Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεν θα γράψω για το νέο ποιητικό μου βιβλίο. Άλλωστε η έκδοση του, και μόνο σε e-book, είναι συμβολική: οι Εκδόσεις Vakxikon.gr στηρίζουν το ψηφιακό βιβλίο και προς σε αυτή την κατεύθυνση κυρίως κινούνται, προωθώντας το, εξελίσσοντας το κατά το δυνατό, και βάζοντας το με τον καιρό στη συνείδηση του αναγνωστικού κοινού. Και ο λόγος που δεν πωλείται από τις εκδόσεις μας είναι ο προφανής ένας: η εξοικείωση του με τους ντόπιους αναγνώστες προέχει. Οι ολιγόστιχες "Εξαιρέσεις" είναι το 10ο βιβλίο της σειράς Βακχικόν Ποίηση. Ξεκίνησε, κάποτε, στις Εκδόσεις Ash in Art. Συνεχίστη...

Δεν θα γράψω για το νέο ποιητικό μου βιβλίο. Άλλωστε η έκδοση του, και μόνο σε e-book, είναι συμβολική: οι Εκδόσεις Vakxikon.gr στηρίζουν το ψηφιακό βιβλίο και προς σε αυτή την κατεύθυνση κυρίως κινούνται, προωθώντας το, εξελίσσοντας το κατά το δυνατό, και βάζοντας το με τον καιρό στη συνείδηση του αναγνωστικού κοινού. Και ο λόγος που δεν πωλείται από τις εκδόσεις μας είναι ο προφανής ένας: η εξοικείωση του με τους ντόπιους αναγνώστες προέχει. Οι ολιγόστιχες "Εξαιρέσεις" είναι το 10ο βιβλίο της σειράς Βακχικόν Ποίηση. Ξεκίνησε, κάποτε, στις Εκδόσεις Ash in Art. Συνεχίστη...

Tα παραμύθια, μια λέξη γνωστή και αγαπημένη από παιδιά και μεγάλους. Πρόσφατα ανακάλυψα ότι προέρχεται από τη λέξη παρα-μυθεύω, δηλαδή παρηγορώ. Ίσως γι' αυτό οι παππούδες και οι γιαγιάδες έλεγαν τα ομορφότερα παραμύθια, που μερικά μόνο από αυτά είχαν την τύχη να βρεθούν σε σελίδες κάποιου βιβλίου και να διαβαστούν. Έτσι, λοιπόν, απλά θα σας παρηγορήσω και εγώ με τα παραμύθια μου. Γιατι οι επτά ιστορίες που ακολουθούν, γράφονταν μετά από ένα ταξίδι ή έναν περίπατο, μια συζήτηση ή ακόμη και ένα χωρισμό. Ελπίζω να σας ταξιδέψουν και να απολαύσετε τη διαδρομή. Καλώς ήλθατε και...

Με την παρούσα ποιητική συλλογή επιδιώκεται μια σύνδεση του παρελθόντος και του παρόντος. Με μια προσπάθεια που ξεκίνησε το 2008 και λειτουργώντας ως work in progress ολοκληρώθηκε το 2012, με αρκετά ενδιάμεσα διαλλείμματα, επιχειρεί να καταργήσει τις αποστάσεις μεταξύ των υποκειμένων που διαπραγματεύεται, του Εγώ και του Εσύ. Άλλοτε με λόγο νοσταλγικό, άλλοτε με περισσότερο κυνικό, ο στόχος του ποιητή παραμένει ο ίδιος: να ψάξει. Πού τελειώνει το Εγώ και πού αρχίζει το Εσύ. Κι αν αυτά τα δύο ενωθούν, αν θα φέρουν το πολυπόθητο Εμείς. Απαντήσεις φυσικά δεν αναμένονται, ούτε...

