Στεργιόπουλος Αλέξανδρος
Ο Αλέξανδρος Στεργιόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Μετά το λύκειο, σπούδασε σε ιδιωτική σχολή αθλητικής δημοσιογραφίας. Έχει εργαστεί σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς σταθμούς. Συνεχίζει να ασχολείται με το αθλητικό ρεπορτάζ. Παράλληλα, δουλεύει στο χώρο του βιβλίου δημοσιεύοντας βιβλιοκρισίες-βιβλιοπαρουσιάσεις.
Ευστοχία υλικού
Στεργιόπουλος Αλέξανδρος
Ιωλκός (2018)
Αμετανόητοι Με το πουκάμισο του φιδιού μάς έντυσαν. Γι' αυτό σερνόμαστε σ' ένα βουνό άπειρων εγώ.
2 ½ (Δυόμιση)
Στεργιόπουλος Αλέξανδρος
Οδός Πανός (2016)
Οι ήρωες των ιστοριών ζουν την καθημερινότητά τους όπως τους επιβάλλεται. Όπως έχουν μάθει. Ακολουθούν συμβάσεις, κανόνες, παραδόσεις... Δεν είναι, όμως, μόνοι τους. Κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται μόνος του. Κουβαλά και τον άλλο, αόρατο εαυτό του που χωρά παντού. Στο μυαλό, στην καρδιά, στη συνείδηση... Η "συνάντηση" των δύο προκαλείται από μεγάλα ή μικρά αναπάντεχα γεγονότα. Τότε, ξεκινά η συμπόρευση των δύο με τον αόρατο να παίρνει τον έλεγχο. Μαζί αναζητούν το ελάχιστο που θα κάνει τη ζωή τους πιο χαρούμενη, ασφαλή, αθώα, μαγική.
Η ποίηση συναντά την ποίηση
Συλλογικό έργο
Ιωλκός (2014)
Πρόκειται για εξομολογήσεις δώδεκα δημιουργών που συστεγάζονται στις εκδόσεις Ιωλκός. Οι δημιουργοί, οι ποιητές δηλαδή, καλούνται να απαντήσουν δύο ερωτήματα. Το πρώτο πραγματεύεται: «Τι είναι ποίηση;» και το δεύτερο τους ζητά: «Μπορείτε να τοποθετηθείτε επί του τελευταίου ποιητικού σας έργου;». Μέσα από τις απαντήσεις τους οι δημιουργοί αναπτύσσουν την τέχνη της σύνθεσης. Προβάλλουν τα ερεθίσματά τους, πετούν τα λογοτεχνικά προσωπεία, τα ξαναφορούν, ξεγυμνώνονται, εκθέτουν τους εαυτούς τους. Οι προσεγγίσεις των δημιουργών για την ποίηση ποικίλλουν. Η διαφορετικότητα στη...
Ίχνη πολύχρωμου μελανιού
Στεργιόπουλος Αλέξανδρος
Ιωλκός (2010)
Τα "Ίχνη πολύχρωμου μελανιού" χρωματίζουν τις "φωνές" του μυαλού και φωτίζουν τα οπτικά ερεθίσματα. Δίνουν πνοή σε όσα δεν έχουν ξεχαστεί και ψάχνουν τη μορφή τους. Σε όσα είναι μικρά και κουβαλούν απτά νοήματα. Καταγράφουν καθημερινές εικόνες με διαφορετική ματιά. Αυτή του ποιητή, που δεν αρνείται το ρόλο του στο κοινωνικό περιβάλλον. Ο ποιητικός λόγος είναι λιτός, απλός, γήινος - αντανάκλαση ενός κόσμου που ζει πριν από εμάς και δείχνει να μας προσπερνά. Ο δημιουργός μεταφέρει στο χαρτί εικόνες τού παρόντος, του παρελθόντος, ίσως και του μέλλοντος, δημιουργώντας ξάστερ...