του είναι τεχνικότατη· η διαγραφή των χαρακτήρων του είναι εναργής και ζωηρή· η χρήση της "τραγικής ειρωνείας" είναι δοσμένη με μέτρο· οι λύσεις των δραματικών έργων του είναι περίτεχνες· για τη λογοτεχνική χάρη του ο...

Οι πραγματείες αυτές, οι οποίες θεωρήθηκαν από τους ερευνητές ως νόθα έργα του Αριστοτέλη, με τα θέματα που πραγματεύονται αναδεικνύουν και άλλες πτυχές του φιλοσοφικού στοχασμού του μεγάλου φιλοσόφου που σχετίζονται με την εκπαίδευση. Στην επικαιρότητα έρχεται το ζήτημα της δια βίου εκπαίδευσης, όπως αυτό αναδύεται μέσα από την ανάλυση και συζήτηση των φιλοσοφικών θεμάτων στα συμπόσια, με τη συνοδεία του οίνου. Επίσης αναδεικνύεται το πρόβλημα της αγωγής και της ηθικής διάπλασης του ανθρώπου μέσα από τη διάκριση των αρετών σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο. Τέλος, με τ...

Δύο έργα με κοινό παρονομαστή την αρετή που χαρακτηρίζει το Μακεδόνα στρατηλάτη από τη μια και τους Σπαρτιάτες στη διαδρομή τους από την άλλη. Ό,τι πέτυχε ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είναι αποτέλεσμα συγκυριών ούτε προϊόν της Τύχης, αλλά αποτέλεσμα των επιλογών του, της προσωπικής του αξίας και του ενάρετου και γενναίου χαρακτήρα του. Στη γενναιότητα και στην αρετή οφείλεται βέβαια και η δόξα των Σπαρτιατών, ως κυρίαρχος στόχος της αγωγής και του κοινωνικοπολιτικού συστήματός τους.

Η "Πολιτεία" είναι δημιούργημα του Πλάτωνα, όταν αυτός βρισκόταν στο μεσουράνημα της δημιουργικής ανάπτυξης του στοχασμού του. Κεντρικός πυρήνας του έργου είναι το θέμα της δικαιοσύνης. Πεποίθηση του Πλάτωνα είναι ότι μια ιδανική πολιτεία θα επιτευχθεί από τη λειτουργία του ήθους αρχόντων και αρχομένων. Υπογραμμίζει τη σημασία της παιδείας για την ανάπτυξη των κοινωνικών αρετών και ιδιαίτερα της δικαιοσύνης. Η μελέτη της Πλατωνικής Πολιτείας μας ανοίγει διάπλατα το δρόμο για μια ζωή φιλοσοφημένη. Το βιβλίο περιέχει: Εισαγωγικά στον Πλάτωνα και στην "Πολιτεία", ευρεία...

Στο βιβλίο αυτό περιγράφεται η εκστρατεία του Ξέρξη εναντίον της Ελλάδας μέχρι και τη μάχη στις Θερμοπύλες. Με αφετηρία το Ηροδότειο κείμενο παρατίθενται κατατοπιστικά σχόλια σχετικά με την πορεία του περσικού στρατού, τα εδάφη που αυτός διασχίζει όσο και αναφορικά με θέματα πολεμικής τακτικής.

Ο τόμος αυτός είναι ο πρώτος από τους δύο τόμους με τους οποίους εντάσσεται το έργο του Ευριπίδη στη σειρά "Μεταφρασμένοι Συγγραφείς της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας". Μετά την ολοκλήρωση της επικής ποίησης ο εκδοτικός οίκος μας προσφέρει ολοκληρωμένη και τη δραματική ποίηση. Ξεκινήσαμε ήδη με τον Αισχύλου και το Σοφοκλή και σας προσφέρουμε τώρα τον Ευριπίδη. Θα ακολουθήσουν ο Αριστοφάνης και ο Μένανδρος. Ο Ευριπίδης είναι ο μεγάλος ποιητής τραγωδιών που συμπληρώνει την τριάδα των "τραγικών" ποιητών της ελληνικής αρχαιότητας μαζί με τον Αισχύλο και το Σοφοκλή. Είναι ο ν...

[...] Στους "Παράλληλους βίους" ο Πλούταρχος αφηγείται τις γενναίες πράξεις και περιγράφει τους χαρακτήρες Ελλήνων και Ρωμαίων στρατιωτικών, νομοθετών, ρητόρων και πολιτικών.