Με την παρούσα ποιητική συλλογή επιδιώκεται μια σύνδεση του παρελθόντος και του παρόντος. Με μια προσπάθεια που ξεκίνησε το 2008 και λειτουργώντας ως work in progress ολοκληρώθηκε το 2012, με αρκετά ενδιάμεσα διαλλείμματα, επιχειρεί να καταργήσει τις αποστάσεις μεταξύ των υποκειμένων που διαπραγματεύεται, του Εγώ και του Εσύ. Άλλοτε με λόγο νοσταλγικό, άλλοτε με περισσότερο κυνικό, ο στόχος του ποιητή παραμένει ο ίδιος: να ψάξει. Πού τελειώνει το Εγώ και πού αρχίζει το Εσύ. Κι αν αυτά τα δύο ενωθούν, αν θα φέρουν το πολυπόθητο Εμείς. Απαντήσεις φυσικά δεν αναμένονται, ούτε...

To 1991 τρεις, νέοι τότε, ποιητές, ο Ηλίας Λάγιος, ο Διονύσης Καψάλης και ο Γιώργος Κοροπούλης εξέδωσαν τη συλλογή Tριώδιο από τις Εκδόσεις Άγρα. Επρόκειτο για ένα βιβλιαράκι 11 μόλις σελίδων, με ένα ποίημα (μια μπαλάντα) του καθενός. Η κίνησή τους ήταν καθαρά συμβολική, για να δείξουν πως η έμμετρη-ομοιοκατάληκτη ποίηση δεν σταμάτησε ποτέ να γράφεται, παρά την επικράτηση του ελεύθερου στίχου. Σήμερα, μετά από είκοσι και πλέον έτη και αφού με την ποιητική ανθολογία Νέοι ήχοι στο Παμπάλαιοι Νερό (ανθολόγοι: Κώστας Κουτσουρέλης και Σοφία Κολοτούρου) αποδείξαμε περίτρανα ότ...

To 1991 τρεις, νέοι τότε, ποιητές, ο Ηλίας Λάγιος, ο Διονύσης Καψάλης και ο Γιώργος Κοροπούλης εξέδωσαν τη συλλογή Tριώδιο από τις Εκδόσεις Άγρα. Επρόκειτο για ένα βιβλιαράκι 11 μόλις σελίδων, με ένα ποίημα (μια μπαλάντα) του καθενός. Η κίνησή τους ήταν καθαρά συμβολική, για να δείξουν πως η έμμετρη-ομοιοκατάληκτη ποίηση δεν σταμάτησε ποτέ να γράφεται, παρά την επικράτηση του ελεύθερου στίχου. Σήμερα, μετά από είκοσι και πλέον έτη και αφού με την ποιητική ανθολογία Νέοι ήχοι στο Παμπάλαιοι Νερό (ανθολόγοι: Κώστας Κουτσουρέλης και Σοφία Κολοτούρου) αποδείξαμε περίτρανα ότ...

Με τον Δημήτρη Παλάζη γνωριστήκαμε το 2008 στην ποιητική ανθολογία "Μονοδιάλογοι", που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ash in Art, εκείνος ανθολογούμενος και ο υπογράφων επιμελητής της έκδοσης. Ήρθα σε επαφή με την ολιγόστιχη αλλά πάντοτε δυναμική και στοχευμένη ποίηση του και αποφάσισα έκτοτε να ακολουθήσω τα ποιητικά χνάρια του, πρώτα με τα βιβλία του στις Εκδόσεις Αλεξάνδρεια και εν συνεχεία με την παρουσία και συνεργασία του στο περιοδικό Vakxikon.gr. Πόση είναι η χαρά μου, λοιπόν, που αυτή η επαφή συνεχίζεται με τούτο το ψηφιακό βιβλίο. Ο Δημήτρης είναι από τους πρώτου...

