Soler Louis
Ο Λουίς Σολέρ, παλιός σπουδαστής της Ecole Normale Superieure του Saint-Cloud και αγκρεζέ στη σύγχρονη λογοτεχνία, ήταν, από το 1970 ως το 1998, καθηγητής έκφρασης και επικοινωνίας στο IUT του Orsay (Πανεπιστήμιο Paris XI). Είναι επίσης πτυχιούχος (Maitrise και D.E.S.S.) Κλινικής Ψυχολογίας (Πανεπιστήμιο Paris VII). Συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας, με ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ποίηση, την ιστορία και την ψυχανάλυση, συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά στη Γαλλία και το εξωτερικό. Έλαβε το Βραβείο Ιστορίας Eugene-Colas απονεμημενο από τη Γαλλική Ακαδημία και το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας της πόλης της Τουλούζης. Ανακάλυψε και δημοσίευσε το 1997 ένα μεγάλο γαλλο-αργεντινό ποιητή, φίλο του Julio Cortazar του Benjamin Fondane, του Andre Breton και του Antonin Artaud: τον Fredi Guthmann (Le Grand Matin definitif, εκδόσεις Paroles de l' Aube). Μετέφρασε και δημοσίευσε πεζογράφους και ποιητές της ισπανικής γλώσσας (Cervantes, Juan Jose Saer, Luisa Futoransky, Cesar Bandin Ron), πορτογαλέζικης (Miguel Torga), καταλάνικης (Ausias March) όπως και κείμενα ψυχαναλυτών της Ισπανίας και της Λατινικής Αμερικής. Είναι μέλος της Επιτροπής του Προσανατολισμού των Φόρουμ του Λακανικού Πεδίου και της Διεθνούς των Φόρουμ του Λακανικού Πεδίου.
Η ψυχανάλυση, όχι η ενιαία σκέψη
Συλλογικό έργο
Κατάρτι (2007)
Αυτό το βιβλίο είναι η ιστορία μιας κρίσης μέσα στην ψυχανάλυση. Δεν είναι η πρώτη, αλλά δεν μοιάζει με καμία άλλη. Ο Ζακ Λακάν, για το ότι διέπραξε αμάρτημα στο δόγμα και τα πρότυπα της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, την Δ.Ψ.Ε., χτυπήθηκε, το 1963, από ένα μέτρο αποκλεισμού ανάλογο σε έναν "Αφορισμό". Στο τέλος του 20ού αιώνα, μια ίδια πολιτική εξοστρακισμού έβαλε στο στόχαστρο όλους εκείνους, πολυάριθμοι, οι οποίοι, μέσα στο νέο Παγκόσμιο Σύλλογο Ψυχανάλυσης, τον Π.Ψ.Σ., τόλμησαν να αντισταθούν έστω και λίγο στην επιβολή της ενιαίας σκέψης. Τι ειρωνεία αυτοί οι "Αφορι...