Ο Διοσκουρίδης, συγγραφέας του έργου "Περί ύλης Ιατρικής", ήταν περιώνυμος γιατρός του πρώτου μεταχριστιανικού αιώνα. Το έργο αυτό αποτέλεσε τη βάση της φαρμακολογίας και το χρησιμοποίησαν με απόλυτη εμπιστοσύνη για 15 αιώνες στις ευρωπαϊκές χώρες· σε όλη αυτή τη μακρόχρονη περίοδο το έργο του ήταν πηγή της αρχαίας φαρμακογνωσίας· ιδιαίτερα το εκτιμούσε ο μεγάλος γιατρός του δεύτερου μεταχριστιανικού αιώνα Γαληνός. Το έργο του Διοσκουρίδη εξακολουθεί να είναι πολύ χρήσιμο και σήμερα, όπως προβάλλεται από την έκδοση μας.

Η "Πολιτεία" είναι δημιούργημα του Πλάτωνα, όταν αυτός βρισκόταν στο μεσουράνημα της δημιουργικής ανάπτυξης του στοχασμού του. Κεντρικός πυρήνας του έργου είναι το θέμα της δικαιοσύνης. Πεποίθηση του Πλάτωνα είναι ότι μια ιδανική πολιτεία θα επιτευχθεί από τη λειτουργία του ήθους αρχόντων και αρχομένων. Υπογραμμίζει τη σημασία της παιδείας για την ανάπτυξη των κοινωνικών αρετών και ιδιαίτερα της δικαιοσύνης. Η μελέτη της Πλατωνικής Πολιτείας μας ανοίγει διάπλατα το δρόμο για μια ζωή φιλοσοφημένη.

Στα έξι τελευταία βιβλία των "Ηθικών Νικομαχείων" ο Αριστοτέλης, συνεχίζοντας τη μελέτη της έννοιας "αρετή", πραγματεύεται -με τον ίδιο αξιοθαύμαστο και γοητευτικό τρόπο όπως στα τέσσερα πρώτα βιβλία- έννοιες όπως "δικαιοσύνη", "φρόνηση", "ηδονή", "φιλία". Ιδιαίτερα η γόνιμη πραγμάτευση της έννοιας της δικαιοσύνης αποτέλεσε τη βάση για την πραγμάτευση του ίδιου θέματος από τη σύγχρονη νομική επιστήμη.

Ένα από τα πιο ώριμα και πιο σημαντικά έργα του Αριστοτέλη. Μαζί με τα "Πολιτικά" αποτελούν την "περί τα ανθρώπεια" φιλοσοφία του Σταγειρίτη φιλοσόφου, η οποία πραγματεύεται θέματα που σχετίζονται με την κοινωνική συμβίωση των ανθρώπων. Θέμα του έργου αυτού είναι οι ανθρώπινες πράξεις, η συμπεριφορά δηλαδή του ατόμου, μέσα από τις οποίες οδηγείται στην ευδαιμονία. Σε άμεση σχέση με τις πράξεις βρίσκεται η αρετή, η οποία ορίζεται από τον Αριστοτέλη ως έξη που έχει στόχο της το μέσον (το σημείο ανάμεσα στην υπερβολή και την έλλειψη). Η κατάκτηση της αρετής δεν είναι εύκολη...

Όταν δημοσιεύσαμε τον πρώτο τόμο των Ιστοριών του Θουκυδίδη, είχαμε υποσχεθεί ότι το έργο του ιστορικού στο σύνολό του έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει σε οχτώ τόμους, όσα και τα βιβλία των Ιστοριών του. Συνεπείς στις υποσχέσεις μας προσφέρουμε τώρα στους αναγνώστες μας το δεύτερο τόμο. Δεν θα προτάξουμε εδώ καμιάν Εισαγωγή, αφού σε ό,τι αφορά τη ζωή του ιστορικού και το έργο του, εάν και κατά πόσο επηρεάστηκε από τα ιπποκρατικά συγγράμματα και τη σοφιστική κίνηση της εποχής του, τη στάση του απέναντι στη θρησκεία και στο μύθο, την ηθική, τη μέθοδο, τις δημηγορίες, τις...

Ο τόμος περιέχει τις θέσεις των Ελλήνων φιλοσόφων περί του έρωτος. Μετά από αναφορά στη θρησκεία και τη μυθολογία, το βάρος δίνεται στις περί έρωτος διδαχές των φιλοσόφων, από τον 6ο αιώνα π.Χ. έως τον 5ο αιώνα μ.Χ. Ακολουθεί επίμετρο με τις απόψεις βυζαντινών φιλοσόφων. Ακόμη, περιλαμβάνει σελίδες για τη μνηστεία, το γάμο, την παρθενία, την παλλακεία, τη μοιχεία, την πορνεία, τον εταιρισμό και τον παιδαγωγικό έρωτα. Ο πολιτισμός των Ελλήνων, κυριότατα "ερωτικός" υπό πάσα έννοια (έρως των σωμάτων, των ψυχών, των αξιών κ.τ.λ.), "συγκρίνεται" στο τελευταίο κεφάλαιο με...