Τα κόκκινα παπούτσια αποτελούν την καταγραφή μιας πρωτόγνωρης εμπειρίας. Βρέθηκα στην πρώτη θέση κολλητά στο πάλκο όπου χόρευε φλαμένγκο η διάσημη χορεύτρια Eliezer Truco. Ήταν στη Μαδρίτη σε "φλαμεγκάδικο" για Ισπανούς και όχι για τουρίστες. Η Ελιέζερ κάλεσε αυθόρμητα τους δασκάλους της που βρίσκονταν εκεί, να χορέψουν. Στη σκηνή ανέβηκε αρχικά η δασκάλα, μια υπέρβαρη, πολύ παχιά κυρία που φορούσε γόβες με ψηλό τακούνι. Ξαφνιάστηκα στην εικόνα. Αναρωτήθηκα πώς θα μπορούσε να χορέψει αυτή η κυρία. Δεύτερο ξάφνιασμα, όταν η κυρία αυτή μεταμορφώθηκε μέσα στην κίνηση και τ...

Σωτήριον έτος 2003. Τρεις φίλοι, φοιτητές στο σύνολό τους, συναντιούνται σ’ ένα προάστιο της Αθήνας και προσπαθούν να αποφασίσουν πώς να περάσουν τη βραδιά τους. Ένας από αυτούς, τακτικός θαμώνας των strip clubs της πρωτεύουσας, προτείνει στους άλλους δύο να πάνε σ’ ένα τέτοιο μαγαζί στην παραλιακή. Ο ένας διστάζει καθώς δεν έχει ξαναβρεθεί ποτέ σε τέτοιο χώρο, ενώ ο άλλος είναι πιο ενθουσιώδης. Τελικά, ο πιο διστακτικός εκ των τριών κάμπτεται από τις πιέσεις των φίλων του και αποφασίζει να τους ακολουθήσει. Καθ’ οδόν προς το μαγαζί ακούει τις διηγήσεις του πιο έμπειρου της...

Σωτήριον έτος 2003. Τρεις φίλοι, φοιτητές στο σύνολό τους, συναντιούνται σ' ένα προάστιο της Αθήνας και προσπαθούν να αποφασίσουν πώς να περάσουν τη βραδιά τους. Ένας από αυτούς, τακτικός θαμώνας των strip clubs της πρωτεύουσας, προτείνει στους άλλους δύο να πάνε σ' ένα τέτοιο μαγαζί στην παραλιακή. Ο ένας διστάζει καθώς δεν έχει ξαναβρεθεί ποτέ σε τέτοιο χώρο, ενώ ο άλλος είναι πιο ενθουσιώδης. Τελικά, ο πιο διστακτικός εκ των τριών κάμπτεται από τις πιέσεις των φίλων του και αποφασίζει να τους ακολουθήσει. Καθ' οδόν προς το μαγαζί ακούει τις διηγήσεις του πιο έμπειρου της...

Η γραφή που διεκδικεί αισθητική διάσταση, η καλλιτεχνική γραφή, οφείλει μεταξύ άλλων να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα μέσα στην οποία θα πρέπει να προωθηθεί και τελικά να φτάσει στο κοινό της. Είναι φανερό ότι το διαδίκτυο προσφέρει αυξημένες δυνατότητες επικοινωνίας. Εξετάζοντας τη σχέση που θα μπορούσε να έχει με τη λογοτεχνική παραγωγή, προκύπτουν αναπόφευκτα νέοι τρόποι διάθεσης της, όπως τα ηλεκτρονικά περιοδικά και κατ’ επέκταση οι ηλεκτρονικές εκδόσεις. Σε μια εποχή οικονομικής σπάνης το βιβλίο με την παραδοσιακή του μορφή, το οποίο κοστίζει αρκετά κατά κανόνα...

Ποιητές στη σκιά είναι εκείνοι που δεν έχουν προφανή θέση στα δημόσια αφιερώματα και στις θεσπισμένες επετείους. Η επίσημη προβολή τους είναι μικρή, η προσφορά τους όμως στην ποίηση και στον πολιτισμό είναι ανυπολόγιστης αξίας. Πέρυσι τον Δεκέμβριο ξεκίνησε ένας κύκλος αφιερωμάτων σε 10 ποιητές στη σκιά. Επελέγησαν λόγω εκλεκτικής συγγένειας να μιλήσουν γι αυτούς 30 νέοι ομότεχνοί τους. Ο ποιητής Γιώργος Μπλάνας είχε τη συνολική επιμέλεια του κύκλου, καθώς και την ευθύνη της ανθολόγησης των ποιημάτων που διαβάστηκαν από σπουδαίους ηθοποιούς. Η ύλη των αφιερωμάτων δημοσιε...

Aυτή δεν είναι μια μονοδιάστατη ποιητική συλλογή αλλά ένα ολοκληρωμένο και πολυπρισματικό πρότζεκτ που εκκίνησε 1,5 χρόνο πίσω και δημοσιευόταν σε συνέχειες στο VakxikonBlog. Από τότε, άλλοτε οι στίχοι του Ε. Προύσαλη γεμίζουν διαδικτυακούς "τοίχους". Άλλοτε οι φωτογραφίες του alter ego του, Στράτου Π., κοσμούν εξώφυλλα περιοδικών τευχών αλλά και εκδόσεων του οίκου μας. Πλέον, διατίθεται στο κοινό συμπληρωμένο, άρτιο και διακοσμημένο και φυσικά δωρεάν. Ένα κλικ (η φωτογραφία) και ζω (με το ποίημα), ισχυρίζεται ο Ε. Προύσαλης, ο οποίος μέσα από τα ολιγόστιχα ποιήματα του...

Είμαι ζωγράφος, εικονοποιός και φανατικός αναγνώστης της ποίησης. Η ποίηση είναι το καταφύγιό μου. Η ποίηση με παρηγορεί, με περιθάλπει. Θαυμάζω τους ποιητές, τους παρακολουθώ, συνομιλώ νοερά μαζί τους. Ως εικονοποιός συμμερίζομαι απόλυτα την αγωνία για την παραγωγή, είτε της εικόνας είτε του ποιήματος. Η αγωνία λοιπόν του ποιητή μπρος στη λευκή σελίδα. Η αγωνία του ζωγράφου μπρος στο λευκό τελάρο. Η μάχη του ποιητή με τις λέξεις, για να υποταχθούν στο "νόημα" και να το εκφράσουν. Ο αγώνας του εικαστικού με τα υλικά για την ανάδυση της εικόνας που θα μιλήσει εκ μέρους το...

Mία από τις διεισδυτικότερες, εντελώς κοφτερές και σαφώς σκληρές ποιητικές συλλογές που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό είναι τα Κομμάτια δικά μου του Στέλιου Ροΐδη. Γι' αυτό και όταν πρωτοδιάβασα το χειρόγραφο, την περασμένη άνοιξη, συμφώνησα αμέσως να συμπεριληφθεί αυτός ο τίτλος στον κατάλογο των Εκδόσεων Vakxikon.gr. Με τoν Στέλιο Ροΐδη γνωριστήκαμε στον πολυχώρο Ash in Art, όταν το περιοδικό Vakxikon.gr παρουσιαζόταν στο κοινό για πρώτη φορά. Πάνε από τότε πέντε χρόνια. Τόσο κείμενα για τις συλλογές του όσο και ποιήματα του έχουν δημοσιευθεί στην ύλη του περιοδικού...

Aυτή δεν είναι μια μονοδιάστατη ποιητική συλλογή αλλά ένα ολοκληρωμένο και πολυπρισματικό πρότζεκτ που εκκίνησε 1,5 χρόνο πίσω και δημοσιευόταν σε συνέχειες στο VakxikonBlog. Από τότε, άλλοτε οι στίχοι του Ε. Προύσαλη γεμίζουν διαδικτυακούς "τοίχους". Άλλοτε οι φωτογραφίες του alter ego του, Στράτου Π., κοσμούν εξώφυλλα περιοδικών τευχών αλλά και εκδόσεων του οίκου μας. Πλέον, διατίθεται στο κοινό συμπληρωμένο, άρτιο και διακοσμημένο και φυσικά δωρεάν. Ένα κλικ (η φωτογραφία) και ζω (με το ποίημα), ισχυρίζεται ο Ε. Προύσαλης, ο οποίος μέσα από τα ολιγόστιχα ποιήματα του...